Map app and “Search”. Could it be……

Map app and “Search”. Could it be…… lets test that out. I took out my smartphone.

「Enchantment: Search」

I enchanted the map application of my smartphone with “Search”. A light shot from my fingertip to the screen and disappeared. Well then, how about now.

I started the map app and the map around me is displayed. Rather than just the market, it displayed the entire town of Leaflet as its search area….I input “Rimu’s mother” in the search bar and a pin dropped showing us the location.

「Alright! There’s a response!」

Rimu, who had been hugging Kohaku, was startled for a moment when I suddenly shouted but didn’t look like she was about to cry again.
I stood up and patted Rimu’s head

「Let’s go to your mother’s place.」

「Mommmmmy!」
「Rimu!」

Seeing a mother and child reunited after being separated for a few hours hugging each other, it was an indescribable feeling. Rim’s mother was in the town’s guard room. It was something like a police box. After coming and reporting a “lost child” to begin with had hoped that she would be brought soon. Well, in the end it turned out alright.

Yae and I bid farewell with a wave to the mother who was bowing, and Rimu.

「Yae there’s something that I wish to try, is that alright?」

「? I don’t mind, degozaru?」

We went straight to the coffee shop “Parent”, after ordering I asked Yae various things.
I asked things about Yae’s house. The exterior, the interior of the gym, every little detail. Whether they had dogs, the Sakura trees in the garden, the pillar with marks of her comparing her height to her older brother’s.
After listening to what she said, in the searched for “Yae’s house” the map app. On the eastern continent, a single pin dropped over part of Ishen.
I expanded the area. To the East of Ishen’s Edo……Hashiba.

「Yae, is your parent’s house in Hashiba near Edo? Is there a Shinto shrine nearby?」
「There is, degozaru but……why do you know that much degozaru?」

Yae looked at my face in surprise. Ok, it looks like it was a success. With this app I could search the entire world. That’s a great help. If I don’t have detailed enough information the search results won’t narrow though.
After explaining to Yae, I tried to search for her brother. Yae gave her brother’s characteristics, and it was easy to find him.

「There’s a dojo right? There seems to be a lot of movement, he might be in a match right now.」
「That is so like older brother.」

While looking at the smartphone screen, Yae smiled.

「Older brother is usually calm, but when it comes to the sword he becomes engrossed with it. He really loves the sword, so much that he forgets to eat.」

Yae happily talks about her brother. With a look of longing at the pin that kept moving on the screen.

「You love your brother, don’t you Yae?」
「……That’s right, degozaru. He’s strong and kind, a good older brother that I love.」

I could understand that much just by looking. Just how much Yae’s older brother is important to her.

「Which reminds me, you somehow remind me of older brother. You’re calm and a good person degozaru.」
「I’m honored to look like you beloved older brother.」

I smiled wryly while drinking a glass of water. I’m not as strong as her brother is with a sword but, in character I guess.

「That’s right, degozaru, beloved……」

While muttering Yae stops. Then looks at me, blushes and in a panic says,

「I- it’s not like that you know!? I just wanted to say that Touya and older brother are alike is all, it’s not that I like my older brother but that you look alike, I mean I don’t dislike you but, um …… older brother is family, right, family, degozaru! Love like family… love!? Li-like I said it’s not like that, degozaru, you know!?」

Yae says all that in a single breath. I don’t know why she’s panicking like that. I think loving her brother is a good thing.

「Sorry to keep you waiting–」

A mountain of food was brought (most of it was Yae’s) to the table, Yae, still blushing, unable to look me straight in the eye, began devouring it greedily in silence. You sure do eat a lot…….

Maybe she was embarrassed about having said she loved her older brother. Well, I’ll keep the suspicion that she has a brother complex locked away in my heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และ app แผนที่ " ค้นหา " มันอาจจะ . . . . . . . ให้ทดสอบแล้ว ฉันหยิบมาร์ทโฟนของฉัน

「มนต์เสน่ห์ : ค้นหา」

ผมหลงแผนที่การประยุกต์ใช้ของฉันมาร์ทโฟนด้วย " ค้นหา " แสงที่ยิงจากปลายนิ้วของฉันไปที่หน้าจอ และหายตัวไป ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้

ผมเริ่ม app แผนที่และแผนที่ๆแสดง มากกว่าตลาดมันแสดงเมืองทั้งหมดของใบปลิวของพื้นที่การค้นหา . . . . . . . ผมใส่ rimu แม่ " ในแถบการค้นหาและขาลดลงแสดงให้เห็นถึงสถานที่

「ก็ได้ ! มีการตอบสนอง ! 」

rimu ที่ถูกกอด โคฮากุ ก็ตกใจชั่วครู่ เมื่อจู่ๆฉันก็ตะโกน แต่ดูไม่เหมือนเธอกำลังจะร้องไห้อีก
ผมยืนขึ้น และตบหัว rimu

「ไปแม่วาง 」

「 mommmmmy ! 」
「 rimu ! 」

เห็นแม่ลูกพบกันอีกครั้ง หลังจากแยกกัน ไม่กี่ชั่วโมง กอดกัน มันเป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ . แม่ของเฮริมในห้องการ์ดของเมือง มันเหมือนกับกล่องตำรวจ หลังจากมาและการรายงาน " เด็ก " หายจะเริ่มต้นด้วยหวังว่าเธอคงจะมาเร็วๆนี้ แต่สุดท้าย มันก็กลับกลายเป็นดี

แย้ และร่ำลากับคลื่นแม่ที่เป็นโค้ง และ rimu

「เย มีบางอย่างที่ฉันต้องการที่จะลอง จะเป็นไรไหม 」

「 ? ผมไม่รังเกียจ degozaru ? 」

เราก็ตรงไปที่ร้าน " แม่ " หลังจากสั่งซื้อผมขอแย้ สิ่งต่าง ๆ .
ผมถามเรื่องแย้ของบ้าน ภายนอก , ภายในของโรงยิม ทุกรายละเอียดเล็ก ๆน้อย ๆ ไม่ว่าพวกเขามีสุนัขซากุระต้นไม้ในสวนเสาที่มีเครื่องหมายของหล่อนเทียบความสูงกับพี่ชายของเธอ .
หลังจากฟังสิ่งที่เธอพูดในการค้นหา " แย้ บ้านของ " แผนที่ app ในทวีปตะวันออก เข็มเดียวลดลงมากกว่าส่วนหนึ่งของ ishen .
ผมขยายพื้นที่ ทางทิศตะวันออกของ ishen ในอดีตของเอโดะ . . . . . . . .

「แย้ คือ พ่อแม่ บ้านใกล้ หรือในอดีต ?มีศาลเจ้าชินโตที่ใกล้เคียง ? 」
「มี degozaru แต่ . . . . . . . ทำไมคุณถึงรู้ degozaru มากขนาดนั้น ? 」

เยมองหน้าฉันด้วยความประหลาดใจ โอเค ดูเหมือนมีความสำเร็จ กับ app นี้ฉันไม่สามารถค้นหาทั้งโลก นั่นช่วยได้มากเลย ถ้าฉันไม่ได้มีรายละเอียดเพียงพอข้อมูลผลลัพธ์การค้นหาจะไม่แคบนะ .
หลังจากอธิบายถึงแย้ ผมพยายามค้นหาพี่ชายของเธอแย้ให้ลักษณะของพี่ชายของเธอ และมันเป็นเรื่องง่ายที่จะหาเขาเจอ

「มีโดโจใช่ไหม ? ดูเหมือนว่าจะมีการเคลื่อนไหว เขาอาจจะอยู่ในราคาตอนนี้ 」
「ที่เหมือนพี่ชาย 」

ตอนที่มองมาร์ทโฟนหน้าจอยิ้มแย้ว

「พี่ชายมักจะสงบ แต่เมื่อมันมาถึงดาบเขาจะจดจ่อกับมัน เขาชอบดาบมากจนลืมกิน 」

แย้อย่างมีความสุข พูดถึงน้องชายของเธอ . ที่มีลักษณะของกิเลสที่เข็มที่ยังเคลื่อนไหวบนหน้าจอ .

「คุณความรักของคุณพี่ไม่ได้แย้ว ? 」
「 . . . . . . . ใช่แล้ว degozaru . เขาแข็งแรงและใจดี เก่าดี พี่ชายที่ฉันรัก 」

ผมก็เข้าใจดี โดยมอง เพียงเท่าใดแย้วพี่มันสำคัญกับเธอ

「ที่เตือนฉันคุณเตือนฉันของพี่ชาย นายสงบและ degozaru คนดี 」
「ผมเป็นเกียรติอย่างยิ่ง เหมือนที่รักพี่ชาย 」

ฉันยิ้มอย่างบิดเบี้ยวขณะดื่มแก้วของน้ำ ฉันไม่เข้มแข็งเหมือนพี่ชายของเธอด้วยดาบแต่ในตัวละครมั้ง

「ถูกต้อง degozaru , ที่รัก . . . . . . . 」

ในขณะที่บ่นแย้หยุด แล้วมองที่ฉัน หน้าแดงและตกใจว่า

「ผมมันไม่เหมือนที่คุณรู้ ครับ ผมแค่อยากจะบอกว่า โทยะ และพี่ชายเป็นเหมือนกันทั้งหมด มันไม่ได้ว่าผมชอบพี่ชายของฉัน แต่ ที่คล้ายกัน ผมหมายถึง ผมไม่ได้ไม่ชอบคุณ แต่ เอ่อ . . . . . . . พี่ชายเป็นครอบครัวเดียวกันนะ ครอบครัว degozaru ! รักเหมือนคนในครอบครัว . . . . . . . รัก ? หลี่ อย่างที่ผมบอกแล้วว่ามันไม่ใช่อย่างนั้น degozaru คุณก็รู้ ? 」

แย้บอกว่าทั้งหมดในหนึ่งลมหายใจฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงตกใจแบบนั้น ฉันคิดว่า รัก พี่ชายของเธอเป็นสิ่งที่ดี

「ขอโทษที่ให้รอ–」

ภูเขาของอาหารมา ( ส่วนใหญ่มันแย้ ) ไปยังตาราง แย้ ยังเขิน ไม่สามารถมองเข้ามาในดวงตาฉันเริ่มกลืนมันละโมบในความเงียบ คุณต้องกินเยอะๆ . . . . . . .

บางทีเธออายที่จะบอกว่า เธอรักพี่ชายของเธอถ้างั้น ผมจะคอยสงสัยว่าเธอมีพี่ชายที่ขังไว้ในหัวใจ