from far away. Colors all colors tu

from far away. Colors all colors turn distractingly rich. Afterward: relief, release, a rush of pleasure a certain increasing grayness which disappears instantly once another inexplicably pretty object is spotted Boutiques, bookstores, gift shops, pharmacies all these we frequent when a change in school policy allows students to leave the school during free periods to explore the cultural offerings of the city." Our hauls become larger, our methods brazen. In a sprawling unisex clothing store, a young salesman with a downy mustache shows me to a fitting room. Whenever I glance at him, he's look- ing at me with dark, flashing eyes. He doesn't count the hangers but checks hear to see that every dress has one I Susan outside talking to him, saying she doesn't need clothes. "Do you have a boyfriend?" he asks. I pull the curtain open. Four dresses and four hangers Walk fast," I say outside, ignoring her"Did you get anything? We round the corner onto Eighty-ninth Street. The dress is in my purse. The hanger inches lower and lower down my back, finally clattering onto the sidewalk. Her laugh: air escaping from a balloon. I scoop the hanger up fast. I break it in half, the thick plastic raking my hand as it splits with a cracking sound. I twenty-five." he doesn't ask where bought it. Where did you get this? asks Mr. Donnelly when I give him a heavy picture book with color plates, entitled The Life of Mozart He's a tall, thin young with pockmarked cheeks and ironic, smiling eyes. Susan often says that with his talent, he could have been a lot more than a music teacher in a girls' school"I ripped it off from Stanley's," I say. "Stanley's," he repeats slowly. "That guy's a friend of mine. I have a charge account there." "So? Take it back if you don't like it. Tell him you took it." My voice is firm. him, things are perplexingly complicated much too complicated to act on. He muses to our class all the time about questions that have never satisfactorily been answered: Did Sussmayr finish the Requiem in D minor as Mozart had intended? Could Chopin have in larger areas of composition? Dilemma was his charm undoing. "He's obviously thrown his life away," Susan often says decisively. And I don't know whether to agree or disagree, so I say nothing It is spring and junior year. The season has arrived unfairly early, in February, and signs of it are everywhere: that smell of rain and wet turf, even on diffused light. The season's aching promise disturbs me. What is the future? Senior year, college, the rest of life. I imagine you have to be thin blond, and confident to meet spring on equal terms. "Want to go for a walk?" Susan asks on this certain February morning and I know what that means and I go along The street is crowded with shoppers, workmen, and women pushing pu toddlers along in strollers. A redhead in toddlers along in strollers. the distance looks just like Andy no longer a regular companion of ours but as she comes closer, she becomes a stranger. We stop before an old-fashioned drugstore with a display of trusses in the window. The store is dark and cool inside, with a comforting medicinal smell. The long aisles are lined with shampoos, lotions, bubble baths, and intriguing tonics. In a large glass display case, hairbrushes and shampoos, intriguing tonics. In a large glass display case, hairbrushes and tortoiseshell combs are pinned onto red velvet like rare butterflies mounted in a museum"Can I help you girls?" asks the old man at the counter, poking his head intended? Could Chopin have triumphed in"larger areas of composition? Dilemma was his charm also his undoing. "He's obviously thrown his life away," Susan often says decisively. And I don't know whether to agree or disagree, so I say nothing It is spring and junior year. The season has arrived unfairly early, in February, and signs of it are everywhere: that smell of rain and wet turf, even on blocks far from the park; that pitiless, diffused light. The season's aching promise disturbs me What is the future? Senior year, college, the rest of life. I imagine you have to be thin blond, and confident to meet spring on equal terms"Want to go for a walk?" Susan asks on this certain February morning and I know what that means and I go along. The street is crowded with shoppers, workmen, and women pushing Pudgy workmen, toddlers along in strollers. A redhead in the distance looks just like Andy no longer a regular companion of ours but as she comes closer, she becomes a stranger. We stop before an old-fashioned drugstore with a display of trusses in the window. The store is dark and cool inside, with a comforting medicinal smell. The long aisles are lined with shampoos, lotions, bubble baths, and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดินทาง สีสีทั้งหมดเปิดรวย distractingly หลังจากนั้น: บรรเทา จำหน่าย ของความสุขที่เพิ่มขึ้น grayness บางอย่างที่หายไปได้ทันทีเมื่อวัตถุอื่นสวย inexplicably ออกจะพบร้าน ร้านหนังสือ ร้านของที่ระลึก ร้านขายยาทั้งหมดเหล่านี้เราพบบ่อยเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงในนโยบายของโรงเรียนทำให้นักเรียนจากโรงเรียนในระหว่างฟรีระยะเวลาการสำรวจเสนอวัฒนธรรมของเมือง นี้ " ท่ามกลางของเรากลายเป็นขนาดใหญ่ วิธีทำด้วยทองเหลือง ร้านเสื้อผ้า unisex แผ่กิ่งก้านสาขา ขายหนุ่มกับหนวดนุ่มแสดงฉันในห้องฟิตติ้ง เมื่อผมเหลือบมองที่เขา เขาเป็นดู-ing ที่ มีสีเข้ม กระพริบตา เขาไม่นับที่แขวน แต่เช็คได้ยินว่า ทุกชุด มีหนึ่งฉันศิริรัตน์อยู่พูดกับเขา ว่า เธอไม่ต้องการเสื้อผ้า "คุณมีแฟน" เขาถาม ฉันดึงผ้าม่านเปิด ชุดที่สี่และสี่แขวนเดินอย่างรวดเร็ว ฉันพูดนอก ละเว้นเธอ "คุณได้อะไร เรารอบมุมบนถนนแปดสิบเก้า ชุดอยู่ในกระเป๋า นิ้วแขวนต่ำ และลดลงหลัง clattering ลงบนทางเท้าในที่สุด เสียงหัวเราะของเธอ: อากาศหนีออกจากบอลลูน ผมตักแขวนขึ้นอย่างรวดเร็ว ฉันทำลายมันครึ่ง raking มือมันแยกเสียงกรอบพลาสติกหนา I. ยี่สิบห้า"เขาไม่ได้ถามที่ซื้อมัน คุณสามารถได้รับนี้หรือไม่ ถามนาย Donnelly เมื่อให้เขาเป็นหนังสือภาพหนักกับสีแผ่น สิทธิในชีวิตของโมสาร์ทเขาของความสูง บางหนุ่ม pockmarked แก้มและตาแดกดัน ยิ้ม ศิริรัตน์กล่าวว่า ความสามารถพิเศษของเขา เขามีมากขึ้นกว่าครูดนตรีในโรงเรียนของเด็กผู้หญิง "ผมฉีกมันจากของสแตนลีย์ ผมพูด "ของสแตนลีย์ เขาซ้ำช้า "คนนั้นของเพื่อนของฉัน ฉันมีบัญชีเงินมี" "ดังนั้น จะกลับมาถ้าคุณไม่ชอบมัน บอกเขาเอามัน" เสียงของฉันเป็นบริษัท เขา สิ่งที่มีความซับซ้อน perplexingly มากซับซ้อนเกินไปดำเนินการ เขา muses กับชั้นของเราตลอดเวลาเกี่ยวกับคำถามที่ไม่น่าพอใจได้รับการตอบกลับ: ไม่ Sussmayr จบ Requiem ใน D รองตามโมสาร์ทได้ โชแปงอาจมีในพื้นที่ขนาดใหญ่ขององค์ คายถูกยกเลิกเสน่ห์ของเขา "เขามีชัดโยนไปในชีวิตของเขา ซูซานกล่าวเด็ดขาด และไม่ทราบว่าจะเห็นด้วย หรือไม่เห็น ด้วย ดังนั้นฉันจะพูดอะไรมันเป็นฤดูใบไม้ผลิและจูเนียร์ปี ฤดูกาลมาถึงธรรมเร็ว กุมภาพันธ์ และสัญญาณของมันมีทุก: ที่กลิ่นของฝนและหญ้าเปียก แม้แต่การกระจายแสง ฤดูกาลของสัญญาปวดม่น อนาคตคืออะไร ปี วิทยาลัย ส่วนเหลือของชีวิต ฉันลองนึกภาพคุณจะบางทอง และยึดมั่นในฤดูใบไม้ผลิบนเงื่อนไขเท่านั้น "ต้องการไปเดิน" ซูซานถามนี้เช้ากุมภาพันธ์บาง และผมทราบว่าหมายถึงที่และไปตามถนนจะแออัด ด้วยนักช้อป ญี่ปุ่น และผู้หญิงที่ผลักดันเด็กวัยหัดเดินของปูตามในรถเข็น แดงในเด็กวัยหัดเดินตามในรถเข็น ระยะทางดูเหมือน Andy ไม่ เพื่อนปกติของเรา แต่เป็นเธอมาใกล้ชิด เธอกลายเป็นคนแปลกหน้า เราหยุดก่อนร้านขายยาโบราณกับการแสดงของโครงถักในหน้าต่าง ร้านมืด และเย็นอยู่ภายใน มีกลิ่นยาปลอบโยน มีแชมพู โลชั่น อาบน้ำฟอง และบำรุงรักเรียงเก็บยาว ในแก้วขนาดใหญ่แสดงกรณี hairbrushes และ แชมพู ไวน์บำรุง ในแก้วขนาดใหญ่แสดงกรณี hairbrushes และ tortoiseshell หวีปักหมุดลงบนผ้ากำมะหยี่สีแดงเหมือนผีเสื้อหายากติดตั้งในพิพิธภัณฑ์ "ให้ฉันช่วยสาว" ถามคนที่เคาน์เตอร์ poking เหล่าหัวหน้าของเขาไว้หรือไม่ ไม่ได้เอาชนะโชแปงใน "ขนาดใหญ่พื้นที่ขององค์ประกอบหรือไม่ คายมีเสน่ห์ของเขายังยกเลิกของเขา "เขามีชัดโยนไปในชีวิตของเขา ซูซานกล่าวเด็ดขาด และไม่ทราบว่าจะเห็นด้วย หรือไม่เห็น ด้วย ดังนั้นฉันจะพูดอะไรมันเป็นฤดูใบไม้ผลิและจูเนียร์ปี ฤดูกาลมาถึงธรรมเร็ว กุมภาพันธ์ และสัญญาณของมันมีทุก: ที่กลิ่นของฝนและหญ้าเปียก แม้ในบล็อกไกลจากสวนสาธารณะ แสงที่ pitiless กระจาย ฤดูกาลของสัญญาปวดม่นในอนาคตคืออะไร ปี วิทยาลัย ส่วนเหลือของชีวิต ผมลองนึกภาพคุณจะบางทอง และยึดมั่นในฤดูใบไม้ผลิบนเงื่อนไขเท่ากับ "ต้องการไปเดิน" ซูซานถามนี้เช้ากุมภาพันธ์บาง และผมทราบว่าหมายความว่า และไปตามนั้น ถนนเต็มไป ด้วยนักช้อป ญี่ปุ่น และผู้หญิงดันอวัยวะเพศญี่ปุ่น เด็กวัยหัดเดินตามในรถเข็น แดงในระยะทางลักษณะเหมือน Andy ไม่ เพื่อนปกติของเรา แต่เป็นเธอมาใกล้ชิด เธอกลายเป็นคนแปลกหน้า เราหยุดก่อนร้านขายยาโบราณกับการแสดงของโครงถักในหน้าต่าง ร้านมืด และเย็นอยู่ภายใน มีกลิ่นยาปลอบโยน เก็บยาวเรียงรายไป ด้วยแชมพู โลชั่น ฟองอ่างอาบ น้ำ และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากที่ห่างไกล. สีทุกสีที่อุดมไปด้วยเปิด distractingly หลังจากนั้น: บรรเทา, ปล่อย, การวิ่งของความสุข grayness เพิ่มขึ้นบางอย่างที่หายไปทันทีครั้งเดียววัตถุอื่นสวยลึกลับเป็นด่างบูติกร้านหนังสือ, ร้านของที่ระลึก, ร้านขายยาทั้งหมดเหล่านี้เราบ่อยเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงนโยบายการโรงเรียนช่วยให้นักเรียนออกจากโรงเรียนในช่วงฟรี ระยะเวลาในการสำรวจด้านวัฒนธรรมของเมือง. "ลากของเรากลายเป็นใหญ่, วิธีการของเราหน้าด้าน. ในร้านขายเสื้อผ้าแผ่กิ่งก้านสาขา unisex, พนักงานขายหนุ่มที่มีหนวดน้ำค้างแสดงให้เห็นว่าฉันไปห้องลอง. เมื่อใดก็ตามที่ผมเหลือบมองไปที่เขาเขา look- ไอเอ็นจีที่ผมด้วยสีเข้มตากระพริบ. เขาไม่นับไม้แขวน แต่การตรวจสอบการได้ยินจะเห็นว่าทุกคนมีชุดหนึ่งที่ผมซูซานนอกพูดคุยกับเขาว่าเธอไม่ต้องการเสื้อผ้า. "คุณมีแฟน?" เขา ถาม. ฉันดึงม่านเปิด. สี่ชุดและสี่ไม้แขวนเสื้อเดินเร็ว, "ฉันพูดออกไปข้างนอกโดยไม่สนใจเธอว่า" คุณไม่ได้รับอะไรที่เรารอบมุมบนแปดสิบเก้าถนน. การแต่งกายเป็นในกระเป๋าของฉัน. แขวนนิ้วปลาย และลดลงหลังของฉันในที่สุดกระทบลงบนทางเท้า เสียงหัวเราะของเธอ: อากาศหนีออกมาจากบอลลูน ผมตักแขวนขึ้นอย่างรวดเร็ว ฉันทำลายมันในช่วงครึ่งปีพลาสติกหนา raking มือของฉันเป็นมันแยกด้วยเสียงที่แตก ฉันยี่สิบห้า. "เขาไม่ได้ขอให้ที่ซื้อมัน. คุณไม่ได้รับนี้อยู่ที่ไหนขอให้นาย Donnelly เมื่อฉันให้เขามีหนังสือภาพหนักด้วยแผ่นสีสิทธิชีวิตของโมซาร์ทเขาเป็นคนที่สูงบางหนุ่มสาวที่มีหน้าข้าวตัง แก้มและแดกดันตายิ้ม. ซูซานมักจะบอกว่ามีความสามารถพิเศษของเขาเขาจะได้รับมากขึ้นกว่าที่ครูสอนดนตรีในโรงเรียนหญิง "ผมฉีกมันออกจากสแตนลี่ย์," ฉันพูด. "สแตนลี่ย์" เขาซ้ำช้า . "ผู้ชายที่เพื่อนของฉัน ฉันมีบัญชีค่าใช้จ่ายมี. "" ดังนั้น? เอามันกลับมาถ้าคุณไม่ชอบมัน ... บอกเขาว่าคุณเอามัน "เสียงของฉันคือ บริษัท เขาสิ่งที่ perplexingly ซับซ้อนมากซับซ้อนเกินไปที่จะดำเนินการกับเขาแรงบันดาลใจในชั้นเรียนของเราตลอดเวลาเกี่ยวกับคำถามที่ว่าไม่เคยได้รับเป็นที่น่าพอใจตอบ: ไม่ Sussmayr จบบังสุกุลที่ดีกว่า เป็น Mozart ตั้งใจ? โชแปงอาจมีในพื้นที่ขนาดใหญ่ขององค์ประกอบ? Dilemma เป็นหายนะเสน่ห์ของเขา. "เขาโยนอย่างเห็นได้ชัดในชีวิตของเขาออกไป" ซูซานมักจะกล่าวอย่างเด็ดขาด. และผมก็ไม่ทราบว่าจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยดังนั้นฉันพูดอะไร มันเป็นฤดูใบไม้ผลิและต้นปีในฤดูกาลนี้ได้มาอย่างไม่เป็นธรรมต้นในเดือนกุมภาพันธ์และสัญญาณของมันมีทุกที่:.. กลิ่นของฝนและสนามหญ้าเปียกว่าแม้ในแสงพร่าสัญญาน่าปวดหัวของฤดูกาลรบกวนฉันคืออะไรอนาคตอาวุโส. ปี, วิทยาลัย, ส่วนที่เหลือของชีวิต. ฉันคิดว่าคุณจะต้องเป็นสีบลอนด์บางและมีความมั่นใจที่จะตอบสนองในฤดูใบไม้ผลิที่เท่าเทียมกัน. "ต้องการที่จะไปเดินเล่น?" ซูซานถามว่าในเช้าวันนี้กุมภาพันธ์บางอย่างและฉันรู้ว่าสิ่งที่วิธีการและ ผมไปตามถนนเป็นที่แออัดไปด้วยผู้ซื้อกองทุนเงินทดแทนและสตรีผลักดันเด็กวัยหัดเดิน PU พร้อมในรถเข็น แดงในเด็กวัยหัดเดินพร้อม ๆ กันในรถเข็น ระยะทางที่มีลักษณะเช่นเดียวกับแอนดี้ไม่สหายปกติของเรา แต่เป็นเธอมาใกล้ชิดเธอจะกลายเป็นคนแปลกหน้า เราหยุดก่อนที่ร้านขายยาสมัยเก่ากับการแสดงของปิดปากในหน้าต่าง เก็บเป็นที่มืดและเย็นภายในมีกลิ่นสมุนไพรปลอบโยน ทางเดินยาวเรียงรายไปด้วยแชมพู, โลชั่น, อาบน้ำฟองและยาบำรุงที่น่าสนใจ ในกรณีแสดงแก้วขนาดใหญ่ hairbrushes และแชมพู, ยาบำรุงที่น่าสนใจ ในกรณีแสดงแก้วขนาดใหญ่ hairbrushes และหวีกระดองเต่าถูกตรึงบนผ้ากำมะหยี่สีแดงเหมือนผีเสื้อที่หายากอยู่ในพิพิธภัณฑ์ "ฉันสามารถช่วยให้คุณสาว ๆ ?" ถามคนเก่าที่เคาน์เตอร์โผล่หัวของเขาตั้งใจ? อาจโชแปงได้รับชัยชนะใน "พื้นที่ขนาดใหญ่ขององค์ประกอบ? Dilemma เป็นเสน่ห์ของเขายังหายนะของเขา." เขาโยนอย่างเห็นได้ชัดในชีวิตของเขาออกไป "ซูซานมักจะกล่าวอย่างเด็ดขาด. และผมก็ไม่ทราบว่าจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยดังนั้นฉันพูดอะไรมัน เป็นฤดูใบไม้ผลิและต้นปีในฤดูกาลนี้ได้มาอย่างไม่เป็นธรรมต้นในเดือนกุมภาพันธ์และสัญญาณของมันมีทุกที่:. กลิ่นของฝนและสนามหญ้าเปียกว่าแม้ในบล็อกไกลจากสวนสาธารณะนั่นโหดร้าย, การกระจายแสงของฤดูกาลที่น่าปวดหัวขัดขวางสัญญา. ฉันคืออะไรอนาคตหรือไม่ปีอาวุโส, วิทยาลัย, ส่วนที่เหลือของชีวิต. ฉันคิดว่าคุณจะต้องเป็นสีบลอนด์บางและมีความมั่นใจที่จะตอบสนองในฤดูใบไม้ผลิที่เท่าเทียมกัน "ต้องการที่จะไปเดินเล่น?" ซูซานถามว่าในเช้าวันนี้กุมภาพันธ์บางอย่างและ ฉันรู้ว่าสิ่งที่หมายถึงและฉันไปพร้อม. ถนนเป็นที่แออัดไปด้วยผู้ซื้อกองทุนเงินทดแทนและสตรีผลักดันกองทุนเงินทดแทนจ้ำม่ำวัยหัดเดินพร้อม ๆ กันในรถเข็น. แดงในระยะทางที่มีลักษณะเช่นเดียวกับแอนดี้ไม่สหายปกติของเรา แต่เป็นเธอมา ใกล้ชิดและเธอจะกลายเป็นคนแปลกหน้า. เราหยุดก่อนที่ร้านขายยาสมัยเก่ากับการแสดงของปิดปากในหน้าต่าง เก็บเป็นที่มืดและเย็นภายในมีกลิ่นสมุนไพรปลอบโยน ทางเดินยาวเรียงรายไปด้วยแชมพู, โลชั่น, อาบน้ำฟองและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากที่ไกลๆ สีทุกสี เปิดอย่างน่ารำคาญมากมาย ภายหลัง : บรรเทา , ปล่อย , การเร่งของความสุขบางอย่างเพิ่มสีเทาซึ่งหายไปทันทีเมื่อวัตถุลึกลับสวยอีกเป็นด่าง บูติก ร้านหนังสือ ร้านขายของที่ระลึก ร้านพวกนี้เราบ่อย ๆ เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงในนโยบายโรงเรียนอนุญาตให้นักเรียนออกจากโรงเรียนในช่วงฟรีเพื่อสำรวจข้อเสนอทางวัฒนธรรมของเมือง " ลากของเรากลายเป็น ขนาดใหญ่ วิธีของเรา น่าไม่อาย ในหลังร้านเสื้อผ้า unisex , พนักงานขายหนุ่มที่มีหนวดขนอ่อนแสดงฉันเข้าห้องลองเสื้อ เมื่อใดก็ตามที่ฉันมองเขา เขาก็มองฉันด้วย - ing ที่มืด , การกระพริบตา เขาไม่นับ ไม้แขวน แต่ตรวจสอบเพื่อดูว่า ทุกชุดมีได้ยินฉันซูซานออกไปคุยกับเขา เธอไม่ได้ต้องการเสื้อผ้า " . คุณมีแฟนรึยัง ? " เขาถาม ฉันดึงม่านเปิด สี่ชุดและ 4 ไม้แขวนเดินเร็ว " ฉันพูดออกไป ไม่สนใจ เธอได้อะไรบ้างไหม เรารอบมุมแปดสิบเก้า ลงบนถนน เสื้อผ้าในกระเป๋าของฉัน แถมนิ้วต่ำลงหลังผมก็ตกหล่นบนทางเท้า เธอหัวเราะ : อากาศหนีจากลูกโป่ง ฉันตักแถมขึ้นอย่างรวดเร็ว ผมแบ่งในครึ่ง พลาสติกหนาตวัดมือผมมันแยกกับการถอดรหัสเสียง ผม - " เขาไม่ได้ถามว่าซื้อ คุณได้มันมาจากที่ไหน ? ถามคุณดอนเนลลี่ เมื่อฉันเอาหนังสือภาพหนักกับจานสี เรื่องชีวิตของโมซาร์ทเขาตัวสูง ผอม สาวแก้ม pockmarked และประชดยิ้มตา ซูซานพูดบ่อยๆ ว่าพรสวรรค์ของเขาเขาอาจได้รับมากขึ้นกว่าที่ครูสอนดนตรีในโรงเรียนสตรี " ฉันฉีกมันออกจากสแตนลีย์ , " ผมพูด " สแตนลีย์ " เขาพูดช้าๆ " ผู้ชายคนนั้นเป็นเพื่อนของฉัน ฉันมีบัญชีที่นั่น . " " ดังนั้น เอามันกลับมา ถ้าเธอไม่ชอบมัน บอกเขาว่า คุณเอา " เสียงของฉันเป็น บริษัท เขา สิ่งที่ perplexingly ซับซ้อนมาก ซับซ้อนเกินไปที่จะแสดงบน เขา Muses ชั้นเรียนของเราตลอดเวลา เกี่ยวกับคำถามที่ยังไม่เคยลงได้ตอบ : sussmayr เสร็จ Requiem ใน D เล็กน้อยเป็นโมสาร์ทตั้งใจ ? สามารถ โชแปงมีพื้นที่ขนาดใหญ่ขององค์ประกอบ ? ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของเขาถูกยกเลิก " เสน่ห์ . เห็นได้ชัดว่าเขาโยนชีวิตตัวเองทิ้ง " ซูซานพูดเด็ดขาด และไม่รู้ว่าจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย ก็เลยบอกว่าไม่มีอะไรมันเป็นฤดูใบไม้ผลิและตอนปี ฤดูกาลมาถึงเร็วอย่างไม่เป็นธรรม ในเดือนกุมภาพันธ์ และป้ายมันมีทุกที่ ที่มีกลิ่นของฝนและน้ำสนามหญ้า แม้ในการกระจายแสง ฤดูกาลของปวดสัญญารบกวนฉัน อะไรคืออนาคต ? ปี รุ่นพี่มหาลัย ส่วนที่เหลือของชีวิต ฉันคิดว่าคุณต้องผอมสีบลอนด์และความมั่นใจเพื่อให้ตรงกับฤดูใบไม้ผลิที่เท่าเทียมกัน " อยากไปเดินเล่นไหม ? " ซูซานถามในนี้บาง กุมภาพันธ์ เช้า และ ฉันรู้ว่าหมายถึงอะไร และผม ไปตามถนนจะแออัดกับผู้ซื้อ , ช่างฝีมือและหญิงผลักปูเด็กไปในรถเข็น แดงในเด็กวัยหัดเดินตามรถเข็น ระยะทางเหมือนแอนดี้ไม่ปกติ เพื่อนของเรา แต่เมื่อเธอมาใกล้ เธอกลายเป็นคนแปลกหน้า เราหยุดก่อน ร้านขายยาโบราณ ด้วยโครงที่แสดงในหน้าต่าง ร้านมันมืดและเย็นภายใน พร้อมปลอบโยนสมุนไพรกลิ่น ทางเดินยาวที่เรียงรายไปด้วยแชมพู , โลชั่น , ฟอง baths และ tonics ที่รัก ในการแสดงที่ตู้กระจกขนาดใหญ่ hairbrushes และแชมพู ยาที่รัก ในการแสดงที่ตู้กระจกขนาดใหญ่ และถูกตรึงบน hairbrushes หวีกระดองเต่าสีแดงกำมะหยี่เหมือนผีเสื้อหายากที่ติดตั้งในพิพิธภัณฑ์ " สามารถช่วยคุณสาว ๆ ? " ถามชายชราที่เคาน์เตอร์ทิ่มหัวของเขาไว้ ? สามารถ โชแปงได้ชัยชนะใน " พื้นที่ขนาดใหญ่ขององค์ประกอบ ? ปัญหาคือเสน่ห์ของเขายกเลิกของเขา” เห็นได้ชัดว่าเขาโยนชีวิตตัวเองทิ้ง " ซูซานพูดเด็ดขาด และไม่รู้ว่าจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย ก็เลยบอกว่าไม่มีอะไรมันเป็นฤดูใบไม้ผลิและตอนปี ฤดูกาลมาถึงเร็วอย่างไม่เป็นธรรม ในเดือนกุมภาพันธ์ และป้ายมันมีทุกที่ ที่มีกลิ่นของฝนและน้ำสนามหญ้า แม้แต่ในบล็อกห่างจากสวนสาธารณะที่ไร้แสงกระจาย , . เทศกาลปวดสัญญารบกวนฉันมีอะไรในอนาคต ? ปี รุ่นพี่มหาลัย ส่วนที่เหลือของชีวิต ฉันคิดว่าคุณต้องผอมสีบลอนด์และความมั่นใจเพื่อให้ตรงกับฤดูใบไม้ผลิในแง่ " เท่ากัน อยากไปเดินเล่นไหม ? " ซูซานถามในนี้บาง กุมภาพันธ์ เช้า และ ฉันรู้ว่าหมายถึงอะไร และฉันต้องไปตาม ถนนจะแออัดกับผู้ซื้อ , ช่างฝีมือและหญิงผลักอ้วนเตี้ยคนงานเด็กไปในรถเข็น สาวผมแดงอยู่ไกลเหมือนแอนดี้ไม่ปกติ เพื่อนของเรา แต่เมื่อเธอมาใกล้ เธอกลายเป็นคนแปลกหน้า เราหยุดก่อน ร้านขายยาโบราณ ด้วยโครงที่แสดงในหน้าต่าง ร้านมันมืดและเย็นภายใน พร้อมปลอบโยนสมุนไพรกลิ่น ทางเดินยาวที่เรียงรายไปด้วยแชมพู , โลชั่น , ฟองอ่างอาบน้ำ , และ