By continual teaching (and also by

By continual teaching (and also by example, I hope). I imprint deeply on their young minds a habitual reverence for all the principles of religion. While they pass through other branch of knowledge, I comment on the uncertainty of each branch, on the controversies of men, on the obscurity of all philosophy, and on the strange, ridiculous conclusions that some of the greatest geniuses have derived from the principles of mere human reason. Having thus tamed their mind to a proper submission and distrust of their own abilities, I no longer hesitate to open to them the greatest mysteries of religions; and I see no risk that the presumptuous arrogance of philosophy will lead them to reject the most established doctrines and opinions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยการสอนอย่างต่อเนื่อง (และยัง ตามตัวอย่าง ฉันหวังว่า) ผมตราอย่างลึกซึ้งในจิตใจของเด็กความเคารพเคยสำหรับหลักทั้งหมดของศาสนา ในขณะที่พวกเขาส่งผ่านความรู้สาขาอื่น ๆ ฉันเห็น บนความไม่แน่นอนของแต่ละสาขา controversies คน บน obscurity ของปรัชญาทั้งหมด และ ในบทสรุปของแปลก ไร้สาระที่ว่า บาง geniuses สุดได้มาจากหลักของเหตุผลมนุษย์เพียง จึงมี tamed ใจส่งที่เหมาะสมและระแวงของความสามารถของตนเอง ฉันไม่ลังเลที่จะเปิดไปในความลึกลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของศาสนา และเห็นความเสี่ยงไม่ว่า หยิ่งถือดีของปรัชญาจะทำให้ปฏิเสธสุดขึ้นอยู่กับความคิดเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยการเรียนการสอนอย่างต่อเนื่อง (และยังตัวอย่างเช่นผมหวังว่า) ฉันสำนักพิมพ์ลึกในจิตใจของเด็กของพวกเขาเคารพนิสัยหลักการทั้งหมดของศาสนา ขณะที่พวกเขาผ่านสาขาอื่น ๆ ของความรู้ที่ผมแสดงความคิดเห็นในความไม่แน่นอนของแต่ละสาขาในการถกเถียงของคนในความสับสนของปรัชญาทั้งหมดและที่แปลกไร้สาระสรุปว่าบางส่วนของอัจฉริยะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดได้มาจากหลักการของ เหตุผลของมนุษย์เพียง จึงมีความเชื่อความคิดของพวกเขาไปส่งที่เหมาะสมและความไม่ไว้วางใจในความสามารถของตัวเองฉันไม่ลังเลที่จะเปิดให้พวกเขาความลึกลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของศาสนา; และฉันเห็นว่าไม่มีความเสี่ยงหยิ่งเกรงใจของปรัชญาจะนำพวกเขาที่จะปฏิเสธคำสอนที่ยอมรับมากที่สุดและความคิดเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยการสอนอย่างต่อเนื่อง ( และยัง เป็นตัวอย่าง ฉันหวังว่า ) ผมลงลึกในจิตใจของพวกเขายังเคารพนิสัยทั้งหมด หลักการของศาสนา ขณะที่พวกเขาผ่านสาขาอื่นๆ ของความรู้ ที่ผมแสดงความคิดเห็นในความไม่แน่นอนของแต่ละสาขา ในการถกเถียงกันของมนุษย์บนความสับสนของปรัชญา และที่แปลกสรุป ไร้สาระที่บางส่วนของอัจฉริยะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดได้มาจากหลักการของเหตุผลมนุษย์เท่านั้น มีดังนั้นที่เชื่องจิตใจส่งแบบที่เหมาะสมและไม่ไว้ใจในความสามารถของตัวเอง ผมไม่ลังเลที่จะเปิดให้พวกเขาความลึกลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของศาสนาและผมเห็นไม่มีความเสี่ยงที่ความอวดดีของปรัชญาจะทำให้พวกเขาปฏิเสธส่วนใหญ่ก่อตั้งลัทธิและความคิดเห็น