As shown by LC-OCD chromatograms th

As shown by LC-OCD chromatograms the loss of humics followed
a similar pattern to the loss of colour and A254, confirming
that humics were responsible for the colour in the effluent.
The final chromatograms for treated effluent demonstrated the
different impact of each treatment. It was observed that the
remaining concentration of the LMW compounds in the hydrogen
peroxide-containing systems was lower than for either UVC or
VUV irradiation alone as longer UV exposure and higher oxidant
dose degraded the intermediate and more resistant LMW compounds.
Even though UV and VUV irradiation seemed to behave
similarly on addition of 16 mg/L H2O2 with regard to loss of colour,
A254 and DOC, the LC-OCD chromatograms for the samples after
120 min treatment (Fig. 5b) showed greater degradation of the humics, accompanied by lower concentration of the LMW compounds
for the VUV systems, due to the in situ generation of HO•
following the depletion of H2O2 after 30 min. The smaller intermediate
products generated from the breakdown of the humic matter,
such as aldehydes and carboxylic acids, are more biodegradable
than the parent compounds [10]. For UVC, the increase in biodegradation
with increasing irradiation was inversely proportional to
the loss of A254. However, in the systems where hydroxyl radicals
were present, this relationship was valid only up to a point at
which increasing exposure time led to a relative decrease in formation
of BDOC compared with mineralisation. The hydroxyl radicals,
which primarily attacked the larger molecules, would also oxidise
the smaller more biodegradable DOC reducing the fraction available
for biodegradation. Hence, integration of UV-based treatment
with a downstream biological unit may result in enhanced effectiveness
for overall treatment performance (in terms of both colour
and DOC removal) as it would enable the removal of the biodegradable
intermediates. It would also reduce the energy required for
irradiation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงเป็น โดย chromatograms LC OCD ที่สูญเสีย humics ตาม
รูปแบบคล้ายการสูญเสียของสีและ A254 ยืนยัน
ให้ humics ชอบสีในน้ำทิ้ง
สาธิต chromatograms สุดท้ายสำหรับบำบัดน้ำทิ้ง
ผลกระทบต่าง ๆ ของการรักษาแต่ละ จะสังเกตที่การ
เหลือ ความเข้มข้นของสาร LMW ในไฮโดรเจน
เพอร์ออกไซด์ที่ประกอบด้วยระบบต่ำกว่าสำหรับ UVC อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ
VUV วิธีการฉายรังสีเพียงอย่างเดียวต่อแสง UV และอนุมูลอิสระสูง
ยาลดขั้นในระดับกลาง และทนมากขึ้น LMW สารประกอบ
แม้ว่าวิธีการฉายรังสี UV และ VUV ประจักษ์ประพฤติ
ทำนองเดียวกันกับแห่ง 16 mg/L H2O2 กับสูญเสียสี,
A254 และ DOC, chromatograms LC OCD ตัวอย่างหลังจาก
120 นาทีรักษา (ฟิก 5b) พบมากกว่าการสลายตัวของ humics มาพร้อมกับความเข้มข้นต่ำกว่าสาร LMW
สำหรับระบบ VUV เนื่องจากการสร้างใน situ HO•
ต่อจนหมดของ H2O2 หลังจาก 30 นาที ขนาดเล็กกลาง
ผลิตภัณฑ์ที่สร้างขึ้นจากการแบ่งของเรื่องฮิวมิค,
aldehydes และกรด carboxylic ใจสลายมาก
กว่าสารประกอบหลัก [10] สำหรับ UVC เพิ่ม biodegradation
ด้วยวิธีการฉายรังสีเพิ่มขึ้นเป็นสัดส่วน inversely กับ
A254 สูญเสีย อย่างไรก็ตาม ในระบบที่อนุมูลไฮดรอกซิล
แสดง ความสัมพันธ์นี้ถูกไปจนถึงจุดที่
ที่เพิ่มเวลาเปิดรับแสงลดลงสัมพันธ์ในก่อ
ของ BDOC เมื่อเทียบกับ mineralisation อนุมูลไฮดรอกซิล,
ซึ่งหลักโจมตีโมเลกุลใหญ่ จะแท้ชุบดำ
เอกสารสลายมากเล็กลดเศษว่าง
สำหรับ biodegradation ดังนั้น รวม UV ใช้รักษา
กับหน่วยทางชีวภาพปลายน้ำอาจส่งผลในการเพิ่มประสิทธิภาพ
สำหรับประสิทธิภาพการรักษาโดยรวม (ในสีทั้ง
และ DOC) เป็นมันจะเปิดใช้งานการเอาออกของย่อยสลายยาก
ตัวกลางได้ นอกจากนี้มันยังจะช่วยลดพลังงานที่จำเป็นสำหรับ
วิธีการฉายรังสี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่แสดงโดย LC-OCD chromatograms การสูญเสียของ humics ตาม
รูปแบบที่คล้ายกับการสูญเสียของสีและ A254 ยืนยัน
ว่า humics มีความรับผิดชอบสำหรับสีในน้ำทิ้ง
chromatograms สุดท้ายสำหรับน้ำเสียที่ได้รับแสดงให้เห็นถึง
ผลกระทบที่แตกต่างกันของแต่ละการรักษา มันถูกตั้งข้อสังเกตว่า
มีความเข้มข้นที่เหลืออยู่ของสาร LMW ในไฮโดรเจน
เปอร์ออกไซด์ระบบที่มีต่ำกว่าอย่างใดอย่างหนึ่งหรือ UVC
VUV การฉายรังสีเพียงอย่างเดียวในขณะที่การเปิดรับแสงยูวีอีกต่อไปและอนุมูลอิสระที่สูงกว่า
ปริมาณการสลายกลางและทนต่อสาร LMW
แม้ว่า UV และ VUV การฉายรังสีดูเหมือนจะมีพฤติกรรม
คล้ายกับการเพิ่มขึ้นของ 16 mg / L H2O2 ในเรื่องเกี่ยวกับการสูญเสียของสีที่มี
A254 และ DOC, chromatograms LC-OCD ตัวอย่างหลังจาก
120 นาทีการรักษา (รูปที่ 5b) แสดงให้เห็นว่าการย่อยสลายมากขึ้นของ humics พร้อมด้วย ความเข้มข้นต่ำของสาร LMW
สำหรับระบบ VUV เนื่องจากในการผลิตแหล่งกำเนิดของ HO •
ต่อไปนี้การสูญเสียของ H2O2 หลังจาก 30 นาที กลางเล็ก
ผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากการสลายของสารฮิวมิก,
เช่นลดีไฮด์และกรดคาร์บอกซิจะย่อยสลายได้มากขึ้น
กว่าสารผู้ปกครอง [10] สำหรับ UVC เพิ่มขึ้นในการย่อยสลาย
ด้วยการฉายรังสีที่เพิ่มขึ้นเป็นสัดส่วนผกผันกับ
การสูญเสียของ A254 แต่ในระบบที่อนุมูลมักซ์พลังค์
ในปัจจุบันความสัมพันธ์นี้เป็นที่ถูกต้องเท่านั้นถึงจุด
เวลาที่เปิดรับเพิ่มขึ้นนำไปสู่การลดลงในการสร้างความสัมพันธ์
ของ BDOC เมื่อเทียบกับแร่ อนุมูลมักซ์พลังค์,
ซึ่งส่วนใหญ่โจมตีโมเลกุลที่มีขนาดใหญ่ก็จะ oxidise
DOC ย่อยสลายได้มากขึ้นมีขนาดเล็กลดส่วนที่มี
การย่อยสลายทางชีวภาพ ดังนั้นการบูรณาการของการรักษารังสียูวีที่ใช้
กับหน่วยชีวภาพน้ำอาจส่งผลให้ประสิทธิภาพในการเพิ่ม
ประสิทธิภาพการรักษาโดยรวม (ทั้งในแง่ของสี
และการกำจัด DOC) ตามที่จะช่วยให้การกำจัดย่อยสลาย
ตัวกลาง นอกจากนี้ยังจะช่วยลดพลังงานที่จำเป็นสำหรับ
การฉายรังสี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่แสดงโดย lc-ocd กลิ่นการสูญเสีย humics ตาม
รูปแบบคล้ายกับการสูญเสียสีและ a254 ยืนยัน
ที่ humics รับผิดชอบสีในน้ำทิ้ง บำบัดกลิ่นสุดท้าย

ถือว่าแสดงให้เห็นผลกระทบที่แตกต่างกันของการรักษาแต่ละ พบว่า ความเข้มข้นของ lmw
เหลือสารประกอบไฮโดรเจน
เปอร์ออกไซด์ที่มีระบบต่ำกว่าอย่างใดอย่างหนึ่งหรือการฉายรังสี UVC
VUV คนเดียวอีกต่อไป และสูงกว่าสารรังสี UV การสลาย
ขั้นกลาง และทนต่อสาร lmw .
แม้ว่า UV และรังสี VUV ดูจะทำตัว
เหมือนกับการบวก 16 mg / l H2O2 เกี่ยวกับการสูญเสียสี
a254 และหมอ การ lc-ocd กลิ่นสำหรับตัวอย่างหลังจาก
120 นาที ( รูปที่ การรักษา5B ) พบมากกว่าการย่อยสลายของ humics พร้อมด้วยลดความเข้มข้นของสารประกอบ lmw
สำหรับ VUV ระบบ เนื่องจากใน situ รุ่นของโฮ -
ต่อไปนี้การสลายหลังจาก 30 นาทีขนาดเล็กกลาง
ผลิตภัณฑ์ที่เกิดจากการสลายของเรื่องฮิวมิก
, เช่น อัลดีไฮด์ และกรดอินทรีย์คือ ย่อยสลายได้มากขึ้น
กว่าพ่อแม่ ) [ 10 ] สำหรับ UVC ,เพิ่มการย่อยสลายด้วยการฉายรังสีเพิ่ม

เป็นปฏิภาคผกผันกับการสูญเสียของ a254 . อย่างไรก็ตาม ในระบบที่ไฮดรอกซิลอนุมูล
อยู่ในปัจจุบัน ความสัมพันธ์นี้ใช้ได้เฉพาะถึงจุดที่
ซึ่งเพิ่มเวลานำไปสู่การลดลงในการก่อตัวของญาติ
บำบัดเมื่อเทียบกับ mineralisation . อนุมูลไฮดรอกซิล , ซึ่งเป็นโมเลกุลขนาดใหญ่
ทำร้าย ,ก็จะรวมตัวกับอ็อกซิเจน
ขนาดเล็กย่อยสลายได้มากกว่าหมอ ลดสัดส่วนของ
ในการย่อยสลาย . ดังนั้น การใช้ UV รักษา
กับท้ายหน่วยชีวภาพ อาจส่งผลให้เพิ่มประสิทธิภาพการรักษาประสิทธิภาพ
โดยรวม ( ในแง่ของทั้งสองสี
และกำจัดหมอ ) มันจะช่วยกำจัดของตัวกลางที่สามารถย่อยสลายได้

มันก็จะลดพลังงานที่ต้องใช้สำหรับ
การฉายรังสี