5.2 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลระดับการรับ

5.2 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) ของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดล
ผลการวิเคราะห์ข้อมูล พบว่าการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) ของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลในภาพรวมอยู่ในระดับสูง เมื่อพิจารณาโดยจำแนกตามองค์ประกอบการรับรู้ พบว่า บุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลมีการเปิดรับเกณฑ์ EdPEx สูงที่สุดรองลงมา คือ การเลือกรับเกณฑ์ EdPEx โดยมีการรับรู้อยู่ในระดับสูง ส่วนการทำความเข้าใจเกณฑ์ EdPEx และการบันทึกและจดจำเกณฑ์ EdPEx มีการรับรู้อยู่ในระดับปานกลาง ตามลำดับ รายละเอียดดังนี้
5.2.1 ด้านการเปิดรับ พบว่า ส่วนใหญ่ทราบว่ามหาวิทยาลัยกำลังมีการเปลี่ยนแปลงระบบการประกันคุณภาพภายในโดยใช้เกณฑ์ EdPEx รองลงมาทราบว่าส่วนงานของท่านต้องดำเนินงานด้านประกันคุณภาพภายในส่วนงานตามเกณฑ์ EdPEx และทราบว่าทุกส่วนงานต้องมีการจัดทำรายงานที่สอดคล้องกับระบบประกันคุณภาพตามเกณฑ์ EdPEx ในขณะที่ทราบว่าระบบสารสนเทศของมหาวิทยาลัยมีความสำคัญต่อการปฏิบัติงานด้านเกณฑ์ EdPEx ของหน่วยงานน้อยที่สุด
5.2.2 ด้านการเลือกรับ พบว่า ส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับการยินดีเข้าร่วมการอบรมด้านประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์ EdPEx รองลงมาให้ความสำคัญต่อการปฏิบัติงานตามระบบประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์ EdPEx และยินดีเป็นคณะทำงานหากส่วนงานของท่านเสนอชื่อท่านให้อยู่ในคณะทำงานประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์ EdPEx ในขณะที่ท่านทราบช่องทางการสืบค้นข้อมูล เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับระบบประกันคุณภาพภายในมหาวิทยาลัยโดยใช้เกณฑ์ EdPEx และท่านสนใจหาข้อมูลด้านประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์ EdPEx ในแต่ละองค์ประกอบน้อยที่สุด
5.2.3 ด้านการทำความเข้าใจ พบว่า ส่วนใหญ่เมื่อท่านมีข้อสงสัยในเกณฑ์ EdPEx ท่านมีการสอบถามแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเพื่อนร่วมงาน/หัวหน้างานและบุคคลอื่นที่เกี่ยวข้องเพื่อทำความเข้าใจในข้อมูลได้มากขึ้น รองลงมาท่านทำความเข้าใจข้อมูลองค์ประกอบเกี่ยวกับระบบประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์ EdPEx และท่านทำความเข้าใจการกรอกข้อมูลในการประเมินส่วนงานตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัย ในขณะที่ท่านศึกษาข้อมูลจากหน่วยงานอื่นๆ เพื่อเปรียบเทียบวิธีการ/ขั้นตอนการดำเนินงานตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัยน้อยที่สุด
5.2.4 ด้านการบันทึกและจดจำ พบว่า การบันทึกและจดจำ เกณฑ์ EdPEx ของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาโดยจำแนกเป็นประเด็นย่อย พบว่า ส่วนใหญ่เก็บบันทึกข้อมูลเป็นระบบตามองค์ประกอบแต่ละด้านตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัย รองลงมาปัจจุบันท่านดำเนินงานได้อย่างถูกต้องครบทุกองค์ประกอบแต่ละด้านตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัย และท่านเข้าใจและสามารถอธิบายองค์ประกอบในแต่ละด้านของระบบประกันคุณภาพตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัยได้ ในขณะที่ท่านอธิบายรายละเอียดขององค์ประกอบแต่ละด้านตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัยให้ผู้อื่นได้น้อยที่สุด

5.3 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลจากการทดสอบตามสมมติฐานการวิจัย
สมมติฐานที่ 1 ปัจจัยพื้นฐานส่วนบุคคลของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลแตกต่างกันมีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) แตกต่างกัน
ผลการวิเคราะห์ปัจจัยส่วนบุคคลของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดล พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีจำนวนมากที่สุด 165 คน คิดเป็นร้อยละ 61.10 มีอายุอยู่ระหว่าง 31-40 ปี จำนวน 165 คน คิดเป็นร้อยละ 61.10 มีการศึกษาระดับปริญญาเอก จำนวน 106 คน คิดเป็นร้อยละ 39.30 สายงานของกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นสายสนับสนุน จำนวน 164 คน คิดเป็นร้อยละ 60.70 แบ่งตามประเภทของตำแหน่งงานส่วนใหญ่เป็นกลุ่มสนับสนุนทั่วไป จำนวน 91 คน คิดเป็นร้อยละ 33.60 ตำแหน่งวิชาการของกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่ (พม.เงินอุดหนุน/ส่วนงาน/รายได้) จำนวน 156 คน คิดเป็นร้อยละ 57.80 ประสบการณ์การปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยมหิดลของกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่อยู่ที่ 6-10 ปี จำนวน 105 คน คิดเป็นร้อยละ 38.90
สมมติฐานที่ 1.1 พบว่า บุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีเพศต่างกัน มีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) แตกต่างกัน โดยบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีเพศชาย มีการเปิดรับ การทำความเข้าใจ และการบันทึกและจดจำเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) สูงกว่าเพศหญิง
สมมติฐานที่ 1.2 พบว่า บุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีอายุต่างกัน มีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) แตกต่างกัน โดยบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่อายุ 31-40 ปี มีการเปิดรับ การบันทึกและจดจำเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) สูงกว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่อายุต่ำกว่าหรือเท่ากับ 30 ปี
สมมติฐานที่ 1.3 พบว่า บุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีระดับการศึกษาต่างกัน มีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) แตกต่างกัน โดยบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่จบการศึกษาระดับปริญญาโทมีการเปิดรับเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) สูงกว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่จบการศึกษาระดับปริญญาตรี
สมมติฐานที่ 1.4 พบว่า บุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีสายงานต่างกัน มีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) ไม่แตกต่างกัน
สมมติฐานที่ 1.5 พบว่า บุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีตำแหน่งวิชาการต่างกัน มีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) ไม่แตกต่างกัน
สมมติฐานที่ 1.6 พบว่า บุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีตำแหน่งงานแยกตามประเภทกลุ่มงานต่างกัน มีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) ไม่แตกต่างกัน
สมมติฐานที่ 1.7 พบว่า บุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มี ประสบการณ์การปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยมหิดลต่างกัน มีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) แตกต่างกัน โดยบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่ประสบการณ์การปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยมหิดล 6-10 ปี มีการเลือกรับเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) สูงกว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่ประสบการณ์การปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยมหิดล 11-15 ปี และบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่ประสบการณ์การปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลผลการวิเคราะห์ข้อมูลระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ 5.2 (EdPEx)ผลการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่าการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) ของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลในภาพรวมอยู่ในระดับสูงเมื่อพิจารณาโดยจำแนกตามองค์ประกอบการรับรู้พบว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลมีการเปิดรับเกณฑ์ EdPEx สูงที่สุดรองลงมาคือการเลือกรับเกณฑ์ EdPEx โดยมีการรับรู้อยู่ในระดับสูงส่วนการทำความเข้าใจเกณฑ์ EdPEx และการบันทึกและจดจำเกณฑ์ EdPEx มีการรับรู้อยู่ในระดับปานกลางตามลำดับรายละเอียดดังนี้5.2.1 ด้านการเปิดรับพบว่าส่วนใหญ่ทราบว่ามหาวิทยาลัยกำลังมีการเปลี่ยนแปลงระบบการประกันคุณภาพภายในโดยใช้เกณฑ์ EdPEx รองลงมาทราบว่าส่วนงานของท่านต้องดำเนินงานด้านประกันคุณภาพภายในส่วนงานตามเกณฑ์ EdPEx และทราบว่าทุกส่วนงานต้องมีการจัดทำรายงานที่สอดคล้องกับระบบประกันคุณภาพตามเกณฑ์ EdPEx ในขณะที่ทราบว่าระบบสารสนเทศของมหาวิทยาลัยมีความสำคัญต่อการปฏิบัติงานด้านเกณฑ์ EdPEx ของหน่วยงานน้อยที่สุด5.2.2 ด้านการเลือกรับพบว่าส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับการยินดีเข้าร่วมการอบรมด้านประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์ EdPEx รองลงมาให้ความสำคัญต่อการปฏิบัติงานตามระบบประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์ EdPEx และยินดีเป็นคณะทำงานหากส่วนงานของท่านเสนอชื่อท่านให้อยู่ในคณะทำงานประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์ EdPEx ในขณะที่ท่านทราบช่องทางการสืบค้นข้อมูลเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับระบบประกันคุณภาพภายในมหาวิทยาลัยโดยใช้เกณฑ์ EdPEx และท่านสนใจหาข้อมูลด้านประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์ EdPEx ในแต่ละองค์ประกอบน้อยที่สุด5.2.3 ด้านการทำความเข้าใจพบว่าส่วนใหญ่เมื่อท่านมีข้อสงสัยในเกณฑ์ EdPEx รองลงมาท่านทำความเข้าใจข้อมูลองค์ประกอบเกี่ยวกับระบบประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์ท่านมีการสอบถามแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเพื่อนร่วมงาน/หัวหน้างานและบุคคลอื่นที่เกี่ยวข้องเพื่อทำความเข้าใจในข้อมูลได้มากขึ้น EdPEx และท่านทำความเข้าใจการกรอกข้อมูลในการประเมินส่วนงานตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัยในขณะที่ท่านศึกษาข้อมูลจากหน่วยงานอื่น ๆ เพื่อเปรียบเทียบวิธีการ/ขั้นตอนการดำเนินงานตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัยน้อยที่สุด5.2.4 ด้านการบันทึกและจดจำพบว่าการบันทึกและจดจำเกณฑ์ EdPEx ของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลอยู่ในระดับปานกลางเมื่อพิจารณาโดยจำแนกเป็นประเด็นย่อยพบว่าส่วนใหญ่เก็บบันทึกข้อมูลเป็นระบบตามองค์ประกอบแต่ละด้านตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัยรองลงมาปัจจุบันท่านดำเนินงานได้อย่างถูกต้องครบทุกองค์ประกอบแต่ละด้านตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัยและท่านเข้าใจและสามารถอธิบายองค์ประกอบในแต่ละด้านของระบบประกันคุณภาพตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัยได้ในขณะที่ท่านอธิบายรายละเอียดขององค์ประกอบแต่ละด้านตามเกณฑ์ EdPEx ของมหาวิทยาลัยให้ผู้อื่นได้น้อยที่สุด5.3 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลจากการทดสอบตามสมมติฐานการวิจัยแตกต่างกันปัจจัยพื้นฐานส่วนบุคคลของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลแตกต่างกันมีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) สมมติฐานที่ 1ผลการวิเคราะห์ปัจจัยส่วนบุคคลของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดล พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีจำนวนมากที่สุด 165 คน คิดเป็นร้อยละ 61.10 มีอายุอยู่ระหว่าง 31-40 ปี จำนวน 165 คน คิดเป็นร้อยละ 61.10 มีการศึกษาระดับปริญญาเอก จำนวน 106 คน คิดเป็นร้อยละ 39.30 สายงานของกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นสายสนับสนุน จำนวน 164 คน คิดเป็นร้อยละ 60.70 แบ่งตามประเภทของตำแหน่งงานส่วนใหญ่เป็นกลุ่มสนับสนุนทั่วไป จำนวน 91 คน คิดเป็นร้อยละ 33.60 ตำแหน่งวิชาการของกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่ (พม.เงินอุดหนุน/ส่วนงาน/รายได้) จำนวน 156 คน คิดเป็นร้อยละ 57.80 ประสบการณ์การปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยมหิดลของกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่อยู่ที่ 6-10 ปี จำนวน 105 คน คิดเป็นร้อยละ 38.90 สมมติฐานที่ 1.1 พบว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีเพศต่างกันมีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) แตกต่างกันโดยบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีเพศชายมีการเปิดรับการทำความเข้าใจและการบันทึกและจดจำเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) สูงกว่าเพศหญิง สมมติฐานที่ 1.2 พบว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีอายุต่างกันมีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) แตกต่างกันโดยบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่อายุ 31-40 ปีมีการเปิดรับการบันทึกและจดจำเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) สูงกว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่อายุต่ำกว่าหรือเท่ากับ 30 ปี สมมติฐานที่ 1.3 พบว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีระดับการศึกษาต่างกันมีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) แตกต่างกันโดยบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่จบการศึกษาระดับปริญญาโทมีการเปิดรับเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) สูงกว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่จบการศึกษาระดับปริญญาตรีสมมติฐานที่ 1.4 พบว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีสายงานต่างกันมีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) ไม่แตกต่างกันสมมติฐานที่ 1.5 พบว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีตำแหน่งวิชาการต่างกันมีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) ไม่แตกต่างกันสมมติฐานที่ 1.6 พบว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีตำแหน่งงานแยกตามประเภทกลุ่มงานต่างกันมีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) ไม่แตกต่างกันสมมติฐานที่ 1.7 พบว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มีประสบการณ์การปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยมหิดลต่างกันมีระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) แตกต่างกันโดยบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่ประสบการณ์การปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยมหิดล 6-10 ปีมีการเลือกรับเกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ (EdPEx) สูงกว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่ประสบการณ์การปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัยมหิดล 11-15 ปีและบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่ประสบการณ์การปฏิบัติงานในมหาวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5.2 (EdPEx)
(EdPEx) พบว่า EdPEx สูงที่สุดรองลงมาคือการเลือกรับเกณฑ์ EdPEx โดยมีการรับรู้อยู่ในระดับสูงส่วนการทำความเข้าใจเกณฑ์ EdPEx และการบันทึกและจดจำเกณฑ์ EdPEx มีการรับรู้อยู่ในระดับปานกลางตามลำดับรายละเอียดดังนี้
5.2.1 ด้านการเปิดรับพบว่า EdPEx EdPEx EdPEx EdPEx ของหน่วยงานน้อยที่สุด
5.2.2 ด้านการเลือกรับพบว่า EdPEx EdPEx EdPEx EdPEx EdPEx ในแต่ละองค์ประกอบน้อยที่สุด
5.2.3 ด้านการทำความเข้าใจพบว่า EdPEx EdPEx EdPEx ของมหาวิทยาลัย EdPEx ของมหาวิทยาลัยน้อยที่สุด
5.2.4 ด้านการบันทึกและจดจำพบว่าการบันทึกและจดจำเกณฑ์ EdPEx พบว่า EdPEx ของมหาวิทยาลัย EdPEx ของมหาวิทยาลัย EdPEx ของมหาวิทยาลัยได้ EdPEx 1 (EdPEx) พบว่ากลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงมีจำนวนมากที่สุด 165 คนคิดเป็นร้อยละ 61.10 มีอายุอยู่ระหว่าง 31-40 ปีจำนวน 165 คนคิดเป็นร้อยละ 61.10 มีการศึกษาระดับปริญญาเอกจำนวน 106 คนคิดเป็นร้อยละ 39.30 จำนวน 164 คนคิดเป็นร้อยละ 60.70 จำนวน 91 คนคิดเป็นร้อยละ 33.60 (พม. เงินอุดหนุน / ส่วนงาน / รายได้) จำนวน 156 คนคิดเป็นร้อยละ 57.80 6-10 ปีจำนวน 105 คนคิดเป็นร้อยละ 38.90 สมมติฐานที่ 1.1 พบว่า (EdPEx) แตกต่างกัน มีการเปิดรับการทำความเข้าใจ (EdPEx) กว่าเพศสูงหญิงสมมติฐานที่ 1.2 พบว่า (EdPEx) แตกต่างกันโดยบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่อายุ 31-40 ปีมีการเปิดรับ (EdPEx) 30 ปีสมมติฐานที่1.3 พบว่า (EdPEx) แตกต่างกัน (EdPEx) 1.4 พบว่า (EdPEx) แตกต่างไม่กันสมมติฐานที่1.5 พบว่า (EdPEx) แตกต่างไม่กันสมมติฐานที่1.6 พบว่า (EdPEx) แตกต่างไม่กันสมมติฐานที่1.7 พบว่าบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลที่มี (EdPEx) แตกต่างกัน 6-10 ปี (EdPEx) 11-15 ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5.2 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลระดับการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ ( เป็น ) ของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดล
ผลการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่าการรับรู้เกณฑ์คุณภาพการศึกษาเพื่อการดำเนินการที่เป็นเลิศ ( เป็น ) ของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลในภาพรวมอยู่ในระดับสูงเมื่อพิจารณาโดยจำแนกตามองค์ประกอบการรับรู้พบว่าเป็นสูงที่สุดรองลงมาความการเลือกรับเกณฑ์เป็นโดยมีการรับรู้อยู่ในระดับสูงส่วนการทำความเข้าใจเกณฑ์เป็นและการบันทึกและจดจำเกณฑ์เป็นมีการรับรู้อยู่ในระดับปานกลางตามลำดับรายละเอียดดังนี้
5.2 .1 ด้านการเปิดรับพบว่าส่วนใหญ่ทราบว่ามหาวิทยาลัยกำลังมีการเปลี่ยนแปลงระบบการประกันคุณภาพภายในโดยใช้เกณฑ์เป็นรองลงมาทราบว่าส่วนงานของท่านต้องดำเนินงานด้านประกันคุณภาพภายในส่วนงานตามเกณฑ์เป็นเป็นในขณะที่ทราบว่าระบบสารสนเทศของมหาวิทยาลัยมีความสำคัญต่อการปฏิบัติงานด้านเกณฑ์เป็นของหน่วยงานน้อยที่สุด
5.2 .2 ด้านการเลือกรับพบว่าส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับการยินดีเข้าร่วมการอบรมด้านประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์เป็นรองลงมาให้ความสำคัญต่อการปฏิบัติงานตามระบบประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์เป็นเป็นในขณะที่ท่านทราบช่องทางการสืบค้นข้อมูลเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับระบบประกันคุณภาพภายในมหาวิทยาลัยโดยใช้เกณฑ์เป็นและท่านสนใจหาข้อมูลด้านประกันคุณภาพของมหาวิทยาลัยตามเกณฑ์เป็นในแต่ละองค์ประกอบน้อยที่สุด
5.2 .3 ด้านการทำความเข้าใจพบว่าส่วนใหญ่เมื่อท่านมีข้อสงสัยในเกณฑ์เป็นท่านมีการสอบถามแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเพื่อนร่วมงาน / หัวหน้างานและบุคคลอื่นที่เกี่ยวข้องเพื่อทำความเข้าใจในข้อมูลได้มากขึ้นเป็นและท่านทำความเข้าใจการกรอกข้อมูลในการประเมินส่วนงานตามเกณฑ์เป็นของมหาวิทยาลัยในขณะที่ท่านศึกษาข้อมูลจากหน่วยงานอื่นๆเพื่อเปรียบเทียบวิธีการ / ขั้นตอนการดำเนินงานตามเกณฑ์เป็นของมหาวิทยาลัยน้อยที่สุด
5.2 .4 ด้านการบันทึกและจดจำพบว่าการบันทึกและจดจำเกณฑ์เป็นของบุคลากรมหาวิทยาลัยมหิดลอยู่ในระดับปานกลางเมื่อพิจารณาโดยจำแนกเป็นประเด็นย่อยพบว่า