Adsorption of CIP on montmorillonit

Adsorption of CIP on montmorillonite was well fitted with
the Langmuir sorption equation with a regression coefficient (r2)
of 0.9997 (Fig. 2). In contrast, fitting with the Freundlich equation
resulted in a low r2 of 0.8744. The adsorption capacity was
330 mg/g, corresponding to 1.0 mmol/g. With an initial concentration
of 3000 mg/L, the equilibrium concentration of CIP was
only 80 mg/L, suggesting higher than 97% of CIP removal from
the solution. Using the specific surface area (SSA) of 65.2m2/g of
the montmorillonite [28], at the maximum adsorption capacity
of 1.0 mmol/g, the adsorption area of each CIP molecule would
be 11Å2, much less than 17Å2, the reported area of the cationic
amine [19]. The ratio between the external and internal surface
areas of the montmorillonite is about 1:10 [30]. Each CIP molecule
could have an area of 110Å2 available for adsorption if both external
and internal surface areas are considered available. Interlayer
adsorption of CIP by montmorillonite is sustained by this estimation.
The close agreement between the maximum CIP adsorption
capacity and the CEC of the mineral suggests that it is the charge
density, rather than the SSA, that is the limiting factor controlling
the amount of CIP adsorbed on montmorillonite, a strong indication
of adsorption dominated by a cation-exchange mechanism

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูดซับของ CIP ใน montmorillonite คือเหมาะกับสมการ Langmuir ดูด มีสัมประสิทธิ์ถดถอย (r2)ของ 0.9997 (Fig. 2) ในทางตรงกันข้าม สมกับสมการของ Freundlichส่งผลให้ r2 ต่ำของ 0.8744 กำลังดูดซับได้330 mg/g ที่สอดคล้องกับ 1.0 mmol/g มีความเข้มข้นเริ่มต้นถูกของ 3000 mg/L ความเข้มข้นสมดุลของ CIPเพียง 80 mg/L แนะนำมากกว่า 97% ของ CIP เอาจากการแก้ปัญหา ใช้เฉพาะพื้นที่ผิว (SSA) ของ 65.2m2/g ของmontmorillonite [28], ที่ความจุการดูดซับสูงสุดพื้นที่ดูดซับของแต่ละโมเลกุล CIP จะของ 1.0 mmol/gมี 11Å2 มากน้อยกว่า 17Å2 พื้นที่รายงานของการ cationicamine [19] อัตราส่วนระหว่างพื้นผิวภายนอก และภายในพื้นที่ของ montmorillonite เป็นเกี่ยวกับ 1:10 [30] แต่ละโมเลกุล CIPมีพื้นที่ว่างสำหรับดูดซับ 110Å2 ถ้าทั้งภายนอกและพื้นที่ผิวภายในถือว่าใช้ Interlayerดูดซับของ CIP โดย montmorillonite จะยั่งยืน โดยการประเมินนี้ตกลงปิดระหว่างดูดซับ CIP สูงสุดความสามารถและพบกับ CEC แร่แนะนำว่า มันเป็นค่าธรรมเนียมความหนาแน่น แทนที่ SSA ที่จำกัดปัจจัยควบคุมจำนวน CIP adsorbed บน montmorillonite บ่งชี้แข็งแรงของการดูดซับที่ครอบงำ โดยกลไกแลกเปลี่ยน cation

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดูดซับ CIP ในมอนต์มอริลโลไนต์เป็นอย่างดีติดตั้งกับ
สมการดูดซับ Langmuir กับค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย (R2)
ของ 0.9997 (รูปที่ 2). ในทางตรงกันข้ามการที่เหมาะสมกับสม Freundlich
ผลใน r2 ต่ำของ 0.8744 การดูดซับเป็น
330 mg / g สอดคล้องกับ 1.0 mmol / กรัม ด้วยความเข้มข้นเริ่มต้น
ของ 3000 มิลลิกรัม / ลิตรเข้มข้นสมดุลของ CIP เป็น
เพียง 80 มิลลิกรัม / ลิตรบอกสูงกว่า 97% ของการกำจัด CIP จาก
การแก้ปัญหา การใช้พื้นที่ผิวจำเพาะ (SSA) ของ 65.2m2 / กรัมของ
มอนต์มอริลโลไนต์ [28] ในการดูดซับสูงสุด
1.0 mmol / g พื้นที่การดูดซับของแต่ละโมเลกุล CIP จะ
เป็น 11A2 น้อยกว่า17Å2พื้นที่รายงาน ประจุบวกของ
เอมีน [19] อัตราส่วนระหว่างพื้นผิวภายนอกและภายใน
พื้นที่ของมอนต์มอริลโลไนต์เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 01:10 [30] โมเลกุล CIP แต่ละ
อาจมีพื้นที่110Å2พร้อมใช้งานสำหรับการดูดซับถ้าทั้งภายนอก
พื้นที่ผิวและภายในจะถือว่าใช้ได้ interlayer
การดูดซับของ CIP โดยมอนต์มอริลโลไนต์ที่ยั่งยืนโดยการประมาณนี้.
ข้อตกลงที่ใกล้ชิดระหว่างการดูดซับสูงสุด CIP
กำลังการผลิตและ CEC ของแร่ที่แสดงให้เห็นว่ามันเป็นค่าใช้จ่ายที่
มีความหนาแน่นมากกว่า SSA ที่เป็นปัจจัย จำกัด การควบคุม
ปริมาณของ CIP ดูดซับบนมอนต์มอริลโลไนต์เป็นข้อบ่งชี้ที่แข็งแกร่ง
ในการดูดซับที่โดดเด่นด้วยกลไกการแลกเปลี่ยนไอออน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การดูดซับของ CIP ในมอนต์เป็นอย่างดีติดตั้ง Langmuir สมการการดูดซับด้วย

ของสัมประสิทธิ์การถดถอย ( R2 ) 0.9997 ( รูปที่ 2 ) ในทางตรงกันข้าม , ที่เหมาะสมกับสมการการดูดซับแบบฟ R2
ส่งผลน้อย 0.8744 . ดูดซับ
330 มิลลิกรัม / กรัมที่ตรงกับ 1.0 mmol / g กับ
ความเข้มข้นเริ่มต้นของ 3000 มิลลิกรัม / ลิตร ความเข้มข้นสมดุลของ CIP คือ
เพียง 80 มิลลิกรัม / ลิตรแนะนำมากกว่า 97% ของ CIP การกำจัด
โซลูชั่น การใช้พื้นที่ผิวจำเพาะ ( SSA ) ของมอนต์มอริลโลไนต์ 65.2m2/g
[ 28 ] ในการดูดซับสูงสุดความจุ
1.0 mmol / g , การดูดซับโมเลกุลพื้นที่ของแต่ละรูปแบบจะ
เป็น 11 • 2 , น้อยกว่า 17 • 2 , รายงานพื้นที่ของประจุบวก
เอมีน [ 19 ] อัตราส่วนระหว่างภายนอกและภายใน
พื้นผิวพื้นที่ของมอนต์มอริลโลไนต์เป็น 1 : 10 [ 30 ] แต่ละรูปแบบโมเลกุล
สามารถมีพื้นที่ 110 • 2 สามารถดูดซับถ้าทั้งภายนอกและภายในพื้นที่ผิว
ถือว่าใช้ได้ การดูดซับของ CIP ชั้น
โดยมอนต์มอริลโลไนต์คือยั่งยืนโดยการประมาณนี้
ข้อตกลงที่ใกล้ชิดระหว่างการดูดซับสูงสุด CIP
ความจุและ CEC ของแร่ ให้เห็นว่ามันเป็นค่าใช้จ่าย
ความหนาแน่นมากกว่าเจ้าหน้าที่ ที่เป็นปัจจัยจำกัดการควบคุมปริมาณการดูดซับ CIP

มอนต์มอริลโลไนต์ เป็นข้อบ่งชี้ที่แข็งแกร่งของการดูดซับ dominated โดยกลไกการแลกเปลี่ยนอิออน