Kuih (also spelled Hokkien/Teochew:

Kuih (also spelled Hokkien/Teochew: kueh or kway; from the Hokkien: 粿 koé, Indonesian: kue) are bite-sized snack or dessert foods commonly found in Malaysia, Singapore, Indonesia (where it is called kue), as well as the Southern China provinces of Fujian and Chaoshan, also in the Netherlands through its colonial link to Indonesia. Kuih is a fairly broad term which may include items that would be called cakes, cookies, dumplings, pudding, biscuit, or pastries in English and are usually made from rice or glutinous rice.

Kuih are more often steamed than baked, and are thus very different in texture, flavour and appearance from Western cakes or puff pastries. Many kuih are sweet, but some are savoury. The term Kueh/Kuih is widely used in Malaysia and Singapore to refer to sweet or savoury desserts. It is hard to distinguish between kuih of Malay or Peranakan (also known as "Straits Chinese" people) origin because the histories of these recipes have not been well-documented. Cross-cultural influencing is also very common.

Though called by other names, one is likely to find various similar versions of kuih in neighbouring countries, such as Vietnam, Thailand, and Burma. For example, the colourful steamed kue lapis and the rich kuih bingka ubi are also available in Burma, Thailand, and Vietnam.

Kuihs are not confined to a certain meal but can be eaten throughout the day. They are an integral part of Malaysian and Singaporean festivities such as Hari Raya and Chinese New Year, which is known as Tahun Baru Cina in Malay among the Peranakan.

In the Northern states of Perlis, Kedah, Perak and Kelantan, kuih (kuih-muih in Malay) are usually sweet. In the Southeast Peninsular states of Negeri Sembilan, Melaka and Selangor, savory kuih can be found. This is largely due to the large population of ethnic Chinese and Indians which held much cultural influence in these states.[citation needed]

In almost all Malay and Peranakan kuih, the most common flavouring ingredients are grated coconut (plain or flavoured), coconut cream (thick or thin), pandan (screwpine) leaves and gula melaka (palm sugar, fresh or aged). While those make the flavour of kuih, their base and texture are built on a group of starches – rice flour, glutinous rice flour, glutinous rice and tapioca. Two other common ingredients are tapioca flour and green bean (mung bean) flour (sometimes called "green pea flour" in certain recipes). They play a most important part in giving kuihs their distinctive soft, almost pudding-like, yet firm texture. Wheat flour is rarely used in Southeast Asian cakes and pastries.

For most kuih there is no single "original" or "authentic" recipe. Traditionally, making kuih was the domain of elderly grandmothers, aunts and other women-folk, for whom the only (and best) method for cooking was by "agak-agak" (approximation). They would instinctively take handfuls of ingredients and mix them without any measurements or any need of weighing scales. All is judged by its look and feel, the consistency of the batter and how it feels to the touch. Each family holds its own traditional recipe as well as each region and state.

Nyonya (Peranakan) and Malay kuih should not be distinguished since Peranakans have settled in the Malay Peninsula. They have adapted to Malay culinary and cultural heritage. Therefore there are many kuih native to Malay culture which have been improvised and retained by the Peranakans.

Nonya kuih come in different shapes, colours, texture and designs. Some examples are filled, coated, wrapped, sliced and layered kuih. Also, as mentioned earlier, most kuih are steamed, with some being boiled or baked. They can also be deep-fried and sometimes even grilled.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kuih (ยัง สะกด ภาษา/Teochew: kueh kway หรือจากฮกเกี้ยน: 粿 koé อินโดนีเซีย: kue) มีขนาดกัดขบเคี้ยวหรือขนมหวานอาหารมักพบในมาเลเซีย สิงคโปร์ อินโดนีเซีย (ที่เรียกว่า kue), และจังหวัดภาคใต้ของจีนฝูเจี้ยนและ Chaoshan ยังประเทศเนเธอร์แลนด์ผ่านทางลิงค์ที่โคโลเนียลกับอินโดนีเซีย Kuih เป็นคำค่อนข้างกว้างซึ่งอาจมีสินค้าที่จะเรียกว่าเค้ก คุกกี้ ขนมจีบ พุดดิ้ง ขนม หรือในภาษาอังกฤษ และมักจะทำจากข้าวเหนียวKuih บ่อยได้นึ่งกว่าอบ และจึงได้มีความแตกต่างในเนื้อ กลิ่น และรูปลักษณ์จากตะวันตกเค้กหรือขนมพัฟ Kuih มากมีรสหวาน แต่มีเช้า คำว่า Kueh/Kuih อย่างกว้างขวางใช้ในมาเลเซียและสิงคโปร์ไปถึงขนมหวาน หรือเช้า จึงยากที่จะแยกแยะระหว่าง kuih มาเลย์หรือเปอรานากัน (หรือที่เรียกว่า "สเตรทส์จีน" คน) จุดเริ่มต้นเนื่องจากประวัติของสูตรเหล่านี้ไม่มีเอกสารเชิญ มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมก็ธรรมดาว่าเรียก โดยชื่ออื่น ๆ หนึ่งคือหา kuih ต่าง ๆ รุ่นที่คล้ายกันในประเทศ เวียดนาม ไทย และประเทศพม่า ตัวอย่าง ลาพิสเกลา kue นึ่งสีสันและ ubi bingka kuih รวยก็มีให้บริการในพม่า ไทย และเวียดนามKuihs ไม่ถูกคุมขังกับอาหารบางอย่าง แต่สามารถรับประทานได้ตลอดทั้งวัน จะเป็นส่วนหนึ่งของมาเลเซีย และสิงคโปร์เทศกาลฮารีรายาและปีใหม่จีน ซึ่งเป็นที่รู้จักเป็น Cina บารู Tahun ในมลายูระหว่างเพอรานากันในอเมริกาเหนือลาเปอร์ลิส เคดาห์ เปรัค และกลันตัน kuih (kuih-muih ในมาเลย์) มักหวาน อเมริกาตะวันออกเฉียงใต้คาบสมุทรรัฐชาน มะละกา และ Selangor, kuih แพะสามารถพบ นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากประชากรขนาดใหญ่ของเชื้อชาติจีนและอินเดียซึ่งมีอิทธิพลมากทางวัฒนธรรมที่จัดขึ้นในรัฐเหล่านี้ [ต้องการอ้างอิง]ในมาเลย์เกือบทั้งหมดและอรา kuih ส่วนผสมปรุงทั่วจะ (ธรรมดา หรือรส), มะพร้าวครีม (หนา หรือบาง), ใบเตย (screwpine) ใบมะพร้าวยังและมะละกาปึก (น้ำตาล สด หรืออายุ) ในขณะที่ทำให้รสชาติของ kuih ฐานและเนื้อของพวกเขาอยู่ในกลุ่มของสมบัติ – แป้งข้าวเจ้า แป้งข้าวเหนียว ข้าวเหนียว และแป้งมันสำปะหลัง ส่วนผสมสองอื่น ๆ ทั่วไปคือ แป้งมันสำปะหลังและแป้งถั่วเขียว (ถั่วเมล็ด) (บางครั้งเรียกว่า "แป้งถั่วเขียว" ในบางสูตร) พวกเขาเล่นเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญในการให้ kuihs เนื้อนุ่ม เกือบ เหมือนพุดดิ้ง ยังยืนยันความโดดเด่น สาลีมีใช้น้อยมากในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เค้กและขนมอบสำหรับ kuih ส่วนใหญ่ มีสูตร "แท้" หรือ "ต้นฉบับ" ไม่เดี่ยว ประเพณี ทำ kuih ได้โดเมนของผู้สูงอายุ grandmothers, aunts และอื่น ๆ ผู้หญิงพื้น บ้าน ซึ่งวิธีการเท่านั้น (และดีที่สุด) สำหรับทำอาหารได้ โดย "agak-agak" (ประมาณ) นอกจากนี้พวกเขา instinctively จะใช้ handfuls ของส่วนผสม และผสมพวกเขาโดยไม่จำเป็นต้องมีเครื่องชั่งหรือวัดใด ๆ ทั้งหมดจะตัดสิน โดยเป็นลักษณะและความรู้สึก ความสอดคล้องของการปะทะ และการรู้สึกการสัมผัส ครอบครัวละมีสูตรดั้งเดิมของตนเองเช่นเป็นแต่ละภูมิภาคและรัฐNyonya (Peranakan) และ kuih มาเลย์จะไม่แตกต่างไปตั้งแต่ Peranakans มีรกรากอยู่ในคาบสมุทรมลายู จะได้ปรับอาหาร และวัฒนธรรมมลายูมรดก จึง ได้ kuih หลายภาษาวัฒนธรรมมลายูที่ได้ว่ากลอนสด และเก็บไว้ โดย PeranakansNonya kuih มาในรูปร่างที่แตกต่างกัน สี พื้นผิว และการออกแบบ ตัวอย่างการกรอกข้อมูล เคลือบ ห่อ หั่น กชั้น kuih ยัง เป็น kuih ส่วนใหญ่จะนึ่ง บางถูกต้ม หรืออบ ยังสามารถทอด และย่างบางครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Kuih (เช่นการสะกดฮกเกี้ยน / แต้จิ๋ว: Kueh หรือควาย; จากฮกเกี้ยน:粿Koe อินโดนีเซีย: kue) จะกัดขนาดอาหารว่างหรืออาหารขนมทั่วไปที่พบในประเทศมาเลเซีย, สิงคโปร์, อินโดนีเซีย (ที่เรียกว่า kue) เช่นเดียวกับ จังหวัดภาคใต้ของจีนฝูเจี้ยนและ Chaoshan ยังอยู่ในประเทศเนเธอร์แลนด์ผ่านการเชื่อมโยงอาณานิคมไปยังประเทศอินโดนีเซีย Kuih เป็นคำกว้างอย่างเป็นธรรมซึ่งอาจรวมถึงรายการที่จะถูกเรียกว่าเค้ก, คุกกี้, เกี๊ยว, พุดดิ้ง, บิสกิตหรือขนมอบในภาษาอังกฤษและมักจะทำจากข้าวหรือข้าวเหนียว. Kuih นึ่งบ่อยกว่าอบและจึงมาก ที่แตกต่างกันในเนื้อรสชาติและรูปลักษณ์จากเวสเทิร์เค้กหรือขนมอบพัฟ kuih หลายคนมีความหวาน แต่บางเผ็ด คำ Kueh / Kuih ใช้กันอย่างแพร่หลายในประเทศมาเลเซียและสิงคโปร์ที่จะอ้างถึงขนมหวานหรือเผ็ด มันยากที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่าง kuih ของมาเลย์หรือเปรานากัน (หรือเรียกว่า "สเตรทส์จีน" คน) ต้นกำเนิดเพราะประวัติของสูตรเหล่านี้ยังไม่ได้รับเอกสารที่ดีพอ อิทธิพลข้ามวัฒนธรรมยังเป็นเรื่องธรรมดามาก. แม้ว่าจะเรียกชื่ออื่น ๆ หนึ่งมีแนวโน้มที่จะพบว่ารุ่นที่คล้ายกันต่างๆของ kuih ในประเทศเพื่อนบ้านเช่นเวียดนามไทยและพม่า ยกตัวอย่างเช่นไพฑูรย์ kue นึ่งที่มีสีสันและอุดมไปด้วย kuih bingka UBI นอกจากนี้ยังมีในพม่าไทยและเวียดนาม. Kuihs ไม่ได้ถูกคุมขังในอาหารบางอย่าง แต่สามารถรับประทานได้ตลอดทั้งวัน พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการฉลองมาเลเซียและสิงคโปร์เช่น Hari Raya และปีใหม่จีนซึ่งเป็นที่รู้จักกัน Tahun Baru จีนในมาเลย์ในหมู่เปรานากันได้. ในรัฐทางตอนเหนือของรัฐปะลิส, Kedah เประและรัฐกลันตัน, kuih (kuih-muih ในภาษามลายู) มักจะหวาน ในรัฐตะวันออกเฉียงใต้ของคาบสมุทร Negeri Sembilan มะละกาและสลังงอ, kuih เผ็ดสามารถพบได้ นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการที่ประชากรขนาดใหญ่ของชาวจีนและอินเดียซึ่งถืออิทธิพลของวัฒนธรรมมากในรัฐเหล่านี้. [อ้างจำเป็น] ในเกือบทุกมาเลย์และ Peranakan kuih ที่พบมากที่สุดส่วนผสมเครื่องปรุงมีการขูดมะพร้าว (ธรรมดาหรือรส) กะทิ (หนาหรือบาง) ใบเตย (screwpine) ใบและ gula มะละกา (น้ำตาลปาล์มสดหรืออายุ) ในขณะที่ผู้ให้รสชาติของ kuih ฐานและพื้นผิวของพวกเขาที่สร้างขึ้นบนกลุ่มของแป้ง - แป้งข้าวเจ้าแป้งข้าวเหนียวข้าวเหนียวและมันสำปะหลัง สองส่วนผสมอื่น ๆ ทั่วไปที่มีแป้งมันสำปะหลังและถั่วเขียว (ถั่วเขียว) แป้ง (บางครั้งเรียกว่า "แป้งถั่วสีเขียว" ในสูตรหนึ่ง) พวกเขาเล่นเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดในการให้ความโดดเด่นของพวกเขา kuihs นุ่มเกือบเหมือนพุดดิ้ง แต่เนื้อแน่น แป้งสาลีจะใช้น้อยมากในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เค้กและขนมอบ. สำหรับ kuih ส่วนใหญ่ไม่มีเดียว "ต้นฉบับ" หรือสูตร "ของแท้" ตามเนื้อผ้าทำให้ kuih เป็นโดเมนของยายผู้สูงอายุป้าและอื่น ๆ ที่ผู้หญิงพื้นบ้านสำหรับผู้ที่เท่านั้น (และดีที่สุด) วิธีการสำหรับการปรุงอาหารโดย "agak-agak" (ประมาณ) พวกเขาจะใช้สัญชาตญาณกำมือของวัตถุดิบและผสมให้เข้ากันโดยไม่ต้องวัดใด ๆ หรือความต้องการของเครื่องชั่งน้ำหนักใด ๆ ทั้งหมดจะถูกตัดสินโดยรูปลักษณ์ของตนและความรู้สึกความสอดคล้องของแป้งและวิธีการที่มันให้ความรู้สึกที่จะสัมผัส แต่ละครอบครัวถือสูตรดั้งเดิมของตัวเองเช่นเดียวกับในแต่ละภูมิภาคและรัฐ. Nyonya (Peranakan) และ kuih มาเลย์ไม่ควรจะประสบความสำเร็จตั้งแต่ชาวเปรานากันได้ตั้งรกรากอยู่ในคาบสมุทรมลายู พวกเขาได้ไปปรับใช้กับการทำอาหารที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาวมาเลย์และ ดังนั้นจึงมีหลาย kuih พื้นเมืองกับวัฒนธรรมของชาวมาเลย์ที่ได้รับการชั่วคราวและเก็บไว้โดยชาวเปรานากัน. kuih Nonya มาในรูปทรงที่แตกต่างกันสีพื้นผิวและการออกแบบ ตัวอย่างบางส่วนจะเต็มไปเคลือบห่อหั่นและชั้น kuih นอกจากนี้ยังเป็นที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่จะ kuih นึ่งกับบางส่วนถูกต้มหรืออบ พวกเขายังสามารถทอดย่างและบางครั้งแม้กระทั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

kuih ( ยังสะกดฮกเกี้ยน / แต้จิ๋ว : kueh หรือควาย จากฮกเกี้ยน : 粿เกาะé , อินโดนีเซีย : กิว ) ขนาดกัดขนมอาหารหรือขนมที่มักพบในประเทศมาเลเซีย , สิงคโปร์ , อินโดนีเซีย ( ที่เรียกว่า กิว ) ตลอดจนจีนตอนใต้ของจังหวัดฟูเจี้ยน และเฉาซาน นอกจากนี้ในเนเธอร์แลนด์ ผ่าน การเชื่อมโยงอาณานิคมของอินโดนีเซียkuih เป็นคำที่ค่อนข้างกว้าง ซึ่งอาจรวมถึงการที่จะถูกเรียกว่า เค้ก คุกกี้ ขนม พุดดิ้ง บิสกิต หรือขนมอบในภาษาอังกฤษและมักจะทำจากข้าวหรือข้าวเหนียว

kuih มีมากขึ้นบ่อยกว่า อบนึ่ง , และจึงแตกต่างกันมากในเนื้อรสชาติและลักษณะที่ปรากฏจากตะวันตกหรือพัฟเค้ก ขนมอบ หลาย kuih หวาน แต่บางคนก็มีรสชาติ .คำ kueh / kuih เป็นที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในมาเลเซียและสิงคโปร์จะหมายถึงอาหารคาวหวาน หรือขนมหวาน มันเป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะระหว่าง kuih ของมาเลย์ หรือเพอรานากัน ( หรือเรียกว่า " ช่องแคบชาวจีน " ) ที่มา เพราะประวัติของสูตรเหล่านี้ยังไม่ได้รับข้อมูล . ข้ามวัฒนธรรมที่มีอิทธิพลต่อยังเป็นทั่วไปมาก

แต่เรียกโดยชื่ออื่น ๆหนึ่งคือแนวโน้มที่จะพบรุ่นที่คล้ายกันต่างๆของ kuih ในประเทศเพื่อนบ้าน เช่น เวียดนาม ไทย และพม่า ตัวอย่างเช่น สีสันนึ่งคือ ลาพิส และรวย kuih bingka UBI ยังมีในพม่า ไทย และเวียดนาม kuihs ไม่ได้คับ

ไปบางมื้อ แต่สามารถกินตลอดทั้งวันพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของมาเลเซียและสิงคโปร์เทศกาลเช่น Hari Raya และตรุษจีนซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นปีที่ใหม่จีนในมาเลย์ระหว่างเพอรานากัน

ในภาคเหนือของรัฐเปอร์ลิส เคดาห์ เประ และกลันตัน kuih ( kuih muih ในมาเลย์ ) จะหวาน ในสหรัฐอเมริกาตะวันออกเฉียงใต้ของคาบสมุทรมะละกา และ พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง , Selangor , เผ็ด kuih สามารถพบได้นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากประชากรขนาดใหญ่ของชาวจีน และอินเดีย ซึ่งถือเป็นวัฒนธรรมมากอิทธิพลในสหรัฐอเมริกา . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

เกือบทุกมาเลย์ และมี kuih เพอรานากัน วัสดุส่วนใหญ่เป็นมะพร้าวขูด ( ธรรมดาหรือปรุงแต่ง ) , กะทิ ( หนาหรือบาง ) ใบเตย ( screwpine ) ใบ Gula มะละกา ( น้ำตาลมะพร้าวสด หรืออายุ )ในขณะที่ให้รสชาติของ kuih ของฐานและพื้นผิวที่ถูกสร้างขึ้นในกลุ่มของแป้งและแป้งข้าวเหนียวแป้งข้าวเจ้า แป้งข้าวเหนียว และแป้งมันสำปะหลัง . สองส่วนผสมอื่น ๆ ทั่วไปคือ แป้งมันสำปะหลัง และถั่วเขียว ( ถั่วเขียว ) แป้ง ( บางครั้งเรียกว่า " ถั่วลันเตา แป้งในสูตรหนึ่ง ) พวกเขาเล่นเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดในการให้ kuihs ลักษณะนุ่มเกือบเหมือนพุดดิ้ง ,ยังมั่นคงพื้นผิว แป้งเค้กจะไม่ค่อยใช้ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และขนมอบ

สำหรับ kuih ส่วนใหญ่ไม่มีเดียว " ต้นฉบับ " หรือ " ของแท้ " สูตร ตามธรรมเนียม , ทำให้ kuih เป็นโดเมนของผู้สูงอายุ ยาย ป้า เรื่องผู้หญิงอื่น ๆสำหรับผู้ที่เท่านั้น ( และดีที่สุด ) วิธีการปรุงอาหารได้โดย " agak agak " ( ประมาณ )พวกเขาจะสัญชาตญาณเอากอบของส่วนผสมและการผสมพวกเขาไม่มีวัดใด หรือความต้องการใด ๆของเครื่องชั่งเครื่องชั่ง ทั้งหมดจะตัดสินโดยลักษณะของความรู้สึก , ความคงตัวของแป้งและความรู้สึกสัมผัส แต่ละครอบครัวมีสูตรดั้งเดิมของตัวเองเช่นเดียวกับแต่ละภูมิภาคและรัฐ .

ย่าหยา ( เพอรานากัน ) และ มาเลย์ kuih ไม่ควรโดดเด่นตั้งแต่เปอรานากันได้ตัดสินในคาบสมุทรมลายู พวกเขาได้ปรับอาหารมาเลย์ และมรดกทางวัฒนธรรม ดังนั้นมีหลาย kuih พื้นเมืองวัฒนธรรมมลายูซึ่งได้รับกลอนสดและเก็บรักษาโดยเปอรานากัน

นอเนีย kuih มาในรูปร่างที่แตกต่างกัน สี พื้นผิว และการออกแบบ บางตัวอย่างที่เต็มไป , เคลือบ , ห่อหั่น และชั้น kuih . นอกจากนี้ ตามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ kuih ส่วนใหญ่จะนึ่ง กับถูกต้มหรืออบ พวกเขายังสามารถทอดและบางครั้งย่างแม้แต่