The first thing on earth that could

The first thing on earth that could properly be termed 'alive' was a molecule with the unique property of reproducing itself. To do this it must have been able to break down complex molecules such as polysaccharides and use their constituent parts to build a mirror image of itself. Any characteristic of the basic molecule that helped it in this task would have enhanced its chances of survival and that characteristic would have been perpetuated in the replication process. Any feature that hindered it would have led to that molecule's extinction. Evolution had begun.
This activity continued until all the original polysacchandes present in the primeval 'soup' had been used up. The proto-organisms would have then run out of food had they not evolved the ability to synthesize their own from inorganic substances using the sun's energy. This process, known as photosynthesis, was made possible by the presence of the chlorophyll molecules.
Eventually more than one complex molecule became involved in each replicating body and there appeared the compact organic unit known as the cell. Some of the most primitive cells lacked a central nucleus, the site of the cells' reproductive machinery, and this function was instead spread throughout the cytoplasm. It was the cells with nuclei, however, that were to go on to greater things, and in the course of evolution smaller cells became incorporated into larger ones, remaining there to perform certain vital intercellular functions. Eventually complex structures arose consisting of more than one cell, each cell having its own particular role to play in keeping the whole unit alive. The organism had evolved.
The evolution of the first multi-celled organisms may have come about in one of two possible ways. Either by free-living cells of different types coming together as a single unit, or by cells failing to separate completely during subdivision and remaining together as a complex entity. Regardless of their formation, these multiple-celled organisms must as whole units have been more successful than the sum of their parts or they would not have survived.
The cells of multi-celled creatures are not identical and have quite different functions depending on the tissues or organs they constitute. In the higher forms of life, some are structural elements such as bone cells, others such as blood cells provide defence against disease and transport food, whereas others such as nerve cells form the organism's sensory and communications system. Cell differenti�ation in most cases occurs at the embrionic stage. To begin with an embryo's cells are all identical. The initial fertilized cell divides into two daughter cells which divide into four cells and so on until several hundreds, of identical cells have been produced. However at a particular point in the embryo's development this stage ceases and specific cells are produced that are designed to fulfil definite roles. It is unclear how this cell differentiation occurs. All cell nuclei contain the same genetic information, but only part of it is used in the production of a new cell. Some agent within the cell, most likely within the nucleus itself, must determine which piece of the genetic code is used to produce the new cell so that it can fulfil the function allotted to it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งแรกในโลกที่สามารถถูกเรียกว่า 'ชีวิต' เป็นโมเลกุลที่ มีลักษณะเฉพาะของทำเอง การทำเช่นนี้จะต้องได้รับสามารถแบ่งโมเลกุลซับซ้อนเช่น polysaccharides และใช้ชิ้นส่วนของส่วนประกอบต่าง ๆ ของการสร้างภาพสะท้อนกระจกของตัวเอง ลักษณะของโมเลกุลพื้นฐานที่ช่วยในงานนี้จะเพิ่มโอกาสการอยู่รอด และลักษณะที่จะถูก perpetuated ความในกระบวนการจำลองแบบ จะได้นำคุณลักษณะใด ๆ ที่ผู้ที่ขัดขวางเรื่องการสูญพันธุ์ของโมเลกุลที่ เริ่มวิวัฒนาการขึ้นกิจกรรมนี้อย่างต่อเนื่องจนกว่าทั้งหมด polysacchandes ฉบับนำเสนอ 'น้ำ' นี่มีการใช้ค่า โปรโตสิ่งมีชีวิตได้แล้ววิ่งออกจากอาหาร ก็จะไม่พัฒนาความสามารถในการสังเคราะห์ตัวเองจากอนินทรีย์สารที่ใช้พลังงานจากแสงอาทิตย์ กระบวนการนี้ เรียกว่าการสังเคราะห์ด้วยแสง ทำได้ โดยการแสดงตนของโมเลกุลคลอโรฟิลล์ในที่สุดมากกว่าหนึ่งโมเลกุลซับซ้อนกลายเป็นเกี่ยวข้องกับแต่ละตัวทำซ้ำ และมีปรากฏหน่วยอินทรีย์ขนาดเล็กเรียกว่าเซลล์ บางเซลล์ดั้งเดิมสุดขาดนิวเคลียสกลาง เว็บไซต์เครื่องจักรสืบพันธุ์ของเซลล์ และฟังก์ชันนี้แต่กระจายไปทั่วในไซโทพลาซึม มันเป็นเซลล์กับแอลฟา อย่างไรก็ตาม ที่ไม่ไปตามสิ่งที่มากขึ้น และในหลักสูตรของวิวัฒนาการ เซลล์ขนาดเล็กกลายเป็นรวมเป็นใหญ่คน ที่เหลือมีการ กระทำการบางอย่าง intercellular สำคัญ ในที่สุดโครงสร้างที่ซับซ้อนเกิดขึ้นประกอบด้วยเซลล์มากกว่าหนึ่งเซลล์ เซลล์แต่ละเซลล์มีหน้าที่เล่นในการรักษาหน่วยทั้งชีวิตตนเอง สิ่งมีชีวิตที่มีพัฒนาวิวัฒนาการของเซลล์หลายครั้งแรกในชีวิตอาจมาในสองวิธีเป็นไป หรือ free-living เซลล์ชนิดต่าง ๆ มารวมกันเป็นหน่วยเดียว หรือ โดยการแยกระหว่างอำเภอและที่เหลือเข้าด้วยกันเป็นเอนทิตี้ซับซ้อนทั้งหมดของเซลล์ ไม่ก่อตัวของพวกเขา เหล่าสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์จะเป็นหน่วยทั้งหมดได้ประสบความสำเร็จมากกว่าผลรวมของชิ้นส่วนของพวกเขา หรือพวกเขาจะไม่มีชีวิตรอดเซลล์ของสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ไม่เหมือนกัน และมีฟังก์ชั่นค่อนข้างแตกต่างกันขึ้นอยู่กับเนื้อเยื่อหรืออวัยวะที่เป็น ในรูปแบบที่สูงขึ้นของชีวิต มีองค์ประกอบโครงสร้างเช่นเซลล์กระดูก อื่น ๆ เช่นเม็ดเลือดให้ป้องกันต่อต้านโรคและขนส่งอาหาร ในขณะที่เซลล์อื่น ๆ เช่นเส้นประสาทแบบของสิ่งมีชีวิตรับความรู้สึกและระบบสื่อสาร Ation differenti เซลล์ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในขั้นตอน embrionic จะเริ่มต้นด้วย เซลล์ตัวอ่อนทั้งหมดเหมือนกัน เซลล์ fertilized เริ่มต้นแบ่งออกเป็นสองสาวเซลล์การแบ่งเซลล์จนถึงหลายร้อย เซลล์ที่เหมือนกันและมีการผลิต อย่างไรก็ตามที่ระบุในการพัฒนาตัวอ่อน ระยะนี้ยุติ และผลิตเซลล์เฉพาะที่ถูกออกแบบมาเพื่อตอบสนองหน้าที่แน่นอน มันไม่ชัดเจนว่าเกิดการเปลี่ยนสภาพของเซลล์นี้ แอลฟาเซลล์ทั้งหมดประกอบด้วยข้อมูลทางพันธุกรรมเหมือนกัน แต่ส่วนเดียวของมันคือใช้ในการผลิตเซลล์ใหม่ บางตัวแทนภายในเซลล์ ภายในนิวเคลียสเอง มักต้องกำหนดใช้ชิ้นส่วนใดของรหัสพันธุกรรมในการผลิตเซลล์ใหม่เพื่อที่จะสามารถตอบสนองฟังก์ชันจัดสรรให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งแรกในโลกที่ถูกต้องอาจจะเรียกว่า 'ชีวิต' เป็นโมเลกุลที่มีคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองทำซ้ำ การทำเช่นนี้จะต้องได้รับสามารถที่จะทำลายลงโมเลกุลที่ซับซ้อนเช่น polysaccharides และใช้ส่วนที่เป็นส่วนประกอบของพวกเขาในการสร้างภาพสะท้อนของตัวเอง ลักษณะใด ๆ ของโมเลกุลพื้นฐานที่ช่วยให้มันในงานนี้จะมีการปรับปรุงโอกาสของการอยู่รอดและลักษณะที่จะได้รับการชุลมุนอยู่ในขั้นตอนการทำแบบจำลอง คุณลักษณะใด ๆ ที่ขัดขวางก็จะได้นำไปสู่การสูญเสียของโมเลกุลที่ วิวัฒนาการได้เริ่ม.
กิจกรรมนี้อย่างต่อเนื่องจน polysacchandes เดิมอยู่ในยุคดึกดำบรรพ์ 'ซุป' ถูกนำมาใช้ขึ้น ชีวิตโปรจะได้แล้ววิ่งออกมาจากอาหารที่พวกเขาไม่ได้มีการพัฒนาความสามารถในการสังเคราะห์ของตัวเองจากสารอนินทรีโดยใช้พลังงานของดวงอาทิตย์ของ กระบวนการนี้เรียกว่าการสังเคราะห์แสงได้ทำไปด้วยการปรากฏตัวของโมเลกุลคลอโรฟิล.
ในที่สุดมากกว่าหนึ่งโมเลกุลที่ซับซ้อนกลายเป็นส่วนร่วมในแต่ละร่างกายจำลองและมีปรากฏหน่วยอินทรีย์ที่มีขนาดกะทัดรัดที่รู้จักกันเป็นเซลล์ บางส่วนของเซลล์ดั้งเดิมมากที่สุดขาดนิวเคลียสกลาง, เว็บไซต์ของเครื่องจักรสืบพันธุ์ของเซลล์และฟังก์ชั่นนี้ได้รับการแพร่กระจายทั่วแทนพลาสซึม มันเป็นเซลล์ที่มีนิวเคลียส แต่ที่กำลังจะไปในที่สิ่งที่มากขึ้นและในหลักสูตรของวิวัฒนาการของเซลล์ขนาดเล็กกลายเป็น บริษัท ที่มีขนาดใหญ่เป็นคนที่เหลืออยู่ที่นั่นในการปฏิบัติหน้าที่ intercellular บางอย่างที่สำคัญ ในที่สุดโครงสร้างที่ซับซ้อนเกิดขึ้นประกอบด้วยมากกว่าหนึ่งเซลล์เซลล์มีแต่ละบทบาทของตัวเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเล่นในการรักษาหน่วยทั้งยังมีชีวิตอยู่ ชีวิตมีวิวัฒนาการ.
วิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตแรกหลายเซลล์อาจจะมาถึงในหนึ่งในสองวิธีที่เป็นไปได้ ไม่ว่าจะโดยเซลล์ที่มีชีวิตฟรีของประเภทที่แตกต่างกันมารวมกันเป็นหน่วยเดียวหรือโดยเซลล์ไม่สามารถแยกได้อย่างสมบูรณ์ในช่วงที่เหลือแบ่งกันและเป็นนิติบุคคลที่มีความซับซ้อน โดยไม่คำนึงถึงการก่อตัวของพวกเขาเหล่านี้มีชีวิตหลายเซลล์ต้องทั้งหมดเป็นหน่วยที่ได้รับการประสบความสำเร็จมากกว่าผลรวมของส่วนของพวกเขาหรือพวกเขาจะไม่รอด.
เซลล์ของสิ่งมีชีวิตหลายเซลล์จะไม่เหมือนกันและมีฟังก์ชั่นที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับเนื้อเยื่อ หรืออวัยวะที่พวกเขาเป็น ในรูปแบบชีวิตที่สูงขึ้นบางองค์ประกอบโครงสร้างเช่นเซลล์กระดูกอื่น ๆ เช่นเซลล์เม็ดเลือดให้การป้องกันโรคและการขนส่งอาหารในขณะที่คนอื่น ๆ เช่นเซลล์ประสาทประสาทสัมผัสในรูปแบบของสิ่งมีชีวิตและระบบการสื่อสาร ความแตกต่างของเซลล์ในกรณีส่วนใหญ่เกิดขึ้นในขั้นตอน Embrionic เพื่อเริ่มต้นกับเซลล์ของตัวอ่อนที่มีทั้งหมดเหมือนกัน เซลล์เพาะครั้งแรกแบ่งออกเป็นสองเซลล์ลูกสาวซึ่งแบ่งออกเป็นสี่เซลล์และอื่น ๆ จนหลายร้อยหลายที่เหมือนกันของเซลล์ได้รับการผลิต แต่ที่จุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการพัฒนาของตัวอ่อนขั้นตอนนี้สิ้นสุดลงและเซลล์เฉพาะที่มีการผลิตที่ได้รับการออกแบบมาเพื่อตอบสนองบทบาทที่ชัดเจน มันก็ไม่มีความชัดเจนว่าแตกต่างของเซลล์นี้เกิดขึ้น นิวเคลียสของเซลล์ทั้งหมดมีข้อมูลทางพันธุกรรมเหมือนกัน แต่เพียงส่วนหนึ่งของมันถูกนำมาใช้ในการผลิตเซลล์ผิวใหม่ ตัวแทนภายในเซลล์บางได้มากที่สุดภายในนิวเคลียสของตัวเองจะต้องตรวจสอบว่าชิ้นส่วนของรหัสพันธุกรรมที่ใช้ในการผลิตเซลล์ผิวใหม่เพื่อที่จะสามารถปฏิบัติตามหน้าที่ที่ได้รับจัดสรรไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งแรกในโลกที่สามารถได้อย่างถูกต้องจะเรียกว่า ' ชีวิต ' เป็นโมเลกุลที่มีคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ของการทำซ้ำตัวเอง ทำแบบนี้มันต้องสามารถทำลายลงโมเลกุลเชิงซ้อน เช่น โพลีแซคคาไรด์ และใช้ชิ้นส่วนที่เป็นส่วนประกอบของพวกเขาที่จะสร้างสะท้อนภาพของตัวเองใด ๆ คุณลักษณะขั้นพื้นฐานของโมเลกุลที่ช่วยให้มันในงานนี้จะเพิ่มโอกาสของการอยู่รอดและคุณลักษณะจะถูก perpetuated ในกระบวนการซ้ำ คุณลักษณะที่เพิ่ม จะทำให้โมเลกุลที่กำลังสูญพันธุ์
วิวัฒนาการได้เริ่มขึ้นแล้วกิจกรรมนี้อย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน polysacchandes ต้นฉบับทั้งหมดในแรกเริ่ม ' ซุป ' ได้ถูกใช้ขึ้น มี Proto สิ่งมีชีวิตจะวิ่งออกจากอาหารที่พวกเขาไม่ได้พัฒนาความสามารถในการสังเคราะห์ของตนเองจากสารอนินทรีย์ที่ใช้พลังงานของดวงอาทิตย์ กระบวนการนี้เรียกว่าการสังเคราะห์แสงเกิดขึ้นได้โดยการแสดงตนของคลอโรฟิลล์โมเลกุล .
ในที่สุดมากกว่าหนึ่งโมเลกุลที่ซับซ้อนกลายเป็นที่เกี่ยวข้องในแต่ละคำตอบของร่างกายและมีขนาดกะทัดรัดอินทรีย์หน่วยที่เรียกว่าเซลล์ บางเซลล์ดั้งเดิมส่วนใหญ่ขาดนิวเคลียสกลางเว็บไซต์ของเซลล์สืบพันธุ์เครื่องจักรและฟังก์ชันนี้แทนที่จะกระจายทั่ว cytoplasm เป็นเซลล์ที่มีนิวเคลียส , อย่างไรก็ตาม , ที่ไปในสิ่งต่างๆมากขึ้นและในหลักสูตรของวิวัฒนาการที่มีเซลล์เป็นส่วนประกอบในตัวขนาดใหญ่ เหลือที่จะดำเนินการบางฟังก์ชัน intercellular สําคัญ ในที่สุดโครงสร้างที่ซับซ้อนขึ้นประกอบด้วยมากกว่าหนึ่งเซลล์ แต่ละเซลล์จะมีบทบาทเฉพาะของตัวเองในการเล่นในการรักษาหน่วยทั้งหมดที่มีชีวิตอยู่ สิ่งมีชีวิตที่มีวิวัฒนาการ
วิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตหลาย celled ครั้งแรกอาจจะมาเกี่ยวกับในหนึ่งในสองวิธีที่เป็นไปได้ โดยอิสระเซลล์ชนิดต่าง ๆ มารวมกันเป็นหน่วยเดียว หรือโดยมิได้แยกจากกันอย่างสิ้นเชิงในระหว่างการแบ่งเซลล์ และที่เหลือรวมกันเป็นองค์กรที่ซับซ้อน โดยไม่คำนึงถึงการพัฒนาของพวกเขาเหล่านี้หลาย celled สิ่งมีชีวิตต้องเป็นหน่วยทั้งหมดได้รับการประสบความสำเร็จมากกว่าผลรวมของชิ้นส่วนของพวกเขา หรือพวกเขาอาจจะไม่รอดชีวิต
เซลล์ของสิ่งมีชีวิตหลาย celled จะไม่เหมือนกัน และมีการทำงานที่ค่อนข้างแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับเนื้อเยื่อหรืออวัยวะของพวกเขาเป็น . ในที่สูงกว่ารูปแบบของชีวิต บางคนเป็นองค์ประกอบ เช่น กระดูก เซลล์อื่นๆ เช่น เม็ดเลือดให้ป้องกันต่อต้านโรคและอาหาร การขนส่ง ในขณะที่คนอื่น ๆเช่นเซลล์ประสาทรูปแบบระบบประสาทและการสื่อสารของระบบสิ่งมีชีวิต ation �เซลล์ differenti ในกรณีส่วนใหญ่เกิดขึ้นในขั้นตอน embrionic . เริ่มต้นด้วยการเป็นเซลล์ตัวอ่อน เป็นเหมือนกันหมดการเพาะเซลล์แบ่งออกเป็นสองเซลล์ลูกซึ่งแบ่งเป็นสี่เซลล์และอื่น ๆจนถึงหลายร้อยเซลล์ที่เหมือนกันได้ถูกผลิต แต่ที่ โดยเฉพาะจุดในการพัฒนาของตัวอ่อนระยะนี้สิ้นสุดเฉพาะเซลล์ที่ผลิตที่ถูกออกแบบมาเพื่อตอบสนองบทบาทที่ชัดเจน มันไม่ชัดเจนว่าการเปลี่ยนสภาพของเซลล์เกิดขึ้นนิวเคลียสของเซลล์ทั้งหมดประกอบด้วยข้อมูลทางพันธุกรรมเหมือนกัน แต่เพียงส่วนหนึ่งของมันถูกใช้ในการผลิตเซลล์ใหม่ บางตัวแทนภายในเซลล์มากที่สุดภายในนิวเคลียสเองต้องตรวจสอบ ซึ่งชิ้นส่วนของรหัสทางพันธุกรรมที่ใช้ในการผลิตเซลล์ใหม่เพื่อให้มันสามารถตอบสนองฟังก์ชั่นที่กำหนดมัน .