Freshwater phytoplankton could tole

Freshwater phytoplankton could tolerate wider temperature
ranges than marine taxa (Fig. 2E). The positive
relationship between maximal growth rate and thermal
breadth did not exist in freshwater phytoplankton
(Fig. 2F). I also examined the relationships between
environmental temperature extremes and thermal limits
of phytoplankton growth to assess to what extent the
thermal limits could be affected by environmental temperature
extremes (Fig. 3). The optimal growth temperatures
of both marine and freshwater phytoplankton
increased with environmental annual mean temperature
(Table I; Fig. 3A) with the trend more pronounced for
marine phytoplankton. The relationship between optimal
temperature of marine phytoplankton and environmental
mean temperature was well fit by a three-order polynomial,
confirming the conclusion that species optimal
growth temperatures could be lower than annual mean
temperature in the tropics (Thomas et al., 2012) (Fig. 3A).
The minimal growth temperatures of marine taxa
increased linearly with, and were usually lower than, environmental
lowest temperatures. The phylogenetic
signal was still evident in the minimal growth temperatures.
When controlling environmental lowest temperatures
constant, the average minimal growth temperatures
of marine chlorophytes, cyanobacteria, dinoflagellates
and raphidophytes were all significantly higher than
those of diatoms (P, 0.01). The maximal growth temperatures
of both marine and freshwater phytoplankton
increased significantly with environmental highest temperature,
with the trend of marine phytoplankton much
more drastic than of freshwater ones (Fig. 3C). The
maximal growth temperatures of freshwater phytoplankton
were significantly higher than marine ones and were
much higher than environmental highest temperatures,
particularly for polar taxa (Fig. 3C). There were no clear
trends of thermal breadths of phytoplankton with environmental
temperature ranges (Fig. 3D). Again, the phylogenetic
differences were pronounced in the thermal
breadth of marine phytoplankton. The thermal breadths
of cyanobacteria, dinoflagellates, and haptophytes were
significantly lower than those of diatoms (P, 0.001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Phytoplankton ปลาสามารถทนอุณหภูมิที่กว้างช่วงกว่า taxa ทะเล (Fig. 2E) ในแง่บวกความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเติบโตสูงสุดและความร้อนกว้างไม่มีอยู่ในน้ำจืด phytoplankton(Fig. 2F) ผมยังตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างสุดขั้วอุณหภูมิสิ่งแวดล้อมและความร้อนจำกัดเจริญเติบโตของ phytoplankton จะประเมินขอบเขตของการจำกัดความร้อนอาจได้รับผลกระทบ โดยอุณหภูมิสิ่งแวดล้อมสุดขั้ว (Fig. 3) อุณหภูมิเติบโตสูงสุดของ phytoplankton ทั้งทะเล และน้ำจืดเพิ่มขึ้นกับสิ่งแวดล้อมอุณหภูมิเฉลี่ยประจำปี(ตารางฉัน Fig. 3A) มีแนวโน้มที่ชัดเจนยิ่งขึ้นสำหรับphytoplankton ทะเล ความสัมพันธ์ระหว่างประสิทธิภาพอุณหภูมิ ของ phytoplankton ทะเล และสิ่งแวดล้อมอุณหภูมิเฉลี่ยได้พอดีกัน โดยพหุนามสั่ง 3ยืนยันข้อสรุปพันธุ์ที่ดีที่สุดเจริญเติบโตอุณหภูมิอาจต่ำกว่าค่าเฉลี่ยประจำปีอุณหภูมิในเขตร้อน (Thomas et al., 2012) (Fig. 3A)อุณหภูมิเติบโตน้อยที่สุดของทะเล taxaเพิ่มขึ้นเชิงเส้นด้วย และต่ำกว่าปกติ สิ่งแวดล้อมอุณหภูมิต่ำสุด ที่ phylogeneticสัญญาณไม่ชัดยังในอุณหภูมิเติบโตน้อยที่สุดเมื่อการควบคุมอุณหภูมิสิ่งแวดล้อมต่ำค่าคง อุณหภูมิเฉลี่ยเติบโตน้อยที่สุดchlorophytes ทะเล cyanobacteria, dinoflagellatesและ raphidophytes สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญทั้งหมดผู้ diatoms (P, 0.01) อุณหภูมิสูงสุดในการเจริญเติบโตของ phytoplankton ทั้งทะเล และน้ำจืดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับสิ่งแวดล้อมอุณหภูมิสูงสุดมีแนวโน้มของ phytoplankton ทะเลมากยิ่งรุนแรงกว่าคนปลา (Fig. 3C) ที่อุณหภูมิสูงสุดในการเจริญเติบโตของปลา phytoplanktonได้อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าคนทะเล และถูกสูงกว่าสิ่งแวดล้อมอุณหภูมิสูงสุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับขั้ว taxa (Fig. 3C) มีไม่ชัดเจนแนวโน้มของ breadths ความร้อนของ phytoplankton กับสิ่งแวดล้อมช่วงอุณหภูมิ (Fig. 3D) อีก phylogeneticความแตกต่างการออกเสียงในความร้อนกว้างของ phytoplankton ทะเล Breadths ร้อนcyanobacteria, dinoflagellates และ haptophytes มีอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าบรรดา diatoms (P, 0.001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แพลงก์ตอนพืชน้ำจืดสามารถทนอุณหภูมิที่กว้างขึ้น
กว่าช่วงที่แท็กซ่าทะเล (รูป. 2E) บวก
ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเจริญเติบโตสูงสุดและความร้อน
กว้างไม่ได้อยู่ในน้ำจืดแพลงก์ตอนพืช
(รูป. 2F) ผมยังตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่าง
อุณหภูมิสิ่งแวดล้อมและข้อ จำกัด การระบายความร้อน
ของการเจริญเติบโตแพลงก์ตอนพืชในการประเมินสิ่งที่ขอบเขต
ข้อ จำกัด การระบายความร้อนที่อาจจะได้รับผลกระทบจากอุณหภูมิสิ่งแวดล้อม
สุดขั้ว (รูปที่. 3) อุณหภูมิการเจริญเติบโตที่ดีที่สุด
ของแพลงก์ตอนพืชทะเลและน้ำจืดทั้งสอง
เพิ่มขึ้นกับสิ่งแวดล้อมประจำปีอุณหภูมิเฉลี่ย
(ตารางที่ฉัน. รูปที่ 3A) มีแนวโน้มที่เด่นชัดมากขึ้นสำหรับ
แพลงก์ตอนพืชทะเล ที่ดีที่สุดความสัมพันธ์ระหว่าง
อุณหภูมิของแพลงก์ตอนพืชทะเลและสิ่งแวดล้อม
อุณหภูมิเฉลี่ยกันพอดีโดยพหุนามสามคำสั่ง
ยืนยันข้อสรุปว่าสายพันธุ์ที่ดีที่สุด
อุณหภูมิการเจริญเติบโตอาจจะต่ำกว่าค่าเฉลี่ยประจำปี
อุณหภูมิในเขตร้อน (โทมัส et al., 2012) (รูป . 3A).
อุณหภูมิการเจริญเติบโตที่น้อยที่สุดของแท็กซ่าทะเล
เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงด้วยและก็มักจะต่ำกว่าสิ่งแวดล้อม
อุณหภูมิต่ำสุด สายวิวัฒนาการ
สัญญาณก็ยังคงเห็นได้ชัดในการเจริญเติบโตของอุณหภูมิน้อยที่สุด.
เมื่อการควบคุมสิ่งแวดล้อมอุณหภูมิต่ำสุด
คงอุณหภูมิเฉลี่ยการเติบโตที่น้อยที่สุด
ของ chlorophytes ทะเลไซยาโนแบคทีเรีย, dinoflagellates
และ raphidophytes ทุกคนอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่า
บรรดาไดอะตอม (P 0.01) อุณหภูมิการเจริญเติบโตสูงสุด
ของแพลงก์ตอนพืชทั้งทางทะเลและน้ำจืด
ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับสิ่งแวดล้อมอุณหภูมิสูงสุด
มีแนวโน้มของแพลงก์ตอนพืชทะเลมาก
ที่รุนแรงกว่าของคนที่น้ำจืด (รูป. 3C)
อุณหภูมิสูงสุดของการเจริญเติบโตของแพลงก์ตอนพืชน้ำจืด
อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าคนทางทะเลและอยู่
สูงกว่าสิ่งแวดล้อมอุณหภูมิสูงสุด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับแท็กซ่าขั้วโลก (รูป. 3C) ไม่มีความชัดเจนเป็น
แนวโน้มของ breadths ความร้อนของแพลงก์ตอนพืชกับสิ่งแวดล้อม
ช่วงอุณหภูมิ (รูป. 3D) อีกครั้งสายวิวัฒนาการ
ความแตกต่างที่เด่นชัดในการระบายความร้อน
ความกว้างของแพลงก์ตอนพืชทะเล breadths ความร้อน
ของไซยาโนแบคทีเรีย, dinoflagellates และ haptophytes ได้
อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าไดอะตอม (P, 0.001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปลาแพลงก์ตอนพืชสามารถทนต่ออุณหภูมิช่วงกว้างกว่าทะเลซ่า
( รูปที่ 2 ) ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเจริญเติบโตและความร้อน

ซึ่งไม่มีอยู่จริงใน
แพลงก์ตอนน้ำจืด ( ภาพห้อง 2F ) ฉันยังตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งแวดล้อมและความร้อนอุณหภูมิสุดขั้ว

ของการเจริญเติบโตของแพลงค์ตอนพืช จำกัด ประเมินสิ่งที่ขอบเขต
ขอบเขตความร้อนอาจจะได้รับผลกระทบจากอุณหภูมิ
สิ่งแวดล้อมสุดขั้ว ( รูปที่ 3 ) อุณหภูมิการเจริญเติบโตที่เหมาะสมของทั้งทะเลและน้ำจืด แพลงก์ตอนพืช

เพิ่มกับสิ่งแวดล้อมปีอุณหภูมิเฉลี่ย
( โต๊ะผม ; รูปที่ 3A ) ที่มีแนวโน้มเด่นชัดมากขึ้นสำหรับ
ทะเล แพลงตอน . ความสัมพันธ์ระหว่างอุณหภูมิที่เหมาะสมของแพลงก์ตอนพืชและสิ่งแวดล้อม

มารีนหมายถึงอุณหภูมิกำลังพอดี โดย 3 ลำดับพหุนาม ,
ยืนยันข้อสรุปว่าชนิดที่เหมาะสมของอุณหภูมิอาจจะลดลงกว่า

ในเขตร้อน อุณหภูมิเฉลี่ยรายปี ( โทมัส et al . , 2012 ) ( รูปที่ 3 )

และการเจริญเติบโตของทะเลน้อย อุณหภูมิเพิ่มขึ้นตาม และมักจะลดลงกว่า สิ่งแวดล้อม
ค่าอุณหภูมิ การวิวัฒนาการ
สัญญาณยังประจักษ์ในอุณหภูมิการเจริญเติบโตที่น้อยที่สุด เมื่อควบคุมอุณหภูมิต่ำสุด

สิ่งแวดล้อมอย่างต่อเนื่อง อุณหภูมิเฉลี่ยการเจริญเติบโตของไซยาโนแบคทีเรีย chlorophytes น้อยที่สุด

raphidophytes ไดโนแฟลกเจลลา ทะเล และอยู่สูงกว่า
พวกไดอะตอม ( P 0.01 ) อุณหภูมิการเจริญเติบโตสูงสุดของทั้งทะเลและน้ำจืด แพลงก์ตอนพืช

เพิ่มขึ้นกับอุณหภูมิสิ่งแวดล้อมสูงสุด
ที่มีแนวโน้มของทะเล แพลงตอนมาก
รุนแรงมากกว่าที่น้ำจืด ( ภาพที่ 3 )

สูงสุดอุณหภูมิการเจริญเติบโตของแพลงก์ตอนพืชทะเลน้ำจืดสูงกว่าคนที่อยู่สูงกว่า สิ่งแวดล้อมมากที่สุด

โดยเฉพาะขั้วโลกและอุณหภูมิ ( รูปที่ 3 ) ไม่มีล้าง
แนวโน้มของการ breadths ของแพลงก์ตอนพืชกับสิ่งแวดล้อม
อุณหภูมิช่วง ( รูปที่ 3 ) อีกความแตกต่างซึ่งถูกออกเสียงในกว้าง

ของแพลงก์ตอนพืชทะเลร้อน . การ breadths ความร้อน
ของไซยาโนแบคทีเรีย ไดโนแฟลกเจลลา และ haptophytes ถูก
ลดลงของไดอะตอม ( p < 0.001 )