Pretty much spells out commercials

Pretty much spells out commercials in a nutshell, doesn’t it? Commercials are extremely short, so much so that many are as short as 20 to 30 seconds in length. And yet in that short span of time we are so engaged as to be introduced to something we didn’t even know we needed. Then we see a single commercial, on average, 6-7 times a day, reinforced by billboards, signs, colors, and sound. We’re bombarded with images which have one purpose: to get us to buy their products. What if we could recreate this experience, get students to buy into what we’re teaching them?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวยมากแจงโฆษณาในสั้น ไม่มัน โฆษณาจะสั้นมาก มากที่หลายคนจะสั้นเพียง 20-30 วินาทีความยาว และยังได้ ในระยะเวลาที่สั้น เราจะหมั้นดังนั้นเป็นไปได้แนะนำให้เราไม่ได้รู้เราจำเป็น แล้วเราดูพาณิชย์เดี่ยว เฉลี่ย 6 - 7 ครั้งต่อวัน เสริม ด้วยป้ายโฆษณา ป้าย สี และเสียง เราจะ bombarded กับภาพที่มีวัตถุประสงค์ที่หนึ่ง: จะให้ซื้อผลิตภัณฑ์ของตน ถ้าเราสามารถสร้างประสบการณ์นี้ รับนักศึกษาซื้อในสิ่งที่เรากำลังสอนนั้นหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวยมาก spells ออกโฆษณาสั้นไม่ได้หรือไม่ โฆษณาจะสั้นมากมากเพื่อให้จำนวนมากที่สั้นที่สุดเท่าที่ 20 ถึง 30 วินาทีในระยะเวลา และยังในการที่ช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เรามีส่วนร่วมเพื่อที่จะได้รับการแนะนำให้รู้จักกับสิ่งที่เราไม่ได้รู้ว่าเราจำเป็นต้องมี จากนั้นเราจะเห็นในเชิงพาณิชย์เดียวโดยเฉลี่ย 6-7 ครั้งต่อวันเสริมด้วยป้าย, ป้าย, สีและเสียง เรากำลังถล่มด้วยภาพที่มีวัตถุประสงค์หนึ่งที่จะได้รับเราจะซื้อสินค้าของพวกเขา สิ่งที่ถ้าเราสามารถสร้างประสบการณ์นี้ได้รับนักเรียนที่จะซื้อในสิ่งที่เรากำลังสอนได้อย่างไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวยมาก spells ออกโฆษณาในรุป ไม่ใช่เหรอ โฆษณาจะสั้นมาก มากดังนั้นหลายสั้น 20 ถึง 30 วินาทีในความยาว แต่ในช่วงเวลาอันสั้นเราจะหมั้นเพื่อที่จะได้รู้จักกับสิ่งที่เราไม่รู้ว่าเราต้องการ แล้วเราเห็นเชิงพาณิชย์เดี่ยวโดยเฉลี่ย 6-7 ครั้งต่อวัน เสริมด้วยป้ายโฆษณา , ป้าย , สี และเสียงเรากำลัง bombarded กับภาพซึ่งมีวัตถุประสงค์หนึ่งเพื่อให้เราซื้อผลิตภัณฑ์ของตน ถ้าเราสามารถสร้างประสบการณ์นี้ให้นักเรียนซื้อในสิ่งที่เราสอนพวกเขา ?