A large proportion of soil loss fro

A large proportion of soil loss from farmlands did not reach the watershed outlet, most of transported soil (from rills and ephemeral gullies) apparently being redistributed and accumulated within the watershed. Consequently, the sediment delivery to the watershed outlet was determined by the spatial distribution of land-use types, as well as by the connection of sediment-producing areas and the runoff. The transfer of sediments and plant nutrients from the watershed to the runoff varied temporally and took place mainly during intense rainfall events.
The suspended sediment yield was relatively low, especially in comparison with more degraded areas in the Mediterranean mountains subject to high geomorphic activity from intense farming and grazing.
Forest and farmland areas have shrunk within the watershed over the last 30 years due to wildfires and the abandonment of agricultural and traditional practices. The effects of land-cover dynamics on the stream discharge could be partially explained, corroborating the complexity of the interaction between the hydrological response and land use in Mediterranean watersheds. Assessment results of long-term annual discharge suggest an alteration trend in the last 12 years relative to the regular rates yielded in the past. This implies the loss of the buffer capability of the watershed in controlling discharge in the headwater region, suggesting a strong impact of land-use change.
The agroforestry watershed produces the highest floods in autumn and winter with a large spatial and temporal variability in terms of both sediment- and runoff-contributing areas. Finally, the watershed reacts to all rainstorm events throughout the year, with high soluble-salt loads.These findings confirm that the hydrological response in Mediterranean environments is complex, depending not only on the watershed features but also on prior conditions and the characteristics of the rainfall episodes, particularly intensity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัดส่วนขนาดใหญ่ของการสูญเสียดินจากถีไม่ถึงร้านลุ่มน้ำ ส่วนใหญ่ขนย้ายดิน (จาก rills และ gullies ข้อมูลแบบชั่วคราว) เห็นได้ชัดถูก redistributed และสะสมภายในลุ่มน้ำ ดังนั้น จัดส่งตะกอนไปร้านลุ่มน้ำถูกกำหนด โดยการกระจายประเภทการใช้ที่ดิน เป็นการเชื่อมต่อของพื้นที่ผลิตตะกอนและการไหลบ่า การโอนย้ายของตะกอนและสารอาหารพืชจากพื้นที่ลุ่มน้ำที่จะไหลบ่า temporally ที่แตกต่างกัน และส่วนใหญ่ในระหว่างเหตุการณ์ฝนรุนแรงจากตะกอนระงับผลตอบแทนค่อนข้างต่ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปรียบเทียบกับอื่น ๆ เสื่อมโทรมในเทือกเขาเมดิเตอร์เรเนียนมีกิจกรรมสูง geomorphic จากเกษตรรุนแรง และ grazingพื้นที่ป่าและพื้นที่การเกษตรมี shrunk ภายในลุ่มน้ำที่มากกว่า 30 ปีที่ผ่านมาเนื่องจาก wildfires และ abandonment ของเกษตร และดั้งเดิม ผลของ dynamics ครอบคลุมที่ดินการปล่อยกระแสอาจจะบางส่วนอธิบาย corroborating ความซับซ้อนของการโต้ตอบระหว่างการตอบสนองด้านชลศาสตร์และการใช้ที่ดินในรูปธรรมเมดิเตอร์เรเนียน ประเมินผลการปล่อยระยะยาวประจำปีแนะนำแนวโน้มของการแก้ไขใน 12 ปีที่ผ่านมาเมื่อเทียบกับราคาปกติที่ให้ผลในอดีต นี้หมายถึงการสูญเสียความสามารถในการบัฟเฟอร์ของลุ่มน้ำในการควบคุมการจำหน่ายในภูมิภาค headwater แนะนำผลกระทบที่แข็งแกร่งของการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินลุ่มน้ำ agroforestry ผลิตน้ำท่วมสูงสุดในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว มีการใหญ่ขมับ และปริภูมิความแปรผันในทั้งสองพื้นที่สนับสนุนตะกอน และไหลบ่า สุดท้าย ลุ่มน้ำตอบสนองเหตุการณ์ rainstorm ทั้งหมดตลอดปี มีปริมาณเกลือละลายน้ำได้สูง ผลการวิจัยนี้ยืนยันว่า การตอบสนองด้านชลศาสตร์ในเมดิเตอร์เรเนียนมีความซับซ้อน ขึ้นอยู่ไม่เพียง ในลักษณะลุ่มน้ำ แต่ยังทราบเงื่อนไขและลักษณะของฝนตอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเข้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่ของการสูญเสียดินจากนาไม่ถึงร้านลุ่มน้ำส่วนใหญ่ของดินเคลื่อนย้าย (จาก rills และลำห้วยชั่วคราว) เห็นได้ชัดว่ามีการแจกจ่ายและสะสมภายในลุ่มน้ำ ดังนั้นการส่งมอบตะกอนกับเต้าเสียบลุ่มน้ำถูกกำหนดโดยการกระจายประเภทการใช้ที่ดินเช่นเดียวกับการเชื่อมต่อจากพื้นที่ผลิตและตะกอนที่ไหลบ่า การโอนตะกอนและสารอาหารพืชจากลุ่มน้ำจะไหลบ่าแตกต่างชั่วคราวและเกิดขึ้นส่วนใหญ่ในช่วงเหตุการณ์ปริมาณน้ำฝนที่รุนแรง.
ผลผลิตตะกอนแขวนลอยค่อนข้างต่ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับพื้นที่เสื่อมโทรมมากขึ้นในภูเขาทะเลเมดิเตอร์เรเนียนภายใต้กิจกรรม geomorphic สูงจากความรุนแรง การเกษตรและการเลี้ยงสัตว์.
ป่าและพื้นที่เกษตรได้หดภายในลุ่มน้ำในช่วง 30 ปีเนื่องจากไฟป่าและละทิ้งการปฏิบัติทางการเกษตรและแบบดั้งเดิม ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงที่ดินปกปล่อยกระแสสามารถอธิบายได้บางส่วนยืนยันความซับซ้อนของการทำงานร่วมกันระหว่างการตอบสนองทางอุทกวิทยาและการใช้ที่ดินในพื้นที่ลุ่มน้ำทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ผลการประเมินในระยะยาวการปล่อยประจำปีชี้ให้เห็นแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงในช่วง 12 ปีที่ผ่านมาเมื่อเทียบกับอัตราปกติให้ผลในอดีตที่ผ่านมา นี้หมายถึงการสูญเสียความสามารถในการบัฟเฟอร์ของลุ่มน้ำในการควบคุมการปล่อยในพื้นที่ต้นน้ำบอกผลกระทบที่แข็งแกร่งของการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน.
สันปันน้ำวนเกษตรผลิตน้ำท่วมสูงสุดในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวที่มีความแปรปรวนเชิงพื้นที่และเวลาที่มีขนาดใหญ่ในแง่ของ ทั้งพื้นที่ sediment- และไหลบ่า-เอื้อ สุดท้ายลุ่มน้ำตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่เกิดพายุฝนตลอดทั้งปีกับผลการวิจัยที่ละลายเกลือสูง loads.These ยืนยันว่าการตอบสนองทางอุทกวิทยาในสภาพแวดล้อมที่มีความซับซ้อนเมดิเตอร์เรเนียนขึ้นอยู่ไม่เพียง แต่ในคุณสมบัติสันปันน้ำ แต่ยังอยู่ในสภาพก่อนและลักษณะของ ตอนปริมาณน้ำฝนความเข้มโดยเฉพาะอย่างยิ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัดส่วนขนาดใหญ่ของการสูญเสียดินจากนาไม่ถึงตามร้าน ส่วนใหญ่ขนย้ายดิน ( จาก rills ชั่และเส้นทาง ) เห็นได้ชัดว่าถูกแจกจ่าย และสะสมในลุ่มน้ำ ดังนั้น การพัดพาตะกอนในลุ่มน้ำเต้าเสียบโดยการวัดการกระจายเชิงพื้นที่ของประเภทการใช้ที่ดิน ,เช่นเดียวกับการเชื่อมต่อของตะกอนผลิตพื้นที่และปริมาณน้ำไหลบ่า การถ่ายโอนของตะกอนและธาตุอาหารจากน้ำที่จะไหลบ่าหลากหลายชั่วคราวและเกิดขึ้นส่วนใหญ่ในช่วงเหตุการณ์ฝนที่รุนแรง
ตะกอนแขวนลอย ผลผลิตต่ำ ค่อนข้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเปรียบเทียบกับพื้นที่เสื่อมโทรมในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนภูเขาภายใต้กิจกรรม geomorphic สูงจากเข้มฟาร์มและกินหญ้า พื้นที่ป่าและพื้นที่การเกษตรได้หด
ภายในลุ่มน้ำในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา เนื่องจากไฟป่า และการเกษตร และประเพณีปฏิบัติผลของการเปลี่ยนแปลงสิ่งปกคลุมดินในลำธารไหลอาจจะมีบางส่วนอธิบาย , corroborating ความซับซ้อนของปฏิสัมพันธ์ระหว่างการตอบสนองทางอุทกวิทยาและการใช้ที่ดินในลุ่มน้ำทะเลเมดิเตอร์เรเนียน . ผลของการเปลี่ยนแปลงระยะยาวแนะนำปีแนวโน้มในช่วง 12 ปี เทียบกับอัตราปกติให้ผลในอดีตนี้แสดงถึงการสูญเสียความสามารถของบัฟเฟอร์ของต้นน้ำ การควบคุมการจำหน่ายในเขตต้นน้ำ ว่า ผลกระทบที่แข็งแกร่งของการเปลี่ยนแปลง ของลุ่มน้ำ
ผลิตน้ำท่วมสูงสุดในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวที่มีขนาดใหญ่ตามพื้นที่และเวลาของทั้งในแง่ของตะกอนและน้ำสนับสนุนพื้นที่ ในที่สุดลุ่มน้ำเพื่อตอบสนองทั้งหมดพายุฝนเหตุการณ์ตลอดทั้งปีที่มีเกลือละลายโหลด การค้นพบนี้ยืนยันว่า การตอบสนองทางอุทกวิทยาในสภาพแวดล้อมทะเลเมดิเตอร์เรเนียนซับซ้อนขึ้นอยู่ไม่เพียง แต่พื้นที่ลุ่มน้ำมี แต่ในเงื่อนไขก่อน และลักษณะของฝนตอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเข้ม