Thailand is a middle-income country

Thailand is a middle-income country with an impressive GDP growth rate of approximately 7% over the past half century. Facing a ‘middle income trap,’ Thailand is struggling to move from labor-intensive industry to higher value added activities, such as advanced engineering, design and research and development (R&D). So far the failure in overcoming such a trap is, to a large extent, due o weak and fragmented national innovation system. Passive and slow technological learning of firms, ineffective and incoherent government policies, isolated education and training institutes, technologically unsupportive and risk-avert financial institutions, incompetent and politicized trade/industry associations and unfavorable institutional context has been perpetuated circumstances for the past fifty years of Thailand’s industrialization. Though there are some major initiatives recently, they failed to instill an effective and long-lasting learning process in the Thai NIS leading to successful industrial and technological catching up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีรายได้ปานกลางที่มีอัตราการเจริญเติบโตที่น่าประทับใจของจีดีพีประมาณ 7% ในช่วงครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา หันหน้าไปทาง 'กับดักรายได้ปานกลาง,' ไทยกำลังดิ้นรนที่จะย้ายจากอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานมากถึงมูลค่าที่สูงกว่ากิจกรรมเช่นการออกแบบขั้นสูงด้านวิศวกรรมและการวิจัยและพัฒนา (R &ง) เพิ่ม เพื่อให้ห่างไกลความล้มเหลวในการเอาชนะกับดักดังกล่าวคือการขอบเขตขนาดใหญ่เนื่องจาก o ระบบนวัตกรรมที่อ่อนแอและมีการกระจายตัวในระดับชาติ เทคโนโลยีการเรียนรู้เรื่อย ๆ และช้าของ บริษัท ไม่ได้ผลและเชื่อมโยงนโยบายของรัฐบาลการศึกษาที่แยกและสถาบันฝึกอบรม unsupportive เทคโนโลยีและไม่มีความเสี่ยงป้องกันไม่ให้เกิดสถาบันการเงินบริบทของสถ​​าบันการเมืองที่ไร้ความสามารถและสมาคมการค้า / อุตสาหกรรมและร้ายได้รับการชุลมุนสถานการณ์สำหรับที่ผ่านมาห้าสิบปีของอุตสาหกรรมของประเทศไทย แม้ว่าจะมีบางความคิดริเริ่มที่สำคัญเมื่อเร็ว ๆ นี้พวกเขาล้มเหลวในการปลูกฝังกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพและยาวนานในไทย Nis นำไปสู่​​การประสบความสำเร็จในอุตสาหกรรมและเทคโนโลยีจับขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศไทยเป็นประเทศน่าประทับใจของ GDP อัตราการเติบโตประมาณ 7% เห็นกว่าศตวรรษครึ่งผ่านมา หันหน้าไปทาง "กับดักรายได้ปานกลาง" ไทยกำลังดิ้นรนเพื่อไปจากอุตสาหกรรม labor-intensive มูลค่าสูงเพิ่มกิจกรรม วิศวกรรมขั้นสูง ออกแบบ และวิจัย และพัฒนา (R&D) จนล้มเหลวในการขจัดหมดสิ้นเช่นกับดักจะ ขนาดใหญ่ ครบกำหนด o ระบบนวัตกรรมแห่งชาติที่อ่อนแอ และมีการกระจายตัว เรียนเทคโนโลยีแฝง ความเร็วของบริษัท นโยบายของรัฐบาลไม่มีประสิทธิภาพ และไม่ติดต่อกัน แยกต่างหากศึกษาและฝึกอบรมสถาบัน unsupportive เทคโนโลยี และความเสี่ยงเป็นสถาบันการเงิน ไร้ความสามารถ และ politicized ค้า/อุตสาหกรรมเชื่อมโยงและบริบทสถาบันร้ายแล้วสถานการณ์ perpetuated ห้าสิบปีที่ผ่านมาของไทยทวีความรุนแรงมาก แม้ว่ามีบางโครงการที่สำคัญเมื่อเร็ว ๆ นี้ พวกเขาไม่สามารถปลูกฝังกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ และยาวนานในนิสไทยที่นำไปสู่ความสำเร็จอุตสาหกรรม และเทคโนโลยีจับค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศไทยเป็นประเทศรายได้ระดับกลางที่มีอัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจที่น่าประทับใจของประมาณ 7% ในช่วงครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา หันหน้าเข้าหา'กับรายได้ส่วนกลางที่"ประเทศไทยคือต้องดิ้นรนเพื่อย้ายจากอุตสาหกรรมใช้แรงงานในการค่าที่สูงกว่าเพิ่มกิจกรรมต่างๆเช่นการวิจัยและพัฒนาและการออกแบบทางด้านวิศวกรรมขั้นสูง( r&d ) ดังนั้นไกลความล้มเหลวในการเอาชนะกับดักที่มีในขอบเขตที่กว้างใหญ่ระบบนวัตกรรมแห่งชาติเนื่องจาก O อ่อนแอและแยกย่อย. พาสซีฟและการเรียนรู้ทางเทคโนโลยีของบริษัทช้าตามนโยบายของรัฐบาลไม่ได้ผลและไม่เกาะกันสถาบันแยกการศึกษาและการฝึกอบรมการกำกับสถาบันการเงินทางการเงินและความเสี่ยงทางด้านเทคโนโลยี unsupportive - ลดความร้อนแรงบริบททางสถาบันไม่เอื้อและการเชื่อมโยงการค้า/อุตสาหกรรมไร้ความสามารถและได้รับการ perpetuated politicized สถานการณ์สำหรับห้าสิบปีที่ผ่านมาของอุตสาหกรรมของประเทศไทย แม้จะมีความคิดริเริ่มที่สำคัญบางอย่างเมื่อไม่นานมานี้ก็ไม่สามารถนำเข้าไปกระบวนการการเรียนรู้ที่มี ประสิทธิภาพ และมีอายุการใช้งานที่ยาวนานในไทย n ที่นำไปสู่ความสำเร็จอุตสาหกรรมและเทคโนโลยีจับได้