Again this involves the further cap

Again this involves the further capitalization of nature, the propagation of certain
views of nature and society in terms of production and efficiency, not of respect
and the common good. This is why Visvanathan (1991) calls the world of Brundtland
and the World Bank “a disenchanted cosmos.” The Brundtland Report, and muchof the sustainable development discourse, is a tale that a disenchanted (modern)
world tells itself about its sad condition. As a renewal of the contract between the
modern nation-state and modern science, sustainable development seeks not so
much to caricature the past, as with early development theory, as to control a
future whose vision is highly impoverished. Visvanathan is also concerned with
the ascendancy of the sustainable development discourse among ecologists and
activists. It is fitting to end this section with his call for resistance to co-option:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีกครั้ง นี้เกี่ยวข้องกับมูลค่าเพิ่มเติมของธรรมชาติ เผยแพร่บาง
ธรรมชาติและสังคมในด้านการผลิตและประสิทธิภาพ ไม่เคารพ
และประโยชน์ นี่คือเหตุผลที่ Visvanathan (1991) เรียกโลกของ Brundtland
และธนาคารโลก "ที่ disenchanted คอสมอส" รายงาน Brundtland และ muchof วาทการพัฒนาที่ยั่งยืน เป็นเรื่องที่ disenchanted (ทันสมัย)
โลกบอกตัวเองเกี่ยวกับสภาพเศร้า เป็นการต่ออายุของสัญญาระหว่างการ
nation-state สมัยใหม่และวิทยาศาสตร์ที่ทันสมัย การพัฒนาอย่างยั่งยืนมุ่งไม่เพื่อ
มาก caricature อดีต เช่นเดียวกับทฤษฎีพัฒนาต้น เพื่อควบคุมการ
อนาคตซึ่งวิสัยทัศน์เป็นอย่างมากจน Visvanathan ยังเกี่ยวข้องกับ
ascendancy ของวาทกรรมพัฒนาระหว่าง ecologists และ
นักเคลื่อนไหว มันเหมาะจะจบส่วนนี้ มีความต้านทานต่อตัวเลือกร่วมเรียกเขา:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกครั้งนี้เกี่ยวข้องกับการใช้ประโยชน์ต่อไปของธรรมชาติการขยายพันธุ์ของบางอย่างที่
มองเห็นวิวของธรรมชาติและสังคมในแง่ของการผลิตและประสิทธิภาพไม่เคารพ
และร่วมกันที่ดี นี่คือเหตุผลที่ Visvanathan (1991) เรียกร้องให้โลกของ Brundtland
และธนาคารโลก "จักรวาลไม่แยแส". Brundtland รายงานและ muchof วาทกรรมการพัฒนาอย่างยั่งยืนเป็นเรื่องที่ไม่แยแส (ปัจจุบัน)
โลกบอกตัวเองเกี่ยวกับสภาพที่น่าเศร้าของ ในขณะที่การต่ออายุของสัญญาระหว่าง
ประเทศรัฐที่ทันสมัยและวิทยาศาสตร์สมัยใหม่การพัฒนาอย่างยั่งยืนพยายามไม่
มากพอที่จะล้อเลียนอดีตที่ผ่านมาเช่นเดียวกับทฤษฎีการพัฒนาก่อนที่จะควบคุม
อนาคตที่มีวิสัยทัศน์เป็นยากจนสูง Visvanathan เป็นห่วงยังมี
อำนาจวาสนาของวาทกรรมการพัฒนาอย่างยั่งยืนในหมู่นักนิเวศวิทยาและ
กิจกรรม มันเป็นที่เหมาะสมที่จะจบส่วนนี้ด้วยการเรียกของเขาสำหรับความต้านทานต่อร่วมตัวเลือก:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีกครั้งนี้เกี่ยวข้องกับเงินทุนเพิ่มเติมจากธรรมชาติ , การขยายพันธุ์ของมุมมองบางอย่าง
ของธรรมชาติและสังคมในแง่ของการผลิต และประสิทธิภาพ การไม่เคารพ
และทั่วไปดี นี่คือเหตุผลที่ visvanathan ( 1991 ) เรียกโลกของ brundtland
และธนาคารโลก " คอสมอสแยแส " รายงาน brundtland และ muchof วาทกรรมการพัฒนาที่ยั่งยืนเป็นนิทานที่แยแส ( สมัยใหม่ )
โลกบอกตัวเองเกี่ยวกับอาการเศร้าของ โดยการต่ออายุของสัญญาระหว่าง
ระบบรัฐชาติสมัยใหม่และวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ การพัฒนาอย่างยั่งยืน และไม่ดังนั้น
มากที่จะล้อเลียนอดีต กับทฤษฎีพัฒนาการในวัยเด็ก เช่น การควบคุม
ในอนาคตที่มีวิสัยทัศน์เป็นอย่างสูงที่ยากจน . visvanathan ยังมีความกังวลกับ
การยกระดับของการพัฒนาที่ยั่งยืนและวาทกรรมในหมู่ ecologists
กิจกรรม มันเป็นที่เหมาะสมที่จะจบส่วนนี้ด้วยการโทรของเขาต้านทาน Co ตัวเลือก :