Coyote was walking one day when he

Coyote was walking one day when he met Old Woman. She greeted him and asked where he was headed.
"Just roaming around," said Coyote.
"You better stop going that way, or you'll meet a giant who kills everybody."
"Oh, giants don't frighten me," said Coyote (who had never met one). "I always kill them. I'll fight this one too, and make an end of him."
"He's bigger and closer than you think," said Old Woman.
"I don't care," said Coyote, deciding that a giant would be about as big as a bull moose and calculating that he could kill one easily.
So Coyote said good-bye to Old Woman and went ahead, whistling a tune. On his way he saw a large fallen branch that looked like a club. Picking it up, he said to himself, "I'll hit the giant over the head with this. It's big enough and heavy enough to kill him." He walked on and came to a huge cave right in the middle of the path. Whistling merrily, he went in.
Suddenly Coyote met a woman who was crawling along on the ground.
"What's the matter?" he asked.
"I'm starving," she said, "and too weak to walk. What are you doing with that stick?"
"I'm going to kill the giant with it," said Coyote, and he asked if she knew where he was hiding.
Feeble as she was, the woman laughed. "You're already in the giant's belly."
"How can I be in his belly?" asked Coyote. "I haven't even met him."
"You probably thought it was a cave when you walked into his mouth," the woman said, and sighed. "It's easy to walk in, but nobody ever walks out. This giant is so big you can't take him in with your eyes. His belly fills a whole valley."
Coyote threw his stick away and kept on walking. What else could he do?
Soon he came across some more people lying around half dead. "Are you sick?" he asked.
"No," they said, "just starving to death. We're trapped inside the giant."
"You're foolish," said Coyote. "If we're really inside this giant, then the cave walls must be the inside of his stomach. We can just cut some meat and fat from him."
"We never thought of that," they said.
"You're not as smart as I am," said Coyote.
Coyote took his hunting knife and started cutting chunks out of the cave walls. As he had guessed, they were indeed the giant's fat and meat, and he used it to feed the starving people. He even went back and gave some meat to the woman he had met first. Then all the people imprisoned in the giant's belly started to feel stronger and happier, but not completely happy. "You've fed us," they said, "and thanks. But how are we going to get out of here?"
"Don't worry," said Coyote. "I'll kill the giant by stabbing him in the heart. Where is his heart? It must be around here someplace."
"Look at the volcano puffing and beating over there," someone said.
"Maybe it's the heart."
"So it is, friend," said Coyote, and began to cut at this mountain.
Then the giant spoke up. "Is that you, Coyote? I've heard of you. Stop this stabbing and cutting and let me alone. You can leave through my mouth; I'll open it for you."
"I'll leave, but not quite yet," said Coyote, hacking at the heart. He told the others to get ready. "As soon as I have him in his death throes, there will be an earthquake. He'll open his jaw to take a last breath, and then his mouth will close forever. So be ready to run out fast!"
Coyote cut a deep hole in the giant's heart, and lava started to flow out. It was the giant's blood. The giant groaned, and the ground under the people's feet trembled.
"Quick, now!" shouted Coyote. The giant's mouth opened and they all ran out. The last one was the wood tick. The giant's teeth were closing on him, but Coyote managed to pull him through at the last moment.
"Look at me," cried the wood tick, "I'm all flat!"
"It happened when I pulled you through," said Coyote. "You'll always be flat from now on. Be glad you're alive."
"I guess I'll get used to it," said the wood tick, and he did.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โคโยตี้กำลังเดินวันหนึ่งเมื่อเขาได้พบกับหญิงชรา เธอได้รับการต้อนรับเขาและถามที่เขากำลังมุ่งหน้าไป.
"เพียงแค่ใช้บริการโรมมิ่งไปรอบ ๆ " โคโยตี้กล่าวว่า.
"คุณดีกว่าหยุดไปทางนั้นหรือคุณจะพบกับยักษ์ที่ฆ่าทุกคน."
"โอ้ยักษ์ใหญ่ไม่ได้ขู่ฉัน" กล่าวว่าโคโยตี้ (ที่ไม่เคยได้พบกับหนึ่ง) "ฉันมักจะฆ่าพวกเขา. ฉันจะต่อสู้คนนี้มากเกินไปและทำให้ท้ายของเขา."
"เขาใหญ่และใกล้กว่าที่คุณคิดว่า" หญิงชรากล่าวว่า.
"ฉันไม่สนใจ" โคโยตี้ตัดสินใจที่กล่าวว่า ยักษ์ใหญ่จะเกี่ยวกับเป็นใหญ่เป็นกวางวัวและคำนวณว่าเขาจะฆ่าหนึ่งได้อย่างง่ายดาย.
ดังนั้นโคโยตี้กล่าวว่าดีลาก่อนที่หญิงชราและเดินไปข้างหน้าผิวปากเพลง ในทางของเขาที่เขาเห็นเป็นสาขาขนาดใหญ่ลดลงที่ดูเหมือนสโมสร หยิบมันขึ้นมาเขากล่าวว่ากับตัวเองว่า "ฉันจะตียักษ์หัวกับเรื่องนี้. ก็ใหญ่พอและหนักพอที่จะฆ่าเขา." เขาเดินบนและมาถึงถ้ำขนาดใหญ่อยู่ตรงกลางของเส้นทาง Whistling สนุกสนานเขาไปใน.
ทันใดนั้นโคโยตี้พบผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้รับการรวบรวมข้อมูลพร้อมบนพื้นดิน.
"สิ่งที่เป็นเรื่องได้หรือไม่" เขาถาม.
"ฉันหิว" เธอกล่าว "และอ่อนแอเกินกว่าที่จะเดิน. สิ่งที่คุณกำลังทำด้วยไม้ที่?"
"ฉันจะฆ่ายักษ์กับมัน" โคโยตี้และเขาถามว่าเธอกล่าวว่า รู้ว่าที่เขาซ่อนตัว.
อ่อนแอขณะที่เธอเป็นผู้หญิงคนหัวเราะ "คุณกำลังอยู่ในท้องยักษ์."
"ฉันจะอยู่ในท้องของเขา?" ถามโคโยตี้ "ผมยังไม่ได้พบเขา."
"คุณอาจจะคิดว่ามันเป็นถ้ำเมื่อคุณเดินเข้าไปในปากของเขา" หญิงกล่าวและถอนหายใจ "มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเดินใน แต่ไม่มีใครเคยเดินออก. ยักษ์นี้เป็นขนาดใหญ่เพื่อที่คุณไม่สามารถเอาเขาด้วยตาของคุณ. ท้องของเขาเติมทั้งหุบเขา."
โคโยตี้โยนไม้เท้าออกไปและเก็บไว้ในการเดิน อะไรที่เขาจะทำอย่างไรในไม่ช้าเขามาข้ามบางคนอื่น ๆ โกหกรอบครึ่งตาย
"คุณป่วยหรือ?" เขาถาม.
"ไม่มี" พวกเขากล่าวว่า "เพียงแค่การอดอาหารจนตาย. เรากำลังติดอยู่ภายในยักษ์."
"คุณโง่" โคโยตี้กล่าวว่า "ถ้าเราจริงๆภายในยักษ์นี้แล้วผนังถ้ำจะต้องอยู่ภายในท้องของเขา. เราก็สามารถตัดชิ้นเนื้อและไขมันจากเขา."
"เราไม่เคยคิดว่า" พวกเขากล่าวว่า.
"คุณไม่ได้ เป็นสมาร์ทเป็นฉัน "โคโยตี้.
กล่าวว่าโคโยตี้เอามีดล่าสัตว์ของเขาและเริ่มต้นการตัดชิ้นออกมาจากผนังถ้ำ ในขณะที่เขาคาดเดาพวกเขาแน่นอนไขมันยักษ์และเนื้อสัตว์และเขาใช้มันที่จะเลี้ยงคนที่หิวโหย เขาก็กลับไปและให้เนื้อบางอย่างเพื่อผู้หญิงที่เขาได้พบกันครั้งแรก จากนั้นทุกคนที่ถูกคุมขังอยู่ในท้องของยักษ์เริ่มที่จะรู้สึกแข็งแรงและมีความสุข แต่ไม่ได้มีความสุขอย่างสมบูรณ์ "คุณได้เลี้ยงเรา" พวกเขากล่าวว่า "และขอบคุณ. แต่วิธีการที่เราจะออกจากที่นี่?"
"ไม่ต้องกังวล" โคโยตี้กล่าวว่า "ฉันจะฆ่ายักษ์แทงเขาในหัวใจ. อยู่ที่ไหนหัวใจของเขามันจะต้องเป็นรอบที่นี่บาง."
"ดูที่พองภูเขาไฟและตีไปที่นั่น" ใครบางคนกล่าวว่า.
"อาจจะเป็นหัวใจ."
" ดังนั้นจึงเป็นเพื่อน "โคโยตี้และเริ่มที่จะตัดภูเขานี้.
กล่าวว่าจากนั้นยักษ์พูดขึ้น "นั่นคือคุณโคโยตี้ที่ผมเคยได้ยินของคุณหยุดการแทงและตัดและแจ้งให้เราอยู่คนเดียวคุณสามารถออกผ่านปากของฉัน?.. ฉันจะเปิดให้คุณ."
"ฉันจะออก แต่ไม่มากเลย "โคโยตี้, แฮ็คที่หัวใจกล่าวว่า เขาบอกว่าคนอื่น ๆ จะได้รับพร้อม "ทันทีที่ฉันมีเขาอยู่ในอาการปวดเกร็งตายของเขาจะมีการเกิดแผ่นดินไหว. เขาจะเปิดขากรรไกรของเขาที่จะใช้ลมหายใจสุดท้ายแล้วปากของเขาจะปิดไปตลอดกาล. ดังนั้นจะพร้อมที่จะวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว!"
โคโยตี้ตัด หลุมลึกลงไปในหัวใจของยักษ์และลาวาเริ่มที่จะไหลออกมา มันเป็นเลือดยักษ์ ยักษ์ครางและพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของผู้คนนั้นก็ตัวสั่น.
"ด่วนในขณะนี้!" ตะโกนโคโยตี้ ปากยักษ์เปิดและพวกเขาทั้งหมดวิ่งออกมา คนสุดท้ายเป็นเห็บไม้ ฟันยักษ์ถูกปิดเขา แต่โคโยตี้ที่มีการจัดการที่จะดึงเขาผ่านช่วงเวลาที่ผ่านมา.
"ดูที่ฉัน" ร้องไห้เห็บไม้ "ฉันแบนทั้งหมด!"
"มันเกิดขึ้นตอนที่ผมดึงคุณผ่าน" กล่าวว่า โคโยตี้ "คุณมักจะแบนจากนี้ไป. จะดีใจที่คุณยังมีชีวิตอยู่."
"ผมคิดว่าผมจะได้ใช้มัน" ติ๊กไม้กล่าวว่าและที่เขาทำ