Prahalad and Hamel, for instance, a

Prahalad and Hamel, for instance, argue that a company’s competitive advantage should build on ‘core competencies’ which are far more difficult to imitate than the traditional strategies. Traditional strategy models, such as Michael Porter’s five forces model, focus on the company’s external competitive environment. Most of them do not attempt to look inside the company. In contrast, the resource-based view highlights the need for a fit between the external market context in which a company operates and its internal capabilities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Prahalad และ Hamel เช่น โต้แย้งว่า การได้เปรียบเชิงแข่งขันของบริษัทควรสร้าง 'ชาญ' ซึ่งอยู่ห่างไกลยากต่อการเลียนแบบมากกว่ากลยุทธ์ดั้งเดิม แบบจำลองกลยุทธ์ดั้งเดิม เช่น Michael กระเป๋ากองห้ารุ่น เน้นระบบการแข่งขันของบริษัทภายนอก ส่วนใหญ่จะไม่พยายามที่จะค้นหาภายในบริษัท ในทางตรงกันข้าม มุมมองการใช้ทรัพยากรเน้นต้องการพอดีระหว่างบริบทของตลาดภายในที่บริษัทจะดำเนินงานและความสามารถภายใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Prahalad และ Hamel เช่นอ้างว่าเปรียบในการแข่งขันของ บริษัท ควรสร้าง 'ความสามารถหลักซึ่งอยู่ห่างไกลยากที่จะเลียนแบบกว่ากลยุทธ์แบบดั้งเดิม รูปแบบกลยุทธ์แบบดั้งเดิมเช่นไมเคิลพอร์​​เตอร์ห้ากองกำลังรูปแบบมุ่งเน้นไปที่สภาพแวดล้อมการแข่งขันของ บริษัท ภายนอก ส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่พยายามที่จะมองเข้าไปใน บริษัท ในทางตรงกันข้ามมุมมองทรัพยากรที่ใช้ไฮไลท์จำเป็นที่จะต้องพอดีระหว่างบริบทตลาดภายนอกที่ บริษัท และความสามารถในการดำเนินงานภายในของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เค พา ลัด และแฮเมิล เช่น โต้เถียงว่า ความได้เปรียบในการแข่งขันของบริษัทน่าจะสร้างความสามารถหลักใน ' ' ซึ่งอยู่ไกลมากขึ้นยากที่จะเลียนแบบมากกว่ากลยุทธ์แบบดั้งเดิม กลยุทธ์แบบดั้งเดิมเช่น Michael Porter ห้าแรง แบบ เน้น บริษัท สภาพแวดล้อมการแข่งขันภายนอก ส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่พยายามที่จะมองเข้าไปในบริษัท ในทางตรงกันข้ามแนวคิดเน้นการขายต้องพอดีกับตลาดภายนอกในบริบทที่เป็นบริษัทและความสามารถของภายใน