Ishida's works feature three major

Ishida's works feature three major themes: Japan's identity and role in today's world; Japan's social and academic educational structures; and Japanese people's struggles to adapt to social and technological changes in Japanese contemporary life.

Ishida's works convey isolation, anxiety, crisis of identity, skepticism, claustrophobia and solitude. Ishida explored several motifs, including portrayals of school-boys and business-men as a part of a factory and young people as physically integrated with everyday household objects. Though the subjects in this series appear to resemble Ishida's own face, Ishida denied these works were self-portraits.

Ishida shared anecdotes of his parents expressing bewilderment over his art style and the dark nature of his works. His mother was particularly upset by one of his self-portraits as she felt it was too dark, but he assured her that it was him at his happiest because he felt he could communicate better through his painting than he could in person. He later reported that his parents came to accept his works as part of his personality and that they, particularly his father, were able to appreciate his works even though they still didn't understand his art.

In a snippet from an archived television interview used during Tokyo TV's Kirin Art Gallery's feature "The Grand Art Masters", Ishida had stated that regardless of whether he liked painting or not, he felt compelled to continue painting "people at mercy of Japan's contradicting nature of its social systems for as long as they exist".

There are some aspects of his works that still intrigue his art critics. One of most discussed topics is a recurring motif found in the majority of Ishida's works: a plastic shopping bag. Ishida had consistently refused to explain the purpose and the meaning of the shopping bag. With Ishida gone, the question mark over the shopping bag motif is likely to remain for good. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุดใหญ่สามคุณลักษณะในการทำงานของอิชิดะ: เอกลักษณ์ของญี่ปุ่นและในวันนี้โลก ญี่ปุ่นสังคม และวิชาการศึกษาโครงสร้าง และต่อสู้ของชาวญี่ปุ่นเพื่อปรับการเปลี่ยนแปลงของสังคม และเทคโนโลยีในชีวิตญี่ปุ่นผลงานของอิชิดะถ่ายทอดแยก วิตกกังวล วิกฤตเอกลักษณ์ สงสัย claustrophobia และความสันโดษ อิชิดะอุดมความหลาย รวมทั้งงานและโรงเรียนเด็กผู้ชายและผู้ชายธุรกิจเป็นส่วนหนึ่งของโรงงานและหนุ่มสาวผู้คนเป็นจริงรวมวัตถุทุกครัวเรือน แม้ว่าเรื่องในชุดนี้จะ มีลักษณะใบหน้าของอิชิดะของเอง อิชิดะปฏิเสธงานเหล่านี้ถูก self-portraitsอิชิดะร่วม anecdotes ของพ่อที่กำลัง bewilderment ลักษณะของศิลปะและธรรมชาติเข้มผลงานของเขา แม่ของเขาได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งอารมณ์เสีย โดย self-portraits ของเขาเธอรู้สึกว่า มันมืดเกินไป แต่เขามั่นใจเธอว่า เป็นคนที่สุขของเขาเนื่องจากเขารู้สึกว่า เขาสามารถสื่อสารดีผ่านภาพวาดของเขามากกว่าเขาสามารถคน ภายหลังเขารายงานว่า พ่อมารับงานของเขาเป็นส่วนหนึ่งของบุคลิกภาพของเขา และที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบิดาของเขา พวกเขาจะชื่นชมผลงานของเขาแม้ว่าพวกเขายังไม่เข้าใจศิลปะของเขาในส่วนย่อยของโค้ดจากสัมภาษณ์โทรทัศน์เก็บถาวรที่ใช้ในระหว่างโตเกียวทีวีลานศิลป์ของคุณลักษณะ "เดอะแกรนด์ศิลปะแบบ" อิชิดะได้ระบุไว้ว่า ไม่ว่าเขาชอบวาดภาพ หรือไม่ เขารู้สึก compelled การวาดภาพ "คนที่เมตตาของญี่ปุ่นธรรมชาติขัดแย้งของของระบบสังคมตราบใดที่พวกเขามีอยู่"มีบางส่วนของผลงานของเขายังคง intrigue นักวิจารณ์ศิลปะของเขา หัวข้อที่กล่าวถึงมากที่สุดคือแปลนซ้ำที่พบส่วนใหญ่ผลงานของอิชิดะ: ถุงช้อปปิ้งพลาสติก อิชิดะมีปฏิเสธอย่างสม่ำเสมอเพื่ออธิบายวัตถุประสงค์และความหมายของกระเป๋าช้อปปิ้ง เครื่องหมายคำถามกว่าแปลนกระเป๋าช้อปปิ้งจะไม่ยังคงดีกับอิชิดะไป [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลงานของอิชิดะมีสามประเด็นหลัก: ตัวตนของญี่ปุ่นและบทบาทในโลกปัจจุบัน; ญี่ปุ่นสังคมและนักวิชาการโครงสร้างการศึกษา และการต่อสู้ของคนญี่ปุ่นที่จะปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเทคโนโลยีในชีวิตร่วมสมัยของญี่ปุ่น. ผลงานของอิชิดะถ่ายทอดการแยกความวิตกกังวลวิกฤตของตัวตนสงสัยทึบและสันโดษ อิชิดะสำรวจสำคัญหลายประการรวมถึงยัลของโรงเรียนเด็กชายและผู้ชายธุรกิจเป็นส่วนหนึ่งของโรงงานและคนหนุ่มสาวเป็นแบบบูรณาการทางร่างกายกับวัตถุที่ใช้ในครัวเรือนในชีวิตประจำวัน แม้ว่าวิชาในชุดนี้ดูเหมือนจะมีลักษณะคล้ายกับใบหน้าของตัวเองนายอิชิดะ, อิชิดะปฏิเสธผลงานเหล่านี้เป็นภาพตัวเอง. อิชิดะที่ใช้ร่วมกันเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของพ่อแม่ของเขาแสดงความสับสนมากกว่ารูปแบบศิลปะของเขาและธรรมชาติที่มืดของผลงานของเขา แม่ของเขาไม่พอใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นหนึ่งในภาพตัวเองของเขาขณะที่เธอรู้สึกว่ามันเป็นสีเข้มเกินไป แต่เขามั่นใจของเธอว่ามันเป็นเขาที่มีความสุขที่สุดของเขาเพราะเขารู้สึกว่าเขาสามารถสื่อสารที่ดีขึ้นผ่านการวาดภาพของเขามากกว่าที่เขาสามารถทำได้ในคน ต่อมาเขารายงานว่าพ่อแม่ของเขามาที่จะยอมรับผลงานของเขาเป็นส่วนหนึ่งของบุคลิกภาพของเขาและพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งพ่อของเขาก็สามารถที่จะชื่นชมผลงานของเขาถึงแม้ว่าพวกเขายังคงไม่เข้าใจศิลปะของเขา. ในตัวอย่างจากการให้สัมภาษณ์ทางโทรทัศน์ที่เก็บไว้ใช้ ระหว่างคุณลักษณะโตเกียวทีวี Kirin Art Gallery ของ "เดอะแกรนด์ศิลปะโท" อิชิดะระบุว่าไม่คำนึงถึงว่าเขาชอบภาพวาดหรือไม่เขารู้สึกว่าจำเป็นที่จะดำเนินการวาดภาพ "คนที่ความเมตตาของธรรมชาติที่ขัดแย้งกับญี่ปุ่นของระบบสังคมสำหรับตราบเท่าที่พวกเขา อยู่ ". มีบางแง่มุมของการทำงานของเขาที่ยังคงวางอุบายนักวิจารณ์งานศิลปะของเขาเป็น หนึ่งในที่สุดกล่าวถึงหัวข้อที่เป็นบรรทัดฐานที่เกิดขึ้นพบว่าในส่วนของการทำงานของนายอิชิดะ: ถุงช้อปปิ้งพลาสติก อิชิดะได้ปฏิเสธอย่างต่อเนื่องที่จะอธิบายถึงวัตถุประสงค์และความหมายของกระเป๋าช้อปปิ้ง กับอิชิดะไปเครื่องหมายคำถามมากกว่าบรรทัดฐานกระเป๋าช้อปปิ้งมีแนวโน้มที่จะยังคงอยู่ที่ดี [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลงานของ อิชิดะ คุณลักษณะรูปแบบหลักสาม : ตัวตนและบทบาทของญี่ปุ่นในวันนี้โลก ญี่ปุ่นเป็นสังคมวิชาการและโครงสร้างทางการศึกษา และคนญี่ปุ่นก็ต่อสู้เพื่อปรับให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเทคโนโลยีในชีวิตร่วมสมัยของญี่ปุ่น

ของ อิชิดะ งานถ่ายทอดการแยกความวิตกกังวลวิกฤตเอกลักษณ์ , ความสงสัย , โรคกลัวที่แคบ และความสันโดษ อิชิดะ สำรวจหลายลาย ,รวมทั้งสภาพของนักเรียนชาย และผู้ชายธุรกิจเป็นส่วนหนึ่งของโรงงาน และคนหนุ่มสาวที่ร่างกายรวมกับวัตถุที่ใช้ในครัวเรือนทุกวัน ถึงแม้ว่าเรื่องในชุดนี้ปรากฏเหมือนหน้าตัวเองของ อิชิดะ อิชิดะปฏิเสธผลงานเหล่านี้เป็นภาพวาด .

อิชิดะแบ่งปันเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของพ่อแม่ของเขาแสดงความสับสนมากกว่ารูปแบบศิลปะและธรรมชาติมืดของเขาทำงานแม่ของเขาถูกรู้สึกโดยหนึ่งของการถ่ายภาพบุคคลด้วยตนเองของเขาขณะที่เขารู้สึกว่ามันมืดไป แต่เขามั่นใจว่าเป็นเขาที่เขามีความสุขที่สุด เพราะเขารู้สึกว่าเขาสามารถสื่อสารได้ดีผ่านภาพวาดของเขามากกว่าที่เขาสามารถในคน ต่อมา เขาได้รายงานว่า พ่อแม่เขามายอมรับผลงานของเขาเป็นส่วนหนึ่งของบุคลิกภาพของเขาและเขาโดยบิดาของเขาสามารถชื่นชมผลงานของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่เข้าใจศิลปะของเขา

ในข้อมูลจากที่เก็บถาวรที่ใช้ในโทรทัศน์สัมภาษณ์โตเกียวทีวี คิริน หอศิลป์คุณลักษณะ " ต้นแบบ " ศิลปะแกรนด์ อิชิดะ ได้ระบุไว้ว่า ไม่ว่าเขาจะชอบวาดรูป หรือ ไม่เขารู้สึกว่าถูกบังคับให้ทำ คนวาดภาพ " ที่ความเมตตาของญี่ปุ่นขัดแย้งกับธรรมชาติของระบบสังคมของตราบเท่าที่พวกเขามีอยู่ "

มีบางแง่มุมของงานของเขาที่ยังคงวางอุบายนักวิจารณ์ศิลปะของเขา คนส่วนใหญ่กล่าวถึงหัวข้อที่เป็นแรงจูงใจที่เกิดขึ้นพบในส่วนใหญ่ของผลงานของ อิชิดะ : ถุงช้อปปิ้งพลาสติกอิชิดะได้เสมอปฏิเสธที่จะอธิบายจุดประสงค์และความหมายของถุงช้อปปิ้ง กับอิชิดะแล้วเครื่องหมายคำถามเหนือกระเป๋าช้อปปิ้งรูปแบบมีแนวโน้มที่จะยังคงดี [ 2 ]