![What They Do [About this section] [To Top]Veterinarians care for the h การแปล - What They Do [About this section] [To Top]Veterinarians care for the h ไทย วิธีการพูด](http://thimg.ilovetranslation.com/_data/ilovetranslation_com_th/pic/logo.gif?v=869a7f0268970bd1_1889){kind=logo}
- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
What They Do [About this section] [
What They Do [About this section] [To Top]
Veterinarians care for the health of animals and work to improve public health. They diagnose, treat, and research medical conditions and diseases of pets, livestock, and other animals.
Duties
Veterinarians typically do the following:
Examine animals to diagnose their health problems
Diagnose and treat animals for medical conditions
Treat and dress wounds
Perform surgery on animals
Test for and vaccinate against diseases
Operate medical equipment, such as x-ray machines
Advise animal owners about general care, medical conditions, and treatments
Prescribe medication
Euthanize animals
Veterinarians in private clinical practices treat the injuries and illnesses of pets and other animals with a variety of medical equipment, including surgical tools and x-ray and ultrasound machines. They provide treatment for animals that is similar to the services a physician provides to treat humans.
The following are examples of types of veterinarians:
Companion animal veterinarians treat pets and generally work in private clinics and hospitals. According to the American Veterinary Medical Association, more than 75 percent of veterinarians who work in private clinical practice treat pets. They most often care for cats and dogs, but also treat other pets, such as birds, ferrets, and rabbits. These veterinarians diagnose and provide treatment for animal health problems, consult with owners of animals about preventative health care, and carry out medical and surgical procedures, such as vaccinations, dental work, and setting fractures.
Equine veterinarians work with horses. In 2012, about 6 percent of private practice veterinarians diagnosed and treated horses.
Food animal veterinarians work with farm animals such as pigs, cattle, and sheep. In 2012, about 8 percent of private practice veterinarians treated food animals. They spend much of their time at farms and ranches treating illnesses and injuries and testing for and vaccinating against disease. They may advise owners or managers about feeding, housing, and general health practices.
Food safety and inspection veterinarians inspect and test livestock and animal products for major animal diseases, provide vaccines to treat animals, enhance animal welfare, conduct research to improve animal health, and enforce government food safety regulations. They design and administer animal and public health programs for the prevention and control of diseases transmissible among animals and between animals and people.
Research veterinarians work in laboratories, conducting clinical research on human and animal health problems. These veterinarians may perform tests on animals to identify the effects of drug therapies, or they may test new surgical techniques. They may also research how to prevent, control, and eliminate food- and animal-borne illnesses and diseases.
Some veterinarians become postsecondary teachers at colleges and universities.
Work Environment [About this section] [To Top]
Veterinarians held about 70,300 jobs in 2012, of which 74 percent were in the veterinary services industry. Others held positions at colleges or universities; in private industry, such as in medical and research laboratories; and in federal, state, or local government. About 18 percent of veterinarians were self-employed.
Although most veterinarians work in private clinics and hospitals, others travel to farms, work in laboratories or classrooms, or work for the government.
Veterinarians who treat horses or food animals must travel between their offices and farms and ranches. They work outdoors in all kinds of weather and may have to perform surgery, often under unsanitary conditions.
Veterinarians who work in food safety and inspection must travel to farms, slaughterhouses, and food-processing plants.
Veterinarians who conduct research work primarily in offices and laboratories and spend much of their time dealing with people, rather than animals.
Veterinarians' work can sometimes be emotionally stressful, as they deal with sick animals and the animals' anxious owners. Also, the workplace can be noisy, as animals make noise when sick or being handled. Working on farms and ranches, in slaughterhouses, or with wildlife can also be physically demanding.
Injuries and Illnesses
When working with animals that are frightened or in pain, veterinarians risk being bitten, kicked, and scratched. In addition, veterinarians working with diseased animals risk being infected by the disease.
Work Schedules
Veterinarians often work long hours. Some work nights or weekends, and they may have to respond to emergencies outside of scheduled work hours. About 1 in 3 veterinarians worked more than 50 hours per week in 2012.
How to Become One [About this section] [To Top]
Veterinarians must have a Doctor of Veterinary Medicine degree from an accredited veterinary college and a state license.
Education
Get the education you need: Find schools for Veterinarians near you!
Veterinarians must complete a Doctor of Veterinary Medicine (D.V.M. or V.M.D.) degree at an accredited college of veterinary medicine. There are currently 29 colleges with accredited programs in the United States. A veterinary medicine program generally takes 4 years to complete and includes classroom, laboratory, and clinical components.
Although not required, most applicants to veterinary school have a bachelor's degree. Veterinary medical colleges typically require applicants to have taken many science classes, including biology, chemistry, anatomy, physiology, zoology, microbiology, and animal science. Most programs also require math and humanities and social science courses.
Admission to veterinary programs is very competitive, and fewer than half of all applicants were accepted in 2012.
In veterinary medicine programs, students take courses on normal animal anatomy and physiology, as well as disease prevention, diagnosis, and treatment. Most programs include 3 years of classroom, laboratory, and clinical work. Students typically spend the final year of the 4-year program doing clinical rotations in a veterinary medical center or hospital. In veterinary schools today, increasingly, courses include general business management and career development classes, to help new veterinarians learn how to effectively run a practice.
Licenses, Certifications, and Registrations
All states and the District of Columbia require veterinarians to have a license. Licensing requirements vary by state, but all states require prospective veterinarians to complete an accredited veterinary program and to pass the North American Veterinary Licensing Examination. Veterinarians working for the state or federal government may not be required to have a state license, because each agency has different requirements.
Most states require not only the national exam but also have a state exam that covers state laws and regulations. Few states accept licenses from other states, so veterinarians who want to be licensed in another state usually must take that state's exam.
The American Veterinary Medical Association offers certification in 40 specialties, such as surgery, microbiology, and internal medicine. Although certification is not required for veterinarians, it can show exceptional skill and expertise in a particular field. To sit for the certification exam, veterinarians must have a certain number of years of experience in the field, complete additional education, and complete a residency program, typically lasting 3 to 4 years. Requirements vary by specialty.
Training
Although graduates of a veterinary program can begin practicing once they receive their license, some veterinarians pursue further education and training. Some new veterinary graduates enter 1-year internship programs to gain experience. Internships can be valuable experience for veterinarians who apply for competitive or better paying positions or in preparation for a certification program.
Other Experience
When deciding whom to admit, some veterinary medical colleges weigh experience heavily. Formal experience, such as work with veterinarians or scientists in clinics, agribusiness, research, or some area of health science, is particularly advantageous. Less formal experience, such as working with animals on a farm, at a stable, or in an animal shelter, can also be helpful.
Important Qualities
Compassion. Veterinarians must be compassionate when working with animals and their owners. They must treat animals with kindness and respect, and must be sensitive when dealing with the owners of sick pets.
Decision-making skills. Veterinarians must decide the correct method for treating the injuries and illnesses of animals. Deciding to euthanize a sick animal, for instance, can be difficult.
Interpersonal skills. Strong communication skills are essential for veterinarians, who must be able to discuss their recommendations and explain treatment options to animal owners and give instructions to their staff.
Management skills. Management skills are important for veterinarians who are in charge of running private clinics or laboratories, or directing teams of technicians or inspectors. In these settings, they are responsible for providing direction, delegating work, and overseeing daily operations.
Manual dexterity. Manual dexterity is important for veterinarians, because they must control their hand movements and be precise when treating injuries and performing surgery.
Problem-solving skills. Veterinarians need strong problem-solving skills because they must figure out what is ailing animals. Those who test animals to determine the effects of drug therapies also need excellent diagnostic skills.
Veterinarians care for the health of animals and work to improve public health. They diagnose, treat, and research medical conditions and diseases of pets, livestock, and other animals.
Duties
Veterinarians typically do the following:
Examine animals to diagnose their health problems
Diagnose and treat animals for medical conditions
Treat and dress wounds
Perform surgery on animals
Test for and vaccinate against diseases
Operate medical equipment, such as x-ray machines
Advise animal owners about general care, medical conditions, and treatments
Prescribe medication
Euthanize animals
Veterinarians in private clinical practices treat the injuries and illnesses of pets and other animals with a variety of medical equipment, including surgical tools and x-ray and ultrasound machines. They provide treatment for animals that is similar to the services a physician provides to treat humans.
The following are examples of types of veterinarians:
Companion animal veterinarians treat pets and generally work in private clinics and hospitals. According to the American Veterinary Medical Association, more than 75 percent of veterinarians who work in private clinical practice treat pets. They most often care for cats and dogs, but also treat other pets, such as birds, ferrets, and rabbits. These veterinarians diagnose and provide treatment for animal health problems, consult with owners of animals about preventative health care, and carry out medical and surgical procedures, such as vaccinations, dental work, and setting fractures.
Equine veterinarians work with horses. In 2012, about 6 percent of private practice veterinarians diagnosed and treated horses.
Food animal veterinarians work with farm animals such as pigs, cattle, and sheep. In 2012, about 8 percent of private practice veterinarians treated food animals. They spend much of their time at farms and ranches treating illnesses and injuries and testing for and vaccinating against disease. They may advise owners or managers about feeding, housing, and general health practices.
Food safety and inspection veterinarians inspect and test livestock and animal products for major animal diseases, provide vaccines to treat animals, enhance animal welfare, conduct research to improve animal health, and enforce government food safety regulations. They design and administer animal and public health programs for the prevention and control of diseases transmissible among animals and between animals and people.
Research veterinarians work in laboratories, conducting clinical research on human and animal health problems. These veterinarians may perform tests on animals to identify the effects of drug therapies, or they may test new surgical techniques. They may also research how to prevent, control, and eliminate food- and animal-borne illnesses and diseases.
Some veterinarians become postsecondary teachers at colleges and universities.
Work Environment [About this section] [To Top]
Veterinarians held about 70,300 jobs in 2012, of which 74 percent were in the veterinary services industry. Others held positions at colleges or universities; in private industry, such as in medical and research laboratories; and in federal, state, or local government. About 18 percent of veterinarians were self-employed.
Although most veterinarians work in private clinics and hospitals, others travel to farms, work in laboratories or classrooms, or work for the government.
Veterinarians who treat horses or food animals must travel between their offices and farms and ranches. They work outdoors in all kinds of weather and may have to perform surgery, often under unsanitary conditions.
Veterinarians who work in food safety and inspection must travel to farms, slaughterhouses, and food-processing plants.
Veterinarians who conduct research work primarily in offices and laboratories and spend much of their time dealing with people, rather than animals.
Veterinarians' work can sometimes be emotionally stressful, as they deal with sick animals and the animals' anxious owners. Also, the workplace can be noisy, as animals make noise when sick or being handled. Working on farms and ranches, in slaughterhouses, or with wildlife can also be physically demanding.
Injuries and Illnesses
When working with animals that are frightened or in pain, veterinarians risk being bitten, kicked, and scratched. In addition, veterinarians working with diseased animals risk being infected by the disease.
Work Schedules
Veterinarians often work long hours. Some work nights or weekends, and they may have to respond to emergencies outside of scheduled work hours. About 1 in 3 veterinarians worked more than 50 hours per week in 2012.
How to Become One [About this section] [To Top]
Veterinarians must have a Doctor of Veterinary Medicine degree from an accredited veterinary college and a state license.
Education
Get the education you need: Find schools for Veterinarians near you!
Veterinarians must complete a Doctor of Veterinary Medicine (D.V.M. or V.M.D.) degree at an accredited college of veterinary medicine. There are currently 29 colleges with accredited programs in the United States. A veterinary medicine program generally takes 4 years to complete and includes classroom, laboratory, and clinical components.
Although not required, most applicants to veterinary school have a bachelor's degree. Veterinary medical colleges typically require applicants to have taken many science classes, including biology, chemistry, anatomy, physiology, zoology, microbiology, and animal science. Most programs also require math and humanities and social science courses.
Admission to veterinary programs is very competitive, and fewer than half of all applicants were accepted in 2012.
In veterinary medicine programs, students take courses on normal animal anatomy and physiology, as well as disease prevention, diagnosis, and treatment. Most programs include 3 years of classroom, laboratory, and clinical work. Students typically spend the final year of the 4-year program doing clinical rotations in a veterinary medical center or hospital. In veterinary schools today, increasingly, courses include general business management and career development classes, to help new veterinarians learn how to effectively run a practice.
Licenses, Certifications, and Registrations
All states and the District of Columbia require veterinarians to have a license. Licensing requirements vary by state, but all states require prospective veterinarians to complete an accredited veterinary program and to pass the North American Veterinary Licensing Examination. Veterinarians working for the state or federal government may not be required to have a state license, because each agency has different requirements.
Most states require not only the national exam but also have a state exam that covers state laws and regulations. Few states accept licenses from other states, so veterinarians who want to be licensed in another state usually must take that state's exam.
The American Veterinary Medical Association offers certification in 40 specialties, such as surgery, microbiology, and internal medicine. Although certification is not required for veterinarians, it can show exceptional skill and expertise in a particular field. To sit for the certification exam, veterinarians must have a certain number of years of experience in the field, complete additional education, and complete a residency program, typically lasting 3 to 4 years. Requirements vary by specialty.
Training
Although graduates of a veterinary program can begin practicing once they receive their license, some veterinarians pursue further education and training. Some new veterinary graduates enter 1-year internship programs to gain experience. Internships can be valuable experience for veterinarians who apply for competitive or better paying positions or in preparation for a certification program.
Other Experience
When deciding whom to admit, some veterinary medical colleges weigh experience heavily. Formal experience, such as work with veterinarians or scientists in clinics, agribusiness, research, or some area of health science, is particularly advantageous. Less formal experience, such as working with animals on a farm, at a stable, or in an animal shelter, can also be helpful.
Important Qualities
Compassion. Veterinarians must be compassionate when working with animals and their owners. They must treat animals with kindness and respect, and must be sensitive when dealing with the owners of sick pets.
Decision-making skills. Veterinarians must decide the correct method for treating the injuries and illnesses of animals. Deciding to euthanize a sick animal, for instance, can be difficult.
Interpersonal skills. Strong communication skills are essential for veterinarians, who must be able to discuss their recommendations and explain treatment options to animal owners and give instructions to their staff.
Management skills. Management skills are important for veterinarians who are in charge of running private clinics or laboratories, or directing teams of technicians or inspectors. In these settings, they are responsible for providing direction, delegating work, and overseeing daily operations.
Manual dexterity. Manual dexterity is important for veterinarians, because they must control their hand movements and be precise when treating injuries and performing surgery.
Problem-solving skills. Veterinarians need strong problem-solving skills because they must figure out what is ailing animals. Those who test animals to determine the effects of drug therapies also need excellent diagnostic skills.
0/5000
สิ่งที่ [เกี่ยวกับส่วนนี้] [ยอดนิยม]สัตวแพทย์ดูแลสุขภาพสัตว์และการทำงานเพื่อปรับปรุงการสาธารณสุข พวกเขาวินิจฉัย รักษา และวิจัยโรคและโรคของสัตว์ ปศุสัตว์ และสัตว์อื่น ๆหน้าที่สัตวแพทย์จะทำต่อไปนี้:ตรวจสอบการวินิจฉัยปัญหาสุขภาพสัตว์ตรวจวินิจฉัย และรักษาโรคสัตว์รักษา และแต่งแผลทำการผ่าตัดสัตว์ทดสอบ และการปลูกฝีกับโรคมีอุปกรณ์การแพทย์ เช่นเครื่องเอกซเรย์แนะนำเจ้าของสัตว์ที่เกี่ยวกับการดูแลทั่วไป โรค และการรักษากำหนดยาEuthanize สัตว์สัตวแพทย์ในปฏิบัติการทางคลินิกส่วนตัวรักษาบาดเจ็บและการเจ็บป่วยของสัตว์เลี้ยงและสัตว์อื่น ๆ ด้วยความหลากหลายของอุปกรณ์ทางการแพทย์ เครื่องมือผ่าตัดและเครื่องเอ็กซ์เรย์และอัลตร้าซาวด์ พวกเขาให้การรักษาสัตว์ที่คล้ายกับบริการการแพทย์ให้รักษามนุษย์ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของชนิดของสัตวแพทย์:เพื่อนสัตว์สัตวแพทย์รักษาสัตว์เลี้ยง และทำงานในคลินิกส่วนตัวและโรงพยาบาลทั่วไป ตามที่สัตวแพทย์แพทย์สมาคมอเมริกัน มากกว่าร้อยละ 75 ของสัตวแพทย์ที่ทำงานในคลินิกส่วนตัวรักษาสัตว์เลี้ยง พวกเขามักดูแลแมวและสุนัข แต่ยัง รักษาสัตว์เลี้ยงอื่น ๆ เช่นนก มิงค์ และกระต่าย เหล่านี้สัตวแพทย์วินิจฉัยให้การรักษาปัญหาสุขภาพสัตว์ ปรึกษากับเจ้าของสัตว์ที่เกี่ยวกับการดูแลสุขภาพเชิงป้องกัน และดำเนินการทางการแพทย์ และศัลยกรรมวิธี วัคซีน งานทันตกรรม และการกระดูกหักการทำงานสัตวแพทย์เพาะพันธุ์กับม้า ใน 2012 ประมาณ 6 เปอร์เซ็นต์ของสัตวแพทย์ปฏิบัติส่วนตัวการวินิจฉัย และรักษาม้าอาหารสัตว์สัตวแพทย์ที่ทำงานกับสัตว์ เช่นสุกร วัว แกะ ประมาณร้อยละ 8 ของสัตวแพทย์ปฏิบัติส่วนตัวถือว่าอาหารสัตว์ใน 2012 พวกเขาใช้จ่ายมากเวลาที่ฟาร์มและ ranches รักษาโรคและการบาดเจ็บ และทดสอบ vaccinating กับโรค พวกเขาอาจแนะนำให้เจ้าของหรือผู้จัดการเกี่ยวกับอาหาร หมู่บ้าน และสุขภาพโดยทั่วไปปฏิบัติอาหารความปลอดภัยและตรวจสอบสัตวแพทย์ตรวจสอบ และทดสอบปศุสัตว์และผลิตภัณฑ์สัตว์โรคสัตว์ที่สำคัญ ให้รู้รักษาสัตว์ เพิ่มสวัสดิการสัตว์ ดำเนินการวิจัยเพื่อปรับปรุงสุขภาพสัตว์ และบังคับใช้กฎระเบียบความปลอดภัยอาหารของรัฐบาล ผู้ออกแบบ และจัดการโปรแกรมการสัตว์และสาธารณสุขในการป้องกันและควบคุมโรค transmissible สัตว์ และ ระหว่างสัตว์และคนสัตวแพทย์งานวิจัยทำงานในห้องปฏิบัติการ การดำเนินการวิจัยทางคลินิกในปัญหาสุขภาพของมนุษย์ และสัตว์ สัตวแพทย์เหล่านี้อาจทำการทดสอบในสัตว์เพื่อระบุผลของการบำบัดรักษายาเสพติด หรือพวกเขาอาจทดสอบเทคนิคการผ่าตัดใหม่ นอกจากนี้พวกเขายังอาจค้นคว้าวิธีป้องกัน ควบคุม และกำจัดอาหาร และสัตว์เชื่อว่าการเจ็บป่วยและโรคสัตวแพทย์บางเป็น ครู postsecondary ที่วิทยาลัยและมหาวิทยาลัยทำงานสิ่งแวดล้อม [เกี่ยวกับส่วนนี้] [ยอดนิยม]สัตวแพทย์จัดงานเกี่ยวกับ 70,300 ใน 2012 ซึ่งร้อยละ 74 อยู่ในอุตสาหกรรมบริการสัตวแพทย์ คนขึ้นตำแหน่งในวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัย ในส่วนอุตสาหกรรม เช่นแพทย์ และห้อง ปฏิบัติการวิจัย และ ในรัฐบาลกลาง รัฐ หรือท้องถิ่น ประมาณร้อยละ 18 ของสัตวแพทย์เจ้าของธุรกิจได้แม้ว่าสัตวแพทย์ส่วนใหญ่ทำงานในคลินิกส่วนตัวและโรงพยาบาล คนอื่น ๆ เดินทางไปฟาร์ม ทำงานในห้องปฏิบัติการหรือห้องเรียน หรือทำราชการสัตวแพทย์ที่รักษาม้าหรืออาหารสัตว์ต้องเดินทางระหว่างสำนักงานของพวกเขา และฟาร์ม และ ranches พวกเขาทำงานในทุกสภาพอากาศกลางแจ้ง และอาจต้องทำผ่าตัด บ่อยครั้งภายใต้เงื่อนไข unsanitaryสัตวแพทย์ที่ทำงานด้านความปลอดภัยอาหารและการตรวจสอบต้องเดินทางไปฟาร์ม โรงฆ่าสัตว์ และพืชการแปรรูปอาหารสัตวแพทย์ที่ดำเนินการวิจัยทำงานในสำนักงานและห้องปฏิบัติการเป็นหลัก และใช้จ่ายมากจัดการเวลาของตนกับคน มากกว่าสัตว์งานของสัตวแพทย์บางครั้งได้อารมณ์เครียด เป็นพวกเขาจัดการกับสัตว์ป่วยและสัตว์ของเจ้าของกังวล ยัง ทำงานสามารถเป็นเสียงดัง สัตว์ทำให้เสียงรบกวนเมื่อป่วย หรือได้รับการจัดการได้ ทำงานในฟาร์มและ ranches โรง หรือ กับสัตว์ป่ายังมีร่างกายต่างหากบาดเจ็บและการเจ็บป่วยเมื่อทำงาน กับสัตว์ที่กำลังกลัว หรืออาการเจ็บปวด สัตวแพทย์ความเสี่ยงถูกกัด เตะ และรอย แห่ง สัตวแพทย์ที่ทำงานกับสัตว์ที่ป่วยเสี่ยงต่อการติดเชื้อโรคกำหนดการทำงานสัตวแพทย์มักจะชั่วโมงทำงานยาวนานขึ้น บางคืนทำงาน หรือวันหยุด และพวกเขาอาจตอบสนองสถานการณ์ฉุกเฉินนอกเวลางาน ประมาณ 1 ใน 3 ของสัตวแพทย์ทำงานมากกว่า 50 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ในปี 2012วิธีการเป็นหนึ่ง [เกี่ยวกับส่วนนี้] [ไปข้างบน]สัตวแพทย์ได้ปริญญาแพทย์สัตวแพทยศาสตร์จากวิทยาลัยสัตวแพทย์ได้รับการรับรองและมีใบอนุญาตของรัฐการศึกษาได้รับการศึกษาที่คุณต้องการ: ค้นหาโรงเรียนสัตวแพทย์ใกล้คุณสัตวแพทย์ต้องการปริญญาแพทย์สัตวแพทยศาสตร์ (D.V.M. หรือ V.M.D.) ที่วิทยาลัยได้รับการรับรองของสัตวแพทยศาสตร์ ปัจจุบันมีวิทยาลัย 29 กับโปรแกรมได้รับการรับรองในสหรัฐอเมริกา โปรแกรมสัตวแพทยศาสตร์ใช้เวลา 4 ปีให้เสร็จ และมีห้องเรียน ห้องปฏิบัติการ และส่วนประกอบทางคลินิกโดยทั่วไปถึงแม้ว่าไม่จำเป็น ผู้สมัครส่วนใหญ่จะเรียนสัตวแพทย์ได้ปริญญาตรี วิทยาลัยแพทย์สัตวแพทย์โดยทั่วไปต้องการผู้สมัครจะได้เรียนวิทยาศาสตร์หลาย รวมทั้งชีววิทยา เคมี กายวิภาคศาสตร์ สรีรวิทยา สัตววิทยา จุลชีววิทยา และสัตว์วิทยาศาสตร์ โปรแกรมส่วนใหญ่ยังต้องใช้หลักสูตรคณิตศาสตร์ และมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์เข้าโปรแกรมสัตวแพทย์มีการแข่งขัน และน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของผู้สมัครทั้งหมดได้รับการยอมรับใน 2012ในโปรแกรมสัตวแพทยศาสตร์ นักศึกษาใช้หลักสูตรปกติสัตว์กายวิภาคศาสตร์ และ สรีรวิทยา ตลอดจนป้องกันโรค การวินิจฉัย และรักษา โปรแกรมส่วนใหญ่รวม 3 ปีห้องเรียน ห้องปฏิบัติการ และงานทางคลินิก นักเรียนจะใช้โปรแกรม 4 ปีทำการหมุนเวียนทางคลินิกในโรงพยาบาลหรือศูนย์การแพทย์สัตวแพทย์ปีสุดท้าย ในโรงเรียนสัตวแพทย์ วันนี้ มาก หลักสูตรรวมธุรกิจทั่วไปการจัดการและการประกอบอาชีพพัฒนาเรียน เพื่อช่วยสัตวแพทย์ใหม่เรียนรู้วิธีการเรียกใช้เป็นการปฏิบัติอย่างมีประสิทธิภาพใบอนุญาต การรับรอง และการลงทะเบียนอเมริกาทั้งหมดและดิสตริกต์ออฟโคลัมเบียต้องสัตวแพทย์ต้องมีใบอนุญาต ความต้องการการอนุญาตที่แตกต่างกันไปตามสถานะ แต่อเมริกาทั้งหมดต้องการอนาคตสัตวแพทย์ เพื่อทำโปรแกรมสัตวแพทย์ที่ได้รับการรับรอง และผ่านการตรวจอนุญาตให้ใช้สิทธิ์สัตวแพทย์ของอเมริกาเหนือ สัตวแพทย์ที่ทำงานให้กับรัฐหรือรัฐบาลอาจไม่ต้องมีใบอนุญาตของรัฐ เนื่องจากแต่ละหน่วยงานมีความต้องการอเมริกาส่วนใหญ่ต้องสอบชาติไม่เพียง แต่ยัง มีสอบรัฐที่ครอบคลุมรัฐตามกฎหมายและระเบียบ อเมริกาไม่ยอมรับใบอนุญาตจากรัฐอื่น ๆ เพื่อสัตวแพทย์ที่ต้องได้รับอนุญาตในรัฐอื่นมักจะต้องใช้สอบของรัฐนั้นสมาคมการแพทย์อเมริกันสัตวแพทย์มีรับรองในอาหาร 40 ผ่าตัด จุลชีววิทยา และทันตกรรม แม้ว่าใบรับรองไม่จำเป็นสำหรับสัตวแพทย์ มันสามารถแสดงทักษะพิเศษและความเชี่ยวชาญในฟิลด์เฉพาะ นั่งสอบรับรอง สัตวแพทย์ต้องมีจำนวนปีของประสบการณ์ในฟิลด์ ทำการศึกษาเพิ่มเติม และทำโปรแกรมซี่ โดยทั่วไปยาวนาน 3-4 ปี ความต้องการแตกต่างกัน โดยพิเศษการฝึกอบรมแม้บัณฑิตโปรแกรมสัตวแพทย์สามารถเริ่มฝึกเมื่อได้รับอนุญาตของพวกเขา สัตวแพทย์บางคดีศึกษาต่อและฝึกอบรม บัณฑิตสัตวแพทย์ใหม่บางโปรแกรมฝึกงาน 1 ปีจะได้รับประสบการณ์การ ฝึกงานได้ประสบการณ์ที่มีค่าสำหรับสัตวแพทย์ที่ใช้ สำหรับแข่งขัน หรือชำระเงินดีตำแหน่ง หรือการเตรียมโปรแกรมรับรองประสบการณ์อื่น ๆเมื่อตัดสินใจที่จะยอมรับ วิทยาลัยแพทย์สัตวแพทย์บางน้ำหนักประสบการณ์มากขึ้น ประสบการณ์ทาง เช่นทำงานกับสัตวแพทย์หรือนักวิทยาศาสตร์ ในคลินิก เกษตร วิจัย วิทยาศาสตร์สุขภาพ บางพื้นที่เป็นข้อได้เปรียบอย่างยิ่ง ประสบการณ์อย่างน้อย เช่นทำงานกับสัตว์ในฟาร์ม มีคอก หรือ ใน พิงสัตว์ ยังสามารถเป็นประโยชน์คุณภาพที่สำคัญคุณค่า สัตวแพทย์ต้องอย่างทันท่วงทีเมื่อทำงานกับสัตว์และเจ้า พวกเขาต้องรักษาสัตว์ ด้วยความรักและความเคารพ และต้องสำคัญเมื่อจัดการกับเจ้าของสัตว์ป่วยทักษะการตัดสินใจ สัตวแพทย์ต้องตัดสินใจว่า วิธีถูกต้องสำหรับการรักษาอาการบาดเจ็บและการเจ็บป่วยของสัตว์ ตัดสินใจที่จะ euthanize สัตว์ป่วย ตัวอย่าง ได้ยากทักษะมนุษยสัมพันธ์ ทักษะการสื่อสารที่แข็งแรงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสัตวแพทย์ ที่ต้องการพูดคุยแนะนำตัว และอธิบายตัวเลือกการรักษาให้เจ้าของสัตว์ และให้คำแนะนำกับพนักงานของตนทักษะการจัดการ ทักษะการจัดการมีความสำคัญสำหรับสัตวแพทย์ที่รับผิดชอบทำคลินิกส่วนตัวหรือห้องปฏิบัติการ หรือผู้กำกับทีมงานช่างเทคนิคหรือผู้ตรวจสอบ ในการตั้งค่าเหล่านี้ พวกเขาจะชอบให้ทิศทาง การมอบหมายงาน และกำกับดูแลการดำเนินงานประจำวันความชำนาญด้วยตนเอง ความชำนาญด้วยตนเองเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสัตวแพทย์ เนื่องจากพวกเขาต้องควบคุมการเคลื่อนไหวมือ และอย่างชัดเจนเมื่อรักษาอาการบาดเจ็บ และทำผ่าตัดการแก้ปัญหาทักษะการ สัตวแพทย์ต้องการทักษะการแก้ปัญหา เพราะจะต้องคิดออกว่าจะ ailing สัตว์ ผู้ที่ทดสอบสัตว์เพื่อกำหนดผลกระทบของยาเสพติดบำบัดต้องวิเคราะห์ภาษา
การแปล กรุณารอสักครู่..
สิ่งที่พวกเขาทำ [เกี่ยวกับส่วนนี้] [ต้องการสูงสุด]
สัตวแพทย์ดูแลสุขภาพของสัตว์และทำงานเพื่อปรับปรุงสุขภาพของประชาชน พวกเขาวินิจฉัย, การรักษาและการวิจัยทางการแพทย์และโรคของสัตว์เลี้ยงปศุสัตว์และสัตว์อื่น ๆ . หน้าที่สัตวแพทย์มักจะทำต่อไปนี้: ตรวจสอบสัตว์ที่จะวินิจฉัยปัญหาสุขภาพของพวกเขาวินิจฉัยและรักษาสัตว์สำหรับเงื่อนไขทางการแพทย์รักษาบาดแผลและการแต่งกายที่ดำเนินการผ่าตัดในสัตว์การทดสอบและฉีดวัคซีนป้องกันโรคใช้งานอุปกรณ์ทางการแพทย์เช่นเครื่องเอ็กซ์เรย์ให้คำแนะนำเจ้าของสัตว์เกี่ยวกับการดูแลทั่วไปเงื่อนไขทางการแพทย์และการรักษาที่กำหนดยาสัตว์euthanize สัตวแพทย์ในการปฏิบัติทางคลินิกเอกชนรักษาอาการบาดเจ็บและการเจ็บป่วยของสัตว์เลี้ยงและสัตว์อื่น ๆ ที่มีความหลากหลายของ อุปกรณ์ทางการแพทย์รวมทั้งเครื่องมือผ่าตัดและ x-ray และเครื่องอัลตราซาวนด์ พวกเขาให้การรักษาสัตว์ที่มีลักษณะคล้ายกับบริการแพทย์ให้การรักษามนุษย์. ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของประเภทสัตวแพทย์: สัตวแพทย์สัตว์ Companion รักษาสัตว์เลี้ยงและโดยทั่วไปการทำงานในคลินิกเอกชนและโรงพยาบาล ตามที่สัตวแพทย์สมาคมแพทย์อเมริกันกว่าร้อยละ 75 ของสัตวแพทย์ที่ทำงานในการปฏิบัติทางคลินิกรักษาสัตว์เลี้ยงส่วนตัว พวกเขาส่วนใหญ่มักจะดูแลแมวและสุนัข แต่ยังรักษาสัตว์เลี้ยงอื่น ๆ เช่นนกพังพอนและกระต่าย เหล่านี้สัตวแพทย์วินิจฉัยและให้การรักษาสำหรับปัญหาสุขภาพสัตว์ปรึกษากับเจ้าของสัตว์เกี่ยวกับการดูแลสุขภาพเชิงป้องกันและดำเนินการตามขั้นตอนทางการแพทย์และศัลยกรรมเช่นการฉีดวัคซีน, งานด้านทันตกรรมและการเกิดกระดูกหักการตั้งค่า. สัตวแพทย์ม้าทำงานกับม้า ในปี 2012 ประมาณร้อยละ 6 ของการปฏิบัติส่วนตัวสัตวแพทย์วินิจฉัยและรักษาม้า. สัตวแพทย์สัตว์อาหารทำงานร่วมกับสัตว์เลี้ยงในฟาร์มเช่นหมูวัวและแกะ ในปี 2012 ประมาณร้อยละ 8 จากสัตวแพทย์คลินิกเอกชนได้รับการรักษาอาหารสัตว์ พวกเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ของพวกเขาที่ทุ่งนาและการรักษาความเจ็บป่วยและการบาดเจ็บและการทดสอบและการฉีดวัคซีนป้องกันโรค พวกเขาอาจจะให้คำแนะนำแก่เจ้าของหรือผู้จัดการเกี่ยวกับการให้อาหารที่อยู่อาศัยและการปฏิบัติที่สุขภาพโดยทั่วไป. ความปลอดภัยของอาหารและสัตวแพทย์ตรวจสอบตรวจสอบและปศุสัตว์ทดสอบและผลิตภัณฑ์สัตว์โรคสัตว์ที่สำคัญให้วัคซีนในการรักษาสัตว์เพิ่มสวัสดิภาพสัตว์ดำเนินการวิจัยเพื่อพัฒนาสุขภาพสัตว์ และการบังคับใช้กฎระเบียบความปลอดภัยอาหารของรัฐบาล พวกเขาออกแบบและการบริหารจัดการโปรแกรมสุขภาพสัตว์และประชาชนในการป้องกันและควบคุมโรคถ่ายทอดในหมู่สัตว์และระหว่างสัตว์และคน. สัตวแพทย์วิจัยทำงานในห้องปฏิบัติการการทำวิจัยทางคลินิกเกี่ยวกับปัญหาสุขภาพของมนุษย์และสัตว์ สัตวแพทย์เหล่านี้อาจดำเนินการทดสอบในสัตว์ที่จะระบุผลกระทบของการบำบัดรักษายาเสพติดหรือพวกเขาอาจทดสอบเทคนิคการผ่าตัดใหม่ นอกจากนี้ยังอาจวิจัยวิธีการป้องกันควบคุมและกำจัด food- และโรคสัตว์เป็นพาหะและโรค. สัตวแพทย์บางคนเป็นครูสอน postsecondary ที่วิทยาลัยและมหาวิทยาลัย. สภาพแวดล้อมการทำงาน [เกี่ยวกับส่วนนี้] [ต้องการสูงสุด] สัตวแพทย์จัดขึ้นประมาณ 70,300 งานในปี 2012 ซึ่งร้อยละ 74 อยู่ในอุตสาหกรรมบริการทางสัตวแพทย์ ดำรงตำแหน่งอื่น ๆ ที่วิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัย; ในอุตสาหกรรมภาคเอกชนเช่นในทางการแพทย์และห้องปฏิบัติการวิจัย และรัฐบาลกลาง, รัฐหรือรัฐบาลท้องถิ่น เกี่ยวกับร้อยละ 18 ของสัตวแพทย์เป็นของตนเอง. แม้ว่าสัตวแพทย์ส่วนใหญ่ทำงานในคลินิกเอกชนและโรงพยาบาลเดินทางคนอื่น ๆ ฟาร์มที่ทำงานในห้องปฏิบัติการหรือเรียนหรือทำงานให้กับรัฐบาล. สัตวแพทย์ที่รักษาม้าหรือสัตว์อาหารต้องเดินทางระหว่างสำนักงานของพวกเขาและ ทุ่งนาและ พวกเขาทำงานนอกบ้านในทุกสภาพอากาศและอาจจะต้องดำเนินการผ่าตัดมักจะอยู่ภายใต้สภาพสกปรก. สัตวแพทย์ที่ทำงานในความปลอดภัยของอาหารและการตรวจสอบจะต้องเดินทางไปฟาร์มโรงฆ่าสัตว์และพืชอาหารการประมวลผล. สัตวแพทย์ที่ดำเนินงานวิจัยส่วนใหญ่ในสำนักงานและ ห้องปฏิบัติการและการใช้จ่ายมากเวลาของพวกเขาจัดการกับคนมากกว่าสัตว์. สัตวแพทย์ทำงานบางครั้งอาจจะเครียดอารมณ์ที่พวกเขาจัดการกับสัตว์ป่วยและสัตว์ 'เจ้าของกังวล นอกจากนี้ยังมีสถานที่ทำงานที่มีเสียงดังอาจจะเป็นสัตว์ที่ทำเสียงดังเมื่อป่วยหรือถูกจัดการ การทำงานในทุ่งนาและในโรงฆ่าสัตว์หรือสัตว์ป่าที่ยังสามารถเป็นทางร่างกายเรียกร้อง. ได้รับบาดเจ็บและเจ็บป่วยเมื่อทำงานร่วมกับสัตว์ที่มีความกลัวหรือความเจ็บปวดความเสี่ยงสัตวแพทย์ถูกกัดเตะและรอยขีดข่วน นอกจากนี้การทำงานร่วมกับสัตวแพทย์สัตว์ที่เป็นโรคความเสี่ยงการติดเชื้อจากโรค. ตารางงานสัตวแพทย์มักจะทำงานเป็นเวลานาน บางคืนการทำงานหรือวันหยุดสุดสัปดาห์และพวกเขาอาจจะมีการตอบสนองต่อเหตุฉุกเฉินนอกเวลาทำงานที่กำหนดไว้ ประมาณ 1 ใน 3 สัตวแพทย์ทำงานมากกว่า 50 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ในปี 2012 วิธีที่จะเป็นหนึ่ง [เกี่ยวกับส่วนนี้] [ต้องการสูงสุด] สัตวแพทย์ต้องมีหมอสัตวแพทยศาสตร์ศึกษาระดับปริญญาจากวิทยาลัยสัตวแพทย์ได้รับการรับรองและใบอนุญาตของรัฐ. การศึกษาได้รับการศึกษาที่คุณต้องการ: ค้นหาโรงเรียนสัตวแพทย์ที่อยู่ใกล้คุณ! สัตวแพทย์ต้องกรอกสัตวแพทยศาสตรบัณฑิต (สพ.บ. หรือ VMD) การศึกษาระดับปริญญาที่ได้รับการรับรองวิทยาลัยสัตวแพทยศาสตร์ ขณะนี้มี 29 วิทยาลัยกับโปรแกรมได้รับการรับรองในประเทศสหรัฐอเมริกา โปรแกรมสัตวแพทย์ทั่วไปจะใช้เวลา 4 ปีให้เสร็จสมบูรณ์และมีห้องเรียนห้องปฏิบัติการทางคลินิกและส่วนประกอบ. แม้ว่าจะไม่ได้จำเป็นต้องมีผู้สมัครมากที่สุดที่จะมีโรงเรียนสัตวแพทย์ปริญญาตรี วิทยาลัยการแพทย์สัตวแพทย์มักจะต้องสมัครที่จะมีการดำเนินการในชั้นเรียนวิทยาศาสตร์จำนวนมากรวมทั้งชีววิทยาเคมีกายวิภาคศาสตร์สรีรวิทยาสัตววิทยาจุลชีววิทยาและวิทยาศาสตร์สัตว์ โปรแกรมส่วนใหญ่ยังต้องคณิตศาสตร์และมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์หลักสูตร. ค่าเข้าชมโปรแกรมสัตวแพทย์มีการแข่งขันมากและน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของผู้สมัครทั้งหมดได้รับการยอมรับในปี 2012 ในโปรแกรมสัตวแพทยศาสตร์นักเรียนหลักสูตรในลักษณะทางกายวิภาคของสัตว์ปกติและสรีรวิทยาเช่นเดียวกับ การป้องกันโรคการวินิจฉัยและการรักษา โปรแกรมส่วนใหญ่ ได้แก่ 3 ปีของการเรียนในห้องปฏิบัติการและการทำงานทางคลินิก นักเรียนมักจะใช้จ่ายปีสุดท้ายของโครงการ 4 ปีทำหมุนเวียนทางคลินิกในศูนย์การแพทย์สัตวแพทย์หรือโรงพยาบาล ในโรงเรียนสัตวแพทย์ในวันนี้เพิ่มมากขึ้นรวมถึงการจัดการหลักสูตรธุรกิจทั่วไปและการเรียนการพัฒนาอาชีพเพื่อช่วยให้สัตวแพทย์ใหม่เรียนรู้วิธีการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพการปฏิบัติ. ใบอนุญาตการรับรองและลงทะเบียนทุกรัฐและ District of Columbia จำเป็นต้องมีสัตวแพทย์ที่จะมีใบอนุญาต ความต้องการที่แตกต่างกันออกใบอนุญาตโดยรัฐ แต่ทุกรัฐจำเป็นต้องมีสัตวแพทย์ที่คาดหวังที่จะเสร็จสมบูรณ์โปรแกรมสัตวแพทย์ได้รับการรับรองและผ่านการอเมริกาเหนือสัตวแพทย์ตรวจสอบการออกใบอนุญาต สัตวแพทย์ที่ทำงานให้กับหน่วยงานภาครัฐหรือรัฐบาลกลางอาจจะไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาตของรัฐเพราะแต่ละหน่วยงานมีความต้องการที่แตกต่างกัน. รัฐส่วนใหญ่ต้องไม่เพียง แต่การสอบระดับชาติ แต่ยังมีการสอบของรัฐที่ครอบคลุมกฎหมายของรัฐและกฎระเบียบ ไม่กี่รัฐรับใบอนุญาตจากรัฐอื่น ๆ เพื่อให้สัตวแพทย์ที่ต้องการที่จะได้รับใบอนุญาตในรัฐอื่นมักจะต้องใช้เวลาในการสอบของรัฐที่. สัตวแพทย์สมาคมการแพทย์อเมริกันมีการรับรองใน 40 พิเศษเช่นการผ่าตัดจุลชีววิทยาและการแพทย์ภายใน แม้ว่าจะได้รับการรับรองไม่จำเป็นสำหรับสัตวแพทย์ก็สามารถแสดงความสามารถที่โดดเด่นและความเชี่ยวชาญในสาขาเฉพาะ ที่จะนั่งสำหรับการสอบรับรองสัตวแพทย์จะต้องมีจำนวนหนึ่งของปีที่มีประสบการณ์ในด้านการศึกษาเพิ่มเติมที่สมบูรณ์และเสร็จสมบูรณ์โปรแกรมถิ่นที่อยู่โดยทั่วไปเป็นเวลานาน 3-4 ปี แตกต่างกันตามความต้องการพิเศษ. ฝึกอบรมแม้ว่าผู้สำเร็จการศึกษาจากโปรแกรมที่สัตวแพทย์สามารถเริ่มต้นการฝึกซ้อมเมื่อพวกเขาได้รับใบอนุญาตสัตวแพทย์บางติดตามการศึกษาและการฝึกอบรมต่อไป บางคนจบการศึกษาสัตวแพทย์ใหม่เข้าสู่โปรแกรมการฝึกงาน 1 ปีจะได้รับประสบการณ์ การฝึกงานสามารถเป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่าสำหรับสัตวแพทย์ที่ใช้สำหรับการจ่ายเงินในการแข่งขันหรือดีกว่าหรือตำแหน่งในการเตรียมตัวสำหรับโปรแกรมการรับรอง. ประสบการณ์อื่น ๆเมื่อตัดสินใจเลือกผู้ที่จะยอมรับว่าบางวิทยาลัยการแพทย์สัตวแพทย์น้ำหนักประสบการณ์อย่างมาก ประสบการณ์อย่างเป็นทางการเช่นการทำงานร่วมกับสัตวแพทย์หรือนักวิทยาศาสตร์ในคลินิก, ธุรกิจการเกษตร, การวิจัยหรือพื้นที่บางส่วนของวิทยาศาสตร์สุขภาพเป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประสบการณ์ที่ไม่เป็นทางการเช่นการทำงานกับสัตว์ในฟาร์มที่มีเสถียรภาพหรือในที่พักพิงสัตว์ยังสามารถเป็นประโยชน์. สำคัญประสิทธิเมตตา สัตวแพทย์จะต้องมีความเห็นอกเห็นใจเมื่อทำงานกับสัตว์และเจ้าของของพวกเขา พวกเขาจะต้องรักษาสัตว์ด้วยความเมตตาและให้ความเคารพและจะต้องมีความสำคัญเมื่อต้องรับมือกับเจ้าของสัตว์เลี้ยงที่ป่วย. the ทักษะการตัดสินใจ สัตวแพทย์ต้องตัดสินใจวิธีการที่ถูกต้องสำหรับการรักษาอาการบาดเจ็บและการเจ็บป่วยของสัตว์ การตัดสินใจที่จะ euthanize สัตว์ป่วยเช่นอาจเป็นเรื่องยาก. ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ทักษะการสื่อสารที่แข็งแกร่งมีความจำเป็นสำหรับสัตวแพทย์ที่จะต้องสามารถที่จะหารือเกี่ยวกับข้อเสนอแนะของพวกเขาและอธิบายตัวเลือกการรักษาให้กับเจ้าของสัตว์และให้คำแนะนำกับพนักงานของตน. ทักษะการบริหารจัดการ ทักษะการจัดการมีความสำคัญสำหรับสัตวแพทย์ที่อยู่ในความดูแลของการทำงานคลินิกเอกชนหรือห้องปฏิบัติการหรือผู้กำกับทีมงานของช่างหรือผู้ตรวจสอบ ในการตั้งค่าเหล่านี้พวกเขามีความรับผิดชอบในการให้ทิศทางการมอบหมายการทำงานและการกำกับดูแลการดำเนินงานประจำวัน. ชำนาญคู่มือการใช้งาน ความชำนาญด้วยตนเองเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสัตวแพทย์เพราะพวกเขาต้องควบคุมการเคลื่อนไหวของมือของพวกเขาและมีความแม่นยำเมื่อรักษาอาการบาดเจ็บและการผ่าตัด. ทักษะการแก้ปัญหา สัตวแพทย์ต้องแก้ปัญหาที่แข็งแกร่งทักษะเพราะพวกเขาจะต้องคิดออกว่าเป็นสัตว์ที่ไม่สบาย บรรดาผู้ที่ทดสอบสัตว์เพื่อตรวจสอบผลกระทบของการบำบัดรักษายาเสพติดนอกจากนี้ยังจำเป็นต้องมีทักษะการวินิจฉัยที่ดีเยี่ยม
สัตวแพทย์ดูแลสุขภาพของสัตว์และทำงานเพื่อปรับปรุงสุขภาพของประชาชน พวกเขาวินิจฉัย, การรักษาและการวิจัยทางการแพทย์และโรคของสัตว์เลี้ยงปศุสัตว์และสัตว์อื่น ๆ . หน้าที่สัตวแพทย์มักจะทำต่อไปนี้: ตรวจสอบสัตว์ที่จะวินิจฉัยปัญหาสุขภาพของพวกเขาวินิจฉัยและรักษาสัตว์สำหรับเงื่อนไขทางการแพทย์รักษาบาดแผลและการแต่งกายที่ดำเนินการผ่าตัดในสัตว์การทดสอบและฉีดวัคซีนป้องกันโรคใช้งานอุปกรณ์ทางการแพทย์เช่นเครื่องเอ็กซ์เรย์ให้คำแนะนำเจ้าของสัตว์เกี่ยวกับการดูแลทั่วไปเงื่อนไขทางการแพทย์และการรักษาที่กำหนดยาสัตว์euthanize สัตวแพทย์ในการปฏิบัติทางคลินิกเอกชนรักษาอาการบาดเจ็บและการเจ็บป่วยของสัตว์เลี้ยงและสัตว์อื่น ๆ ที่มีความหลากหลายของ อุปกรณ์ทางการแพทย์รวมทั้งเครื่องมือผ่าตัดและ x-ray และเครื่องอัลตราซาวนด์ พวกเขาให้การรักษาสัตว์ที่มีลักษณะคล้ายกับบริการแพทย์ให้การรักษามนุษย์. ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของประเภทสัตวแพทย์: สัตวแพทย์สัตว์ Companion รักษาสัตว์เลี้ยงและโดยทั่วไปการทำงานในคลินิกเอกชนและโรงพยาบาล ตามที่สัตวแพทย์สมาคมแพทย์อเมริกันกว่าร้อยละ 75 ของสัตวแพทย์ที่ทำงานในการปฏิบัติทางคลินิกรักษาสัตว์เลี้ยงส่วนตัว พวกเขาส่วนใหญ่มักจะดูแลแมวและสุนัข แต่ยังรักษาสัตว์เลี้ยงอื่น ๆ เช่นนกพังพอนและกระต่าย เหล่านี้สัตวแพทย์วินิจฉัยและให้การรักษาสำหรับปัญหาสุขภาพสัตว์ปรึกษากับเจ้าของสัตว์เกี่ยวกับการดูแลสุขภาพเชิงป้องกันและดำเนินการตามขั้นตอนทางการแพทย์และศัลยกรรมเช่นการฉีดวัคซีน, งานด้านทันตกรรมและการเกิดกระดูกหักการตั้งค่า. สัตวแพทย์ม้าทำงานกับม้า ในปี 2012 ประมาณร้อยละ 6 ของการปฏิบัติส่วนตัวสัตวแพทย์วินิจฉัยและรักษาม้า. สัตวแพทย์สัตว์อาหารทำงานร่วมกับสัตว์เลี้ยงในฟาร์มเช่นหมูวัวและแกะ ในปี 2012 ประมาณร้อยละ 8 จากสัตวแพทย์คลินิกเอกชนได้รับการรักษาอาหารสัตว์ พวกเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ของพวกเขาที่ทุ่งนาและการรักษาความเจ็บป่วยและการบาดเจ็บและการทดสอบและการฉีดวัคซีนป้องกันโรค พวกเขาอาจจะให้คำแนะนำแก่เจ้าของหรือผู้จัดการเกี่ยวกับการให้อาหารที่อยู่อาศัยและการปฏิบัติที่สุขภาพโดยทั่วไป. ความปลอดภัยของอาหารและสัตวแพทย์ตรวจสอบตรวจสอบและปศุสัตว์ทดสอบและผลิตภัณฑ์สัตว์โรคสัตว์ที่สำคัญให้วัคซีนในการรักษาสัตว์เพิ่มสวัสดิภาพสัตว์ดำเนินการวิจัยเพื่อพัฒนาสุขภาพสัตว์ และการบังคับใช้กฎระเบียบความปลอดภัยอาหารของรัฐบาล พวกเขาออกแบบและการบริหารจัดการโปรแกรมสุขภาพสัตว์และประชาชนในการป้องกันและควบคุมโรคถ่ายทอดในหมู่สัตว์และระหว่างสัตว์และคน. สัตวแพทย์วิจัยทำงานในห้องปฏิบัติการการทำวิจัยทางคลินิกเกี่ยวกับปัญหาสุขภาพของมนุษย์และสัตว์ สัตวแพทย์เหล่านี้อาจดำเนินการทดสอบในสัตว์ที่จะระบุผลกระทบของการบำบัดรักษายาเสพติดหรือพวกเขาอาจทดสอบเทคนิคการผ่าตัดใหม่ นอกจากนี้ยังอาจวิจัยวิธีการป้องกันควบคุมและกำจัด food- และโรคสัตว์เป็นพาหะและโรค. สัตวแพทย์บางคนเป็นครูสอน postsecondary ที่วิทยาลัยและมหาวิทยาลัย. สภาพแวดล้อมการทำงาน [เกี่ยวกับส่วนนี้] [ต้องการสูงสุด] สัตวแพทย์จัดขึ้นประมาณ 70,300 งานในปี 2012 ซึ่งร้อยละ 74 อยู่ในอุตสาหกรรมบริการทางสัตวแพทย์ ดำรงตำแหน่งอื่น ๆ ที่วิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัย; ในอุตสาหกรรมภาคเอกชนเช่นในทางการแพทย์และห้องปฏิบัติการวิจัย และรัฐบาลกลาง, รัฐหรือรัฐบาลท้องถิ่น เกี่ยวกับร้อยละ 18 ของสัตวแพทย์เป็นของตนเอง. แม้ว่าสัตวแพทย์ส่วนใหญ่ทำงานในคลินิกเอกชนและโรงพยาบาลเดินทางคนอื่น ๆ ฟาร์มที่ทำงานในห้องปฏิบัติการหรือเรียนหรือทำงานให้กับรัฐบาล. สัตวแพทย์ที่รักษาม้าหรือสัตว์อาหารต้องเดินทางระหว่างสำนักงานของพวกเขาและ ทุ่งนาและ พวกเขาทำงานนอกบ้านในทุกสภาพอากาศและอาจจะต้องดำเนินการผ่าตัดมักจะอยู่ภายใต้สภาพสกปรก. สัตวแพทย์ที่ทำงานในความปลอดภัยของอาหารและการตรวจสอบจะต้องเดินทางไปฟาร์มโรงฆ่าสัตว์และพืชอาหารการประมวลผล. สัตวแพทย์ที่ดำเนินงานวิจัยส่วนใหญ่ในสำนักงานและ ห้องปฏิบัติการและการใช้จ่ายมากเวลาของพวกเขาจัดการกับคนมากกว่าสัตว์. สัตวแพทย์ทำงานบางครั้งอาจจะเครียดอารมณ์ที่พวกเขาจัดการกับสัตว์ป่วยและสัตว์ 'เจ้าของกังวล นอกจากนี้ยังมีสถานที่ทำงานที่มีเสียงดังอาจจะเป็นสัตว์ที่ทำเสียงดังเมื่อป่วยหรือถูกจัดการ การทำงานในทุ่งนาและในโรงฆ่าสัตว์หรือสัตว์ป่าที่ยังสามารถเป็นทางร่างกายเรียกร้อง. ได้รับบาดเจ็บและเจ็บป่วยเมื่อทำงานร่วมกับสัตว์ที่มีความกลัวหรือความเจ็บปวดความเสี่ยงสัตวแพทย์ถูกกัดเตะและรอยขีดข่วน นอกจากนี้การทำงานร่วมกับสัตวแพทย์สัตว์ที่เป็นโรคความเสี่ยงการติดเชื้อจากโรค. ตารางงานสัตวแพทย์มักจะทำงานเป็นเวลานาน บางคืนการทำงานหรือวันหยุดสุดสัปดาห์และพวกเขาอาจจะมีการตอบสนองต่อเหตุฉุกเฉินนอกเวลาทำงานที่กำหนดไว้ ประมาณ 1 ใน 3 สัตวแพทย์ทำงานมากกว่า 50 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ในปี 2012 วิธีที่จะเป็นหนึ่ง [เกี่ยวกับส่วนนี้] [ต้องการสูงสุด] สัตวแพทย์ต้องมีหมอสัตวแพทยศาสตร์ศึกษาระดับปริญญาจากวิทยาลัยสัตวแพทย์ได้รับการรับรองและใบอนุญาตของรัฐ. การศึกษาได้รับการศึกษาที่คุณต้องการ: ค้นหาโรงเรียนสัตวแพทย์ที่อยู่ใกล้คุณ! สัตวแพทย์ต้องกรอกสัตวแพทยศาสตรบัณฑิต (สพ.บ. หรือ VMD) การศึกษาระดับปริญญาที่ได้รับการรับรองวิทยาลัยสัตวแพทยศาสตร์ ขณะนี้มี 29 วิทยาลัยกับโปรแกรมได้รับการรับรองในประเทศสหรัฐอเมริกา โปรแกรมสัตวแพทย์ทั่วไปจะใช้เวลา 4 ปีให้เสร็จสมบูรณ์และมีห้องเรียนห้องปฏิบัติการทางคลินิกและส่วนประกอบ. แม้ว่าจะไม่ได้จำเป็นต้องมีผู้สมัครมากที่สุดที่จะมีโรงเรียนสัตวแพทย์ปริญญาตรี วิทยาลัยการแพทย์สัตวแพทย์มักจะต้องสมัครที่จะมีการดำเนินการในชั้นเรียนวิทยาศาสตร์จำนวนมากรวมทั้งชีววิทยาเคมีกายวิภาคศาสตร์สรีรวิทยาสัตววิทยาจุลชีววิทยาและวิทยาศาสตร์สัตว์ โปรแกรมส่วนใหญ่ยังต้องคณิตศาสตร์และมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์หลักสูตร. ค่าเข้าชมโปรแกรมสัตวแพทย์มีการแข่งขันมากและน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของผู้สมัครทั้งหมดได้รับการยอมรับในปี 2012 ในโปรแกรมสัตวแพทยศาสตร์นักเรียนหลักสูตรในลักษณะทางกายวิภาคของสัตว์ปกติและสรีรวิทยาเช่นเดียวกับ การป้องกันโรคการวินิจฉัยและการรักษา โปรแกรมส่วนใหญ่ ได้แก่ 3 ปีของการเรียนในห้องปฏิบัติการและการทำงานทางคลินิก นักเรียนมักจะใช้จ่ายปีสุดท้ายของโครงการ 4 ปีทำหมุนเวียนทางคลินิกในศูนย์การแพทย์สัตวแพทย์หรือโรงพยาบาล ในโรงเรียนสัตวแพทย์ในวันนี้เพิ่มมากขึ้นรวมถึงการจัดการหลักสูตรธุรกิจทั่วไปและการเรียนการพัฒนาอาชีพเพื่อช่วยให้สัตวแพทย์ใหม่เรียนรู้วิธีการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพการปฏิบัติ. ใบอนุญาตการรับรองและลงทะเบียนทุกรัฐและ District of Columbia จำเป็นต้องมีสัตวแพทย์ที่จะมีใบอนุญาต ความต้องการที่แตกต่างกันออกใบอนุญาตโดยรัฐ แต่ทุกรัฐจำเป็นต้องมีสัตวแพทย์ที่คาดหวังที่จะเสร็จสมบูรณ์โปรแกรมสัตวแพทย์ได้รับการรับรองและผ่านการอเมริกาเหนือสัตวแพทย์ตรวจสอบการออกใบอนุญาต สัตวแพทย์ที่ทำงานให้กับหน่วยงานภาครัฐหรือรัฐบาลกลางอาจจะไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาตของรัฐเพราะแต่ละหน่วยงานมีความต้องการที่แตกต่างกัน. รัฐส่วนใหญ่ต้องไม่เพียง แต่การสอบระดับชาติ แต่ยังมีการสอบของรัฐที่ครอบคลุมกฎหมายของรัฐและกฎระเบียบ ไม่กี่รัฐรับใบอนุญาตจากรัฐอื่น ๆ เพื่อให้สัตวแพทย์ที่ต้องการที่จะได้รับใบอนุญาตในรัฐอื่นมักจะต้องใช้เวลาในการสอบของรัฐที่. สัตวแพทย์สมาคมการแพทย์อเมริกันมีการรับรองใน 40 พิเศษเช่นการผ่าตัดจุลชีววิทยาและการแพทย์ภายใน แม้ว่าจะได้รับการรับรองไม่จำเป็นสำหรับสัตวแพทย์ก็สามารถแสดงความสามารถที่โดดเด่นและความเชี่ยวชาญในสาขาเฉพาะ ที่จะนั่งสำหรับการสอบรับรองสัตวแพทย์จะต้องมีจำนวนหนึ่งของปีที่มีประสบการณ์ในด้านการศึกษาเพิ่มเติมที่สมบูรณ์และเสร็จสมบูรณ์โปรแกรมถิ่นที่อยู่โดยทั่วไปเป็นเวลานาน 3-4 ปี แตกต่างกันตามความต้องการพิเศษ. ฝึกอบรมแม้ว่าผู้สำเร็จการศึกษาจากโปรแกรมที่สัตวแพทย์สามารถเริ่มต้นการฝึกซ้อมเมื่อพวกเขาได้รับใบอนุญาตสัตวแพทย์บางติดตามการศึกษาและการฝึกอบรมต่อไป บางคนจบการศึกษาสัตวแพทย์ใหม่เข้าสู่โปรแกรมการฝึกงาน 1 ปีจะได้รับประสบการณ์ การฝึกงานสามารถเป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่าสำหรับสัตวแพทย์ที่ใช้สำหรับการจ่ายเงินในการแข่งขันหรือดีกว่าหรือตำแหน่งในการเตรียมตัวสำหรับโปรแกรมการรับรอง. ประสบการณ์อื่น ๆเมื่อตัดสินใจเลือกผู้ที่จะยอมรับว่าบางวิทยาลัยการแพทย์สัตวแพทย์น้ำหนักประสบการณ์อย่างมาก ประสบการณ์อย่างเป็นทางการเช่นการทำงานร่วมกับสัตวแพทย์หรือนักวิทยาศาสตร์ในคลินิก, ธุรกิจการเกษตร, การวิจัยหรือพื้นที่บางส่วนของวิทยาศาสตร์สุขภาพเป็นประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประสบการณ์ที่ไม่เป็นทางการเช่นการทำงานกับสัตว์ในฟาร์มที่มีเสถียรภาพหรือในที่พักพิงสัตว์ยังสามารถเป็นประโยชน์. สำคัญประสิทธิเมตตา สัตวแพทย์จะต้องมีความเห็นอกเห็นใจเมื่อทำงานกับสัตว์และเจ้าของของพวกเขา พวกเขาจะต้องรักษาสัตว์ด้วยความเมตตาและให้ความเคารพและจะต้องมีความสำคัญเมื่อต้องรับมือกับเจ้าของสัตว์เลี้ยงที่ป่วย. the ทักษะการตัดสินใจ สัตวแพทย์ต้องตัดสินใจวิธีการที่ถูกต้องสำหรับการรักษาอาการบาดเจ็บและการเจ็บป่วยของสัตว์ การตัดสินใจที่จะ euthanize สัตว์ป่วยเช่นอาจเป็นเรื่องยาก. ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ทักษะการสื่อสารที่แข็งแกร่งมีความจำเป็นสำหรับสัตวแพทย์ที่จะต้องสามารถที่จะหารือเกี่ยวกับข้อเสนอแนะของพวกเขาและอธิบายตัวเลือกการรักษาให้กับเจ้าของสัตว์และให้คำแนะนำกับพนักงานของตน. ทักษะการบริหารจัดการ ทักษะการจัดการมีความสำคัญสำหรับสัตวแพทย์ที่อยู่ในความดูแลของการทำงานคลินิกเอกชนหรือห้องปฏิบัติการหรือผู้กำกับทีมงานของช่างหรือผู้ตรวจสอบ ในการตั้งค่าเหล่านี้พวกเขามีความรับผิดชอบในการให้ทิศทางการมอบหมายการทำงานและการกำกับดูแลการดำเนินงานประจำวัน. ชำนาญคู่มือการใช้งาน ความชำนาญด้วยตนเองเป็นสิ่งสำคัญสำหรับสัตวแพทย์เพราะพวกเขาต้องควบคุมการเคลื่อนไหวของมือของพวกเขาและมีความแม่นยำเมื่อรักษาอาการบาดเจ็บและการผ่าตัด. ทักษะการแก้ปัญหา สัตวแพทย์ต้องแก้ปัญหาที่แข็งแกร่งทักษะเพราะพวกเขาจะต้องคิดออกว่าเป็นสัตว์ที่ไม่สบาย บรรดาผู้ที่ทดสอบสัตว์เพื่อตรวจสอบผลกระทบของการบำบัดรักษายาเสพติดนอกจากนี้ยังจำเป็นต้องมีทักษะการวินิจฉัยที่ดีเยี่ยม
การแปล กรุณารอสักครู่..
สิ่งที่พวกเขาทำในส่วนนี้ [ เรื่อง ] [ ด้านบน ]
สัตวแพทย์ดูแลสุขภาพสัตว์ และงานพัฒนาสาธารณสุข พวกเขาวินิจฉัยรักษาและวิจัยทางการแพทย์เงื่อนไขและโรคของสัตว์เลี้ยง ปศุสัตว์ และสัตว์อื่น ๆ .
หน้าที่
สัตวแพทย์มักจะทำต่อไปนี้ :
ศึกษาสัตว์ในการวินิจฉัยของพวกเขาปัญหาสุขภาพ
วินิจฉัยและรักษาสัตว์สำหรับเงื่อนไขทางการแพทย์
รักษา และตกแต่งบาดแผลผ่าตัดสัตว์
ทดสอบและป้องกันโรค
ใช้อุปกรณ์ทางการแพทย์ เช่น เครื่องเอกซเรย์
แนะนำเจ้าของสัตว์ การดูแลทั่วไป เงื่อนไขทางการแพทย์และการรักษาให้ยาฆ่าสัตว์
ในการปฏิบัติทางคลินิกสัตวแพทย์เอกชนรักษาการบาดเจ็บและเจ็บป่วยของสัตว์เลี้ยงและสัตว์อื่น ๆที่มีความหลากหลายของ อุปกรณ์ทางการแพทย์รวมถึงเครื่องมือผ่าตัดและเครื่องเอ็กซเรย์และอัลตราซาวน์ พวกเขาให้การรักษาสัตว์ที่คล้ายกับบริการแพทย์ให้การรักษามนุษย์
ต่อไปนี้คือ ตัวอย่างของประเภทของสัตวแพทย์ :
เพื่อนสัตว์สัตวแพทย์รักษาสัตว์เลี้ยงและมักทำงานในคลินิกเอกชนและโรงพยาบาล ตามที่อเมริกันสัตวแพทย์สมาคมแพทย์มากกว่าร้อยละ 75 ของสัตวแพทย์ที่ทำงานในคลินิกเอกชน ดูแลสัตว์เลี้ยง พวกเขาส่วนใหญ่มักจะดูแลสุนัขและแมว แต่ยังถือว่าสัตว์เลี้ยงอื่น ๆเช่น นก มิงค์ และกระต่าย สัตวแพทย์เหล่านี้ วินิจฉัย และให้การรักษาปัญหาสุขภาพสัตว์ ปรึกษากับเจ้าของสัตว์ การดูแลสุขภาพเชิงป้องกัน และดำเนินการขั้นตอนทางการแพทย์และศัลยกรรมเช่น การฉีดวัคซีน งานทันตกรรม และการตั้งค่ากระดูกหัก
ม้าสัตวแพทย์ทำงานกับม้า ในปี 2012 นี้ ประมาณร้อยละ 6 ของสัตวแพทย์ในการปฏิบัติส่วนตัว การวินิจฉัยและการรักษาม้า
อาหารสัตว์ สัตวแพทย์ ทำงาน กับ ฟาร์มสัตว์ เช่น สุกร โค กระบือ และแกะ ในปี 2012 ประมาณ 8 เปอร์เซ็นต์ของสัตวแพทย์ส่วนตัวถือว่าสัตว์อาหารพวกเขาใช้เวลามากของเวลาของพวกเขาในฟาร์มและฟาร์มการรักษาความเจ็บป่วยและการบาดเจ็บและทดสอบ และฉีดวัคซีนป้องกันโรค พวกเขาอาจจะแนะนำให้เจ้าของหรือผู้จัดการเรื่องอาหาร ที่อยู่อาศัย และการปฏิบัติสุขภาพทั่วไป .
อาหารปลอดภัยและการตรวจสอบสัตวแพทย์ตรวจสอบและทดสอบผลิตภัณฑ์ปศุสัตว์และสัตว์ใหญ่สัตว์โรค , ให้วัคซีนในการรักษาสัตว์ ส่งเสริมสวัสดิภาพสัตว์ดำเนินการวิจัยเพื่อพัฒนาสุขภาพสัตว์ และบังคับใช้กฎระเบียบด้านความปลอดภัยอาหารของรัฐบาล พวกเขาออกแบบและดูแลสัตว์และโปรแกรมสุขภาพของประชาชนในการป้องกันและควบคุมโรคในสัตว์และการส่งผ่านระหว่างสัตว์และคน ทำงานวิจัยสัตวแพทย์
ในห้องปฏิบัติการ วิจัยทางคลินิกในมนุษย์และสัตว์ ปัญหาสุขภาพสัตวแพทย์เหล่านี้อาจดำเนินการทดสอบในสัตว์เพื่อศึกษาผลของการบำบัดยาเสพติด หรือพวกเขาอาจจะทดสอบเทคนิคใหม่ ผ่าตัด พวกเขายังอาจศึกษาวิธีการป้องกัน ควบคุม และกำจัดอาหาร - borne โรคสัตว์และโรค
บางสัตวแพทย์เป็นครู Postsecondary ในวิทยาลัยและมหาวิทยาลัย .
งานเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม [ ส่วน ] [ ด้านบน ]
สัตวแพทย์ดูแลสุขภาพสัตว์ และงานพัฒนาสาธารณสุข พวกเขาวินิจฉัยรักษาและวิจัยทางการแพทย์เงื่อนไขและโรคของสัตว์เลี้ยง ปศุสัตว์ และสัตว์อื่น ๆ .
หน้าที่
สัตวแพทย์มักจะทำต่อไปนี้ :
ศึกษาสัตว์ในการวินิจฉัยของพวกเขาปัญหาสุขภาพ
วินิจฉัยและรักษาสัตว์สำหรับเงื่อนไขทางการแพทย์
รักษา และตกแต่งบาดแผลผ่าตัดสัตว์
ทดสอบและป้องกันโรค
ใช้อุปกรณ์ทางการแพทย์ เช่น เครื่องเอกซเรย์
แนะนำเจ้าของสัตว์ การดูแลทั่วไป เงื่อนไขทางการแพทย์และการรักษาให้ยาฆ่าสัตว์
ในการปฏิบัติทางคลินิกสัตวแพทย์เอกชนรักษาการบาดเจ็บและเจ็บป่วยของสัตว์เลี้ยงและสัตว์อื่น ๆที่มีความหลากหลายของ อุปกรณ์ทางการแพทย์รวมถึงเครื่องมือผ่าตัดและเครื่องเอ็กซเรย์และอัลตราซาวน์ พวกเขาให้การรักษาสัตว์ที่คล้ายกับบริการแพทย์ให้การรักษามนุษย์
ต่อไปนี้คือ ตัวอย่างของประเภทของสัตวแพทย์ :
เพื่อนสัตว์สัตวแพทย์รักษาสัตว์เลี้ยงและมักทำงานในคลินิกเอกชนและโรงพยาบาล ตามที่อเมริกันสัตวแพทย์สมาคมแพทย์มากกว่าร้อยละ 75 ของสัตวแพทย์ที่ทำงานในคลินิกเอกชน ดูแลสัตว์เลี้ยง พวกเขาส่วนใหญ่มักจะดูแลสุนัขและแมว แต่ยังถือว่าสัตว์เลี้ยงอื่น ๆเช่น นก มิงค์ และกระต่าย สัตวแพทย์เหล่านี้ วินิจฉัย และให้การรักษาปัญหาสุขภาพสัตว์ ปรึกษากับเจ้าของสัตว์ การดูแลสุขภาพเชิงป้องกัน และดำเนินการขั้นตอนทางการแพทย์และศัลยกรรมเช่น การฉีดวัคซีน งานทันตกรรม และการตั้งค่ากระดูกหัก
ม้าสัตวแพทย์ทำงานกับม้า ในปี 2012 นี้ ประมาณร้อยละ 6 ของสัตวแพทย์ในการปฏิบัติส่วนตัว การวินิจฉัยและการรักษาม้า
อาหารสัตว์ สัตวแพทย์ ทำงาน กับ ฟาร์มสัตว์ เช่น สุกร โค กระบือ และแกะ ในปี 2012 ประมาณ 8 เปอร์เซ็นต์ของสัตวแพทย์ส่วนตัวถือว่าสัตว์อาหารพวกเขาใช้เวลามากของเวลาของพวกเขาในฟาร์มและฟาร์มการรักษาความเจ็บป่วยและการบาดเจ็บและทดสอบ และฉีดวัคซีนป้องกันโรค พวกเขาอาจจะแนะนำให้เจ้าของหรือผู้จัดการเรื่องอาหาร ที่อยู่อาศัย และการปฏิบัติสุขภาพทั่วไป .
อาหารปลอดภัยและการตรวจสอบสัตวแพทย์ตรวจสอบและทดสอบผลิตภัณฑ์ปศุสัตว์และสัตว์ใหญ่สัตว์โรค , ให้วัคซีนในการรักษาสัตว์ ส่งเสริมสวัสดิภาพสัตว์ดำเนินการวิจัยเพื่อพัฒนาสุขภาพสัตว์ และบังคับใช้กฎระเบียบด้านความปลอดภัยอาหารของรัฐบาล พวกเขาออกแบบและดูแลสัตว์และโปรแกรมสุขภาพของประชาชนในการป้องกันและควบคุมโรคในสัตว์และการส่งผ่านระหว่างสัตว์และคน ทำงานวิจัยสัตวแพทย์
ในห้องปฏิบัติการ วิจัยทางคลินิกในมนุษย์และสัตว์ ปัญหาสุขภาพสัตวแพทย์เหล่านี้อาจดำเนินการทดสอบในสัตว์เพื่อศึกษาผลของการบำบัดยาเสพติด หรือพวกเขาอาจจะทดสอบเทคนิคใหม่ ผ่าตัด พวกเขายังอาจศึกษาวิธีการป้องกัน ควบคุม และกำจัดอาหาร - borne โรคสัตว์และโรค
บางสัตวแพทย์เป็นครู Postsecondary ในวิทยาลัยและมหาวิทยาลัย .
งานเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม [ ส่วน ] [ ด้านบน ]
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- โครงการผักปลอดภัยแพ็คใส่ถุงจำหน่าย ฯลฯ
- Digital World and Fight for Resources.Th
- Socially constructed nature
- สรุปค่าใช้จ่ายรับ
- พื้นที่การตลาดครอบคลุมทั่วทุกภูมิภาค
- Offences relating to public administrati
- นามธรรมเปิดโลก
- Before we analyse news, we have to know
- เพื่อผลักดันยอดขาย
- ฉันรู้สึกไม่โอเค
- lastcompanion
- ปวดขามากๆ
- You not mistake
- มันมีอิทธิพลต่อความพยายามที่จะกลมกลืน
- Extension in addition to Technology tran
- alternative
- มองลง
- คุณพยายามพูดหาข้ออ้างหรือข้อแก้ตัวของคุณ
- the beginning of the year, Company said
- แต่ยังคงมีซากเรือเก่าบางส่วน
- อาหาร
- สิทธิประโยชน์ สำหรับวัยทำงานกรณีเจ็บป่วย
- สายไฟหรือสายโทรศัพท์ที่พาดตามเสาไฟพันกัน
- 内外游客一同参拜
