Since its inception, humanistic geo

Since its inception, humanistic geography has often been contested as a “real” discipline. Sometimes used (incorrectly, some critical theorists say) interchangeably with the concept of humanism because of its focus on the human in all its forms (e.g., agency, awareness, consciousness, creativity, etc.), humanistic geography focuses on products of human activity. Humanistic geography can also be seen as a way to understand those events considered valuable and meaningful to humans. Although usually seen as a specifically human geography pursuit, as philosopher, author, and geographer Yi-Fu Tuan alludes, it can (and should) also play a role in physical geography. Some physical geographers realize that “hard” science still includes humanistic tenets and advocate a need for infusing humanistic geography into that field. This new physical geography critique notwithstanding, humanistic geography is usually historically equated with the French School of Human Geography (such as the writings by Paul Vidal de la Blache) along with Neo-Kantianism and Robert E. Park’s Chicago School pragmatism, while also focusing on (sense of) place and the individual’s interpretation of place—although “people” and “humans” also collectively fall under its umbrella.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ humanistic ภูมิศาสตร์มีมักจะถูกแย่งชิงเป็นวินัย "ความจริง" บางครั้งใช้ (อย่างไม่ถูกต้อง นักทฤษฎีสำคัญบางพูด) สลับกับแนวคิดมนุษยนิยมเนื่องจากมีความสำคัญกับมนุษย์ในทุกรูปแบบ (เช่น หน่วยงาน จิตสำนึก จิตสำนึก ความคิดสร้างสรรค์ ฯลฯ), ภูมิศาสตร์ humanistic เน้นผลิตภัณฑ์ของกิจกรรมของมนุษย์ Humanistic ภูมิศาสตร์ยังสามารถถูกมองว่าเป็นวิธีที่จะเข้าใจเหตุการณ์เหล่านั้นถือว่ามีคุณค่า และมีความหมายต่อมนุษย์ แม้ว่ามักจะมองว่าเป็นการแสวงหาโดยเฉพาะมนุษย์ภูมิศาสตร์ เป็นนักปรัชญา นักเขียน และหลายยี่ฟูทวน alludes มันสามารถ (และควร) ยังมีบทบาทในวิชาภูมิศาสตร์กายภาพ บาง geographers กายภาพตระหนักว่า วิทยาศาสตร์ยาก"ยังคงมีถี่ถ้วน humanistic และทนายต้องเอย humanistic ภูมิศาสตร์ลงในเขตข้อมูลนั้น คำวิจารณ์นี้ภูมิศาสตร์กายภาพใหม่ก็เถอะ humanistic ภูมิศาสตร์เป็นอดีตมัก equated กับฝรั่งเศสโรงเรียนของมนุษย์ภูมิศาสตร์ (เช่นงานเขียนโดย Paul Vidal de la Blache) พร้อมกับนีโอ Kantianism และ Robert E. ปาร์คชิคาโกนิยม ในขณะที่ยัง เน้นสถานที่ (ความ) และการตีความของแต่ละบุคคลของสถาน — แม้ว่า "คน" และ "มนุษย์" ยังรวมตกอยู่ภายใต้ร่มของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นภูมิศาสตร์เห็นอกเห็นใจได้รับมักจะเข้าร่วมประกวดเป็น "ของจริง" วินัย บางครั้งใช้ (อย่างไม่ถูกต้องบางทฤษฎีที่สำคัญพูด) สลับกันกับแนวคิดของความเห็นอกเห็นใจเพราะความสำคัญกับมนุษย์ในทุกรูปแบบ (เช่นหน่วยงานความตระหนักจิตสำนึกและความคิดสร้างสรรค์ ฯลฯ ) ภูมิศาสตร์อกเห็นใจมุ่งเน้นไปที่ผลิตภัณฑ์จากกิจกรรมของมนุษย์ . ภูมิศาสตร์เห็นอกเห็นใจยังสามารถเห็นได้เป็นวิธีที่จะเข้าใจเหตุการณ์เหล่านั้นถือว่ามีคุณค่าและมีความหมายต่อมนุษย์ แม้ว่าปกติจะเห็นเป็นภูมิศาสตร์การแสวงหาของมนุษย์โดยเฉพาะเป็นนักปรัชญานักเขียนและนักภูมิศาสตร์ Yi-Fu Tuan alludes ก็สามารถ (และควร) นอกจากนี้ยังมีบทบาทสำคัญในภูมิศาสตร์ทางกายภาพ บางภูมิศาสตร์ทางกายภาพตระหนักว่าวิทยาศาสตร์ "ยาก" ยังคงมีความเชื่ออย่างเห็นอกเห็นใจและสนับสนุนความจำเป็นในการถ่ายเทภูมิศาสตร์อกเห็นใจลงในช่องที่ ใหม่นี้วิจารณ์ภูมิศาสตร์ทางกายภาพแม้จะมีสภาพทางภูมิศาสตร์ที่เห็นอกเห็นใจมักจะบรรจุในอดีตกับโรงเรียนของฝรั่งเศสภูมิศาสตร์มนุษย์ (เช่นเขียนโดยพอลวิดัลเดอลา Blache) พร้อมด้วย Neo-คานต์และโรเบิร์ตอีปาร์คยุ่งโรงเรียนชิคาโกขณะเดียวกันก็มุ่งเน้นไปที่ (ความรู้สึกของ) สถานที่และการตีความของแต่ละบุคคลของสถานที่แม้ "คน" และ "มนุษย์" นอกจากนี้ยังรวมตกอยู่ภายใต้ร่มของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้น , ภูมิศาสตร์มนุษยนิยมมักจะถูกทำให้เป็น " วินัยที่แท้จริง " บางครั้งใช้ ( ไม่ถูกต้องนักทฤษฎีบางท่านพูด ) สลับกับแนวคิดมนุษยนิยม เพราะมุ่งเน้นในมนุษย์ทุกรูปแบบ ( เช่น , หน่วยงาน , ความตระหนัก , สติ , ความคิดสร้างสรรค์ , ฯลฯ ) , ภูมิศาสตร์มนุษยนิยมเน้นผลิตภัณฑ์ของกิจกรรมของมนุษย์ ภูมิศาสตร์มนุษย์ยังสามารถเห็นเป็นวิธีที่จะเข้าใจเหตุการณ์ดังกล่าวถือว่ามีคุณค่าและมีความหมายกับมนุษย์ แม้ว่ามักจะเห็นเป็น pursuit , ภูมิศาสตร์มนุษย์โดยเฉพาะเป็นปราชญ์ผู้เขียนและนักภูมิศาสตร์ ยีฟู ทวนชักจูงก็สามารถ ( และควรมีบทบาทในภูมิศาสตร์กายภาพ ทางกายภาพบางอย่างนักภูมิศาสตร์ได้ตระหนักว่า " ยาก " วิทยาศาสตร์ยังรวมถึงหลักมนุษยนิยมและผู้สนับสนุนต้องเอยภูมิศาสตร์มนุษยนิยมในทุ่ง ภูมิศาสตร์ทางกายภาพใหม่วิจารณ์แต่ภูมิศาสตร์มนุษยนิยมมักจะในอดีต equated กับโรงเรียนภาษาฝรั่งเศสภูมิศาสตร์มนุษย์ ( เช่น เขียนโดย พอล วิดาล เดอ ลา blache ) พร้อมกับนีโอ kantianism และ Robert E . Park ชิคาโกโรงเรียนปฏิบัติ ในขณะที่ยัง เน้น ( ความรู้สึก ) สถานที่ และของแต่ละบุคคล การตีความที่แม้ว่า " คน " และ " มนุษย์ " โดยรวมตกอยู่ภายใต้ร่มของ