Pineapple bran (more aptly describe

Pineapple bran (more aptly described as pulp) consists of the skin and often the core of the pineapple, and accounts for an estimated 40–50 percent of the total pineapple weight. Because of its rather high fibre content, the bran is more suitable for ruminants than for monogastric animals. The net energy values of pineapple bran and pineapple hay are reported to be 118.8 and 85.8 Mcal/100 kg (Otogaki et al., 1961). Fresh pineapple bran usually contains only about 10 percent dry matter, and because of this it is more convenient to feed it in the vicinity of the factory during the canning season. Long-distance transport is both difficult and expensive. However, if pineapple bran is needed elsewhere for feeding, it is possible to employ such techniques as drying (either in the sun or using a conventional dryer) and conserving as silage, in which case the fresh bran is mixed with other ingredients with higher dry-matter content.

O'Donovan, Chen and Lee (1972) investigated a number of pineapple bran silage mixtures (Table 2). Those incorporating molasses or molasses and a source of starch (maize and sweet potatoes) fermented satisfactorily, and it was possible to formulate a wide variety of suitable mixtures, bearing in mind the importance of silage-making and fermentation principles. Partial or complete sun drying is possible, but it is hazardous during the rainy season.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประกอบด้วยผิวหนังและมักหลักของสับปะรดรำสับปะรด (เพิ่มเติม aptly อธิบายเป็นเยื่อกระดาษ) และบัญชีสำหรับการประเมิน 40 – 50 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักรวมสับปะรด เนื่องจากเนื้อหาค่อนข้างสูงเส้นใย การรำเป็นเหมาะสำหรับ ruminants กว่าสัตว์ monogastric มีรายงานค่าพลังงานสุทธิรำสับปะรดและสับปะรดเฮย์จะ 118.8 และ 85.8 Mcal/100 kg (Otogaki et al., 1961) สับปะรดสดรำมักจะประกอบด้วยเพียงประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์แห้งเรื่อง และด้วยเหตุนี้ จึงเพิ่มความสะดวกสบายให้อาหารตั้งโรงงานในระหว่างฤดูกาล canning ขนส่งไกลจะยาก และราคาแพง อย่างไรก็ตาม ถ้ารำสับปะรดเป็นสิ่งจำเป็นอื่น ๆ สำหรับให้อาหาร จำเป็นต้องใช้เทคนิคดังกล่าวเป็นแห้ง (หรือดวงอาทิตย์หรือใช้เครื่องเป่าทั่วไป) และอนุรักษ์เป็นไซเลจต่อ ในกรณีที่รำสดผสมกับส่วนผสมอื่น ๆ ด้วยสูงแห้งเรื่องเนื้อหาO'Donovan, Chen และลี (1972) สอบสวนจำนวนรำไซเลจต่อน้ำยาผสมสับปะรด (ตารางที่ 2) คนกากน้ำตาล หรือกากน้ำตาล และเป็นแหล่งของแป้ง (ข้าวโพดและมันฝรั่งหวาน) หมักผ่าน และสามารถกำหนดความหลากหลายของส่วนผสมเหมาะสม กรุณาระบุความสำคัญหลักการทำไซเลจต่อและหมัก ดวงอาทิตย์บางส่วน หรือสมบูรณ์แห้งได้ แต่มันเป็นอันตรายในระหว่างฤดูฝน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รำข้าว ( เยื่อสับปะรดมากกว่า aptly อธิบาย ) ประกอบด้วยผิวหนัง และมักหลักของสับปะรด และบัญชีสำหรับประมาณ 40 – 50 เปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักสับปะรดทั้งหมด เพราะเนื้อหาของเส้นใยค่อนข้างสูง และเหมาะสำหรับสัตว์เคี้ยวเอื้องกว่าสัตว์ monogastric . สุทธิค่าพลังงานของรำข้าวแห้งสับปะรดสับปะรด และว่าเป็น 118.8 และ 85พบความแตกต่างกัน อย่าง 8 / 100 กก. ( otogaki et al . , 1961 ) น้ำมันรำข้าวสับปะรดสดมักจะมีเพียงประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์วัตถุแห้ง และเพราะเหตุนี้มันสะดวกกว่าเลี้ยงในบริเวณโรงงานในกระป๋อง ฤดูกาล การขนส่งระยะทางยาวก็ทั้งยาก และราคาแพง แต่ถ้าต้องการรำสับปะรดที่อื่น ๆสำหรับการให้อาหารมันเป็นไปได้ที่จะใช้เทคนิค เช่น การอบแห้ง ( ทั้งในดวงอาทิตย์หรือใช้ไดร์เดิม ) และใช้เป็นอาหารสัตว์ , ซึ่งในกรณีที่รำข้าวสดผสมกับส่วนผสมอื่น ๆที่มีปริมาณน้ำหนักแห้งสูงกว่า

o'donovan เฉิน และ ลี ( 1972 ) ตรวจสอบหมายเลขของสับปะรดผสมรำข้าวหมัก ( ตารางที่ 2 ) .ผู้ผสมผสานกากน้ำตาล หรือน้ำตาล และเป็นแหล่งของแป้ง ( ข้าวโพดและมันฝรั่งหวาน ) หมักในระดับที่น่าพอใจ และมันเป็นไปได้ที่จะกำหนดความหลากหลายของส่วนผสมที่เหมาะสม คำนึงถึงความสำคัญของการทำพืชหมักและหลักการหมัก บางส่วนหรือสมบูรณ์ตากแดดก็เป็นไปได้ แต่มันก็อันตรายมากในช่วงฤดูฝน