It was found that areas with larger

It was found that areas with larger-sized landholdings have
more trees/ha (13.1 trees/ha) than areas with smaller-size
ones (10.9 trees/ha) (Table 4), which is a significant difference (|p| B 0.05) according to Mann–Whitney U test.
Although the association between landholding size and tree
density is relatively weak, the mean number of trees/ha is
modestly higher in cells having large-sized landholdings
and somewhat lower in cells with small-sized holdings
(Table 4). It was also found that only one-third of all cells
with small-sized holdings have high mean tree densities,
whereas one-half of cells with large-sized holdings have
high densities (Table 5).This finding is in keeping with an
earlier study in Northeast Thailand by Vityakon et al.
(1996) which found that tree densities were higher on
larger-sized farms. This appears to be a common pattern in
agroforestry systems on a global basis. Thus, a meta-analysis of 32 empirical studies of factors influencing adoption
of agroforestry in the tropics, found that almost twice as
many studies reported a positive association between plot
size and tree planting than reported a negative association
(Pattanayak et al. 2003). The positive association between
farm size and tree planting may reflect the fact that farmers
with larger plots simply have more space available for trees
and may also have a greater capability to absorb the risks
associated with growing trees (Sood and Mitchell 2009).
However, in central India it was found that smaller farms
had much higher tree densities in paddy fields than larger
farms, reflecting the fact that a great deal of labor was
required to prune the canopies and roots of the Acacia
nilotica trees, making it difficult for farmers with larger
farms to maintain high densities (Viswanath et al. 2000). In
Northeast Thailand, however, farmers expend little time or
effort in managing trees in their paddies.
352 Environmental Management (2014) 53:343–356
123

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบว่า มีพื้นที่ที่ มีขนาดใหญ่ landholdingsเพิ่มเติมต้นไม้/ฮา (13.1 ต้นไม้/ฮา) มากกว่าพื้นที่ที่มีขนาดเล็กลงคน (10.9 ต้นไม้/ฮา) (ตาราง 4), ซึ่งมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (|p| B 0.05) ตามทดสอบมานน์ – วิทนีย์ Uแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างขนาด landholding และแผนภูมิความหนาแน่นค่อนข้างอ่อนแอ เฉลี่ยจำนวนต้นไม้/ฮาสูงขึ้นทั้งในเซลล์ที่มีขนาดใหญ่ landholdingsและค่อนข้างต่ำในเซลล์ที่มีขนาดเล็กโฮลดิ้งจำกัด(ตาราง 4) นอกจากนี้ยังพบว่าเพียงหนึ่งในสามของเซลล์ทั้งหมดเล็กโฮลดิ้งมีต้นไม้สูงหมายถึงความหนาแน่นในขณะที่ครึ่งหนึ่งของเซลล์ที่มีขนาดใหญ่ มีโฮลดิ้งจำกัดสูงแน่น (ตาราง 5) ค้นหานี้จะ keeping ด้วยการก่อนหน้านี้ศึกษาอุดรโดย Vityakon et al(1996) ซึ่งพบว่า ความหนาแน่นของต้นไม้ได้สูงขึ้นขนาดฟาร์ม นี้ดูเหมือนจะเป็นรูปแบบทั่วไปในระบบ agroforestry ตามสากล ดังนั้น meta-analysis ของ 32 การศึกษาผลของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับของ agroforestry ในการอบรม พบว่าเกือบสองเท่าเป็นการศึกษาหลายรายงานความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างแปลงขนาดและต้นไม้ที่ปลูกมากกว่ารายงานความสัมพันธ์ของค่าลบ(Pattanayak et al. 2003) ความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างขนาดฟาร์มและปลูกอาจสะท้อนความจริงที่ว่าเกษตรกรผืนใหญ่ก็มีพื้นที่ว่างสำหรับต้นไม้และมีความสามารถมากขึ้นเพื่อดูดซับความเสี่ยงเกี่ยวข้องกับการปลูกต้นไม้ (Sood และ Mitchell 2009)อย่างไรก็ตาม ในอินเดียภาคกลาง พบที่ฟาร์มขนาดเล็กมีความหนาแน่นสูงของต้นไม้ในทุ่งกว่าใหญ่กว่าฟาร์ม สะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่ามีแรงงานมากต้องลิด canopies และรากเซียนิลต้น ทำให้ยากสำหรับเกษตรกรที่มีขนาดใหญ่ฟาร์มเพื่อรักษาความหนาแน่นสูง (Viswanath et al. 2000) ในอุดร ไร เกษตรกรใช้จ่ายเวลาน้อย หรือความพยายามในการจัดการต้นไม้ในนาของพวกเขา53:343 การจัดการสิ่งแวดล้อม (2014) 352-356123

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาพบว่าพื้นที่ที่มี landholdings
ขนาดใหญ่ขนาดกลางมีต้นไม้มากขึ้น/ ไร่ (13.1 ต้นไม้ / ฮ่า)
​​กว่าพื้นที่ที่มีขนาดเล็กขนาดคน(10.9 ต้น / ไร่) (ตารางที่ 4) ซึ่งเป็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (| พี | B 0.05 ) ตาม Mann-Whitney U ทดสอบ.
แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างขนาด landholding
และต้นไม้หนาแน่นเป็นที่ค่อนข้างอ่อนแอจำนวนเฉลี่ยของต้นไม้/
ไร่เป็นสุภาพที่สูงขึ้นในเซลล์ที่มีlandholdings
ขนาดใหญ่และค่อนข้างต่ำในเซลล์ที่มีการถือครองขนาดเล็ก
( ตารางที่ 4) นอกจากนี้ยังพบว่ามีเพียงหนึ่งในสามของทุกเซลล์ที่มีการถือครองขนาดเล็กที่มีความหนาแน่นเฉลี่ยต้นไม้สูงในขณะที่ครึ่งหนึ่งของเซลล์ที่มีการถือครองขนาดใหญ่ที่มีความหนาแน่นสูง(ตารางที่ 5) การค้นพบนี้เป็นในการรักษาที่มีก่อนหน้านี้การศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือโดย Vityakon et al. (1996) ซึ่งพบว่าความหนาแน่นของต้นไม้ที่สูงขึ้นในฟาร์มขนาดใหญ่ขนาดกลาง นี้ดูเหมือนจะเป็นรูปแบบที่พบบ่อยในระบบวนเกษตรในระดับโลก ดังนั้น meta-analysis 32 การศึกษาเชิงประจักษ์ของปัจจัยที่มีอิทธิพลการยอมรับของวนเกษตรในเขตร้อนพบว่าเกือบสองเท่าการศึกษาจำนวนมากรายงานความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างพล็อตขนาดและการปลูกต้นไม้กว่ารายงานความสัมพันธ์เชิงลบ(Pattanayak et al. 2003) สมาคมบวกระหว่างขนาดฟาร์มและการปลูกต้นไม้อาจสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่าเกษตรกรที่มีแปลงขนาดใหญ่ก็มีพื้นที่มากขึ้นสำหรับต้นไม้และยังอาจมีความสามารถมากขึ้นในการดูดซับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการปลูกต้นไม้(สุดและมิทเชลล์ 2009). อย่างไรก็ตามใน ภาคกลางของอินเดียพบว่าฟาร์มขนาดเล็กมีมากขึ้นความหนาแน่นของต้นไม้ในนาข้าวกว่าขนาดใหญ่ฟาร์มสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่าการจัดการที่ดีของการใช้แรงงานเป็นจำเป็นต้องใช้ในการตัดหลังคาและรากของAcacia ต้นไม้นิลทำให้มันยากสำหรับเกษตรกรที่มีขนาดใหญ่ฟาร์มเพื่อรักษาความหนาแน่นสูง (Viswanath et al. 2000) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือแต่เกษตรกรใช้จ่ายเวลาน้อยหรือความพยายามในการจัดการต้นไม้ในนาของพวกเขา. 352 การจัดการสิ่งแวดล้อม (2014) 53: 343-356 123

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พบว่า พื้นที่ที่มีขนาดใหญ่ มีต้นไม้ landholdings
เพิ่มเติม / ฮา ( 13.1 ต้น / เฮกแตร์ ) มากกว่าพื้นที่ที่มีขนาดเล็ก (
4 ต้น / เฮกแตร์ ) ( ตารางที่ 4 ) ซึ่งมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ( p | | B 0.05 ) ตาม Mann - Whitney U Test .
ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่าง ขนาด และความหนาแน่นของต้นไม้
เป็นวิธีการที่ค่อนข้างอ่อนแอ ค่าเฉลี่ยของจำนวนต้น / ฮา
เนื่องจากเซลล์มีขนาดใหญ่ขึ้น landholdings
และค่อนข้างต่ำในเซลล์ที่มีการถือครอง
ขนาดเล็ก ( ตารางที่ 4 ) นอกจากนี้ยังพบว่าหนึ่งในสามของทุกเซลล์ที่มีขนาดเล็ก มีความหนาแน่นและ

ต้นไม้หมายถึงสูงในขณะที่ครึ่งหนึ่งของเซลล์ที่มีขนาดใหญ่มีความหนาแน่นสูง (
( ตารางที่ 5 ) การค้นพบนี้ในการรักษากับ
ก่อนการศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดย vityakon et al .
( 1996 ) ซึ่งพบว่า มีต้นไม้สูงขึ้นบน
ขนาดใหญ่ขนาดฟาร์ม นี้ดูเหมือนจะเป็นรูปแบบทั่วไปใน
ระบบวนเกษตรในระดับโลก ดังนั้น การวิเคราะห์อภิมาน 32 การศึกษาเชิงประจักษ์ของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับ
ของวนเกษตรในเขตร้อน พบว่าเกือบสองเท่า
การศึกษาหลายรายงานสมาคมบวกระหว่างแปลงขนาดและการปลูกต้นไม้กว่า

( แง่ลบ pattanayak et al . 2003 ) บวกความสัมพันธ์ระหว่าง
ขนาดฟาร์ม และต้นไม้ที่ปลูกอาจสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่าเกษตรกร
กับแปลงขนาดใหญ่ก็มีที่ว่างสำหรับต้นไม้
มากขึ้น และยังอาจมีความสามารถมากขึ้นเพื่อดูดซับความเสี่ยง
ที่เกี่ยวข้องกับการปลูกต้นไม้ ( สุด และมิเชล 2009 ) .
แต่ในภาคกลางของอินเดียพบว่า ฟาร์มขนาดเล็ก มีความหนาแน่นของต้นไม้สูงมาก

ในนาข้าวมากกว่าฟาร์มขนาดใหญ่ สะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่ามากของแรงงาน
ต้องตัดหลังคาและรากของต้นไม้ Acacia
ด้วย ทำให้มัน ยาก สำหรับเกษตรกรที่มีฟาร์มขนาดใหญ่
เพื่อรักษาความหนาแน่นสูง ( ท et al .2000 ) ใน
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ อย่างไรก็ตาม เกษตรกรใช้จ่ายเล็ก ๆน้อย ๆเวลาหรือความพยายามในการจัดการต้นไม้ในนาข้าว
.
352 การจัดการสิ่งแวดล้อม ( 2014 ) 53:343 – 356
123