Lin Ming put away the spatial ring,

Lin Ming put away the spatial ring, and poured some true essence into his Flame Essence to cremate Huo Gong. However at this moment, a flash of flame blazed out from Lin Ming’s hand.Lin Ming was shocked.“Oh.”He saw that the flame had taken on a deep garnet color, and snakes of flames seemed as if they were the petals of a blooming lotus flower. Obviously, his flames had taken on some of the characteristics of the Red Lotus Demonic Inflammation.Even with such a tiny surge of flames, it still created a whistling heat wave that flooded the area like a soaring tide of fire. Lin Ming was stirred. He took a sharp steel dagger from his spatial ring and passed it through the flames. In only a few breaths of time, the edge of the knife had actually turned red as it softened, and finally melted into a lump of liquid steel.Lin Ming was elated; the new flames that he conjured were on a much higher level than those of the lava fire flames. Although the burning lava was hot, it still wasn’t enough to melt steel.Lin Ming waved his hand and a wisp of flame fell onto Huo Gong’s corpse. With a chichisound, Huo Gong’s corpse was quickly enveloped by this dark red flame. Since this flame was easily able to melt steel, its effects on a human body could be imagined. In a mere moment, Huo Gong had turned into ashes, without even a bone remaining.Lin Ming casually shook his sleeve, and a cool breeze blew away the ashes. The corpse was gone without a single trace.After all this, Lin Ming began to search for the Penetrating Rainbow spear that he had thrown. This spear had been at Lin Ming’s side through thick and thin. Although he didn’t have much use for it these days, he still wasn’t willing to discard it just like that.However, to search for a spear in the vast forest was easier said than done. Fortunately, Lin Ming had already used the Penetrating Rainbow spear for some time, and his true essence had been repeatedly poured into it, so there should still have been a residual trace of true essence within the spear.Lin Ming was able to follow this small trace of true essence. Finally, amidst a pile of weeds, he found the Penetrating Rainbow spear nearly completely submerged in mud.After taking back the Penetrating Rainbow spear, Lin Ming began to formulate a plan on how to deal with Ouyang Dihua.Regardless of whether it was power or influence, Ouyang Dihua had the advantage in all fields. If he returned to the Seven Profound Martial House like this, he would easily lose, and might even be killed by Ouyang Dihua.“Strength. I have to grasp more strength, and then return to the Seven Profound Martial House to get revenge for what happened on this day!”Lin Ming simply decided to stay in the Southern Wilderness. Here was a good land to gain experiences and grow.……………………………..The Southern Wilderness was 100,000 miles long and 100,000 miles wide. It was located southwest of Sky Fortune Kingdom.The land here was not in the sphere of influence of the Seven Profound Valleys. There were no countries in the Southern Wilderness. Rather, there were individual tribes that were scattered around.The mainland referred to these tribes as groups of barbarians, and thought that they lacked ethics and ate birds and animals raw.It was true they had different moral principles; however, it was false that they ate birds and animals raw.The people of the Southern Wilderness would often marry close relatives. To those that lived in the mainland, this was an outrageous and sacrilegious affront to their sensibilities.The girls of the Southern Wilderness were extremely bold in their choice of clothing. They often only wore animal skins or thin linens to cover their most vital parts. With such simple dress, there wasn’t much that was hidden, and it often caused those watching to fall into daydreams.The girls of the Southern Wilderness were the healthy color of wheat. They were mostly tall and slim, with slender and fit legs. Daggers were tied to their legs by animal skins, and they wore ivory jewelry fashioned from the bones of vicious beasts on their neck and wrists; there was a certain exotic charm to this.Lin Ming had already been in the Southern Wilderness for five days. He had walked south from the forest for the entire time, and had finally seen his first Southern Tribe.In those past five days, Lin Ming had killed almost 100 vicious beasts on his way there. Where he was now was only at the southern edge of a great mountain rage. The vicious beasts here were not ranked too highly; the strongest vicious beast he had encountered along the way was only equal to a Bone Forging stage martial artist.This sort of vicious beast posed no threat at all to Lin Ming.After walking through the wild forests for such a long time, Lin Ming finally saw the telltale smoke signs of human civilization. Lin Ming let out a breath in relief and didn’t say anything else. He was simply tired of the diet that he had been eating these days. Except for the vicious beast meat, there were

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมิงหลินเก็บแหวนเชิงพื้นที่ และเทแก่นแท้บางอย่างลงในเค้าเขาเปลวไฟที่เผาศพด้วยกง อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ แสงไฟดวงมือหลินหมิง หมิงหลินตกใจ" โอ้" เขาเห็นว่า เปลวไฟได้นำบนสีโกเมนลึก และงูของเปลวไฟที่ดูเหมือน ว่า พวกเขามีกลีบดอกของดอกไม้ดอกบัวบาน อย่างชัดเจน เปลวไฟของเขาได้ดำเนินการในลักษณะของ Inflammation.Even แดงปีศาจของโลตัสด้วยดังกล่าวกระชากเล็ก ๆ ของเปลวไฟ มันยังคงสร้างคลื่นความร้อนแดงที่น้ำท่วมในพื้นที่เช่นน้ำการทะยานของไฟ กวนหมิงหลิน เขาเอาเหล็กคมกริชจากแหวนเชิงพื้นที่ของเขา และผ่านเปลวไฟ ในเพียงไม่กี่ลมหายใจของเวลา ขอบของมีดมีจริงเปิดสีแดงเป็นมันนุ่มนวล และสุดท้าย ละลายเป็นก้อนเหล็กเหลว หมิงหลินถูกร่าเริง ใหม่ถูกเปลวไฟที่เขาวิงวอนในระดับสูงกว่าของลาวาไฟเปลวไฟ แม้จะเผาไหม้ลาวาร้อน มันยังคงไม่เพียงพอที่จะหลอมเหล็ก หมิงหลินโบกมือ และกำมือของเปลวไฟตกลงบนศพอาทิกง กับ chichisound ศพอาทิกงถูกห่อหุ้ม โดยเปลวไฟนี้สีแดงเข้มอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่เปลวไฟนี้ได้อย่างง่ายดายสามารถละลายเหล็ก ผลกระทบบนร่างกายมนุษย์ไม่สามารถคิด ในช่วงเพียง อาทิกงได้กลายเป็นขี้เถ้า ไม่ มีแม้แต่กระดูกที่เหลืออยู่ หมิงหลินส่ายแขนของเขาแบบสบาย ๆ และสายลมเย็นพัดจากขี้เถ้า ศพก็หายไป โดยไม่มีการสืบค้นกลับเดียวกัน หลังจากนี้ หมิงหลินเริ่มค้นหาหอกเจาะรุ้งที่เขาได้โยน หอกนี้เคยเคียงข้างหลินหมิงผ่านหนา และบาง แม้ว่าเขาไม่มีใช้มากสำหรับวันเหล่านี้ เขายังไม่ยอมละทิ้งมันเพียงต้องการ อย่างไรก็ตาม การค้นหาหอกในป่าใหญ่คือพูดง่ายกว่า ทำ โชคดี หมิงหลินแล้วใช้หอกรุ้งเจาะบางครั้ง และแก่นแท้ของเขาได้รับซ้ำ ๆ เทลงไป จึงควรยังคงมีร่องรอยตกค้างของแก่นแท้ภายในหอก หมิงหลินก็สามารถที่จะปฏิบัติตามติดตามนี้เล็กของแก่นแท้ ในที่สุด ท่ามกลางกองวัชพืช เขาพบหอกรุ้งเจาะเกือบทั้งหมดจมอยู่ใต้น้ำโคลน หลังจากกลับหอกเจาะเรนโบว์ หมิงหลินเริ่มสร้างแผนในการจัดการกับ Ouyang Dihua.Regardless ของว่ามันเป็นอำนาจ หรืออิทธิพล Ouyang ตี้หัวข้อได้เปรียบในฟิลด์ทั้งหมด ถ้าเขากลับไปยังบ้านต่อสู้เจ็ดที่ลึกซึ้งเช่นนี้ เขาจะสูญเสียได้ และอาจเสียชีวิต โดย Ouyang ตี้หัว" ความแข็งแรง ฉันต้องเข้าใจมีแรงเพิ่มขึ้น และจากนั้น กลับไปเจ็ดบ้านต่อสู้ลึกซึ้งจะได้รับการแก้แค้นสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้" หมิงหลินก็ตัดสินใจไปพักในป่าภาคใต้ ที่นี่เป็นที่ดินดีจะได้รับประสบการณ์ และเติบโต... ถิ่นทุรกันดารทางตอนใต้คือ 100,000 ไมล์ยาวและกว้าง 100000 ไมล์ ก็อยู่ตะวันตกเฉียงใต้ของสกายฟอร์จูน Kingdom.The ที่ดินนี่ไม่ได้อยู่ในอิทธิพลของทรงกลมของหุบเขา Profound เจ็ด มีไม่มีประเทศในถิ่นทุรกันดารภาคใต้ ค่อนข้าง มีแต่ละเผ่ากระจัดกระจายอยู่ทั่ว แผ่นดินใหญ่เรียกว่าชนเผ่าเหล่านี้เป็นกลุ่มของอนารยชน และคิดว่า พวกเขาขาดจริยธรรม และกินนกและสัตว์ดิบ มันเป็นความจริงพวกเขามีหลักจริยธรรมแตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม มันเป็นเท็จกินนกและสัตว์ดิบ ผู้คนในถิ่นทุรกันดารภาคใต้มักจะแต่งงานกับญาติสนิท ผู้ที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินใหญ่ นี้ปราศรัยอุกอาจ และ sacrilegious กับรสนิยมของพวกเขา หญิงของป่าภาคใต้มีตัวหนามากในการเลือกเสื้อผ้า พวกเขามักจะเพียงสวมหนังสัตว์หรือผ้าบาง ๆ ครอบคลุมส่วนสำคัญที่สุด ดังกล่าวแต่งตัวง่าย มีไม่มากที่ถูกซ่อนไว้ และมักเกิดผู้ชม daydreams ตกไป หญิงของป่าภาคใต้มีสีเพื่อสุขภาพของข้าวสาลี พวกเขาเป็นส่วนใหญ่สูง และ บาง ขาเรียวบาง และพอดี มีดเหน็บมาผูกขาของพวกเขา โดยหนังสัตว์ และพวกเขาสวมเครื่องประดับงาช้างจากกระดูกของสัตว์หินบนคอและข้อมือ มีเสน่ห์แปลกใหม่บางอย่างนี้ หมิงหลินได้อยู่ในถิ่นทุรกันดารภาคใต้ห้าวัน เขาได้เดินใต้จากป่าเวลาทั้งหมด และสุดท้ายเห็น Tribe.In ใต้ครั้งแรกของเขาที่ห้าวันที่ผ่านมา หมิงหลินได้ฆ่าสัตว์หินเกือบ 100 ในทางของเขามี ที่เขากำลังได้ที่ของความโกรธขุนเท่านั้น สัตว์ป่าหินที่นี่ถูกจัดอันดับสูงเกินไป สัตว์หินที่แข็งแกร่งที่เขาได้พบระหว่างทางถูกเท่านั้นเท่ากับเป็นกระดูกปลอมเวทีศิลปินศิลปะ นี้เรียงลำดับของหินสัตว์เกิดการคุกคามที่ Lin Ming.After ที่เดินผ่านป่าป่าดังกล่าวเป็นเวลานาน หมิงหลินเห็นของสัญญาณควันบ่งบอกอารยธรรมมนุษย์ในที่สุด หมิงหลินให้ออกลมหายใจในการบรรเทา และไม่ได้พูดอะไร เขาเป็นเพียงแค่เบื่ออาหารที่เขาได้กินวันนี้ มียกเว้นเนื้อสัตว์ชั่วร้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลินหมิงเก็บแหวนอวกาศ และเทบางสาระเป็นสาระที่แท้จริงของเขา เปลวเพลิงเผาศพฮั่วกง อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลานี้ แฟลชของเปลวไฟที่เจิดจ้าออกมาจากมือของหลินหมิง หลินหมิงตกใจ " โอ้ " เขาเห็นเปลวไฟ ได้สีโกเมนเข้มและงูของเปลวไฟที่ดูเหมือนเป็นถ้าพวกเขาถูกกลีบของดอกไม้ดอกบัว เห็นได้ชัดว่า เปลวไฟของเขาได้รับบางส่วนของลักษณะของบัวแดงปีศาจอักเสบ แม้จะมีกระแสเล็กๆ เช่น ไฟ มันยังสร้างผิวปาก คลื่นความร้อนที่ท่วมพื้นที่เหมือนลอยน้ำไฟ หลินหมิงเป็นคน เขาเอากริชเหล็กคมจากแหวนอวกาศของเขาและผ่านมันผ่านเปลวไฟ ในเพียงไม่กี่ครั้งที่เวลา คมมีดได้กลายเป็นสีแดง มันนิ่ม และสุดท้ายละลายกลายเป็นก้อนเหล็กเหลว หลินหมิงก็ร่าเริง ; ใหม่ เปลวไฟที่เขาเสกอยู่ในระดับที่สูงมาก สูงกว่าของลาวาไฟเปลวไฟ ถึงแม้ว่าการเผาไหม้ลาวาร้อน มันก็ยังไม่พอที่จะหลอมเหล็ก หลินหมิงโบกพระหัตถ์ และจุดประกายไฟตกลงมาศพของฮั่วกง มีอะไร chichisound ศพของฮั่วกงถูกห่อหุ้มด้วยเปลวไฟอย่างรวดเร็วนี้สีแดงเข้ม เนื่องจากเปลวไฟนี้ได้อย่างง่ายดายสามารถละลายเหล็ก , ผลกระทบต่อร่างกายมนุษย์สามารถจินตนาการได้ ในช่วงเวลาเพียง ฮั่วกงได้กลายเป็นเถ้าถ่าน ไม่มีกระดูกที่เหลือ หลินหมิงก็เขย่าแขนของเขา และ สายลมเย็นพัดผ่านไปขี้เถ้า ศพหายไปโดยไม่มีร่องรอยเดียว หลังจากนี้ หลินหมิงก็เริ่มที่จะค้นหาผ่านสายรุ้งหอกที่เขาโยน หอกนี้ได้อยู่ข้างหลินหมิงผ่านหนาและบาง แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้มันวันนี้มากนัก เขายังไม่ได้เต็มใจที่จะทิ้งซะอย่างนั้น อย่างไรก็ตาม การค้นหาหอกในป่าอันกว้างใหญ่ คือพูดง่ายกว่าทำ โชคดี หลินหมิงได้ใช้หอกทะลวง รุ้งสำหรับบางเวลาและแก่นแท้ของเขาได้รับซ้ำ ๆเทลงไป ดังนั้น จึงยังคงมีร่องรอยที่เหลือของที่แท้จริงแก่นแท้ภายในหอก หลินหมิงสามารถติดตามร่องรอยเล็กๆ ทรู จำกัด ในที่สุด ท่ามกลางกองวัชพืช เขาพบทะลวงหอกเกือบทั้งหมดจมอยู่ในโคลน รุ้ง หลังจากถ่ายกลับทะลวงหอกสายรุ้ง หลินหมิงเริ่มคิดแผนการรับมือกับ ouyang dihua ไม่ว่าจะเป็นอำนาจหรืออิทธิพล ouyang dihua มีความได้เปรียบในฟิลด์ทั้งหมด ถ้าเขากลับมาเจ็ดลึกซึ้งศิลปะบ้านแบบนี้ เขาจะลดได้อย่างง่ายดาย และอาจจะถูกฆ่าโดย ouyang dihua " แรง ฉันต้องไขว่คว้าความแข็งแรงเพิ่มเติม แล้วกลับไปบ้านเพื่อแก้แค้นเจ็ดที่ต่อสู้กับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ! " หลิน หมิงก็ตัดสินใจที่จะอยู่ในป่าภาคใต้ ที่นี่เป็นแผ่นดินที่ดีที่จะได้รับประสบการณ์และการเติบโต .................................... ภาคใต้ถิ่นทุรกันดารเป็นเวลานาน 100000 ไมล์และกว้าง 100000 ไมล์ มันตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของอาณาจักรฟ้า มรดก ที่ดิน ที่นี่ไม่ได้อยู่ในเขตอิทธิพลของเจ็ดลึกซึ้งหุบเขา ไม่มีประเทศในป่าภาคใต้ ค่อนข้างมีคนเผ่าที่กระจัดกระจายไปทั่ว แผ่นดินหมายถึงชนเผ่าเหล่านี้เป็นกลุ่มของป่าเถื่อน และคิดว่าพวกเขาขาดจริยธรรมและกินนกและสัตว์ดิบ มันเป็นความจริงที่พวกเขามีจริยธรรมแตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม มันเป็นเท็จที่พวกเขากินนกและสัตว์ดิบ พวกของป่าภาคใต้จะ มักจะแต่งงานกับญาติพี่น้อง ผู้ที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินใหญ่ นี้เป็นอุกอาจและลบหลู่ดูหมิ่นรสนิยมของพวกเขา พวกของป่าภาคใต้มีมากหนา ในการเลือกเสื้อผ้า พวกเขามักจะใส่หนังสัตว์ หรือผ้าบางๆ เพื่อปกปิดมากที่สุดส่วน กับชุดง่าย ๆเช่น ไม่มีที่ซ่อนอยู่ และมักจะทำให้ผู้ที่ดูตกฝันกลางวัน สาวของป่าภาคใต้ เป็นสีที่มีสุขภาพดีของข้าวสาลี ส่วนใหญ่สูงและผอมด้วย และพอดีกับเรียวขา กริชถูกผูกกับขาของพวกเขาจากหนังสัตว์ และสวมเครื่องประดับที่ทำมาจากงาช้างกระดูกของสัตว์ร้าย บนคอ และข้อมือ ไม่มีเสน่ห์แปลกใหม่บางอย่างนี้ หลินหมิงได้รับในป่าภาคใต้ เป็นเวลา 5 วัน เขาได้เดินใต้จากป่าสำหรับเวลาทั้งหมด และได้เห็นชนเผ่าทางใต้ของเขาแรก ผ่านมา 5 วันแล้ว หลินหมิงได้ถูกฆ่าตายเกือบ 100 ตัวสัตว์ระหว่างทาง . ซึ่งขณะนี้เขาอยู่ที่ขอบด้านใต้ของความโกรธ ภูเขาที่ยิ่งใหญ่ สัตว์ป่าดุร้ายที่นี่ไม่จัดมาก ; ที่ร้ายกาจนั้นเขาได้พบตลอดทางก็เท่ากับกระดูกปลอมศิลปะการต่อสู้ระยะ นี้จัดเรียงของหินสัตว์จึงไม่คุกคามที่หลินหมิง หลังจากเดินผ่านป่าป่าเป็นเวลานาน หลินหมิงก็เห็นคล้ายควัน ร่องรอยของอารยธรรมมนุษย์ หลินหมิงให้ลมหายใจโล่งอก และไม่ได้พูดอะไรอีก เขาแค่เบื่ออาหารที่เขาได้กินวันเหล่านี้