STRENGTHS
• Well-established tourism in member countries: Singapore,
Malaysia, and Thailand already have high annual visitor arrivals.
• Political awareness: The importance of tourism is well recognised
among many ASEAN countries, as highlighted
through ministerial ASEAN meetings and summits.
• A full-time ASEAN Secretariat already exists to coordinate
cooperation and integration efforts.
• Safety: ASEAN member countries have traditionally been
considered safe and visitor-friendly.
• Well-developed business sectors: e.g. Singapore, Malaysia,
Thailand and Indonesia are also being joined by emerging
economies, such as Vietnam, Lao PDR and Cambodia.
• Well-developed entertainment options: Countries already
offer shopping, nightlife activities, etc.
• Well-developed linkages to external markets are in place.
• Greater Mekong Sub region (GMS) alliance: ASEAN integration
should lead to synergistic effects.
• Access: e.g. GMS countries may not necessarily require air travel.
• Member countries have unique destination images.
• World-class airports facilitate travel: e.g. Singapore Changi and
Kuala Lumpur International Airport, as well as the region’s
newest airport, Suvarnabhumi International Airport in
Bangkok, set to open later in the year.
• Diverse tourism resources within the region range from
nature to culture, religion, sports, and health and wellness.
• Seasonality patterns are similar for all ASEAN member
countries, which is conducive to multi-country tour patterns.
• Some member countries have widespread English language
capability.
• Well-developed intra-ASEAN tourism already exists.
• Short-distance travel potential is well suited to the regional
population’s income.
WEAKNESSES
• Countries are at different levels of inbound and outbound
market maturity.
• Countries are at different levels of manpower standards.
• Possible competing strategies are in play: e.g. more than one
country aspiring to be a strategic hub, or countries competing
to be world leaders in particular attractions.
• Poor infrastructure in some countries.
• Progress may be slow due to extra levels of policy-making,
i.e. ministries of tourism/commerce and ASEAN, which may
also conflict.
• Most existing collaborative networks among countries are weak.
• Infrastructure improvements tend to fall outside of ASEAN
initiatives.
• Under-developed market intelligence remains unresolved.
• Poor information and communications technologies (ICT)
persist in some countries. Some member countries still focus
on visitor arrival numbers, with less attention to tourism yields
and dispersion.
• There is inactive collaboration with national flag carriers and
discrepancies exist.
• Marketing campaigns are not integrated and lack a consistent
message in building tourist destination images.
• Trade and investment need to be considered, as well as
inter-firm linkages.
• Visas are required for travellers from outside the region.
• Some source markets are niche-oriented and do not align well
with a multi-destination approach.
Table 1: International visitor arrivals to 9 ASEAN member countries,
2001–2005
OPPORTUNITIES
• Proximity to large and growing Asian markets, such as China
(PRC) and India, and high-expenditure markets, such as the
Middle East, Japan, Chinese Taipei and Korea (ROK), could be
beneficial.
• Mekong tourism development initiatives could have benefits
to ASEAN, e.g. infrastructure improvements.
• ASEAN packages could have more variety, such as city,
ecotourism, etc.
• Liberalisation: Ease of visa requirements and government
regulation of airlines could be helpful.
• Business tourism: ASEAN member countries have close
economic relationships with non-ASEAN countries, e.g. India,
Japan, China (PRC) and Australia.
• Develop the meetings, incentives, conventions and
exhibitions (MICE) market.
• Special interest tours: Vietnam, for example, is promoting
flower tourism in Japan.
• The ASEAN region is suited to hub travel trends.
• World-class events could be leveraged.
• Two-way tourism could be better promoted.
• Intra-regional travel could be increased for leisure, business,
ASEAN Member
Country
2001 2002 2003 2004 2005 % Change CAGR %
Cambodia 604,919 786,524 701,014 1,055,202 1,421,615 34.7 23.8
Indonesia 5,153,620 5,033,400 4,467,021 5,321,165 5,002,101 -6.0 -0.7
Lao PAR 673,823 735,662 636,361 894,806 1,095,315 22.4 12.9
Malaysia 12,775,073 13,292,010 10,576,915 15,703,406 16,431,055 4.6 6.5
Myanmar 204,862 217,212 205,610 241,938 232,218 -4.0 3.2
Philippines 1,796,893 1,932,677 1,907,226 2,291,352 2,675,631 16.8 10.5
Singapore 7,522,163 7,567,110 6,127,288 8,328,658 8,943,029 7.4 4.4
Thailand 10,132,509 10,872,976 10,082,109 11,737,413 11,567,341 -1.4 3.4
Vietnam 2,330,050 2,627,988 2,428,735 2,927,876 3,467,757 18.4 10.5
ASEAN Sub-total 41,193,912 43,065,559 37,132,279 48,501,816 50,836,062 4.8 5.4
study and MICE.
• Visiting friends and relatives (VFR) tourism: Economic
migration within ASEAN countries activates VFR tourism.
THREATS
• Unstable political conditions in some countries impact
tourism development.
• Regional crises, e.g. terrorism, avian flu and tsunami,
discourage tourism.
• Contagious disease and its media coverage may affect
international travel demand.
• Lack of crisis management readiness persists in some
countries: Risk management contributes to a positive revival
of tourist destinations in many cases.
• Safety and security are not consistent; conversely,
unnecessarily negative travel advisories are also troublesome.
• Currency fluctuation continues to be a risk.
• Ongoing ethnic and religious conflicts are potentially
problematic.
• National tourism organisations (NTOs) lack the resources to
manage cooperation agreements.
• NTOs lack ownership in plans which have donor assistance.
• Proliferation of high-level political objectives without frontline
implementation indicates a lack of stakeholder-driven
strategies.
• ASEAN campaigns have not always been highly successful,
e.g. ASEAN hotel and tour ‘passes’.
• Full integration is threatened by less-mature countries having
weaker voices.
• Economic and development gaps divide developed countries
and least-developed countries in the region.
• The ASEAN campaign is dependent on contributions from
NTOs, which tend to be low.
• Other regional strategies: e.g. the GMS initiative, which also
promotes a single destination, and though synergy may be
gained, there may be conflicting strategies or exhaustion of
resources from individual member countries.
• Preference given to visit one country: A recent survey
suggests that the majority of visitors to the GMS visit only one
country at a time. Only around 30 percent of tourists visit at
least two countries, and 80 percent of visitors to Thailand
visited only that country.2
• National priorities in marketing often override regional
objectives.
• Time-consuming transit delays occur between countries.
• The ASEAN name is not well-known in long-haul markets.
• Each country conveys a similar image as a tourist destination;
e.g. they have similar tourism resources, such as beaches,
rainforests and cultural assets.
• Some countries do not have offshore tourism marketing
offices.
• Evidence of poverty in some countries is generally
unattractive to international tourists.
• Market characteristics of some external countries are not
well-known, e.g. China (PRC) and India.
• Not all member countries are attractive to neighbouring
tourism.
Asian Development Bank GMS Tourism Sector Strategy Study 2005
VISA LIBERALISATION
It is generally recognised that the ASEAN region is its own best
source market. A key requirement for economic integration is ease
of travel among ASEAN countries, similar to that within the
European Union. Hence, the ASEAN Framework Agreement on Visa
Exemption which was signed in Kuala Lumpur on July 25, 2006.
This is in line with the ASEAN Tourism Agreement, signed on
November 4, 2002 in Cambodia on the facilitation of intra-ASEAN
travel, and the ASEAN Framework Agreement for Integration of
Priority Sectors, signed on November 29, 2004, which commits
ASEAN member countries to providing visa exemption for
intra-ASEAN travel by ASEAN nationals.
The ASEAN Framework Agreement on Visa Exemption lays out
a set of general principles and guidelines toward establishing
and/or renewing bilateral agreements among member countries
on visa exemption for their respective citizens travelling within
the ASEAN region.
At the same time, the wording of the agreement includes a
number of ‘escape clauses,’ which indicate that it could be
some time before the agreement becomes universally applicable.
For example, Article 1 states: “Member Countries, where
applicable, shall exempt citizens of any other Member Countries
holding valid national passports from visa requirement for a
period of stay of up to 14 days from the date of entry, provided
that such stay shall not be used for purposes other than visit.”
The key words here are “where applicable”. They are repeated
in Article 7, which says “Member Countries, where applicable, shall
negotiate and conclude separate bilateral protocols to implement
this Agreement as soon as possible. The implementation of such
bilateral protocols shall come into force on the date as mutually
agreed by the respective Member Countries.”
In essence, the agreement leaves it up to the individual
governments to negotiate the visa waivers bilaterally. However,
that is clearly necessary given the disparity in economic
development between the various countries and the need to
avoid potential problems regarding illegal migration from
developing to developed countries.
There is now movement toward the proposed development
of an ASEAN Business Travel Card and the introduction of a special
ASEAN Tourism Professional (ATP) permit, which would facilitate
the temporary movement of tourism professionals.
This would allow shorter time-frames for granting visas for
tem
จุดแข็ง•ท่องเที่ยวเขตอ็อกสมาชิกประเทศ: สิงคโปร์มาเลเซีย และประเทศไทยแล้วได้เข้ามาเยี่ยมชมประจำปีสูง•ความรู้ทางการเมือง: ความสำคัญของการท่องเที่ยวเป็นอย่างดียังในหลายประเทศ เป็นเน้นผ่านการประชุมระดับรัฐมนตรีต่างประเทศอาเซียนและประเทศคู่เจรจา•เลขาธิการอาเซียนเต็มเวลาแล้วการประสานงานความร่วมมือและการรวมความพยายาม•ความปลอดภัย: ซึ่งมีประเทศสมาชิกอาเซียนถือว่าปลอดภัย และเป็นมิตร กับผู้เยี่ยมชมภาคธุรกิจพัฒนาห้องพัก•: เช่นสิงคโปร์ มาเลเซียไทยและอินโดนีเซียจะยังถูกเข้าร่วม โดยเกิดใหม่เศรษฐกิจ เวียดนาม ลาว และกัมพูชา•พัฒนาห้องบันเทิง: ประเทศแล้วเสนอช็อปปิ้ง แหล่งท่องเที่ยวกิจกรรม ฯลฯ•ลิงค์ห้องพัฒนาตลาดภายนอกที่ได้•มากกว่าย่อยแม่น้ำโขง (GMS) ภูมิภาคพันธมิตร: รวมอาเซียนควรนำไปสู่ผลพลัง•เข้าถึง: เช่น GMS ประเทศอาจไม่จำเป็นต้องเดินทางอากาศได้•ประเทศสมาชิกมีภาพปลายทางเฉพาะ•สนามบินระดับโลกช่วยในการเดินทาง: เช่นสิงคโปร์ชางงี และท่าอากาศยานนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ ตลอดจนในภูมิภาคนี้สนามบินใหม่ล่าสุด สนามบินสุวรรณภูมิในกรุงเทพฯ ตั้งค่าให้เปิดในภายหลังในปี•ทรัพยากรท่องเที่ยวที่หลากหลายภายในช่วงภูมิภาคจากธรรมชาติวัฒนธรรม ศาสนา กีฬา สุขภาพ และสุขภาพ• Seasonality รูปคล้ายกันสำหรับสมาชิกอาเซียนทั้งหมดประเทศ ซึ่งจะเอื้อต่อการท่องเที่ยวประเทศหลายรูปแบบ•สมาชิกบางประเทศมีภาษาอังกฤษอย่างแพร่หลายความสามารถในการ•อินทราอาเซียนพัฒนาแห่งท่องเที่ยวอยู่แล้ว•ระยะทางสั้นลงอาจเหมาะกับภูมิภาครายได้ของประชากรจุดอ่อน•ประเทศระดับต่าง ๆ ของขาเข้า และขาออกตลาดครบกำหนด•ประเทศในระดับต่าง ๆ ของมาตรฐานกำลังคนได้•กลยุทธ์การแข่งขันเป็นไปได้ในการเล่น: เช่นมากกว่าหนึ่งประเทศที่จะเป็นศูนย์กลางยุทธศาสตร์ หรือประเทศที่มีการแข่งขันการเป็นผู้นำโลกในสถานที่ท่องเที่ยวโดยเฉพาะโครงสร้างดี•ในบางประเทศ•ความคืบหน้าอาจจะช้าเนื่องจากการเพิ่มระดับของ policy-makingเช่นกระทรวงการท่องเที่ยว/พาณิชย์และอาเซียน ซึ่งอาจนอกจากนี้ยัง ขัดแย้งกัน•เครือข่ายความร่วมมือที่มีอยู่ส่วนใหญ่ประเทศอ่อนแอ•ปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานมักจะ อยู่นอกอาเซียนริเริ่ม•ตลาด under-developed ปัญญาคาราคาซัง•ยากจนข้อมูลและการสื่อสารเทคโนโลยี (ICT)คงอยู่ในบางประเทศ บางประเทศสมาชิกยังคงโฟกัสผู้เยี่ยมชมมาถึงเลข มีความสนใจน้อยในการท่องเที่ยวทำให้และกระจายตัว•เป็นการร่วมงานกับผู้ให้บริการธงชาติ และมีความขัดแย้ง•การตลาดส่งเสริมการขายจะไม่รวม และขาดความสอดคล้องกันข้อความในการสร้างภาพปลายทางท่องเที่ยว•ทางการค้าและการลงทุนต้องได้รับการพิจารณา เป็นความเชื่อมโยงระหว่างบริษัท•วีซ่าจำเป็นสำหรับนักท่องเที่ยวจากภายนอกภูมิภาค•ตลาดบางแหล่งจะแปลกนิช และจัดตำแหน่งไม่ดีมีวิธีการหลายปลายทางตารางที่ 1: เข้ามาเยี่ยมชมนานาชาติ 9 อาเซียนประเทศสมาชิก2001 – 2005โอกาสทางการขาย•ตู้ขนาดใหญ่ และเติบโตตลาดเอเชีย เช่นจีน(PRC) และอินเดีย และสูงรายจ่ายตลาด เช่นการตะวันออกกลาง ญี่ปุ่น จีนไทเป และเกาหลี (รอก), อาจจะประโยชน์•ริเริ่มพัฒนาการท่องเที่ยวแม่น้ำโขงได้ประโยชน์กับอาเซียน ปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานเช่น•แพคเกจอาเซียนได้หลากหลายมากขึ้น เช่นเมืองท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ฯลฯ•เปิดเสรี: ความง่ายของแผนและรัฐบาลระเบียบของสายการบินอาจจะเป็นประโยชน์•ธุรกิจท่องเที่ยว: ประเทศสมาชิกอาเซียนมีปิดความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจกับประเทศในอาเซียนไม่มี เช่นอินเดียญี่ปุ่น จีน (PRC) และออสเตรเลีย•พัฒนาประชุม แรงจูงใจ ข้อตกลง และนิทรรศการ (MICE) ตลาด•ดอกเบี้ยพิเศษทัวร์: เวียดนาม เช่น ส่งเสริมท่องเที่ยวดอกไม้ในญี่ปุ่น•ภูมิภาคอาเซียนจะเหมาะสมกับแนวโน้มการท่องเที่ยวฮับ•เหตุการณ์ระดับโลกอาจจะ leveraged•ท่องเที่ยวสองอาจถูกเลื่อนขั้นดีกว่า•เดินทางภายในภูมิภาคได้เพิ่มขึ้นผ่อน ธุรกิจสมาชิกอาเซียนประเทศ2001 2002 2003 2004 2005% เปลี่ยน%เครื่องกำเนิดไฟฟ้ากัมพูชา 604,919 786,524 701,014 1,055,202 1,421,615 อมิโลส 23.8 34.7อินโดนีเซีย 5,153,620 5,033,400 4,467,021 5,321,165 5,002,101-6.0-0.7หุ้นลาว 673,823 735,662 636,361 894,806 1,095,315 22.4 12.9มาเลเซีย 12,775,073 13,292,010 10,576,915 15,703,406 16,431,055 4.6 6.5พม่า 204,862 217,212 205,610 241,938 232,218-4.0 3.2ฟิลิปปินส์ 1,796,893 1,932,677 1,907,226 2,291,352 2,675,631 16.8 10.5สิงคโปร์ 7,522,163 7,567,110 6,127,288 8,328,658 8,943,029 7.4 4.4ไทย 10,132,509 10,872,976 10,082,109 11,737,413 11,567,341-1.4 3.4เวียดนาม 2,330,050 2,627,988 2,428,735 2,927,876 3,467,757 18.4 10.5อาเซียนรวมย่อย 41,193,912 43,065,559 37,132,279 48,501,816 50,836,062 4.8 5.4ศึกษาและหนู•ชมเพื่อนท่องเที่ยวญาติ (VFR): เศรษฐกิจย้ายภายในประเทศเรียกใช้ท่องเที่ยว VFRคุกคามเงื่อนไขทางการเมืองไม่เสถียร•ในบางผลกระทบต่อประเทศการพัฒนาท่องเที่ยว•ภูมิภาควิกฤต เช่นการก่อการร้าย ไข้หวัดนก และคลื่น สึนามิกีดกันท่องเที่ยว•โรคติดต่อและสื่อมวลชนอาจมีผลต่อความต้องการเดินทางระหว่างประเทศ•ขาดความพร้อมในการจัดการวิกฤตการณ์ที่ยังคงอยู่ในบางประเทศ: เสี่ยงสนับสนุนฟื้นฟูบวกสถานที่ท่องเที่ยวในหลายกรณี•ความปลอดภัยและความไม่สอดคล้องกัน ในทางกลับกันเดินทางโดยไม่จำเป็นลบแม้จะยังลำบาก•สกุลเงินผันผวนยังคงเป็นความเสี่ยง•ต่อเชื้อชาติ และศาสนาความขัดแย้งอาจมีปัญหาองค์กรการท่องเที่ยวแห่งชาติ• (NTOs) ขาดทรัพยากรในการจัดการข้อตกลงความร่วมมือ• NTOs ขาดเจ้าในแผนการที่มีผู้บริจาคความช่วยเหลือ•วัตถุประสงค์ทางการเมืองในระดับสูงโดยไม่เกิดการงอกใช้บ่งชี้การขาดมาตรการควบคุมกลยุทธ์การ•อาเซียนส่งเสริมการขายไม่มีประสบความสำเร็จเช่นโรงแรมอาเซียนและทัวร์ 'ผ่าน'•รวมทั้งถูกคุกคาม โดยมีประเทศเติบโตน้อยเสียงที่แข็งแกร่ง•เศรษฐกิจและการพัฒนาช่องว่างแบ่งประเทศพัฒนาแล้วและประเทศพัฒนาน้อยที่สุดในภูมิภาค•ส่งเสริมการขายอาเซียนจะขึ้นอยู่กับผลงานจากNTOs ซึ่งมีแนวโน้มที่จะต่ำ•กลยุทธ์ระดับภูมิภาคอื่น ๆ: เช่นริ GMS ซึ่งยังปลายทางเดียว การส่งเสริมและ ว่า synergy อาจได้รับ อาจมีกลยุทธ์หรือจุดประสงค์ของความขัดแย้งทรัพยากรจากสมาชิกแต่ละประเทศ•ชอบให้ไปประเทศที่หนึ่ง: การสำรวจล่าสุดแนะนำว่า ส่วนใหญ่ของผู้เข้าชม GMS เยี่ยมชมเพียงคนเดียวประเทศที เพียง ประมาณ 30 เปอร์เซ็นต์ของนักท่องเที่ยวเข้าชมอย่างน้อยสองประเทศ และร้อยละ 80 ของนักท่องเที่ยวในประเทศไทยเยี่ยมชมที่ country.2•ชาติสำคัญในตลาดมักจะแทนภูมิภาควัตถุประสงค์•ส่งต่อเวลาความล่าช้าที่เกิดขึ้นระหว่างประเทศ•ชื่ออาเซียนไม่รู้จักในตลาดข้าม•รูปที่คล้ายกันเป็นปลายทางท่องเที่ยว สื่อถึงแต่ละประเทศเช่น มีทรัพยากรการท่องเที่ยวคล้ายกัน เช่นชายหาดไทมส์และสินทรัพย์ทางวัฒนธรรม•บางประเทศไม่มีการตลาดท่องเที่ยวต่างประเทศสำนักงาน•หลักฐานของความยากจนในบางประเทศการคิดว่าขี้เหร่นักท่องเที่ยวนานาชาติ•ลักษณะการตลาดของบางประเทศภายนอกไม่รู้จัก เช่นอินเดียและจีน (PRC)•ประเทศสมาชิกทั้งหมดไม่ได้สนใจประเทศเพื่อนบ้านท่องเที่ยวศึกษากลยุทธ์ภาคการท่องเที่ยว GMS ของ ธนาคารพัฒนาเอเชีย 2005วีซ่าเปิดเสรีนั้นโดยทั่วไปจะยังให้ภูมิภาคอาเซียนเป็นส่วนของตนเองแหล่งตลาด ความสำคัญในการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจได้ง่ายการเดินทางระหว่างประเทศ คล้ายกับภายในสหภาพยุโรป ดังนั้น ข้อตกลงกรอบอาเซียนในวีซ่ายกเว้นที่ถูกเซ็นชื่อในกัวลาลัมเปอร์ในวันที่ 25 กรกฎาคม 2006โดยตามข้อตกลงการท่องเที่ยวของอาเซียน ลงนามใน4 พฤศจิกายน 2002 ในกัมพูชาในการอำนวยความสะดวกภายในอาเซียนเดินทาง และข้อตกลงกรอบอาเซียนสำหรับการรวมของความสำคัญภาค เซ็นชื่อบน 29 พฤศจิกายน 2004 ที่ทำประเทศสมาชิกอาเซียนให้การยกเว้นวีซ่าสำหรับเดินทางภายในอาเซียน โดยชาวอาเซียนวางข้อตกลงกรอบอาเซียนในการยกเว้นวีซ่าออกชุดหลักทั่วไปและแนวทางในการกำหนดและ/หรือต่ออายุข้อตกลงทวิภาคีระหว่างประเทศสมาชิกในการยกเว้นวีซ่าสำหรับประชาชนเกี่ยวข้องเดินทางภายในภูมิภาคอาเซียนในเวลาเดียวกัน มีข้อความข้อตกลงจำนวน 'ประโยคหนี ที่บ่งชี้ว่า อาจเป็นบางครั้งก่อนที่ข้อตกลงจะหยุ่นตัวอย่าง อเมริกา 1 บทความ: "ประเทศสมาชิก ที่ใช้ได้ จะยกเว้นประชาชนของประเทศสมาชิกอื่น ๆถือหนังสือเดินทางชาติถูกต้องจากความต้องการขอวีซ่าสำหรับการระยะเวลา 14 วันจากวันที่ของรายการ ให้ที่พักดังกล่าวจะไม่สามารถใช้สำหรับวัตถุประสงค์นอกจากเยี่ยมชม"คำสำคัญที่นี่มี "ใช้" มีการทำซ้ำในบทความ 7 ซึ่งกล่าวว่า "ประเทศสมาชิก จะ มีเจรจา และสรุปแยกโพรโทคอลทวิภาคีเพื่อดำเนินการข้อตกลงนี้โดยเร็วที่สุด ปฏิบัติดังกล่าวโพรโทคอทวิภาคีจะระดมในวันเท่ากันตกลงกัน โดยสมาชิกแต่ละประเทศ"ในสาระสำคัญ ข้อตกลงเหลือแต่ขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลรัฐบาลเจรจา waivers วีซ่า bilaterally อย่างไรก็ตามที่จำเป็นต้องชัดเจนให้ disparity ในทางเศรษฐกิจพัฒนาระหว่างประเทศต่าง ๆ และต้องหลีกเลี่ยงปัญหาเกี่ยวกับการย้ายที่ไม่ถูกต้องจากพัฒนาเพื่อพัฒนาประเทศตอนนี้มีเคลื่อนไหวไปสู่การพัฒนาที่นำเสนอการอาเซียนในนามบัตรและแนะนำเป็นพิเศษอนุญาต มืออาชีพการท่องเที่ยวอาเซียน (ATP) ซึ่งจะอำนวยความสะดวกย้ายชั่วคราวของนักท่องเที่ยวนี้จะช่วยให้เวลาสั้นลงเฟรมที่วีซ่าสำหรับยการ
การแปล กรุณารอสักครู่..

จุดแข็ง•การท่องเที่ยวที่ดีขึ้นในประเทศสมาชิก: สิงคโปร์มาเลเซียและประเทศไทยมีนักท่องเที่ยวสูงประจำปี. •การรับรู้ทางการเมือง: ความสำคัญของการท่องเที่ยวเป็นที่รู้จักดีในหมู่ประเทศอาเซียนจำนวนมากเช่นเน้น. ผ่านการประชุมรัฐมนตรีอาเซียนและการประชุมสุดยอดได้• เต็มเวลาเลขาธิการอาเซียนมีอยู่แล้วในการประสานงานความร่วมมือและความพยายามบูรณาการ. •ความปลอดภัย: ประเทศสมาชิกอาเซียนมีประเพณีที่ถือว่าปลอดภัยและผู้เข้าชมง่าย. •ทั้งการพัฒนาภาคธุรกิจ: เช่นสิงคโปร์มาเลเซียไทยและอินโดนีเซียยังมีการเข้าร่วมโดยที่เกิดขึ้นใหม่. เศรษฐกิจเช่นเวียดนามลาวและกัมพูชา•ทั้งการพัฒนาตัวเลือกความบันเทิง: ประเทศแล้วให้ช้อปปิ้ง, กิจกรรมบันเทิงยามค่ำคืน ฯลฯ . •ความเชื่อมโยงทั้งการพัฒนาไปยังตลาดภายนอกอยู่ในสถานที่•ภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขงต(GMS) พันธมิตร : การรวมกลุ่มอาเซียนจะนำไปสู่การเสริมฤทธิ์. •การเข้าถึง: เช่น GMS ประเทศอาจไม่จำเป็นต้องใช้การเดินทางทางอากาศ. •ประเทศสมาชิกมีภาพปลายทางที่ไม่ซ้ำ. •สนามบินระดับโลกอำนวยความสะดวกในการเดินทาง: เช่นสิงคโปร์ชางงีและสนามบินนานาชาติกัวลาลัมเปอร์เช่นเดียวกับภูมิภาคที่สนามบินใหม่ล่าสุดที่สนามบินสุวรรณภูมิในกรุงเทพฯจะเปิดให้บริการในปีต่อมา. •ทรัพยากรการท่องเที่ยวที่มีความหลากหลายอยู่ในช่วงภูมิภาคจากธรรมชาติวัฒนธรรม, ศาสนา, กีฬาและสุขภาพและความงาม. •รูปแบบฤดูกาลที่คล้ายกันสำหรับทุกสมาชิกอาเซียนประเทศที่เอื้อต่อการรูปแบบการท่องเที่ยวหลายประเทศ. •บางประเทศสมาชิกมีการใช้ภาษาอังกฤษอย่างกว้างขวางความสามารถ. •ทั้งการพัฒนาท่องเที่ยวภายในอาเซียนมีอยู่แล้ว. •ศักยภาพการเดินทางระยะทางไกลเป็นอย่างดีเหมาะกับภูมิภาครายได้ของประชากร. จุดอ่อน• ประเทศอยู่ในระดับที่แตกต่างกันของขาเข้าและขาออก. กำหนดตลาด•ประเทศอยู่ในระดับที่แตกต่างกันของมาตรฐานกำลังคน. •กลยุทธ์การแข่งขันที่เป็นไปได้ในการเล่น: เช่นมากกว่าหนึ่งประเทศที่ต้องการที่จะเป็นศูนย์กลางยุทธศาสตร์หรือประเทศคู่แข่งที่จะเป็นผู้นำระดับโลกในการสถานที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. •โครงสร้างพื้นฐานที่ไม่ดีในบางประเทศ. •ความคืบหน้าอาจจะช้าเนื่องจากระดับพิเศษของการกำหนดนโยบายคือกระทรวงการท่องเที่ยว / การค้าและอาเซียนซึ่งอาจยังมีความขัดแย้ง. •ที่มีอยู่ส่วนใหญ่เครือข่ายการทำงานร่วมกันในกลุ่มประเทศที่อ่อนแอ. •โครงสร้างพื้นฐาน การปรับปรุงที่มีแนวโน้มที่จะตกนอกอาเซียนคิดริเริ่ม. •ทางการตลาดภายใต้การพัฒนายังคงได้รับการแก้ไข. •ข้อมูลที่น่าสงสารและเทคโนโลยีการสื่อสาร (ICT) ยังคงมีอยู่ในบางประเทศ บางประเทศสมาชิกยังคงมุ่งเน้นในจำนวนผู้เข้าชมที่เดินทางมาถึงที่มีความสนใจน้อยลงเพื่อให้อัตราผลตอบแทนการท่องเที่ยวและการกระจาย. •มีการทำงานร่วมกันไม่ได้ใช้งานกับผู้ให้บริการธงชาติและความแตกต่างที่มีอยู่. •แคมเปญการตลาดไม่ได้บูรณาการและการขาดความสอดคล้องข้อความในการสร้างภาพสถานที่ท่องเที่ยว. • การค้าและการลงทุนจำเป็นที่จะต้องได้รับการพิจารณาเช่นเดียวกับ. ความเชื่อมโยงระหว่าง บริษัท•วีซ่าที่จำเป็นสำหรับนักท่องเที่ยวจากนอกภูมิภาค. •ตลาดแหล่งที่มาบางคนมีความเฉพาะที่มุ่งเน้นและไม่สอดคล้องกันกับวิธีการหลายปลายทาง. ตารางที่ 1: นักท่องเที่ยวนานาชาติ 9 ประเทศสมาชิกอาเซียน, 2001-2005 โอกาส•ความใกล้ชิดกับขนาดใหญ่และเติบโตตลาดเอเชียเช่นจีน(PRC) และอินเดียและตลาดค่าใช้จ่ายสูงเช่นตะวันออกกลาง, ญี่ปุ่น, จีนไทเปและเกาหลี ( ROK) อาจจะเป็นประโยชน์. •ความคิดริเริ่มการพัฒนาการท่องเที่ยวแม่น้ำโขงอาจจะมีประโยชน์กับอาเซียนเช่นการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐาน. •แพคเกจอาเซียนจะมีความหลากหลายมากขึ้นเช่นเมืองท่องเที่ยวเชิงนิเวศและอื่น ๆ •การเปิดเสรี: ความง่ายดายในการขอวีซ่าและรัฐบาลระเบียบของสายการบิน. อาจจะเป็นประโยชน์•ท่องเที่ยวธุรกิจ: ประเทศสมาชิกอาเซียนมีความใกล้เคียงกับความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจกับประเทศที่ไม่ใช่อาเซียนเช่นอินเดียญี่ปุ่นจีน (PRC) และออสเตรเลีย. •พัฒนาประชุมจูงใจประชุมและการจัดนิทรรศการ (MICE) ตลาด. •พิเศษ ทัวร์ที่น่าสนใจ: เวียดนาม, ตัวอย่างเช่นมีการส่งเสริมการ. การท่องเที่ยวดอกไม้ในญี่ปุ่น. •ภูมิภาคอาเซียนเหมาะกับแนวโน้มการเดินทางฮับ. •เหตุการณ์ระดับโลกจะได้รับการยกระดับ. •การท่องเที่ยวแบบสองทางที่อาจจะดีกว่าการเลื่อนตำแหน่ง•การเดินทางภายในภูมิภาคอาจจะเพิ่มขึ้นเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจธุรกิจสมาชิกอาเซียนประเทศ2001 2002 2003 2004 2005% เปลี่ยนแปลง% CAGR กัมพูชา 604,919 786,524 701,014 1,055,202 1,421,615 34.7 23.8 อินโดนีเซีย 5,153,620 5,033,400 4,467,021 5,321,165 5,002,101 -6.0 -0.7 ลาว PAR 673,823 735,662 636,361 894,806 1,095,315 22.4 12.9 มาเลเซีย 12775073 13292010 10576915 15703406 16431055 4.6 6.5 พม่า 217,212 205,610 204,862 241,938 232,218 -4.0 3.2 ฟิลิปปินส์ 1,796,893 1,932,677 1,907,226 2,291,352 2,675,631 16.8 10.5 สิงคโปร์ 7,522,163 7,567,110 6,127,288 8,328,658 8,943,029 7.4 4.4 ประเทศไทย 10132509 10872976 10082109 11737413 11567341 -1.4 3.4 เวียดนาม 2,330,050 2,627,988 2,428,735 2,927,876 3,467,757 18.4 10.5 อาเซียนอนุกรรมการ รวม 41,193,912 43,065,559 37,132,279 48,501,816 50,836,062 4.8 5.4 การศึกษาและการไมซ์. •เยี่ยมเพื่อน ๆ และญาติ (VFR) การท่องเที่ยวเศรษฐกิจ. การย้ายถิ่นภายในประเทศในกลุ่มอาเซียนเปิดใช้งานการท่องเที่ยว VFR ภัยคุกคาม•เงื่อนไขทางการเมืองไม่แน่นอนในบางประเทศส่งผลกระทบต่อ. พัฒนาการท่องเที่ยว•วิกฤตในภูมิภาคเช่นการก่อการร้ายโรคไข้หวัดนกและสึนามิ. กีดกันการท่องเที่ยว•โรคติดต่อและการรายงานข่าวของสื่ออาจมีผลต่อ. ความต้องการการเดินทางระหว่างประเทศ•ขาดการเตรียมความพร้อมในการจัดการวิกฤตยังคงมีอยู่ในบางประเทศการบริหารความเสี่ยงที่ก่อให้เกิดการฟื้นฟูบวก. ของสถานที่ท่องเที่ยวในหลาย ๆ กรณี•ความปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัยไม่สอดคล้อง; ตรงกันข้ามไม่จำเป็นคำแนะนำการท่องเที่ยวเชิงลบนอกจากนี้ยังลำบาก. •ความผันผวนของสกุลเงินยังคงเป็นความเสี่ยง. •ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์และศาสนาอย่างต่อเนื่องอาจมีปัญหา. •องค์กรการท่องเที่ยวแห่งชาติ (NTOs) ขาดทรัพยากรในการจัดการข้อตกลงความร่วมมือ. • NTOs ขาดความเป็นเจ้าของในการวางแผน ที่มีความช่วยเหลือของผู้บริจาค. •ขยายวัตถุประสงค์ทางการเมืองระดับสูงโดยไม่ต้องแนวหน้าดำเนินการบ่งชี้ว่าการขาดการมีส่วนได้เสียที่ขับเคลื่อนด้วยกลยุทธ์. •แคมเปญอาเซียนยังไม่ได้รับมักจะประสบความสำเร็จอย่างสูงเช่นโรงแรมอาเซียนและการท่องเที่ยว 'ผ่าน'. •บูรณาการถูกคุกคามโดย ประเทศน้อยกว่าผู้ใหญ่มี. เสียงปรับตัวลดลง•ช่องว่างทางเศรษฐกิจและการพัฒนาแบ่งประเทศที่พัฒนาแล้ว. และประเทศพัฒนาน้อยที่สุดในภูมิภาค•แคมเปญอาเซียนจะขึ้นอยู่กับผลงานจากNTOs ซึ่งมีแนวโน้มที่จะต่ำ. •กลยุทธ์ระดับภูมิภาคอื่น ๆ : เช่นอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง ความคิดริเริ่มที่ยังส่งเสริมการเป็นสถานที่เดียวและแม้ว่าการทำงานร่วมกันอาจจะได้รับอาจจะมีกลยุทธ์ที่ขัดแย้งหรือความอ่อนล้าของทรัพยากรจากประเทศสมาชิกของแต่ละบุคคล. •การตั้งค่าที่กำหนดเพื่อเข้าชมประเทศหนึ่ง: การสำรวจล่าสุดแสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของผู้เข้าชมในอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขงเยี่ยมชมเพียงหนึ่งประเทศในช่วงเวลาที่ เพียงประมาณร้อยละ 30 ของนักท่องเที่ยวเยี่ยมชมที่น้อยทั้งสองประเทศและร้อยละ80 ของผู้มาเยือนประเทศไทยเข้าเยี่ยมชมเดียวที่country.2 •ลำดับความสำคัญของชาติในด้านการตลาดมักจะแทนที่ภูมิภาควัตถุประสงค์. •ความล่าช้าการขนส่งใช้เวลามากเกิดขึ้นระหว่างประเทศ. •ชื่ออาเซียน ไม่ได้รู้จักกันดีในตลาดระยะไกล. •แต่ละประเทศบ่งบอกถึงภาพที่คล้ายกันเป็นสถานที่ท่องเที่ยว; เช่นที่พวกเขามีทรัพยากรการท่องเที่ยวที่คล้ายกันเช่นชายหาด. ป่าฝนและสินทรัพย์ทางวัฒนธรรม•บางประเทศไม่ได้มีตลาดการท่องเที่ยวในต่างประเทศสำนักงาน. • หลักฐานของความยากจนในบางประเทศโดยทั่วไปไม่น่าสนใจสำหรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ. •ลักษณะการตลาดของประเทศภายนอกบางอย่างจะไม่รู้จักกันดีเช่นประเทศจีน (PRC) และอินเดีย. •ไม่ประเทศสมาชิกทุกคนมีความน่าสนใจให้กับเพื่อนบ้านท่องเที่ยว. ธนาคารพัฒนาเอเชีย GMS ท่องเที่ยว ภาคการศึกษา 2005 กลยุทธ์วีซ่าการเปิดเสรีเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าอาเซียนเป็นที่ดีที่สุดของตัวเองในตลาดแหล่งที่มา ความต้องการที่สำคัญสำหรับการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจคือความสะดวกในการเดินทางระหว่างประเทศอาเซียนคล้ายกับว่าภายในสหภาพยุโรป ดังนั้นกรอบความตกลงอาเซียนว่าด้วยการขอวีซ่าได้รับยกเว้นซึ่งลงนามในกรุงกัวลาลัมเปอร์เมื่อวันที่ 25 กรกฏาคม 2006 นี้อยู่ในแนวเดียวกันกับที่ท่องเที่ยวอาเซียนข้อตกลงเซ็นสัญญา4 พฤศจิกายน 2002 ในประเทศกัมพูชาในการอำนวยความสะดวกภายในอาเซียนเดินทางและกรอบความตกลงอาเซียนสำหรับบูรณาการของภาคลำดับความสำคัญลงนามเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน 2004 ซึ่งมุ่งมั่นที่ประเทศสมาชิกอาเซียนที่จะให้ได้รับการยกเว้นการขอวีซ่าสำหรับการเดินทางภายในอาเซียนชาติอาเซียน. กรอบความตกลงอาเซียนว่าด้วยการยกเว้นวีซ่าออกวางชุดของหลักการทั่วไปและแนวทางต่อการสร้างและ / หรือการต่ออายุข้อตกลงทวิภาคีระหว่างประเทศสมาชิกในการได้รับการยกเว้นวีซ่าสำหรับพลเมืองของตนเดินทางภายในภูมิภาคอาเซียน. ในเวลาเดียวกันถ้อยคำของข้อตกลงรวมถึงจำนวนของหนีคำสั่ง'ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามันอาจจะเป็นบางส่วน. เวลาก่อนที่ข้อตกลงดังกล่าวจะกลายเป็นบังคับสากลตัวอย่างเช่นมาตรา1 รัฐ: "ประเทศสมาชิกที่บังคับใช้จะได้รับการยกเว้นพลเมืองของประเทศสมาชิกอื่นๆที่ถือหนังสือเดินทางของชาติที่ถูกต้องจากความต้องการขอวีซ่าสำหรับระยะเวลาของการเข้าพักได้ถึง 14 วันนับจากวันที่ ในการเข้าให้การเข้าพักดังกล่าวจะไม่ถูกใช้เพื่อวัตถุประสงค์อื่นที่ไม่ใช่การเข้าชม. "คำสำคัญที่นี่คือ" ที่ใช้ " พวกเขามีการทำซ้ำในข้อ 7 ซึ่งกล่าวว่า "ประเทศสมาชิกที่ใช้บังคับจะเจรจาและสรุปโปรโตคอลทวิภาคีแยกต่างหากที่จะใช้ข้อตกลงนี้โดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ การดำเนินการดังกล่าวโปรโตคอลทวิภาคีให้ใช้บังคับในวันที่ทั้งสองฝ่ายตกลงกันโดยแต่ละประเทศสมาชิก. "ในสาระสำคัญข้อตกลงใบมันขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลรัฐบาลจะเจรจาผ่อนผันวีซ่าทั้งสองข้าง แต่ที่เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่จำเป็นที่ได้รับแตกต่างกันในทางเศรษฐกิจการพัฒนาระหว่างประเทศต่างๆและความต้องการที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาที่อาจเกิดขึ้นเกี่ยวกับการโยกย้ายที่ผิดกฎหมายจากการพัฒนาประเทศที่พัฒนาแล้ว. ขณะนี้มีการเคลื่อนไหวไปสู่การพัฒนาที่นำเสนอของบัตรธุรกิจท่องเที่ยวอาเซียนและการแนะนำของพิเศษท่องเที่ยวอาเซียนมืออาชีพ (เอทีพี) ใบอนุญาตซึ่งจะอำนวยความสะดวกในการเคลื่อนไหวชั่วคราวของผู้เชี่ยวชาญด้านการท่องเที่ยว. นี้จะช่วยให้สั้นกรอบเวลาสำหรับการอนุญาตให้วีซ่าสำหรับTEM
การแปล กรุณารอสักครู่..
