Under a scenario of increased hypox

Under a scenario of increased hypoxic stress in aquatic habitats (eutrophication and climatewarming), the ability tomaintain theMO2 independently of declining DO values may become an essential adaptation for organisms to inhabit the resulting oxygen-depleted environments. Thus, some native species could become more vulnerable to competitive displacement by less oxygen-sensitive invader species.
However, although P. macrodactylus seems to have a more efficient metabolism (low MO2) and a higher tolerance to hypoxic conditions in brackish water at a moderate temperature, the results of this study suggest that this competitive advantage over its native counterpart P. longirostris may disappear under a climate warming scenario. Conversely, the native P. varians showed relatively high oxygen independence irrespective of the temperature in brackish water, the salinity conditions in which the species was usually collected in this study. Furthermore, it is expected that the strongly euryhaline P. varians, a typical inhabitant of more isolated and stressful estuarine habitats, would have higher phenotypic plasticity, and consequently individuals from populations adapted to more saline waters may show high oxygen independence irrespective of temperature at high salinities. Thus, for more tolerant but less metabolically efficient species, such as P. varians, a potential scenario of climate warming and eutrophication could represent a clear adaptive advantage. In conclusion, results of this study corroborated the hypothesis that, within each higher taxa, the level of mobility/activity of species is among the main factors determining the MO2 of aquatic organisms. However, the different level of oxygen regulation displayed by studied species was more related with environmental characteristics of their common habitats than with their metabolic resting rates and/or mobility. Namely, this study evidence that estuarine species, and that of associated habitats, are more tolerant of environmental stress, as salinity changes and hypoxia, than are fully marine or freshwater species. In order to overcome the difficult interpretation of decreased MO2 within individuals of a same species, it is suggested that a simultaneous evaluation of respiration rates and their dependence on DO could be an integrative way of determining the potential effects of increased hypoxia (warming and eutrophication) on aquatic species fromdifferent ecological guilds within estuaries and associated habitats.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายใต้สถานการณ์ที่เครียดแปรเพิ่มในที่อยู่อาศัยสัตว์น้ำ (eutrophication และ climatewarming), theMO2 tomaintain สามารถเป็นอิสระจากค่าทำลดลงอาจเป็น การปรับตัวที่จำเป็นสำหรับสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ปราศจากออกซิเจนเป็นผลลัพธ์ ดังนั้น บางพันธุ์พื้นเมืองอาจเป็นภาวะการแข่งขันแทน โดยพันธุ์รุกรานไวต่อออกซิเจนน้อยอย่างไรก็ตาม แม้ว่า P. macrodactylus ดูเหมือนจะ มีการเผาผลาญอย่างมีประสิทธิภาพ (MO2 ต่ำ) และการยอมรับสูงแปรเงื่อนไขในน้ำกร่อยที่อุณหภูมิปานกลาง ผลของการศึกษานี้แนะนำว่า นี้ได้เปรียบกว่าคู่ของเจ้า P. longirostris อาจหายไปภายใต้สภาพอากาศร้อนสถานการณ์ ในทางกลับกัน varians P. ดั้งเดิมพบอิสรภาพออกซิเจนค่อนข้างสูงโดยไม่คำนึงถึงอุณหภูมิในน้ำกร่อย เงื่อนไขความเค็มซึ่งพันธุ์มักจะรวบรวมในการศึกษานี้ นอกจากนี้ คาดว่า euryhaline ขอ P. varians การแยก และเครียดมากรองที่อยู่อาศัย บ้านทั่วไปจะมีปั้นไทป์สูงกว่า และดังนั้น บุคคลจากประชากรปรับน้ำเกลือเพิ่มเติมอาจแสดงอิสระออกซิเจนสูงโดยไม่คำนึงถึงอุณหภูมิที่สูง salinities ดังนั้น สำหรับพันธุ์ที่เป็นความอดทนมาก แต่มีประสิทธิภาพน้อย metabolically เช่น P. varians สถานการณ์อาจเกิดขึ้นของสภาพภูมิอากาศร้อนและ eutrophication อาจแสดงถึงความได้เปรียบที่ชัดเจนเหมาะสม ในการสรุป ผลของการศึกษานี้ยืนยันอีกสมมติฐานที่ ภายในแท็กซ่าละสูง ระดับการเคลื่อนไหว/กิจกรรมพันธุ์เป็นหนึ่งในปัจจัยหลักที่กำหนด MO2 ของสิ่งมีชีวิตสัตว์น้ำ อย่างไรก็ตาม ระเบียบออกซิเจนแสดง โดยพันธุ์ศึกษาระดับแตกต่างกันถูกเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องกับลักษณะสิ่งแวดล้อมของอยู่อาศัยทั่วไปกว่าราคาอย่างเผาผลาญและ/หรือเคลื่อน คือ หลักฐานการศึกษานี้พันธุ์ที่ปาก และที่อยู่อาศัยที่เกี่ยวข้อง ได้อดทนความเครียดสิ่งแวดล้อม การเปลี่ยนแปลงความเค็มและเนื้อเยื่อ กว่าจะเต็มทะเล หรือน้ำจืดสายพันธุ์ เพื่อเอาชนะการตีความยากของ MO2 ลดลงในคนสายพันธุ์เดียวกัน มันจะแนะนำว่า การประเมินพร้อมกันของอัตราการหายใจและพึ่งพาตนอาจเป็นวิธีการมองอนาคตของการกำหนดผลที่อาจเกิดขึ้นของเนื้อเยื่อเพิ่มขึ้น (ร้อนและ eutrophication) ในกิลด์ระบบนิเวศ fromdifferent พันธุ์สัตว์น้ำภายในบริเวณปากแม่น้ำและที่อยู่อาศัยที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายใต้สถานการณ์ของความเครียด hypoxic เพิ่มขึ้นในแหล่งน้ำ (eutrophication และ climatewarming) ความสามารถในการ tomaintain theMO2 เป็นอิสระจากการลดลงของค่า DO อาจจะกลายเป็นสิ่งจำเป็นในการปรับตัวสำหรับสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ออกซิเจนหมดผล ดังนั้นบางสายพันธุ์พื้นเมืองอาจจะกลายเป็นความเสี่ยงที่จะกำจัดการแข่งขันโดยออกซิเจนที่มีความสำคัญน้อยกว่าสายพันธุ์รุกราน.
อย่างไรก็ตามแม้ว่าพี macrodactylus ดูเหมือนว่าจะมีการเผาผลาญที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น (MO2 ต่ำ) และอดทนสูงกับสภาพขาดออกซิเจนในน้ำกร่อยในระดับปานกลาง อุณหภูมิผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่านี้เปรียบกว่าคู่ของพื้นเมืองพี longirostris อาจหายไปภายใต้สถานการณ์ที่สภาพภูมิอากาศร้อน ตรงกันข้ามพื้นเมืองพี varians แสดงให้เห็นความเป็นอิสระของออกซิเจนค่อนข้างสูงโดยไม่คำนึงถึงอุณหภูมิในน้ำกร่อยสภาพความเค็มในการที่สายพันธุ์มักจะถูกเก็บรวบรวมไว้ในการศึกษาครั้งนี้ นอกจากนี้ยังเป็นที่คาดว่าขอ euryhaline พี varians, ชาวบ้านโดยทั่วไปของโดดเดี่ยวมากขึ้นและน้ำเค็มเครียดที่อยู่อาศัยจะมีการปั้นฟีโนไทป์ที่สูงขึ้นและส่งผลให้บุคคลจากประชากรที่ปรับให้เข้ากับน้ำน้ำเกลือมากขึ้นอาจแสดงความเป็นอิสระของออกซิเจนสูงโดยไม่คำนึงถึงอุณหภูมิที่สูง ความเค็ม ดังนั้นสำหรับสายพันธุ์ที่ใจกว้างมากขึ้น แต่น้อยกว่าที่มีประสิทธิภาพการเผาผลาญอาหารเช่นพี varians, สถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้นจากภาวะโลกร้อนและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ eutrophication จะเป็นตัวแทนของความได้เปรียบในการปรับตัวที่ชัดเจน ในการสรุปผลการศึกษายืนยันสมมติฐานที่ว่าในแต่ละแท็กซ่าที่สูงกว่าระดับของการเคลื่อนไหว / กิจกรรมของสายพันธุ์ที่เป็นหนึ่งในปัจจัยหลักที่มีการกำหนด MO2 ของสิ่งมีชีวิตในน้ำ แต่ในระดับที่แตกต่างกันของการควบคุมออกซิเจนแสดงโดยสายพันธุ์การศึกษาที่เกี่ยวข้องมากขึ้นด้วยลักษณะทางสิ่งแวดล้อมของการอยู่อาศัยร่วมกันของพวกเขามากกว่าที่มีอัตราการเผาผลาญที่พำนักของพวกเขาและ / หรือการเคลื่อนไหว คือหลักฐานการศึกษาครั้งนี้ว่าน้ำเค็มสายพันธุ์และที่อยู่อาศัยที่เกี่ยวข้องมีใจกว้างของความเครียดสิ่งแวดล้อมการเปลี่ยนแปลงความเค็มและออกซิเจนกว่าเป็นทะเลหรือน้ำจืดสายพันธุ์ได้อย่างเต็มที่ เพื่อที่จะเอาชนะการตีความที่ยากของการลดลง MO2 ภายในบุคคลของสายพันธุ์เดียวกันก็ชี้ให้เห็นว่าการประเมินผลพร้อมกันของอัตราการหายใจและการพึ่งพา DO อาจจะเป็นวิธีการแบบบูรณาการในการพิจารณาผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากการขาดออกซิเจนเพิ่มขึ้น (ภาวะโลกร้อนและ eutrophication) เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตในระบบนิเวศ fromdifferent สมคมภายในบริเวณปากแม่น้ำและที่อยู่อาศัยที่เกี่ยวข้อง