ผู้นำทางการเมืองคือบุคคลที่ต้องมีคุ

ผู้นำทางการเมืองคือบุคคลที่ต้องมีคุณลักษณะพิเศษ สามารถเข้าถึงใจมวลชน บริหารประเทศได้โดยสามารถแก้ปัญหาทั้งปัญหาเฉพาะหน้าและปัญหาระยะยาวอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล มีความสามารถพิเศษในการใช้คนให้ถูกกับงาน ใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล มีวิสัยทัศน์ และมีวุฒิภาวะในการทำงาน รวมทั้งการดำรงชีวิตส่วนตัว ฯลฯ

ถ้าจะกล่าวถึงคุณสมบัติของผู้นำในอุดมคตินั้น คงจะมีหลายประการด้วยกัน แต่ที่เด่นๆ มีอยู่ 4 ประการ ดังต่อไปนี้ คือ

ประการแรก ผู้นำจะต้องมีความรู้ กล่าวคือ มีความรู้ความเข้าใจในประเด็นปัญหาต่างๆ และจะต้องมีข้อมูลอย่างพร้อมสรรพเพื่อใช้ประกอบในการวิเคราะห์หาสาเหตุ ขณะเดียวกันต้องสามารถที่จะใช้ข้อมูลและใช้ความสามารถในการวิเคราะห์ปัญหา วิเคราะห์สาเหตุต่างๆ ที่ประเทศกำลังเผชิญอยู่และหาหนทางแก้ไข ขณะเดียวกันจะต้องมีวิสัยทัศน์มองไปข้างหน้า วางแผนเพื่อการพัฒนาต่อไปในอนาคต ความรู้ดังกล่าวนี้เกิดขึ้นจากการขวนขวายหาอ่านเอาเอง สังเกตสังกา ติดตามการเปลี่ยนแปลงของสังคมทั้งในสังคมที่ตนมีชีวิตอยู่และสังคมต่างประเทศ

ที่สำคัญนอกเหนือจากข้อมูลที่มีอยู่ปัจจุบัน สิ่งจำเป็นที่สุดสำหรับความรู้คือการมีมิติแห่งประวัติศาสตร์ จะต้องเข้าใจที่มาที่ไปของการพัฒนาสังคมที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ขณะเดียวกันมิติแห่งประวัติศาสตร์นั้นน่าจะมีการเปรียบเทียบกับสังคมอื่นๆ ด้วย เพื่อจะได้มีความเข้าใจกระจ่างยิ่งขึ้น และหรือสามารถจะดึงบทเรียนจากสังคมอื่นๆ มาใช้ประโยชน์ เมื่อนำปัจจุบันไปใส่หลังฉากของมิติประวัติศาสตร์แล้ว ความสามารถในการวิเคราะห์ปัจจุบันจะช่วยมองเห็นภาพที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ โดยดูการเปลี่ยนแปลงของสังคมโลก และแนวโน้มของการเปลี่ยนแปลงในสังคมของตนเอง

ความรู้ในส่วนนี้ซึ่งได้แก่ความสามารถที่จะวิเคราะห์ปัจจุบันโดยมีมิติแห่งประวัติศาสตร์ และมีวิสัยทัศน์ของอนาคตเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้นำที่บริหารประเทศ การขาดมิติใดมิติหนึ่ง เช่นการขาดมิติแห่งประวัติศาสตร์ ก็จะทำให้การมองปัจจุบันไม่กระจ่าง การรู้แต่ประวัติศาสตร์ มุ่งเน้นแต่การมองความรุ่งเรืองของอดีตโดยไม่มองปัจจุบัน หรือมองอย่างผิวเผินก็ย่อมเป็นปัญหา การไม่มีวิสัยทัศน์เกี่ยวกับวิวัฒนาการของสังคมโลกและสังคมที่ตนดำรงชีวิตอยู่ จะเป็นจุดบอดอย่างมหาศาลสำหรับการเป็นผู้นำทางการเมือง

ประการที่สอง ความสามารถ ความรู้เป็นประโยชน์ในตัวของมันเอง เป็นประโยชน์ของการเป็นฐานในการวิเคราะห์วิจัย เป็นประโยชน์สำหรับการเขียนตำราและการถ่ายทอดวิชาในสถาบันการศึกษา แต่สำหรับผู้นำจะต้องมีความสามารถใช้ความรู้ดังกล่าวเพื่อประยุกต์กับการบริหาร มีคำกล่าวบ่อยๆ ว่า คนบางคนมีแต่ความรู้แต่ทำงานไม่เป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักวิชาการที่เก่งในทางทฤษฎีแต่ไม่มีความสามารถในการปฏิบัติ และในแง่ความเป็นจริงทฤษฎีที่ไม่มีพื้นฐานจากการปฏิบัติก็เสมือนกับคัมภีร์ที่มีภาษาวาทศิลป์ที่สวยหรูแต่นำไปใช้ประโยชน์ไม่ได้มากนัก ในแง่หนึ่งความสามารถคือการนำความรู้ไปใช้ปฏิบัติอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล คนที่เก่งจะต้องมีทั้งความรู้และการทำงาน

ความสามารถของผู้นำจะต้องสามารถจัดการกับการแก้ปัญหาอันเป็นปัญหาที่เกิดจากธรรมชาติ เช่น วาตภัย อุทกภัย แผ่นดินไหว โรคระบาด ฯลฯ โดยต้องสามารถแก้ปัญหาได้อย่างฉับพลัน แต่ที่สำคัญก็คือต้องสามารถแก้ไขความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในสังคม เนื่องจากการแจกแจงทรัพยากรไม่สามารถกระทำได้อย่างลงตัว ทักษะในการบริหาร ทักษะในการจัดการ จึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับการเป็นผู้นำ ผู้นำต้องมีทั้งความรู้ทางทฤษฎี และความสามารถในการปฏิบัติ มิฉะนั้นก็มีความเหมาะสมเป็นเพียงผู้บรรยายในสถาบันการศึกษาเท่านั้น ขณะเดียวกันความสามารถจะเกิดขึ้นสมบูรณ์ไม่ได้ถ้าไม่มีพื้นฐานความรู้ เพราะปัญหาหลายอย่างไม่สามารถจะใช้สามัญสำนึกได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาอันซับซ้อนของเศรษฐกิจซึ่งโยงใยกับเศรษฐกิจทั้งภายในประเทศและเศรษฐกิจโลก ดังนั้น การไม่ให้น้ำหนักต่อวิชาการและแนวโน้มที่จะใช้วิธีการเก่าๆ ยกแต่เรื่องของอดีตมาใช้ในการบริหาร ย่อมจะนำความเสียหายมาสู่สังคมได้ ความรู้และความสามารถจึงเป็นของคู่กันสำหรับผู้นำทางการเมือง

ประการที่สาม ความเป็นผู้นำทางการเมือง บุคคลที่จะเป็นผู้นำทางการเมืองจะต้องมีคุณสมบัติของผู้นำ คนที่มีความรู้ความสามารถอาจไม่ใช่คนที่มีความเป็นผู้นำทางการเมือง ความเป็นผู้นำทางการเมืองนั้นคือความสามารถในการทำตนให้เป็นที่ยอมรับของบุคคลอื่น จะด้วยผลงาน ด้วยวาทศิลป์ ด้วยประวัติอันดีเยี่ยม หรือด้วยเหตุใดก็ตามที่ทำให้คนเชื่อว่าบุคคลผู้นี้มีความเหมาะสม ซึ่งภาษาไทยเรียกว่า มีบารมี แต่ความเป็นผู้นำไม่ได้อยู่แค่การเป็นที่ยอมรับเท่านั้น ต้องอยู่ในฐานะที่จะชักจูงคนอื่นให้ทำงานรวมกันเป็นกลุ่ม เป็นหมู่ เพื่อจะบรรลุเป้าหมาย ผู้นำที่มีความรู้ความสามารถเป็นทุนอยู่แล้ว เมื่อผสมผสานกับคุณลักษณะของความเป็นผู้นำทางการเมืองย่อมจะได้เปรียบ แต่ในความเป็นจริงก็คือ มีหลายกรณีที่บุคคลบางคนอาจจะมีความรู้ความสามารถ แต่ขาดความเป็นผู้นำทางการเมือง การตัดสินใจไม่เด็ดขาด โลเล เกรงอกเกรงใจ หรือมีบุคลิกที่เด็ดขาดเกินไปจนทุกคนไม่กล้าแสดงออก นั่นก็ไม่ใช่การเป็นผู้นำทางการเมืองที่ดี

ผู้นำทางการเมืองก็คือผู้ซึ่งสามารถจะใช้เพระเดชและพระคุณในเวลาเดียวกัน ทำให้คนทั้งรักและทั้งเกรงด้วยคุณสมบัติส่วนตัว ความจริงจังกับการทำงาน มีวุฒิภาวะ สุขุมคัมภีรภาพ มีความยุติธรรม มีความใจกว้าง แต่ยึดมั่นในหลักการความถูกต้องจนมีความน่าเชื่อถือทางการเมือง (political credibility) ทั้งหลายทั้งปวงดังกล่าวนี้จะขึ้นอยู่กับบุคลิกซึ่งมาจากการอบรมสั่งสอนในครอบครัวและประสบการณ์ชีวิต นอกจากนั้นยังขึ้นอยู่กับระบบการเมือง ถ้าเป็นระบบการเมืองที่มีการต่อสู้ เช่น การต่อสู้กับผู้มารุกรานดังเช่นกรณีของเหมา เจ๋อตุง เลนิน โฮจิมินห์ ก็จะมีลักษณะความเป็นผู้นำทางการเมืองที่ห้าวหาญ อดทน บึกบึน และเด็ดขาด แต่ถ้าเป็นผ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้นำทางการเมืองคือบุคคลที่ต้องมีคุณลักษณะพิเศษสามารถเข้าถึงใจมวลชนบริหารประเทศได้โดยสามารถแก้ปัญหาทั้งปัญหาเฉพาะหน้าและปัญหาระยะยาวอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลมีความสามารถพิเศษในการใช้คนให้ถูกกับงานใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลมีวิสัยทัศน์และมีวุฒิภาวะในการทำงานรวมทั้งการดำรงชีวิตส่วนตัวฯลฯ ถ้าจะกล่าวถึงคุณสมบัติของผู้นำในอุดมคตินั้นคงจะมีหลายประการด้วยกันแต่ที่เด่น ๆ มีอยู่ 4 ประการดังต่อไปนี้คือ ประการแรกผู้นำจะต้องมีความรู้กล่าวคือมีความรู้ความเข้าใจในประเด็นปัญหาต่าง ๆ และจะต้องมีข้อมูลอย่างพร้อมสรรพเพื่อใช้ประกอบในการวิเคราะห์หาสาเหตุขณะเดียวกันต้องสามารถที่จะใช้ข้อมูลและใช้ความสามารถในการวิเคราะห์ปัญหาวิเคราะห์สาเหตุต่าง ๆ ที่ประเทศกำลังเผชิญอยู่และหาหนทางแก้ไขขณะเดียวกันจะต้องมีวิสัยทัศน์มองไปข้างหน้าวางแผนเพื่อการพัฒนาต่อไปในอนาคตความรู้ดังกล่าวนี้เกิดขึ้นจากการขวนขวายหาอ่านเอาเองสังเกตสังกาติดตามการเปลี่ยนแปลงของสังคมทั้งในสังคมที่ตนมีชีวิตอยู่และสังคมต่างประเทศ ที่สำคัญนอกเหนือจากข้อมูลที่มีอยู่ปัจจุบันสิ่งจำเป็นที่สุดสำหรับความรู้คือการมีมิติแห่งประวัติศาสตร์จะต้องเข้าใจที่มาที่ไปของการพัฒนาสังคมที่เป็นอยู่ในปัจจุบันขณะเดียวกันมิติแห่งประวัติศาสตร์นั้นน่าจะมีการเปรียบเทียบกับสังคมอื่น ๆ ด้วยเพื่อจะได้มีความเข้าใจกระจ่างยิ่งขึ้นและหรือสามารถจะดึงบทเรียนจากสังคมอื่น ๆ มาใช้ประโยชน์เมื่อนำปัจจุบันไปใส่หลังฉากของมิติประวัติศาสตร์แล้วความสามารถในการวิเคราะห์ปัจจุบันจะช่วยมองเห็นภาพที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้โดยดูการเปลี่ยนแปลงของสังคมโลกและแนวโน้มของการเปลี่ยนแปลงในสังคมของตนเอง ความรู้ในส่วนนี้ซึ่งได้แก่ความสามารถที่จะวิเคราะห์ปัจจุบันโดยมีมิติแห่งประวัติศาสตร์และมีวิสัยทัศน์ของอนาคตเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้นำที่บริหารประเทศการขาดมิติใดมิติหนึ่งเช่นการขาดมิติแห่งประวัติศาสตร์ก็จะทำให้การมองปัจจุบันไม่กระจ่างการรู้แต่ประวัติศาสตร์มุ่งเน้นแต่การมองความรุ่งเรืองของอดีตโดยไม่มองปัจจุบันหรือมองอย่างผิวเผินก็ย่อมเป็นปัญหาการไม่มีวิสัยทัศน์เกี่ยวกับวิวัฒนาการของสังคมโลกและสังคมที่ตนดำรงชีวิตอยู่จะเป็นจุดบอดอย่างมหาศาลสำหรับการเป็นผู้นำทางการเมือง ประการที่สองความสามารถความรู้เป็นประโยชน์ในตัวของมันเองเป็นประโยชน์ของการเป็นฐานในการวิเคราะห์วิจัยเป็นประโยชน์สำหรับการเขียนตำราและการถ่ายทอดวิชาในสถาบันการศึกษาแต่สำหรับผู้นำจะต้องมีความสามารถใช้ความรู้ดังกล่าวเพื่อประยุกต์กับการบริหารมีคำกล่าวบ่อย ๆ ว่าคนบางคนมีแต่ความรู้แต่ทำงานไม่เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักวิชาการที่เก่งในทางทฤษฎีแต่ไม่มีความสามารถในการปฏิบัติและในแง่ความเป็นจริงทฤษฎีที่ไม่มีพื้นฐานจากการปฏิบัติก็เสมือนกับคัมภีร์ที่มีภาษาวาทศิลป์ที่สวยหรูแต่นำไปใช้ประโยชน์ไม่ได้มากนักในแง่หนึ่งความสามารถคือการนำความรู้ไปใช้ปฏิบัติอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลคนที่เก่งจะต้องมีทั้งความรู้และการทำงาน ความสามารถของผู้นำจะต้องสามารถจัดการกับการแก้ปัญหาอันเป็นปัญหาที่เกิดจากธรรมชาติเช่นวาตภัยอุทกภัยแผ่นดินไหวโรคระบาดฯลฯ โดยต้องสามารถแก้ปัญหาได้อย่างฉับพลันแต่ที่สำคัญก็คือต้องสามารถแก้ไขความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในสังคมเนื่องจากการแจกแจงทรัพยากรไม่สามารถกระทำได้อย่างลงตัวทักษะในการบริหารทักษะในการจัดการจึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับการเป็นผู้นำผู้นำต้องมีทั้งความรู้ทางทฤษฎีและความสามารถในการปฏิบัติมิฉะนั้นก็มีความเหมาะสมเป็นเพียงผู้บรรยายในสถาบันการศึกษาเท่านั้นขณะเดียวกันความสามารถจะเกิดขึ้นสมบูรณ์ไม่ได้ถ้าไม่มีพื้นฐานความรู้เพราะปัญหาหลายอย่างไม่สามารถจะใช้สามัญสำนึกได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาอันซับซ้อนของเศรษฐกิจซึ่งโยงใยกับเศรษฐกิจทั้งภายในประเทศและเศรษฐกิจโลกดังนั้นการไม่ให้น้ำหนักต่อวิชาการและแนวโน้มที่จะใช้วิธีการเก่า ๆ ยกแต่เรื่องของอดีตมาใช้ในการบริหารย่อมจะนำความเสียหายมาสู่สังคมได้ความรู้และความสามารถจึงเป็นของคู่กันสำหรับผู้นำทางการเมือง ประการที่สามความเป็นผู้นำทางการเมืองบุคคลที่จะเป็นผู้นำทางการเมืองจะต้องมีคุณสมบัติของผู้นำคนที่มีความรู้ความสามารถอาจไม่ใช่คนที่มีความเป็นผู้นำทางการเมืองความเป็นผู้นำทางการเมืองนั้นคือความสามารถในการทำตนให้เป็นที่ยอมรับของบุคคลอื่นจะด้วยผลงานด้วยวาทศิลป์ด้วยประวัติอันดีเยี่ยมหรือด้วยเหตุใดก็ตามที่ทำให้คนเชื่อว่าบุคคลผู้นี้มีความเหมาะสมซึ่งภาษาไทยเรียกว่ามีบารมีแต่ความเป็นผู้นำไม่ได้อยู่แค่การเป็นที่ยอมรับเท่านั้นต้องอยู่ในฐานะที่จะชักจูงคนอื่นให้ทำงานรวมกันเป็นกลุ่มเป็นหมู่เพื่อจะบรรลุเป้าหมายผู้นำที่มีความรู้ความสามารถเป็นทุนอยู่แล้วเมื่อผสมผสานกับคุณลักษณะของความเป็นผู้นำทางการเมืองย่อมจะได้เปรียบแต่ในความเป็นจริงก็คือมีหลายกรณีที่บุคคลบางคนอาจจะมีความรู้ความสามารถแต่ขาดความเป็นผู้นำทางการเมืองการตัดสินใจไม่เด็ดขาดโลเลเกรงอกเกรงใจหรือมีบุคลิกที่เด็ดขาดเกินไปจนทุกคนไม่กล้าแสดงออกนั่นก็ไม่ใช่การเป็นผู้นำทางการเมืองที่ดี ผู้นำทางการเมืองก็คือผู้ซึ่งสามารถจะใช้เพระเดชและพระคุณในเวลาเดียวกันทำให้คนทั้งรักและทั้งเกรงด้วยคุณสมบัติส่วนตัวความจริงจังกับการทำงานมีวุฒิภาวะสุขุมคัมภีรภาพมีความยุติธรรมมีความใจกว้างแต่ยึดมั่นในหลักการความถูกต้องจนมีความน่าเชื่อถือทางการเมือง (ความน่าเชื่อถือทางการเมือง) ทั้งหลายทั้งปวงดังกล่าวนี้จะขึ้นอยู่กับบุคลิกซึ่งมาจากการอบรมสั่งสอนในครอบครัวและประสบการณ์ชีวิตนอกจากนั้นยังขึ้นอยู่กับระบบการเมืองถ้าเป็นระบบการเมืองที่มีการต่อสู้เช่นการต่อสู้กับผู้มารุกรานดังเช่นกรณีของเหมาเจ๋อตุงเลนินโฮจิมินห์ก็จะมีลักษณะความเป็นผู้นำทางการเมืองที่ห้าวหาญอดทนบึกบึนและเด็ดขาดแต่ถ้าเป็นผ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามารถเข้าถึงใจมวลชน มีวิสัยทัศน์และมีวุฒิภาวะใน การทำงานรวมทั้งการดำรงชีวิตส่วนตัว คงจะมีหลายประการด้วยกัน แต่ที่ เด่น ๆ มีอยู่ 4 ดังต่อประการไปนี้คือประการแรกผู้นำจะคุณต้องมีความสามารถรู้กล่าวคือ วิเคราะห์สาเหตุต่างๆ วางแผนเพื่อการพัฒนาต่อไปในอนาคต สังเกตสังกา ด้วย มาใช้ประโยชน์ โดยดูการเปลี่ยนแปลงของสังคมโลก การขาดมิติใดมิติหนึ่งเช่นการ ขาดมิติแห่งประวัติศาสตร์ก็จะทำให้การมองปัจจุบันไม่กระจ่างการรู้ แต่ประวัติศาสตร์ ความสามารถความรู้เป็นประโยชน์ในตัว ของมันเอง มีคำกล่าวบ่อยๆว่า เช่นวาตภัยอุทกภัยแผ่นดินไหวโรคระบาด ฯลฯ ทักษะในการบริหารทักษะในการจัดการ ผู้นำต้องมีทั้งความรู้ทางทฤษฎี และความสามารถในการปฏิบัติ ดังนั้น ย่อมจะนำความเสียหายมาสู่สังคม ได้ ความเป็นผู้นำทางการเมือง จะด้วยผลงานด้วยวาทศิลป์ด้วยประวัติ อันดีเยี่ยม ซึ่งภาษาไทยเรียกว่ามีบารมี เป็นหมู่เพื่อจะบรรลุเป้าหมาย แต่ในความเป็นจริงก็คือ แต่ขาดความเป็นผู้นำทางการเมืองการ ตัดสินใจไม่เด็ดขาดโลเลเกรงอกเกรงใจ ความจริงจังกับการทำงานมีวุฒิภาวะ สุขุมคัมภีรภาพมีความยุติธรรมมีความใจกว้าง (ความน่าเชื่อถือทางการเมือง) ถ้าเป็นระบบการเมืองที่มีการต่อสู้ เช่น เจ๋อตุงเลนินโฮจิมิ นห์ อดทนบึกบึนและเด็ดขาด แต่ถ้าเป็นผ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้นำทางการเมืองคือบุคคลที่ต้องมีคุณลักษณะพิเศษสามารถเข้าถึงใจมวลชนบริหารประเทศได้โดยสามารถแก้ปัญหาทั้งปัญหาเฉพาะหน้าและปัญหาระยะยาวอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลมีความสามารถพิเศษในการใช้คนให้ถูกกับงานใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลมีวิ สัยทัศน์และมีวุฒิภาวะในการทำงานรวมทั้งการดำรงชีวิตส่วนตัวฯลฯถ้าจะกล่าวถึงคุณสมบัติของผู้นำในอุดมคตินั้นคงจะมีหลายประการด้วยกันแต่ที่เด่นๆมีอยู่ 4 ประการดังต่อไปนี้ความประการแรกผู้นำจะต้องมีความรู้กล่าวคือมีความรู้ความเข้าใจในประเด็นปัญหาต่างๆและจะต้องมีข้อมูลอย่างพร้อมสรรพเพื่อใช้ประกอบในการวิเคราะห์หาสาเหตุขณะเดียวกันต้องสามารถที่จะใช้ข้อมูลและใช้ความสามารถในการวิเคราะห์ปัญหาวิเคราะห์สาเหตุต่างๆที่ประเทศกำลังเ ผชิญอยู่และหาหนทางแก้ไขขณะเดียวกันจะต้องมีวิสัยทัศน์มองไปข้างหน้าวางแผนเพื่อการพัฒนาต่อไปในอนาคตความรู้ดังกล่าวนี้เกิดขึ้นจากการขวนขวายหาอ่านเอาเองสังเกตสังกาติดตามการเปลี่ยนแปลงของสังคมทั้งในสังคมที่ตนมีชีวิตอยู่และสังคมต่างประเทศที่สำคัญนอกเหนือจากข้อมูลที่มีอยู่ปัจจุบันสิ่งจำเป็นที่สุดสำหรับความรู้คือการมีมิติแห่งประวัติศาสตร์จะต้องเข้าใจที่มาที่ไปของการพัฒนาสังคมที่เป็นอยู่ในปัจจุบันขณะเดียวกันมิติแห่งประวัติศาสตร์นั้นน่าจะมีการเปรียบเทียบกับสังคมอื่นๆด้วยเพื่อจะได้มีควา มเข้าใจกระจ่างยิ่งขึ้นและหรือสามารถจะดึงบทเรียนจากสังคมอื่นๆมาใช้ประโยชน์เมื่อนำปัจจุบันไปใส่หลังฉากของมิติประวัติศาสตร์แล้วความสามารถในการวิเคราะห์ปัจจุบันจะช่วยมองเห็นภาพที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้โดยดูการเปลี่ยนแปลงของสังคมโลกและแนวโน้มของการเปลี่ย นแปลงในสังคมของตนเองความรู้ในส่วนนี้ซึ่งได้แก่ความสามารถที่จะวิเคราะห์ปัจจุบันโดยมีมิติแห่งประวัติศาสตร์และมีวิสัยทัศน์ของอนาคตเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้นำที่บริหารประเทศการขาดมิติใดมิติหนึ่งเช่นการขาดมิติแห่งประวัติศาสตร์ก็จะทำให้การมองปัจจุบันไม่กระจ่าง .