It was on the fourth day that he ca

It was on the fourth day that he cautiously made his way back. He opened the door to the room, then immediately retreated several steps. When he saw that there was no parrot on Meng Hao’s shoulder, he glanced around the room and then let out a sigh.

Meng Hao could only give him a wry smile. What else could he say?

Chen Fan stood nervously outside the room. “That…. Little Junior Brother, it… it’s gone?” He looked very nervous.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นวันสี่ที่เขาทำทางของเขากลับด้วยความระมัดระวัง เขาเปิดประตูไปยังห้อง จาก นั้นทันทีสภาพระส่ำหลายขั้นตอน เมื่อเขาเห็นว่า มันมีนกแก้วไม่บนไหล่เมงเฮา เขา glanced รอบ ๆ ห้อง และจากนั้น ให้ออกด้วย[เมงเฮาสามารถเท่านั้นให้เขายิ้ม wry เขาอาจพูดอะไรได้ผวนเป็นยืนนอกห้องพัก ที่... น้องจูเนียร์ มัน... มันหายไป" เขาดูมากประสาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นวันที่สี่ว่าเขาระมัดระวังทำทางของเขากลับมา เขาเปิดประตูห้องแล้วทันทีถอยหลายขั้นตอน เมื่อเขาเห็นว่ามีนกแก้วที่ไม่มีบนไหล่เม้งเฮาเขาชำเลืองมองไปรอบ ๆ ห้องแล้วให้ออกถอนหายใจ. เม้งเฮาเท่านั้นที่จะให้เขามีรอยยิ้มบอกบุญ สิ่งที่คนอื่นเขาอาจจะพูด? เฉินพัดลมยืนหงุดหงิดนอกห้อง "ที่…. น้องชายคนเล็กจูเนียร์มัน ... มันหายไป? "เขามองประสาทมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นวันที่สี่ที่เขาระมัดระวังทำให้ทางของเขากลับมา เขาเปิดประตูห้อง แล้วรีบถอยหลายก้าว เมื่อเขาเห็นว่าไม่มีนกแก้วของเมิงเฮาบ่า เขาเหลือบมองไปรอบๆห้องแล้วถอนหายใจ .เมงเฮาจะเอารอยยิ้มบอกบุญไม่รับ . แล้วจะให้เขาพูดอะไร ?ซีรีสยืนกระสับกระส่ายอยู่ข้างนอกห้อง " . . . . . . . พี่จูเนียร์น้อย , มัน . . . . . . . มันหายไป " เขาดูลุกลี้ลุกลนมาก