Three passions, simple but overwhel

Three passions, simple but overwhelmingly strong, have governed my life: the longing for love, the search for knowledge, and unbearable pity for the suffering of mankind. These passions, like great winds, have blown me hither and thither, in a wayward course, over a great ocean of anguish, reaching to the very verge of despair.
I have sought love, first, because it brings ecstasy - ecstasy so great that I would often have sacrificed all the rest of life for a few hours of this joy. I have sought it, next, because it relieves loneliness--that terrible loneliness in which one shivering consciousness looks over the rim of the world into the cold unfathomable lifeless abyss. I have sought it finally, because in the union of love I have seen, in a mystic miniature, the prefiguring vision of the heaven that saints and poets have imagined. This is what I sought, and though it might seem too good for human life, this is what--at last--I have found.

With equal passion I have sought knowledge. I have wished to understand the hearts of men. I have wished to know why the stars shine. And I have tried to apprehend the Pythagorean power by which number holds sway above the flux. A little of this, but not much, I have achieved.

Love and knowledge, so far as they were possible, led upward toward the heavens. But always pity brought me back to earth. Echoes of cries of pain reverberate in my heart. Children in famine, victims tortured by oppressors, helpless old people a burden to their sons, and the whole world of loneliness, poverty, and pain make a mockery of what human life should be. I long to alleviate this evil, but I cannot, and I too suffer.

This has been my life. I have found it worth living, and would gladly live it again if the chance were offered me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามความรักที่เรียบง่าย แต่แข็งแรงโด่งได้ควบคุมชีวิตของฉัน: ความปรารถนาสำหรับความรัก, การค้นหาความรู้และความสงสารเหลือทนสำหรับความทุกข์ทรมานของมนุษยชาติ ความสนใจเหล่านี้เช่นลมที่ดีได้พัดเรามาที่นี่และที่นั่นในหลักสูตรเอาแต่ใจกว่ามหาสมุทรที่ดีของความเจ็บปวดถึงการหมิ่นของความสิ้นหวัง.
ฉันได้ขอความรักครั้งแรกเพราะมันจะทำให้ความดีใจ - ดีใจมากที่ดีที่ฉันมักจะได้เสียสละส่วนที่เหลือทั้งหมดของชีวิตไม่กี่ชั่วโมงแห่งความสุขนี้ ฉันได้พยายามมันต่อไปเพราะมันช่วยบรรเทาความเหงา - เหงาที่น่ากลัวในที่หนึ่งที่สติตัวสั่นมองไปที่ขอบของโลกลงไปในเหวตายเย็นกินลึก ฉันได้พยายามที่ในที่สุดมันก็เพราะในสหภาพของความรักที่ฉันได้เห็นในขนาดเล็กลึกลับวิสัยทัศน์ prefiguring จากสวรรค์ที่นักบุญและกวีได้คิด นี่คือสิ่งที่ฉันพยายามและแม้ว่ามันอาจจะดูดีเกินไปสำหรับชีวิตมนุษย์นี้เป็นสิ่งที่ - ที่สุดท้าย -. ฉันได้พบ

กับความรักเท่าที่ฉันได้ขอความรู้ ฉันได้อยากจะเข้าใจหัวใจของผู้ชาย ฉันได้อยากจะรู้ว่าทำไมดาวส่องแสงและฉันได้พยายามที่จะจับกุมอำนาจพีทาโกรัสโดยที่จำนวนถือแกว่งไปแกว่งมาข้างต้นไหล เล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ แต่ไม่มากที่ฉันได้ประสบความสำเร็จ.

ความรักและความรู้เพื่อให้ไกลที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่พวกเขานำขึ้นไปยังท้องฟ้า แต่มักจะสงสารนำฉันกลับไปที่โลก เสียงสะท้อนของเสียงร้องของความเจ็บปวดก้องในหัวใจของฉัน เด็กที่อยู่ในความอดอยากที่ตกเป็นเหยื่อทรมานโดยบีบบังคับกำพร้าคนชราภาระให้ลูกหลานของพวกเขาและโลกทั้งโลกของความเหงา, ความยากจนและความเจ็บปวดให้ถ้อยคำของสิ่งที่ชีวิตมนุษย์ควรจะเป็น ฉันยาวเพื่อบรรเทาความชั่วร้ายนี้ แต่ฉันไม่สามารถและฉันประสบเกินไป.

นี้ได้รับชีวิตของฉัน ฉันได้พบมันคุ้มค่าที่อาศัยอยู่และยินดีที่จะมีชีวิตอยู่อีกครั้งถ้ามีโอกาสได้รับการเสนอให้ฉัน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลงใหลสาม แต่แข็งแรง overwhelmingly ได้รับการดูแลชีวิต: การคิดความรัก ค้นหาความรู้ และสงสารความทุกข์ของมนุษย์ หลงใหลเหล่านี้ เช่นลมดี มีพัดฉัน hither thither และ ในหลักสูตร wayward เหนือทะเลของความปวดร้าว ถึงหมิ่นมากของความสิ้นหวัง
ฉันได้ค้นหาความรัก ครั้งแรก เพราะมันนำ ecstasy - ecstasy ดีเสียว่า ฉันจะมักจะมีสละทั้งหมดที่เหลือของชีวิตไม่กี่ชั่วโมงนี้ยินดี ฉันได้พยายามมัน ถัดไป เนื่องจากมันช่วยลดความเหงา - ที่น่ากลัวความเหงาในสติ shivering หนึ่งที่ขอบของโลกลงเย็นหยั่ง lifeless ฉันได้พยายามมันสุด เนื่องจากการเคลื่อนของรัก ผมเห็น ในขนาดเล็กที่ลึกลับ วิสัยทัศน์ prefiguring สวรรค์ที่ saints และกวีที่มีจินตนาการ นี้ฉันขอ และแม้ว่ามันอาจดูเหมือนดีเกินไปสำหรับมนุษย์ นี้เป็นอะไร — ในที่สุด - ได้พบกัน

กับความรักเท่า ฉันได้ค้นหาความรู้ ฉันได้ปรารถนาจะเข้าใจหัวใจของคน ฉันมีปรารถนารู้ทำไมดาวส่องแสง และได้พยายามกลัวนำไปอำนาจพีทาโกรัสซึ่งถือหมายเลขเอนเอียงข้างบนไหล น้อยนี้ แต่ไม่มาก ฉันได้รับ

ความรักและความรู้ ตราบใดที่พวกเขาได้ นำขึ้นไปสู่ฟากฟ้า แต่จะสงสารนำฉันกลับไปยังโลก ระลอก echoes ของร้องแสดงความเจ็บปวดในหัวใจของฉัน เด็กในภาวะ เหยื่อทรมานสู่ โดยสู่เประเทศ คนเก่ากำพร้าภาระบุตรของพวกเขา และโลกทั้งโลกของความเหงา ความยากจน และความเจ็บปวดทำ mockery ของชีวิตมนุษย์ควร ผมยาวเพื่อบรรเทาแต่นี้ความชั่วร้าย ผมไม่ และเกินไปทุกข์ทรมาน

นี้มีชีวิต ฉันได้พบมันคุ้มค่าน่าอยู่ และจะยินดีอยู่นั้นอีกถ้ามีโอกาสได้นำเสนอผม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามความชื่นชอบแบบเรียบง่ายแต่แม้กระทั่งสิ่งดีมีอยู่ ภายใต้ บังคับชีวิตของฉันจะเป็นเช่นไรความรักการค้นหาความรู้และความสงสารทนไม่ไหวกับความทุกข์ยากของมนุษยชาติ ความปรารถนาเหล่านี้เหมือนลมที่ดีเยี่ยมมีระเบิดเรามาที่นี่และที่นั่นในหลักสูตร(ฝนฟ้าอากาศเหนือมหาสมุทรที่ดีเยี่ยมของความเจ็บปวดรวดร้าวไปถึงจะเป็นอย่างมากของมาอย่างสิ้นหวัง.
ผมได้แสวงหาความรักครั้งแรกเพราะจะนำความปลื้มปีติ - ความปลื้มปีติว่าฉันจะมีถวายส่วนที่เหลือทั้งหมดของชีวิตไม่กี่ชั่วโมงของความสุขนี้มาก ฉันได้ไปหามันถัดไปเพราะมันช่วยผ่อนคลายความเปล่าเปลี่ยวความโดดเดี่ยวที่น่ากลัวในที่หนึ่งอาการหนาวสั่นความรู้สึกนึกคิดสามารถมองเห็นบริเวณเหนือ Rim ของโลกไปในห้วงเหวไร้ชีวิตหยั่งไม่ถึงความหนาวเย็นนี้ ฉันได้แสวงหาในที่สุดเพราะใน สหภาพ ของความรักเราได้เห็นในขนาดเล็ก Mystic วิสัยทัศน์ prefiguring ของสวรรค์ที่นักกวีและนักบุญมีจินตนาการถึง. โรงแรมแห่งนี้คือสิ่งที่ผมพยายามและแม้ว่ามันจะเกินไปอาจจะเป็นที่ดีสำหรับชีวิตมนุษย์เป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมได้พบ.

พร้อมด้วยความน่าหลงใหลเท่ากับผมได้แสวงหาความรู้ ฉันได้อยากจะทำความเข้าใจหัวใจของคน ฉันได้อยากจะรู้ว่าทำไมดาวที่เพิ่มความเงางามและผมมีความพยายามที่จะเข้าใจใช้พลังงานสูตรคูณที่จำนวนผู้ถือหุ้นมีอำนาจเหนือกว่าท้องร่วงได้ การนี้แต่ไม่มากฉันทำได้สำเร็จ.

ความรู้และความรักเท่าที่ได้นำขึ้นไปสวรรค์ แต่น่าเสียดายเสมอมาผมกลับไปยังโลก เสียงสะท้อนจากเสียงร้องของความเจ็บปวด(เสียงในใจกลางของฉัน เด็กในความอดอยากผู้ตกเป็นเหยื่อถูกทำร้ายร่างกายอย่างรุนแรงจากผู้บุกรุกคนเฒ่าคนแก่จนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ภาระ ให้กับบุตรชายของตนและโลกทั้งโลกของความเปล่าเปลี่ยวความยากจนและความเจ็บปวดให้สินบนของชีวิตมนุษย์ควร. ผมยาวเพื่อบรรเทาความเดือดร้อนความชั่วร้ายนี้แต่ผมไม่ได้และได้รับผลกระทบมากเกินไปผม.

แห่งนี้มีการใช้ชีวิตของฉัน ฉันได้พบว่ามันมีความหมายและจะอยู่ได้อีกครั้งหากมีโอกาสที่จะได้รับเสนอให้ผม.
ยินดี