Hearst Tower revives a dream from t

Hearst Tower revives a dream from the 1920s, when publishing magnate William Randolph Hearst envisaged Columbus Circle as a new media quarter in Manhattan. Hearst commissioned a six-storey Art Deco block on Eighth Avenue, anticipating that it would eventually form the base for a tower, though no such scheme was ever advanced. Echoing an approach developed in the Reichstag and the Great Court at the British Museum, the challenge in designing such a tower at seventy years remove was to establish a creative dialogue between old and new.
The new tower rises above the old building to a height of forty-four-storeys, linked on the outside by a skirt of glazing that encourages an impression of the tower floating weightlessly above the base. At the base of the tower, the main spatial event is a lobby that occupies the entire floor plate of the old building and rises up through six floors
Like a bustling town square, this dramatic space provides access to all parts of the building. It incorporates the main elevator lobby, the Hearst staff cafeteria and auditorium, and mezzanine levels for meetings and special functions. Structurally, the tower has a triangulated 'diagrid' form - a highly efficient solution that uses 20 per cent less steel than a conventionally framed structure. With the corners cut back between the diagonals, it creates a distinctive facetted silhouette on the Manhattan skyline.
The building is also significant in environmental terms. It was built using 85 per cent recycled steel, its heating and air-conditioning equipment utilises outside air for cooling and ventilation for nine months of the year, and it consumes 25 per cent less energy than an equivalent office building that complies minimally with the respective state and city codes.
As a result, it was the first office building in Manhattan to achieve a gold rating under the US Green Building Council's Leadership in Energy and Environmental Design (LEED) programme. As a company, Hearst places a high value on the quality of the working environment - something it believes will become increasingly important to its staff in the future - and it is hoped that Hearst's experience may herald the construction of more environmentally sensitive buildings in the city

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hearst Tower revives ฝันจากปี 1920 เมื่อเจ้าสัวพิมพ์ Hearst แรนโดล์ฟ William envisaged วงกลมโคลัมบัสเป็นไตรสื่อใหม่ในแมนฮัตตัน Hearst มอบหมายอำนาจหน้าที่บล็อกหกชั้นเยี่ยมในแปด Avenue สนองว่า มันสุดจะฟอร์มฐานสำหรับหอ แม้ว่าแผนดังกล่าวไม่เคยได้ขั้นสูง ห้องพักวิธีการพัฒนาในแหล่งและศาลดีที่พิพิธภัณฑ์บริติช ท้าทายในการออกแบบอาคารดังกล่าวปีเซเว่นตี้เอาถูกสร้างบทสนทนาที่สร้างสรรค์ระหว่างเก่า และใหม่เพิ่มขึ้นหอใหม่เหนืออาคารเก่าให้สูง 40 4-storeys ลิงค์ที่ด้านนอก โดยกระโปรงของกระจกที่ให้ภาพของหอ weightlessly ลอยอยู่เหนือฐาน ที่ฐานของหอคอย เหตุการณ์พื้นที่หลักเป็นล็อบบี้ที่ใช้แผ่นชั้นทั้งอาคารเก่า และขึ้นค่าผ่านทางชั้น 6พื้นที่นี้อย่างมากช่วยให้เข้าถึงทุกส่วนของอาคารเช่นเมืองที่ย่านสแควร์ มันประกอบด้วยล็อบบี้ลิฟท์หลัก Hearst พนักงานโรงอาหาร และหอประชุม และระดับลอยและฟังก์ชันพิเศษ Structurally ทาวเวอร์ได้รับ 'diagrid' ฟอร์ม - โซลูชั่นที่มีประสิทธิภาพสูงที่ใช้ร้อย 20 เหล็กน้อยกว่าโครงสร้างกรอบดี มีมุมตัดกลับระหว่างทแยง โปรแกรมสร้างภาพเงา facetted โดดเด่นบนฟ้าแมนฮัตตันอาคารจะยังสำคัญในแง่ของสิ่งแวดล้อม มันถูกสร้างโดยใช้เหล็กรีไซเคิลร้อยละ 85, utilises อุปกรณ์ของเครื่องทำความร้อน และเครื่องปรับอากาศภายนอกอากาศสำหรับระบายความร้อนและระบายอากาศ 9 เดือนของปี และสิ้นเปลืองพลังงานน้อยกว่าอาคารที่สำนักงานเทียบเท่าสะดวกสอดคล้องกับรัฐที่เกี่ยวข้องและรหัสการเมืองร้อยละ 25ดังนั้น มันเป็นแรกอาคารสำนักงานในแมนฮัตตันเพื่อให้บรรลุการจัดอันดับทองใต้เราสีเขียวอาคารสภาของผู้นำในโครงการพลังงานและออกแบบสิ่งแวดล้อม (LEED) เป็นบริษัท สถาน Hearst ค่าสูงคุณภาพของสภาพแวดล้อมการทำงาน -สิ่งที่มันเชื่อว่า จะเป็นสำคัญมากขึ้นกับพนักงานในอนาคต - และหวังว่า ประสบการณ์ของ Hearst อาจเฮรัลด์ก่อสร้างอาคารเพิ่มเติมมีความสำคัญต่อสิ่งแวดล้อมในเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หอ Hearst ทรงฝันจากช่วงปี ค.ศ. 1920 เมื่อเจ้าสัวสำนักพิมพ์วิลเลียม Randolph Hearst envisaged โคลัมบัส เซอร์เคิลเป็นสื่อใหม่ไตรมาสในแมนฮัตตัน เฮิร์ท ) หกชั้น Art Deco บล็อกบนถนนสายแปด , คาดการณ์ว่าในที่สุดจะรูปแบบฐานหอคอย แต่ไม่มีโครงการเคยขั้นสูงทั้งนี้แนวทางการพัฒนาในไรช์สทักและลานใหญ่ที่พิพิธภัณฑ์แห่งชาติอังกฤษ , ความท้าทายในการออกแบบเช่น Tower ในเจ็ดสิบปีลบเพื่อสร้างบทสนทนาที่สร้างสรรค์ระหว่างเก่าและใหม่
หอใหม่เพิ่มขึ้นเหนืออาคารเก่าเพื่อความสูงสี่สิบสี่ชั้นเชื่อมโยงกับภายนอก โดยกระโปรงของการเคลือบที่กระตุ้นความรู้สึกของหอ weightlessly ลอยอยู่เหนือฐาน ที่ฐานของหอคอย กิจกรรมหลัก คือ ล็อบบี้ที่ครองพื้นที่ทั้งชั้นจานของตึกเก่าและลุกขึ้นผ่าน 6 ชั้น
เหมือนที่จัตุรัสของเมือง พื้นที่ที่น่าทึ่งนี้ให้เข้าถึงทุกส่วนของอาคารมันประกอบด้วยล็อบบี้หลัก เฮิร์ท พนักงานโรงอาหารและหอประชุม และระดับชั้นลอยสำหรับการประชุมและฟังก์ชันพิเศษ โครงสร้างอาคารได้ตาม ' diagrid ' แบบฟอร์ม - ประสิทธิภาพสูงโซลูชันที่ใช้เหล็กน้อยกว่าร้อยละ 20 โดยกรอบโครงสร้าง ที่มีมุมตัดกลับระหว่างเส้นทแยงมุม ,สร้างเงา facetted โดดเด่นในแมนฮัตตันสกายไลน์ .
อาคารยังเป็นอย่างในแง่สิ่งแวดล้อม มันถูกสร้างขึ้นโดย 85 เปอร์เซ็นต์รีไซเคิลเหล็ก , ความร้อนและเครื่องปรับอากาศอุปกรณ์ที่ใช้อากาศภายนอกเย็นและระบายอากาศสำหรับเก้าเดือนของปีของมันและมันใช้พลังงานมากกว่าร้อยละ 25 น้อยกว่าเทียบเท่าสำนักงานที่สอดคล้องต่อด้วยรหัสเมืองและรัฐนั้นๆ
เป็นผล มันเป็นอาคารแรกในแมนฮัตตันเพื่อให้บรรลุการจัดอันดับทองภายใต้ผู้นำสหรัฐสีเขียวตึกสภาพลังงานและสิ่งแวดล้อม Design ( LEED ) โปรแกรม เป็น บริษัทที่ตั้งสถานที่ ค่าสูงในคุณภาพของสภาพแวดล้อมการทำงานบางอย่างเชื่อว่า จะกลายเป็นสิ่งสำคัญมากขึ้นเพื่อให้พนักงานของตนในอนาคต และก็หวังว่า เฮิร์ทประสบการณ์อาจเกริ่นการก่อสร้างอาคารที่มีต่อสิ่งแวดล้อมในเมือง