The leaves turn pretty this time of

The leaves turn pretty this time of year."

Akashi watched as Momoi held her arms out, closed her eyes and faced the sky as she spun around. The leaves beneath her feet crunched as she stepped on them, but leaves that continued to fall replaced the broken ones easily, some littering into her brilliant pink hair. He gave a nod, and then realizing she couldn’t see, he murmured a quiet ‘yes.’

A few leaves were brilliant red, almost matching his hair and eye, and some others a golden yellow. And when he looked to her again, Momoi had stopped spinning, was walking towards him holding two leaves. She held them up and for a moment they covered his eyes, but Akashi waited until she lowered them, smiling in a way that had even the redhead smiling.

"Autumn," she said, "is the only time when the leaves are vibrant enough to match your eyes."

His smile relaxed and he gave a small laugh, the driest of them.

"Yes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบเปิดสวยเวลานี้ของปี"

เห็น Akashi โมะโมะอิจัดแขนของเธอออก ปิดตาเธอ และต้องเผชิญกับท้องฟ้าเธอปั่นรอบ ใบไม้ใต้เท้าของเธอ crunched เธอเหยียบพวกเขา แต่ใบที่ยังคงตกอยู่แทนที่หักง่าย บาง littering เป็นผมสีชมพูสดใสของเธอ เขาให้พยักหน้า และตระหนักถึงเธอไม่ดู เขา murmured เงียบ 'ใช่'

บางใบมีสีแดงสดใส เกือบจับคู่ผมของเขา และตา และบางคนอื่น ๆ สีเหลืองทอง และเมื่อเขามองเธออีก โมะโมะอิหยุดปั่น เดินไปทางเขาถือสองใบ เธอจัดขึ้น และช่วง จะครอบคลุมดวงตาของเขา แต่ Akashi รอจนเธอลดลงไป ยิ้มที่มีแม้แดงยิ้ม

"ฤดูใบไม้ร่วง เธอกล่าว "มีเวลาเมื่อใบไม้จะสูงพอให้ตรงกับตา"

ผ่อนคลายยิ้ม และหัวเราะเล็ก driest ของพวกเขาให้เขา

"ใช่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบเปิดสวยเวลาของปีนี้ ". Akashi ดูเป็น Momoi ถือแขนของเธอออกมาปิดตาของเธอและเผชิญหน้ากับท้องฟ้าขณะที่เธอหมุนตัวไปรอบ. ใบใต้ฝ่าเท้าของเธอ crunched ขณะที่เธอเหยียบพวกเขา แต่ใบที่ยังคงตกอยู่แทนที่ คนหักได้ง่ายทิ้งขยะลงในผมสีชมพูของเธอที่ยอดเยี่ยมบาง. เขาให้พยักหน้าแล้วตระหนักถึงเธอไม่ได้เห็นเขาบ่นเงียบ 'ใช่'. ไม่กี่ใบเป็นสีแดงสดใสเกือบจับคู่ผมและตาของเขาและ บางคนอื่น ๆ เป็นสีเหลืองทอง. และเมื่อเขามองไปที่เธออีกครั้ง Momoi ได้หยุดปั่นกำลังเดินไปหาเขาถือสองใบ. เธอถือพวกเขาและสำหรับช่วงเวลาที่พวกเขาครอบคลุมดวงตาของเขา แต่ Akashi รอจนกว่าเธอจะลดลงพวกเขายิ้มใน วิธีการที่มีแม้แต่แดงยิ้ม"ฤดูใบไม้ร่วง" เธอกล่าว "เป็นเพียงครั้งเดียวเมื่อใบจะสดใสพอที่จะตรงกับตาของคุณ". รอยยิ้มของเขาผ่อนคลายและทำให้เขาหัวเราะเล็ก ๆ ที่วิเศษสุดของพวกเขา"ใช่ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใบเปิดสวยในปีนี้ "

คาชิดูโมโมอิ กอดแขนของเธอออก หลับตา และเผชิญหน้ากับท้องฟ้าที่เธอหมุนไปรอบ ๆ ใบไม้ใต้ฝ่าเท้าของเธอ crunched เธอเหยียบมัน แต่ใบที่ยังคงตกอยู่แทนที่คนที่หักง่าย บางคนทิ้งขยะลงในผมของเธอสีชมพูสดใส เขาพยักหน้า แล้วรู้ตัว เธอมองไม่เห็น เขาพึมพำเงียบๆ

' ' ครับไม่กี่ใบที่สดใสสีแดงเกือบตรงกัน ผม และตา และบางคนอื่น ๆเป็นสีเหลืองทอง และเมื่อเขาหันไปมองเธออีกครั้ง โมโมอิ หยุดปั่น เดินต่อ เขาถือสองใบ เธออุ้มมันขึ้นและสำหรับช่วงเวลาที่พวกเขาครอบคลุมตาของเขา แต่คาชิ รอจนกระทั่งเธอลดลงพวกเขายิ้มในแบบที่เคยแดงยิ้ม

" ฤดูใบไม้ร่วง " เธอกล่าว" คือเวลาเท่านั้น เมื่อใบไม้เป็นประกายพอๆกับดวงตาของคุณ "

ยิ้ม ผ่อนคลาย และ เขาก็หัวเราะแห้งๆ เลย

" ครับ