3. Private standards as regulatory

3. Private standards as regulatory tools
By increasing the visibility of actors’ actions to others in the
value chain standards enable the maintenance of trust in relationships
that are distant or indirect. Nevertheless, as Mol (2015)
points out, enhanced visibility or transparency is not equally
distributed. While producers and processors are subject to
increased surveillance and regulation by buyers, the reverse is
rarely true (see also Mutersbaugh, 2004). As regulatory tools,
standards empower those with capacity to control the content of
standards and/or to impose demands for certification on others.
This is generally seen as responsible for something of a realignment
of power in the agrifood sector from transnational agrichemical,
commodity trading and food processing businesses to large retailers
(Bain et al., 2013). However, a key factor in the rapid growth
of retailer-led private standards from the early 1990s was the threat
that if retailers did not do more to protect the integrity and safety of
their supply chains then governments would force them to do so.1
The UK Food Safety Act 1990, for example, established financial and
custodial penalties for a variety of acts including those that render
food injurious to health or which mislead consumers (Aasprong,
2013). To defend themselves against such charges in the event of
a food safety incident businesses must demonstrate ‘due diligence’;
that is, that ‘all reasonable care’ has been taken to avoid committing
an offence (Food Standards Agency, 2009). As Lockie et al. (2013)
point out, demonstration of due diligence in the management of
risks associated with well established activities is usually achieved
through reference to standards and codes of conduct. While legal
directives to implement HACCP-based safety systems may focus on
a small number of ‘high risk’ food sectors, the due diligence
requirement in food safety legislation makes adoption of such
systems more-or-less mandatory for any business seeking to
reduce its potential liability for safety breaches.
Private food standards have developed and continue to evolve,
therefore, through interaction with state-based regulatory regimes.
HACCP principles function in these interactions as meta-standards
to guide the evolution of private standards in ways that meet the
objectives of government agencies. But food safety laws are not the
only legislative requirements relevant to private food standards.
Explicit attention is thus paid in the GLOBALG.A.P. standard to
additional legal requirements pertaining, most particularly, to
environmental protection and the rights, occupational health and
safety of employees. In order to explain the relationship between
government and private requirements, GLOBALG.A.P.’s Integrated
Farm Assurance Version 4 states that:
Legislation overrides GLOBALG.A.P. where relevant legislation is
more demanding. Where there is no legislation (or legislation is
not so strict), GLOBALG.A.P. provides a minimum acceptable
level of compliance. Legal compliance of all applicable legislation
per se is not a condition for certification. The audit carried out by
the GLOBALG.A.P. Certification Body is not replacing the responsibilities
of public compliance agencies to enforce legislation
(GLOBALG.A.P., 2012: 5; emphasis in original).
The GLOBALG.A.P. standard is thus positioned as subordinate to
state legislation wherever the requirements of that legislation
exceed those of GLOBALG.A.P. In practice, this is likely to be often.
The majority of GLOBALG.A.P. compliance points relevant to worker
welfare and the environment impose prescriptive requirements to
produce risk assessments, plans, procedures, records and training
opportunities but provide little (with the notable exception of
chemical use and storage practices) guidance as to the level of
performance expected. Businesses wanting a more tangible
endorsement of social performance may certify against the GLOBALG.
A.P. Risk Assessment on Social Practice (GRASP) voluntary addon
module. However, GRASP Assessments are available only for
countries with National Interpretation Guidelines specifying

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. มาตรฐานเป็นเครื่องมือกำกับดูแลโดยการเพิ่มการแสดงผลของการกระทำของนักแสดงกับผู้อื่นในการมาตรฐานค่าโซ่เปิดใช้งานการบำรุงรักษาความน่าเชื่อถือในความสัมพันธ์ที่อยู่ห่างไกล หรือทางอ้อม อย่างไรก็ตาม เป็นโมล (2015)จุดออก มองโปร่งใสไม่เท่ากันกระจาย ในขณะที่ผู้ผลิตและตัวประมวลผลจะขึ้นอยู่กับเพิ่มการเฝ้าระวังและบังคับ โดยผู้ซื้อ การกลับเป็นไม่ค่อยจริง (โปรดดู Mutersbaugh, 2004) เป็นเครื่องมือกำกับดูแลมาตรฐานอำนาจผู้ที่ มีความสามารถในการควบคุมเนื้อหาของมาตรฐาน หรือกำหนดความต้องการสำหรับรับรองผู้อื่นนี้จะเห็นได้โดยทั่วไปรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองก็พลังงานในภาค agrifood จาก agrichemical ข้ามชาติซื้อขายสินค้าและอาหารที่ดำเนินธุรกิจค้าปลีกขนาดใหญ่(เบน et al., 2013) อย่างไรก็ตาม คีย์เป็นปัจจัยในการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วนำตัวแทนจำหน่ายมาตรฐานส่วนตัวจากช่วงต้นทศวรรษ 1990 ถูกคุกคามซึ่งถ้าร้านค้าปลีกไม่มากขึ้นเพื่อปกป้องความสมบูรณ์และความปลอดภัยของห่วงโซ่อุปทานแล้วรัฐบาลจะบังคับให้ทำ so.11990 พระราชบัญญัติความปลอดภัยของอาหารอังกฤษ ตัวอย่าง สร้างทางการเงิน และโทษ custodial ให้หลากหลายรวมถึงกิจการที่ทำอาหารสุขภาพหรือที่เข้าใจผู้บริโภค (Aasprong เปลือง2013) ด้วยเพื่อปกป้องตัวเองจากใน event ของธรรมเนียมดังกล่าวธุรกิจแก้ไขปัญหาด้านความปลอดภัยอาหารต้องแสดงให้เห็นถึง 'ร่วมทุน'นั่นคือ ที่ได้รับการถ่าย 'ดูแลเหมาะสมทั้งหมด' เพื่อหลีกเลี่ยงการยอมรับกระทำที่ผิด (อาหารมาตรฐานหน่วยงาน 2009) เป็น Lockie et al. (2013)ชี้ สาธิตครบกำหนดทุนในการจัดการความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมที่กำหนดขึ้นได้ดีมักจะทำโดยอ้างอิงกับมาตรฐานและรหัสของ ในขณะที่กฎหมายคำสั่งจะใช้ระบบความปลอดภัยที่ใช้ HACCP อาจเน้นจำนวนเล็ก ๆ ของภาค 'ความเสี่ยงสูง' อาหาร ร่วมทุนข้อกำหนดในกฎหมายความปลอดภัยของอาหารทำให้ยอมรับผลระบบบังคับมากกว่า หรือน้อยกว่าสำหรับการแสวงหาธุรกิจการลดภาระที่เกิดการละเมิดความปลอดภัยมาตรฐานอาหารส่วนตัวได้มีพัฒนา และการพัฒนาดังนั้น โดยติดต่อกับรัฐตามระบอบกำกับดูแลฟังก์ชันหลักการ HACCP ในการโต้ตอบเหล่านี้เป็น meta มาตรฐานเพื่อเป็นแนวทางวิวัฒนาการของมาตรฐานที่ตอบสนองการวัตถุประสงค์ของหน่วยงานภาครัฐ แต่ไม่มีกฎหมายความปลอดภัยของอาหารเฉพาะประเทศต้องเกี่ยวข้องกับมาตรฐานอาหารส่วนตัวชัดเจนจึงทุ่มเทใน GLOBALG.A.P มาตรฐานการเพิ่มเติมข้อกำหนดทางกฎหมายเกี่ยวกับ ให้มากที่สุดโดยเฉพาะป้องกันสิ่งแวดล้อม และสิทธิ อาชีวอนามัย และความปลอดภัยของพนักงาน เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลและความต้องการส่วนตัว GLOBALG รวมของอ่าวนางฟาร์มประกันรุ่น 4 ระบุว่า:กฎหมายแทน GLOBALG.A.P ซึ่งเป็นกฎหมายที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ เรียกร้อง ที่มีกฎหมายไม่มี (หรือกฎหมายไม่ให้เข้มงวด), GLOBALG.A.P. ให้ต่ำสุดที่ยอมรับได้ระดับของการปฏิบัติตามกฎระเบียบ ปฏิบัติตามกฎหมายของกฎหมายที่เกี่ยวข้องทั้งหมดไม่ต่อ se เงื่อนไขสำหรับใบรับรอง การตรวจสอบที่ดำเนินการโดยGLOBALG.A.P การรับรองตัวถูกแทนที่ความรับผิดชอบปฏิบัติตามกฎระเบียบสาธารณะหน่วยงานบังคับใช้กฎหมาย(GLOBALG อ่าวนาง 2012:5 เน้นในต้นฉบับ)การ GLOBALG.A.P มาตรฐานดังนั้นอยู่ที่ย่อยรัฐกฎหมายทุกข้อกำหนดของกฎหมายที่เกินของ GLOBALG.A.P ในทางปฏิบัติ นี่คือแนวโน้มที่จะมักจะส่วนใหญ่ของ GLOBALG.A.P คะแนนปฏิบัติตามกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องกับผู้ปฏิบัติงานสวัสดิการและสภาพแวดล้อมที่กำหนดเหมาะกับความต้องการผลิตผลประเมินความเสี่ยง แผน ขั้นตอน คอร์ด และการฝึกอบรมโอกาสแต่ให้น้อย (มีข้อยกเว้นที่โดดเด่นของคำแนะนำเคมีใช้และเก็บปฏิบัติ) เป็นระดับของประสิทธิภาพที่คาดไว้ ธุรกิจที่ต้องจับต้องได้มากขึ้นรับรองผลทางสังคมอาจรับรองกับ GLOBALGอ่าวนางการ addon สมัครใจปฏิบัติสังคม (เข้าใจ) ประเมินความเสี่ยงโมดูล อย่างไรก็ตาม การประเมินความเข้าใจจะมีเฉพาะสำหรับประเทศที่ มีแนวทางการตีความแห่งชาติระบุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . มาตรฐานส่วนบุคคลเป็นเครื่องมือหรือโดยการเพิ่มการมองเห็นของนักแสดง

' การกระทำให้ผู้อื่นในห่วงโซ่คุณค่ามาตรฐานช่วยให้การรักษาความน่าเชื่อถือในความสัมพันธ์
ที่อยู่ไกล หรือทางอ้อม อย่างไรก็ตาม แรงงาน ( 2015 )
จุดออก เพิ่มทัศนวิสัย หรือความโปร่งใสไม่เท่าเทียมกัน
กระจาย ในขณะที่ผู้ผลิตและแปรรูปอาจมี
เพิ่มการตรวจตรา และระเบียบ โดยผู้ซื้อ กลับเป็น
ไม่ค่อยจริง ( เห็น mutersbaugh , 2004 ) เป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ผู้ที่มีกฎระเบียบ
มาตรฐานความสามารถที่จะควบคุมปริมาณของ
มาตรฐานและ / หรือการกำหนดความต้องการสำหรับการรับรองคนอื่น
นี้โดยทั่วไปเห็นเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องของการปรับเปลี่ยนพลังงานในภาคเกษตร

จาก agrichemical ข้ามชาติการซื้อขายสินค้าโภคภัณฑ์และแปรรูปอาหาร ธุรกิจค้าปลีกขนาดใหญ่

( Bain et al . , 2013 ) อย่างไรก็ตาม ปัจจัยสำคัญในการเติบโตของร้านค้าปลีกที่นำมาตรฐาน
ส่วนตัวจากช่วงต้นทศวรรษ 1990 ถูกคุกคาม
ถ้าร้านค้าปลีกไม่ได้ทำมากขึ้น เพื่อป้องกันความสมบูรณ์และความปลอดภัยของห่วงโซ่อุปทานแล้ว
ของรัฐบาลจะบังคับให้พวกเขาทำเช่นนั้น . 1
ความปลอดภัยอาหาร UK พระราชบัญญัติ 1990 ตัวอย่างเช่นสร้างเงินและ
custodial โทษสำหรับความหลากหลายของการกระทำรวมทั้งผู้ที่สร้างภาพ
ของแสลงสุขภาพหรือที่หลอกลวงผู้บริโภค ( aasprong
, 2013 ) เพื่อป้องกันตัวเองจากค่าใช้จ่ายดังกล่าวในกรณีที่การความปลอดภัยอาหารธุรกิจต้องแสดงความขยันเนื่องจากเหตุการณ์ ' ' ;
นั่นคือที่เหมาะสมการดูแลทั้งหมด ' ได้รับการถ่ายเพื่อหลีกเลี่ยง committing
ความผิด ( สำนักงานมาตรฐานอาหาร 2009 ) เป็น lockie et al . ( 2013 )
ชี้ การสาธิตของความขยันเนื่องจากในการบริหารจัดการความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมที่สร้างขึ้นด้วย

จะได้ผ่านการอ้างอิงถึงมาตรฐาน และจรรยาบรรณ ในขณะที่กฎหมาย
สั่งใช้ HACCP ตามระบบความปลอดภัยที่อาจมุ่งเน้น
จํานวนน้อยของ ' ความเสี่ยงสูง ' เพราะความขยัน
อาหารภาคความต้องการในกฎหมายความปลอดภัยด้านอาหาร ทำให้การยอมรับของระบบเช่น
เพิ่มเติม หรือบังคับน้อยลงสำหรับธุรกิจใด ๆ ค้นหา

ลดภาระศักยภาพการละเมิดความปลอดภัย .
ส่วนมาตรฐานอาหารได้มีการพัฒนาและยังคงคาย
ดังนั้น ผ่านปฏิสัมพันธ์กับรัฐตามระบอบกฎหมาย .
หลักการ HACCP ในฟังก์ชันการโต้ตอบเหล่านี้เป็นมาตรฐาน
เมตาแนะนำวิวัฒนาการของมาตรฐานส่วนบุคคลในรูปแบบที่ตอบสนอง
วัตถุประสงค์ของหน่วยงานภาครัฐ แต่กฎหมายความปลอดภัยอาหารไม่ได้เป็นเพียงข้อกำหนดทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับมาตรฐาน

สนใจอาหารส่วนตัว ชัดเจน จึงจ่ายใน globalg . เอ. พี. มาตรฐาน
กฎหมายเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อ
ป้องกันสิ่งแวดล้อม และสิทธิมนุษยชน อาชีวอนามัยและ
ความปลอดภัยของพนักงาน เพื่อที่จะอธิบายความสัมพันธ์ระหว่าง
รัฐบาลและความต้องการส่วนบุคคล globalg . เอ. พี. บูรณาการ
รุ่นประกันฟาร์ม 4 รัฐ :
กฎหมายใช้แทน globalg . เอพี ซึ่งกฎหมายที่เกี่ยวข้องคือ
เรียกร้องความสนใจ ที่ไม่มีกฎหมายหรือออกกฎหมายเป็น
ไม่ค่อยเข้มงวด ) globalg . เอพีให้ระดับที่ยอมรับ
ขั้นต่ำของการปฏิบัติตามการปฏิบัติตามกฎหมายของทั้งหมดใช้กฎหมาย
ต่อ se ไม่ได้เป็นเงื่อนไขสำหรับการรับรอง การตรวจสอบที่ดำเนินการโดย
globalg ร่างกายเอพี รับรองไม่แทนที่ความรับผิดชอบ
ตามหน่วยงานที่บังคับใช้กฎหมาย
( globalg . เอพี , 2012 : 5 ; เน้นในต้นฉบับ )
globalg . เอ. พี. มาตรฐานจึงมีตําแหน่งเป็นลูกน้อง
รัฐกฎหมาย ไม่ว่าความต้องการของกฎหมายที่
เกินเหล่านั้น globalg . เอพี ในการปฏิบัตินี้ มีแนวโน้มที่จะมักจะ .
ส่วนใหญ่ของ globalg . เอพี ตามจุดที่เกี่ยวข้องกับสวัสดิการแรงงาน
และสิ่งแวดล้อมคํากําหนดความต้องการ

ผลิตการประเมินความเสี่ยง แผน ขั้นตอน บันทึกและโอกาสฝึกอบรม
แต่ให้น้อย ( ยกเว้นมีชื่อเสียงของ
การใช้สารเคมีและจัดเก็บข้อมูลการปฏิบัติ ) แนะนำให้ระดับ
สมรรถนะที่คาดหวัง ธุรกิจที่ต้องการการรับรองตัวตน
เพิ่มเติมสมรรถนะทางสังคมอาจรับรองกับ globalg .
เอพี การประเมินความเสี่ยงในการปฏิบัติทางสังคม ( เข้าใจ ) โมดูล addon
โดยสมัครใจ แต่เข้าใจการประเมินจะใช้ได้เฉพาะสำหรับประเทศที่มีแนวทางการตีความ

แห่งชาติ