W Magazine, The Art Issue, November

W Magazine, The Art Issue, November 201019

The idea of using appropriation to address the consumption of imagery is something that was addressed in the pivotal 1977 exhibition Pictures. In the exhibition catalogue, curator Douglas Crimp noted to growing extent to which our day-to-day experience is governed by images from the media. He said: “Next to these pictures our firsthand experience begins to retreat, to seem more and more trivial…It therefore becomes imperative to understand the picture itself.”20 Crimp’s exhibition at the New York Artist’s Space used the work of artists including Sherrie Levine, Troy Bauntuch and Robert Longo to display appropriation as a new mode of representation. The exhibition has a considerable impact on the art world – it launched a new art based on the (usually unauthorised) possession of the images and artefacts of others.21

Richard Prince is an appropriation artist who is commonly thought to have featured in the pivotal Pictures exhibition, despite having no connections with it whatsoever. His work however, addresses the same issues tackled by the artists in Crimp’s exhibition. Much of his work focused on the re-photography of caption less advertisements for high end products such as perfume, fashion and watches. Interested in commodity and consumption, “Prince was treated as a social communicator whose aim was to critique commodification.”22

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิตยสาร W ศิลปะปัญหา 201019 พฤศจิกายนความคิดของการใช้จัดสรรเพื่อการบริโภคของภาพเป็นสิ่งที่ได้รับการแก้ไขในปี 1977 นิทรรศการภาพสำคัญ ในแคตตาล็อกแสดงสินค้า ภัณฑารักษ์ดักลาสจีบตั้งข้อสังเกตการเจริญเติบโตเท่าที่ประสบการณ์ประจำวันของเราอยู่ภายใต้ภาพจากสื่อ เขากล่าวว่า: "ถัดจากรูปภาพเหล่านี้ พื้นที่ ๆ เราเริ่มถดถอย การดูเหมือนเล็กน้อยมาก... มันจึงกลายเป็นความจำเป็นที่จะเข้าใจรูปภาพตัวเอง" นิทรรศการ 20 จีบที่นิวยอร์กศิลปินพื้นที่ใช้งานของศิลปินเชอร์รี่ Levine, Troy Bauntuch และโรเบิร์ต Longo เพื่อแสดงจัดสรรใหม่เป็นการแสดง นิทรรศการผลกระทบอย่างมากในโลกศิลปะ – เปิดใหม่ศิลปะตามการครอบครอง (มักจะไม่ได้รับอนุญาต) ของรูปภาพและสิ่งของ others.21เจ้าชายริชาร์ดเป็นจัดสรรศิลปินที่มักคิดว่า จะมีห้องนิทรรศการรูปภาพสำคัญ แม้จะมีการเชื่อมต่อกับมันใด ๆ ทั้งสิ้น งานของเขาอย่างไรก็ตาม ที่อยู่ปัญหาเดียวกันแก้ได้ โดยศิลปินในนิทรรศการของจีบ มากของการทำงานของเขาเน้นเรื่องถ่ายภาพของคำอธิบายเฉพาะน้อยโฆษณาสำหรับผลิตภัณฑ์คุณภาพสูงเช่นน้ำหอม แฟชั่น และนาฬิกา สนใจสินค้าและปริมาณการใช้ "เจ้าชายถูกถือว่าเป็น communicator เป็นสังคมที่มีเป้าหมายคือวิพากษ์เป็นสินค้า" 22

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

W นิตยสารฉบับศิลปะพฤศจิกายน 201,019

คิดของการใช้การจัดสรรไปยังที่อยู่การบริโภคของภาพเป็นสิ่งที่ได้รับการแก้ไขในการพิจาณา 1977 นิทรรศการภาพ ในแคตตาล็อกนิทรรศการภัณฑารักษ์ดักลาสจีบตั้งข้อสังเกตที่มีขอบเขตการเจริญเติบโตที่มีประสบการณ์แบบวันต่อวันของเราถูกควบคุมโดยภาพจากสื่อ เขากล่าวว่า "ถัดจากภาพเหล่านี้ประสบการณ์โดยตรงของเราเริ่มที่จะล่าถอยไปดูเหมือนจะมากขึ้นและน่ารำคาญมากขึ้น ... มันจึงกลายเป็นความจำเป็นที่จะเข้าใจภาพของตัวเอง." นิทรรศการ 20 จีบที่นิวยอร์กศิลปินใช้พื้นที่การทำงานของศิลปินรวมทั้งเชอร์รี่ Levine ทรอย Bauntuch และโรเบิร์ตลองโกเพื่อแสดงจัดสรรเป็นโหมดใหม่ของการเป็นตัวแทน นิทรรศการมีผลกระทบอย่างมากในโลกศิลปะ - มันเปิดตัวงานศิลปะใหม่บนพื้นฐานของ (มักจะไม่ได้รับอนุญาต) มีไว้ในครอบครองของภาพและสิ่งประดิษฐ์ของ others.21

ริชาร์ดเจ้าชายเป็นศิลปินจัดสรรที่มักจะคิดว่าจะมีการให้ความสำคัญในการพิจาณารูปภาพ นิทรรศการแม้จะมีการเชื่อมต่อใด ๆ กับมัน แต่อย่างใด ผลงานของเขา แต่อยู่ในประเด็นเดียวกัน tackled โดยศิลปินในนิทรรศการของจีบ มากงานของเขามุ่งเน้นไปที่เรื่องการถ่ายภาพของคำบรรยายใต้ภาพโฆษณาน้อยลงสำหรับผลิตภัณฑ์ที่สิ้นสุดสูงเช่นน้ำหอม, แฟชั่นและนาฬิกา มีความสนใจในสินค้าโภคภัณฑ์และการบริโภค "เจ้าชายได้รับการรักษาเป็นนักสื่อสารทางสังคมที่มีจุดมุ่งหมายคือการวิจารณ์เป็นสินค้า." 22

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิตยสารฉบับเดือนพฤศจิกายน 201019 , ศิลปะความคิดของการจัดสรรที่อยู่ในการบริโภคของภาพเป็นสิ่งที่ถูกกล่าวถึงในรูป 2520 นิทรรศการสําคัญ . ในนิทรรศการแคตตาล็อก ผู้ดูแล ดักลาส จีบไว้เติบโตขอบเขตซึ่งประสบการณ์ประจำวันของเราถูกควบคุม โดยภาพจากสื่อ เขากล่าวว่า : " ต่อไปภาพเหล่านี้โดยตรงประสบการณ์ของเราเริ่มล่าถอย ดูเหมือนจะมากขึ้นและไร้สาระมากขึ้น . . . . มันจึงกลายเป็นขวางให้เข้าใจภาพตัวเอง " 20 จีบ นิทรรศการที่พื้นที่นิวยอร์กศิลปินใช้ผลงานของศิลปินรวมทั้งเชอร์รีเลอวีน ทรอย และ โรเบิร์ต bauntuch Longo แสดงการจัดสรรเป็นโหมด ใหม่ของการเป็นตัวแทน นิทรรศการได้ส่งผลกระทบต่อโลกศิลปะ–เปิดตัวผลงานใหม่ตาม ( ปกติไม่ได้รับอนุญาต ) ครอบครองของภาพและสิ่งประดิษฐ์ของ others.21ริชาร์ด เจ้าชายมีความเหมาะสม ศิลปิน ที่มักคิดว่า การแนะนำในนิทรรศการภาพสำคัญ แม้จะไม่มีการเชื่อมต่อกับมันเลย งานของเขา แต่ที่อยู่เดียวกันปัญหา tackled โดยศิลปินในการจีบของนิทรรศการ มากของงานที่เน้นเรื่องการถ่ายภาพพิธีกรโฆษณาน้อยกว่าผลิตภัณฑ์ end สูง เช่น น้ำหอม นาฬิกาแฟชั่นและ สนใจสินค้าและการบริโภค " เจ้าชายก็ถือว่าเป็นการสื่อสารทางสังคมที่มีเป้าหมายคือการวิจารณ์สินค้า . " 22