หลังจากนั้นฉันก็มานั่งรอรถเมล์ที่หน้าห้าง ไม่นานรถก็มารับ เมื่อขึ้นรถไปแล้ว ฉันรู้สึกอึดอัดมากเพราะบนรถเมล์นั้นหนาแน่นไปด้วยผู้คน ฉันกับหลายคนยืนเบียดเสียดกันไปมา 20นาทีต่อมาก็มาถึงอพาทเมนต์ บรรยากาศมืดมากจนทำให้ฉันรู้สึกกลัว
แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น มีผู้ชายรูปร่างสูงคนหนึ่งเดินตามฉัน เขาเดินตามฉันมาเรื่อยๆจนฉันรู้สึกกลัว จากนั้นฉันวิ่งอย่างรวดเร็วอย่างกับเสือชีต้าร์และผู้ชายคนนั้นก็วิ่งตามฉันมาด้วยและเขาก็จับแขนของฉันไว้ ในตอนนั้นฮันกลัวจนตัวสั่นและเขาพูดขึ้นมาว่า"กระเป๋าสตางค์ของคุณ ผมเห็นมัรตกอยู่บนรถเมล์"
ฉันรู้สึกเซอร์ไพร์และดีใจ ฉันพูดขอบคุณเขาพร้อมกับรอยยิ้ม หลังจากนั้นฉันก็กลับมาถึงอพาทเมนต์ด้วยความสุข ฉันพูดกับตัวเองว่าจะรอบคอบมากกว่านี้