In an influential study, de la Fuen

In an influential study, de la Fuente-Fernandez et al. (2001)
scanned patients with PD using PET and a labelled
dopaminergic agonist ([11C] raclopride) which binds to
dopamine D2/D3 receptors. The striatal raclopride binding
potential of patients with PD was measured under two
conditions: (1) a placebo-controlled, blinded study in which
the patients did not know when they were receiving placebo or
active drug (apomorphine, a dopamine receptor agonist) – all
patients received both placebo and active drug; (2) an open
study in the same patients without placebo (baseline). When
placebo was administered, a significant decrease raclopride
binding potential was found in the striatum (caudate nucleus
and putamen) compared with baseline observations (Fig. 3).
The decrease in raclopride binding capacity correlated with
improvement in clinical symptoms. It is noteworthy that the
magnitude of the placebo response was comparable to that of
apomorphine. Moreover, there were no differences in the
striatal raclopride binding potential between this group of
patients when studied without placebo and another group of
patients matched for age and severity of parkinsonism and
examined solely in an open manner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษามีอิทธิพล เดอลาฟูเอนเตเฟอร์นานเด et al. (2001)สแกนผู้ป่วย PD ที่ใช้สัตว์เลี้ยงและเป็นมันอะโกนิสต์ dopaminergic (raclopride [11C]) ซึ่ง binds ไปโดพามีน receptors D2/ดี 3 ผูก raclopride striatalศักยภาพของผู้ป่วย PD ที่วัดภายใต้สองเงื่อนไข: (1) เป็นยาหลอกควบคุม มองไม่เห็นการศึกษาที่ผู้ป่วยไม่ทราบเมื่อพวกเขาได้รับยาหลอก หรืองานยาเสพติด (apomorphine อะโกนิสต์ในการตัวรับโดปามีน) – ทั้งหมดผู้ป่วยได้รับยาหลอกและยางาน (2) เปิดศึกษาในผู้ป่วยเดียวกันโดยยาหลอก (พื้นฐาน) เมื่อยาหลอกถูกจัดการ raclopride ลดลงสำคัญผูกอาจพบใน striatum (นิวเคลียส caudateและ putamen) เปรียบเทียบกับข้อสังเกตพื้นฐาน (Fig. 3)ลดลง raclopride รวมกำลัง correlated กับปรับปรุงในอาการทางคลินิก เป็นที่น่าสังเกตที่การขนาดของการตอบสนองต่อยาหลอกได้เปรียบที่apomorphine นอกจากนี้ มีไม่มีความแตกต่างในการผูก raclopride striatal อาจเกิดขึ้นระหว่างกลุ่มนี้ผู้ป่วยในการศึกษาไม่ได้ยาหลอกและกลุ่มอื่นผู้ป่วยจับคู่อายุและความรุนแรงของ parkinsonism และตรวจสอบแต่เพียงผู้เดียวในลักษณะการเปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาที่มีอิทธิพล, เดลา Fuente-นันและคณะ (2001)
ผู้ป่วยที่สแกนด้วย PD โดยใช้ PET และติดป้าย
ตัวเอกมิเนอร์จิ ([11C] raclopride) ซึ่งผูกกับ
ตัวรับ dopamine D2 / D3 raclopride ลายผูกพัน
ที่มีศักยภาพของผู้ป่วยที่มี PD วัดภายใต้สอง
เงื่อนไข (1) placebo-controlled ศึกษาตาบอดซึ่งใน
ผู้ป่วยที่ไม่ได้รู้ว่าเมื่อพวกเขาได้รับยาหลอกหรือ
ยาเสพติดที่ใช้งาน (apomorphine, ตัวเอก dopamine) - ทั้งหมด
ผู้ป่วยที่ได้รับยาหลอกทั้งยาเสพติดและการใช้งาน; (2) เปิด
การศึกษาในผู้ป่วยที่เดียวกันโดยไม่ต้องได้รับยาหลอก (พื้นฐาน) เมื่อ
ได้รับยาหลอกเป็นยา, raclopride ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ
ที่มีผลผูกพันที่อาจเกิดขึ้นพบว่าใน striatum (นิวเคลียส caudate
และ putamen) เมื่อเทียบกับการสังเกตพื้นฐาน (รูปที่. 3).
การลดลงของความจุ raclopride ผูกพันมีความสัมพันธ์กับ
การปรับปรุงในอาการทางคลินิก เป็นที่น่าสังเกตว่า
ขนาดของการตอบสนองต่อยาหลอกเป็นเทียบเท่ากับที่ของ
apomorphine นอกจากนี้ยังมีความแตกต่างกันใน
ลาย raclopride ผูกพันที่อาจเกิดขึ้นระหว่างกลุ่มนี้
เมื่อผู้ป่วยได้รับยาหลอกโดยไม่ต้องมีการศึกษาและอีกกลุ่มหนึ่งเป็น
ผู้ป่วยที่ตรงกับอายุและความรุนแรงของโรคพาร์กินสันและ
ตรวจสอบ แต่เพียงผู้เดียวในลักษณะเปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาอิทธิพล , de la Fuente Fernandez et al . ( 2001 )
สแกนผู้ป่วย PD ใช้สัตว์เลี้ยงและข้อความเกี่ยวกับโดปามีนอะโกนิสต์ (
[ ] raclopride 11B ) ซึ่งผูกกับ D2 / D3
dopamine receptor การ striatal raclopride ผูกพัน
ศักยภาพของผู้ป่วย PD วัดภายใต้เงื่อนไข 2
: ( 1 ) ( ตาบอดศึกษาที่
ผู้ป่วยไม่ทราบว่าเมื่อพวกเขาได้รับยาหลอกหรือ
ปราดเปรียวยามอร์ฟีน , โดพามีน รีเซพเตอร์อะโกนิสต์ ) ผู้ป่วยได้รับยาหลอก (
และใช้ยา ( 2 ) เปิด
ศึกษาในผู้ป่วยเดียวกันโดยไม่ต้องหลอก ( 2 ) เมื่อ
ซึ่งเป็นบริหารลดลงอย่างมาก raclopride
ผูกพันอาจพบแต่ ( caudate nucleus
พูทาเมน ) และเปรียบเทียบกับ baseline สังเกต ( รูปที่ 3 ) .
ลดลงใน raclopride ผูกสัมพันธ์กับการพัฒนาความสามารถในอาการทางคลินิก เป็นที่น่าสังเกตว่า ขนาดของยาหลอกคำตอบ

ที่เทียบเท่ากับที่ของมอร์ฟีน . นอกจากนี้ พบว่า ไม่มีความแตกต่างกัน
striatal raclopride ผูกพันที่อาจเกิดขึ้นระหว่างกลุ่มของ
ผู้ป่วยที่ศึกษา โดยไม่ลอกและอีกกลุ่มของผู้ป่วย
ตรงกับอายุและความรุนแรงของสมใจและ
ตรวจสอบแต่เพียงผู้เดียวในลักษณะเปิด