- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
I said in churches," said the pardo
I said in churches," said the pardoner. "I always speak about the same thing. I say in Latin, Radix malorum est cupiditas. That means, ‘The love of money in the cause of all evil.’ It is the cause of all wrong-doing and of all the bad things which can happen to a man.
I sell pardons – things which make God forgive man. God will then pardon them for any evil which they have done.
“After I’ve spoken to the people, I bring out my thing. These are bones or bits of cloth or other things. I say that they have belonged to saints, but I don’t really know that. People believe me and so I got money from them. I tell the people that the love of money is the cause of all evil, but I do all this in order to get money. I don’t live like a poor man. Oh no! I must have good clothes and good food. The poor people give me the money to buy these things. I sell them pardons, and so they are happy.”
The pardoner’s story is a very good story. It is surprising for a bad man to tell such a good story.
This was the story.
There were three young men who did very many bad and foolish things. They drank too much, and they did no work. They tried to get money in evil ways.
While they were sitting drinking one morning, they heard a bell. It was ringing in front of the body of a dead man.
A boy had just brought them more to drink. They asked the boy, “Whose body in that?”
“He was a friend of yours,” said the boy. He was killed last night while he was drinking here. He was killed by that quiet thief called Death. Death kills all the people in this country. Death killed your friend and went away. He has killed thousands and thousands of people. You should get ready to meet Death.”
“I am not afraid to meet him!” cried one of the three young men. Then he jumped up. “I’ll find him! I’ll look for him in every field and wood and town. Listen!” he cried to the other two. “Let’s hold up our hands and promise to be brothers, and we’ll find and kill Death because Death has killed so many of our friends.”
“I’ll go with you,” said the second man.
“And so will I,” said the third man. They had both already drunk a great deal.
They said, “We will kill this dangerous person called Death, before night comes.”
So they went off at once to find him.
They walked a little way, and they saw an old man. The old man spoke to them kindly. He said, “God be with you, my young friends.”
But the young men were not at all kind. They said, “Old fool! What is your ugly body covered with all these clothes?”
He said, “I am very old. I feel the cold. I cannot get warm.”
They answered, “Why have you lived so long, you ugly old man? Why don’t you die?”
The old man looked at them angrily. He said, “I live like this because I cannot find any young man who will change with me. Not young man wants to become old. So I must become older and older. Death will not come and take me, so I go up and down the country. I am an unhappy traveller looking for Death. I say to the ground under my feet: ‘Dear Mother Earth, let me come in! Oh, Mother Earth, I want to lay myself down in you and rest for ever!’ But she will not be kind to me. That is why I am old – so very old.”
He had not finished. He drew his old body up and he said quietly to them, “But you speak very unkindly to me, and that is a very bad thing. I have done nothing to hurt you. You should speak more kindly to an old man. I have no more to say. I must go on with my long journey to meet Death.”
One of the young men laughed. “No, you can’t do that!” he shouted. “You have just spoken about Death. He has killed all our friends in this country. Now we are going to kill him. Tell us where he is.”
The old man said, “Don’t speak like that. If you really want to find Death, I can tell you which way to go. Turn up this little lane. Not long ago I saw him sitting by a tree in the wood. He will not be afraid of anything that you can do. He is there, by that great tree. You are foolish to think that you can save men from Death. May God help you to become better men.”
The three young men turned and ran towards the tree he had shown them. There was no one there. But on the ground they saw a great number of golden coins. They were very pleased to see all this money. They did not remember that they were trying to find Death.
But Death was very near, and he was thinking about them.
They sat down with all the gold; they put their hands into it and let the gold pieces run through their fingers. They sat there for some time and did not speak. At last one of them spoke. He was the young man with the most evil heart.
“Listen to me,” he said. “This money will give us happiness for the rest of our lives! We must not take it away in daylight because people will think that we’re thieves. One of us will go back to the town for food and drink. The two others will hide in this wood and watch the money until night comes.”
This plan seemed good to the others. They sent the youngest man to the town to buy food and drink.
As soon as he was out of sight, the first man said to the other, “We are like brothers – as we said. But one of us is gone now. The half of this gold for yourself, and I’ll take half for myself.”
The second man said, “How can we do that? Our young brother knows all about the gold! There are three of us.”
“I’ll tell you how we can do it. There are two of us. Two men are stronger than one. When the boy comes back, we’ll play a game with him, a game of fighting. You can start a playful fight with him. I’ll watch for a good opening and I’ll drive my knife into him. After that, my dear brother, there will be all this gold for only us two – half of is for you, and half for me.”
And so they planned death for their young friend.
But the young friend was bad too. As he walked to the town his mind was full of those beautiful pieces of gold. He said to himself, “I must make a plan to get all the gold for myself. Then I will be the happiest man in the world!”
As last he said, “I know what I’ll do!” He went to a shop and said, “The rats are eating the corn on my farm. I haven’t event got enough corn to make bread. Give me something to put in the rats’ food to kill them.”
The man in the shop gave him a small bottle of poison. He said, “This will kill you rats. Put it in their food or drinking-water. It is so strong that it will kill any living thing in the world.”
Then the young man went on to the next street and he bought three bottles of wine. He put the poison into two of the bottles. He kept the third bottle of wine after I have killed my two friends. I shall need to drink after I have worked all night carrying away the gold and hiding it.”
Then he bought some food and went back to the other two men. They said, “Ha! He’s bringing us our evening meal but he’ll never eat it! He doesn’t know what we will do to him!”
They sat down to eat the food. Then the two men killed the youngest man.
Then they said, “Let’s eat and drink before we put his body in the ground.”
One man took up a bottle of wine. He drank a lot of it and gave the bottle to the other man.
They both died in great pain.
They had come out to kill Death, but Death came and found them all dead.
And Death laughed
“That is the end of my story,” said the pardoner. “Now I have some things here in my bag. They will bring forgiveness to you and they will save you from evil. Only a penny! Come and buy!”
I sell pardons – things which make God forgive man. God will then pardon them for any evil which they have done.
“After I’ve spoken to the people, I bring out my thing. These are bones or bits of cloth or other things. I say that they have belonged to saints, but I don’t really know that. People believe me and so I got money from them. I tell the people that the love of money is the cause of all evil, but I do all this in order to get money. I don’t live like a poor man. Oh no! I must have good clothes and good food. The poor people give me the money to buy these things. I sell them pardons, and so they are happy.”
The pardoner’s story is a very good story. It is surprising for a bad man to tell such a good story.
This was the story.
There were three young men who did very many bad and foolish things. They drank too much, and they did no work. They tried to get money in evil ways.
While they were sitting drinking one morning, they heard a bell. It was ringing in front of the body of a dead man.
A boy had just brought them more to drink. They asked the boy, “Whose body in that?”
“He was a friend of yours,” said the boy. He was killed last night while he was drinking here. He was killed by that quiet thief called Death. Death kills all the people in this country. Death killed your friend and went away. He has killed thousands and thousands of people. You should get ready to meet Death.”
“I am not afraid to meet him!” cried one of the three young men. Then he jumped up. “I’ll find him! I’ll look for him in every field and wood and town. Listen!” he cried to the other two. “Let’s hold up our hands and promise to be brothers, and we’ll find and kill Death because Death has killed so many of our friends.”
“I’ll go with you,” said the second man.
“And so will I,” said the third man. They had both already drunk a great deal.
They said, “We will kill this dangerous person called Death, before night comes.”
So they went off at once to find him.
They walked a little way, and they saw an old man. The old man spoke to them kindly. He said, “God be with you, my young friends.”
But the young men were not at all kind. They said, “Old fool! What is your ugly body covered with all these clothes?”
He said, “I am very old. I feel the cold. I cannot get warm.”
They answered, “Why have you lived so long, you ugly old man? Why don’t you die?”
The old man looked at them angrily. He said, “I live like this because I cannot find any young man who will change with me. Not young man wants to become old. So I must become older and older. Death will not come and take me, so I go up and down the country. I am an unhappy traveller looking for Death. I say to the ground under my feet: ‘Dear Mother Earth, let me come in! Oh, Mother Earth, I want to lay myself down in you and rest for ever!’ But she will not be kind to me. That is why I am old – so very old.”
He had not finished. He drew his old body up and he said quietly to them, “But you speak very unkindly to me, and that is a very bad thing. I have done nothing to hurt you. You should speak more kindly to an old man. I have no more to say. I must go on with my long journey to meet Death.”
One of the young men laughed. “No, you can’t do that!” he shouted. “You have just spoken about Death. He has killed all our friends in this country. Now we are going to kill him. Tell us where he is.”
The old man said, “Don’t speak like that. If you really want to find Death, I can tell you which way to go. Turn up this little lane. Not long ago I saw him sitting by a tree in the wood. He will not be afraid of anything that you can do. He is there, by that great tree. You are foolish to think that you can save men from Death. May God help you to become better men.”
The three young men turned and ran towards the tree he had shown them. There was no one there. But on the ground they saw a great number of golden coins. They were very pleased to see all this money. They did not remember that they were trying to find Death.
But Death was very near, and he was thinking about them.
They sat down with all the gold; they put their hands into it and let the gold pieces run through their fingers. They sat there for some time and did not speak. At last one of them spoke. He was the young man with the most evil heart.
“Listen to me,” he said. “This money will give us happiness for the rest of our lives! We must not take it away in daylight because people will think that we’re thieves. One of us will go back to the town for food and drink. The two others will hide in this wood and watch the money until night comes.”
This plan seemed good to the others. They sent the youngest man to the town to buy food and drink.
As soon as he was out of sight, the first man said to the other, “We are like brothers – as we said. But one of us is gone now. The half of this gold for yourself, and I’ll take half for myself.”
The second man said, “How can we do that? Our young brother knows all about the gold! There are three of us.”
“I’ll tell you how we can do it. There are two of us. Two men are stronger than one. When the boy comes back, we’ll play a game with him, a game of fighting. You can start a playful fight with him. I’ll watch for a good opening and I’ll drive my knife into him. After that, my dear brother, there will be all this gold for only us two – half of is for you, and half for me.”
And so they planned death for their young friend.
But the young friend was bad too. As he walked to the town his mind was full of those beautiful pieces of gold. He said to himself, “I must make a plan to get all the gold for myself. Then I will be the happiest man in the world!”
As last he said, “I know what I’ll do!” He went to a shop and said, “The rats are eating the corn on my farm. I haven’t event got enough corn to make bread. Give me something to put in the rats’ food to kill them.”
The man in the shop gave him a small bottle of poison. He said, “This will kill you rats. Put it in their food or drinking-water. It is so strong that it will kill any living thing in the world.”
Then the young man went on to the next street and he bought three bottles of wine. He put the poison into two of the bottles. He kept the third bottle of wine after I have killed my two friends. I shall need to drink after I have worked all night carrying away the gold and hiding it.”
Then he bought some food and went back to the other two men. They said, “Ha! He’s bringing us our evening meal but he’ll never eat it! He doesn’t know what we will do to him!”
They sat down to eat the food. Then the two men killed the youngest man.
Then they said, “Let’s eat and drink before we put his body in the ground.”
One man took up a bottle of wine. He drank a lot of it and gave the bottle to the other man.
They both died in great pain.
They had come out to kill Death, but Death came and found them all dead.
And Death laughed
“That is the end of my story,” said the pardoner. “Now I have some things here in my bag. They will bring forgiveness to you and they will save you from evil. Only a penny! Come and buy!”
0/5000
ผมพูดในโบสถ์ กล่าวว่า ที่ pardoner "ฉันจะพูดถึงสิ่งเดียวกัน ผมบอกว่า ในละติน ฐาน malorum est cupiditas ว่า 'รักเงินของอกุศล' จึงเป็นสาเหตุที่ ทำไม่ถูกต้องทั้งหมด และสิ่งเลวร้ายทั้งหมดที่อาจเกิดขึ้นกับชาย ผมขาย pardons – สิ่งที่ทำให้พระเจ้ายกโทษให้คน พระเจ้าจะแล้วยกโทษให้ชั่วที่พวกเขาทำ "หลังจากที่ฉันได้พูดกับคน ฉันนำออกสิ่งของฉัน เหล่านี้เป็นกระดูกหรือบิตของผ้าหรือสิ่งอื่น ๆ ฉันบอกว่า พวกเขาได้อยู่กับนักบุญ แต่ฉันไม่ทราบจริง ๆ ที่ คนเชื่อฉัน และให้ ฉันได้เงินจากพวกเขา ผมบอกคนที่ รักเงินเป็นสาเหตุของความชั่วร้ายทั้งหมด แต่ฉันทำทั้งหมดนี้เพื่อให้ได้เงิน ฉันไม่อยู่อย่างยากจน โอ้ ไม่ ต้องมีเสื้อผ้าที่ดีและดี คนจนให้ฉันเงินเพื่อซื้อสิ่งเหล่านี้ ผมขาย pardons และดังนั้น พวกเขามีความสุข"เรื่องราวของ pardoner เป็นเรื่องดีมาก เป็นที่น่าแปลกใจสำหรับคนไม่ดีเล่าเรื่องดี นี้เป็นเรื่องราว มีชายหนุ่มสามคนได้สิ่งเลว และโง่มาก พวกเขาดื่มมากเกินไป และพวกเขาได้ทำงานไม่ พวกเขาพยายามที่จะได้รับเงินในอกุศล ในขณะที่พวกเขานั่งดื่มเช้าวันหนึ่ง จะได้ยินเป็นระฆัง มันถูก ringing หน้าร่างกายของคนตาย เด็กผู้ชายได้เพียงนำไปดื่มเพิ่มเติม พวกเขาถามเด็ก "ซึ่งเนื้อหาในที่" "เขาเป็นเพื่อนของคุณ กล่าวว่า เด็ก เขาถูกฆ่าคืนสุดท้ายในขณะที่เขากำลังดื่ม เขาถูกฆ่า โดยขโมยที่เงียบสงบที่เรียกว่าตาย ตายฆ่าทุกคนในประเทศนี้ ตายฆ่าเพื่อน และออกไป เขาได้ฆ่าคนเป็นพัน ๆ คุณควรเตรียมการเสียชีวิต" "ฉันไม่กลัวที่จะตอบสนองเขา" ร้องหนุ่มสามอย่างใดอย่างหนึ่ง แล้ว เขาไปค่า "จะพบเขา ฉันจะค้นหาเขาในทุกเขต และไม้ และการเมือง ฟัง "เขาก็ร้องไปอีกสอง "ลองถือขึ้นมือและสัญญาเป็น พี่น้องของเรา และเราจะค้นหา และฆ่าตาย เพราะความตายมีฆ่าดังนั้นจำนวนมากของเพื่อนของเรา" "ฉันจะไปกับคุณ กล่าวว่า คนที่สอง "และดังนั้น," กล่าวว่า คนที่สาม พวกเขาทั้งสองแล้วได้เมาดีที่สุด พวกเขากล่าวว่า "เราจะฆ่าบุคคลอันตรายนี้เรียกว่าตาย ก่อนคืนมา" ดังนั้นพวกเขาออกไปในครั้งเดียวจะหาเขา เดินทางเล็กน้อย และพวกเขาเห็นเป็นคน ชายชราพูดไปกรุณา เขากล่าวว่า "พระองค์ได้กับคุณ เพื่อนสาวของฉัน" แต่ชายหนุ่มก็ไม่ดี กล่าว "เก่าโง่ คืออะไรน่าเกลียดร่างกายปกคลุม ด้วยเสื้อผ้าทั้งหมดเหล่านี้ เขากล่าวว่า "ผมเก่ามาก ฉันรู้สึกเย็น ฉันไม่ได้อบอุ่น" พวกเขาตอบ "ทำไมมีคุณอาศัยอยู่นาน คุณเกลียดคน ทำไมไม่คุณตาย" คนดูที่ angrily เขากล่าวว่า "ฉันอยู่นี้เนื่องจากหาคนหนุ่มสาวที่จะเปลี่ยนกับผม ชายหนุ่มไม่อยากกลายเป็นเก่า ดังนั้นต้องเป็นรุ่นเก่า และรุ่นเก่า ตายจะไม่มา และจะฉัน ดังนั้นฉันไปขึ้นประเทศ ฉันเดินไม่มีความสุขที่หาความตาย ผมบอกว่า ไปพื้นดินใต้เท้าของฉัน: ' รักแม่พระธรณี ให้ฉันมา โอ้ แม่ธรณี ต้องการวางตนเองในส่วนตัวเคย!' แต่เธอจะเมตตาต่อฉัน นั่นคือเหตุผลที่ผมเก่า – ดังนั้นเก่ามาก" เขาก็ไม่เสร็จ เขาดึงร่างกายของเขาเก่าค่า และเขากล่าวอย่างเงียบ ๆ ไป "แต่คุณพูดมาก unkindly กับฉัน และนั่นคือสิ่งเลวร้ายมาก ผมทำอะไรจะทำร้ายคุณ คุณควรพูดมากกรุณาให้ชายชรา ไม่ได้พูดแล้ว ฉันต้องไปกับฉันเดินทางนานถึงตาย" หนึ่งชายหนุ่มหัวเราะ "ไม่ คุณทำไม่" เขาตะโกนขึ้น "คุณได้แค่พูดเกี่ยวกับความตาย เขาได้ฆ่าเพื่อนของเราทั้งหมดในประเทศนี้ ตอนนี้ เราจะไปฆ่าเขา บอกเขาอยู่" ชายกล่าวว่า "อย่าพูดเช่นนั้น ถ้าคุณต้องการค้นหาตาย ฉันสามารถบอกคุณซึ่งวิธีไป เปิดเลนนี้เล็กน้อย ไม่นานผมเห็นเขานั่ง ด้วยต้นไม้ในไม้ เขาจะไม่กลัวสิ่งที่คุณสามารถทำ เขาจะมี ตามแผนภูมิที่ดี คุณจะโง่คิดว่า คุณสามารถช่วยมนุษย์จากความตาย อาจพระเจ้าช่วยให้คุณกลายเป็น คนดี" คนสามเปิด และวิ่งไปทางต้นเขาได้แสดง ไม่มีใครมี แต่เราจะ เห็นจำนวนเหรียญทองดี พวกเขาก็ยินดีที่จะเห็นเงินทั้งหมดนี้ พวกเขาไม่ได้จำว่า พวกเขาพยายามค้นหาความตาย แต่ความตายถูกมาก และเขาคิดเกี่ยวกับพวกเขา พวกเขานั่งลง ด้วยทองทั้งหมด พวกเขาใส่มือของพวกเขาและให้ชิ้นทองวิ่งผ่านมือของพวกเขา พวกเขานั่งในบางเวลา และไม่ได้พูด ในที่สุด หนึ่งในนั้นพูด เขาเป็นชายหนุ่ม ด้วยใจร้ายที่สุด "ฟังฉัน เขากล่าวว่า "เงินนี้จะให้ความสุขที่เหลือของชีวิตของเรา เราไม่ต้องนำมันไปในตามฤดูกาลเนื่องจากคนจะคิดว่า เราขโมย หนึ่งเราจะกลับไปเมืองสำหรับอาหารและเครื่องดื่ม สองคนจะมาซ่อนในไม้นี้ และดูเงินจนคืนมา" แผนนี้ดีให้ผู้อื่นลำบาก พวกเขาส่งคนอายุน้อยที่สุดไปยังตัวเมืองเพื่อซื้ออาหารและเครื่องดื่ม ทันทีที่เขาตา คนแรกว่า อื่น ๆ "เราเป็นเหมือนพี่น้อง – เราพูด แต่หนึ่งของเราได้หายไปทันที ครึ่งของทองนี้เอง และฉันจะใช้ครึ่งตัวเอง " กล่าวว่า ชายคนที่สอง "วิธีสามารถเราทำอย่างไร พี่สาวเรารู้ทั้งหมดเกี่ยวกับทอง มีสามของเรา""ฉันจะบอกคุณว่าเราสามารถทำได้ ไม่มีสองเรา ชายสองคนแข็งแกร่งกว่าหนึ่ง เมื่อเด็กกลับมา เราจะเล่นเกมกับเขา เกมต่อสู้ คุณสามารถเริ่มต้นการต่อสู้ขี้เล่นกับเขา ผมจะดูการเปิดดี และฉันจะขับมีดของฉันเป็นเขา หลังจากนั้น น้องรัก จะมีทองคำทั้งหมดนี้เพียงเราสอง– ครึ่งหนึ่งของคุณ และครึ่งฉัน" และเพื่อให้ พวกเขาวางแผนตายเพื่อนสาวของพวกเขาแต่เพื่อนสาวก็เลวเกินไป ขณะที่มันเดินไปเมือง จิตใจของเขาก็เต็มไป ด้วยชิ้นส่วนที่สวยงามของทอง เขากล่าวว่า ตนเอง "ฉันต้องทำแผนเพื่อให้ได้ทองทั้งหมดตัวเอง แล้ว ฉันจะเป็นคนสุขที่สุดในโลก" ล่าสุดที่ เขาว่า "ฉันรู้ว่าฉันจะทำอะไร" เขาไปร้าน และกล่าว ว่า "หนูกินข้าวโพดบนฟาร์มของฉัน ฉันไม่ได้เหตุการณ์มีข้าวโพดพอให้ขนมปัง ให้ฉันให้ใส่ในอาหารของหนูเพื่อฆ่าพวกเขา" คนในร้านให้เขาขวดเล็กของยาพิษ เขากล่าวว่า "ซึ่งจะฆ่าคุณหนู ใส่ในอาหารหรือน้ำดื่มของพวกเขา ได้แข็งแรงมันจะฆ่าสิ่งมีชีวิตใด ๆ ในโลก" แล้วชายหนุ่มก็เดินไปห้องถัดไป และเขาซื้อสามขวดไวน์ เขาใส่ยาพิษลงในสองขวด เขาเก็บไวน์ขวดที่สามหลังจากที่ฉันได้ฆ่าเพื่อนสอง จะต้องดื่มหลังจากที่ฉันได้ทำงานทั้งคืนไปแบกทอง และซ่อนมันไว้" แล้วเขาซื้ออาหารบางอย่าง และกลับไปคนสอง กล่าว "ฮา เขาจะนำเราอาหารเย็นของเรา แต่เขาจะไม่กิน เขาไม่ทราบสิ่งที่เราจะทำเพื่อเขา" They sat down to eat the food. Then the two men killed the youngest man.
Then they said, “Let’s eat and drink before we put his body in the ground.”
One man took up a bottle of wine. He drank a lot of it and gave the bottle to the other man.
They both died in great pain.
They had come out to kill Death, but Death came and found them all dead.
And Death laughed
“That is the end of my story,” said the pardoner. “Now I have some things here in my bag. They will bring forgiveness to you and they will save you from evil. Only a penny! Come and buy!”
Then they said, “Let’s eat and drink before we put his body in the ground.”
One man took up a bottle of wine. He drank a lot of it and gave the bottle to the other man.
They both died in great pain.
They had come out to kill Death, but Death came and found them all dead.
And Death laughed
“That is the end of my story,” said the pardoner. “Now I have some things here in my bag. They will bring forgiveness to you and they will save you from evil. Only a penny! Come and buy!”
การแปล กรุณารอสักครู่..
I said in churches," said the pardoner. "I always speak about the same thing. I say in Latin, Radix malorum est cupiditas. That means, ‘The love of money in the cause of all evil.’ It is the cause of all wrong-doing and of all the bad things which can happen to a man.
I sell pardons – things which make God forgive man. God will then pardon them for any evil which they have done.
“After I’ve spoken to the people, I bring out my thing. These are bones or bits of cloth or other things. I say that they have belonged to saints, but I don’t really know that. People believe me and so I got money from them. I tell the people that the love of money is the cause of all evil, but I do all this in order to get money. I don’t live like a poor man. Oh no! I must have good clothes and good food. The poor people give me the money to buy these things. I sell them pardons, and so they are happy.”
The pardoner’s story is a very good story. It is surprising for a bad man to tell such a good story.
This was the story.
There were three young men who did very many bad and foolish things. They drank too much, and they did no work. They tried to get money in evil ways.
While they were sitting drinking one morning, they heard a bell. It was ringing in front of the body of a dead man.
A boy had just brought them more to drink. They asked the boy, “Whose body in that?”
“He was a friend of yours,” said the boy. He was killed last night while he was drinking here. He was killed by that quiet thief called Death. Death kills all the people in this country. Death killed your friend and went away. He has killed thousands and thousands of people. You should get ready to meet Death.”
“I am not afraid to meet him!” cried one of the three young men. Then he jumped up. “I’ll find him! I’ll look for him in every field and wood and town. Listen!” he cried to the other two. “Let’s hold up our hands and promise to be brothers, and we’ll find and kill Death because Death has killed so many of our friends.”
“I’ll go with you,” said the second man.
“And so will I,” said the third man. They had both already drunk a great deal.
They said, “We will kill this dangerous person called Death, before night comes.”
So they went off at once to find him.
They walked a little way, and they saw an old man. The old man spoke to them kindly. He said, “God be with you, my young friends.”
But the young men were not at all kind. They said, “Old fool! What is your ugly body covered with all these clothes?”
He said, “I am very old. I feel the cold. I cannot get warm.”
They answered, “Why have you lived so long, you ugly old man? Why don’t you die?”
The old man looked at them angrily. He said, “I live like this because I cannot find any young man who will change with me. Not young man wants to become old. So I must become older and older. Death will not come and take me, so I go up and down the country. I am an unhappy traveller looking for Death. I say to the ground under my feet: ‘Dear Mother Earth, let me come in! Oh, Mother Earth, I want to lay myself down in you and rest for ever!’ But she will not be kind to me. That is why I am old – so very old.”
He had not finished. He drew his old body up and he said quietly to them, “But you speak very unkindly to me, and that is a very bad thing. I have done nothing to hurt you. You should speak more kindly to an old man. I have no more to say. I must go on with my long journey to meet Death.”
One of the young men laughed. “No, you can’t do that!” he shouted. “You have just spoken about Death. He has killed all our friends in this country. Now we are going to kill him. Tell us where he is.”
The old man said, “Don’t speak like that. If you really want to find Death, I can tell you which way to go. Turn up this little lane. Not long ago I saw him sitting by a tree in the wood. He will not be afraid of anything that you can do. He is there, by that great tree. You are foolish to think that you can save men from Death. May God help you to become better men.”
The three young men turned and ran towards the tree he had shown them. There was no one there. But on the ground they saw a great number of golden coins. They were very pleased to see all this money. They did not remember that they were trying to find Death.
But Death was very near, and he was thinking about them.
They sat down with all the gold; they put their hands into it and let the gold pieces run through their fingers. They sat there for some time and did not speak. At last one of them spoke. He was the young man with the most evil heart.
“Listen to me,” he said. “This money will give us happiness for the rest of our lives! We must not take it away in daylight because people will think that we’re thieves. One of us will go back to the town for food and drink. The two others will hide in this wood and watch the money until night comes.”
This plan seemed good to the others. They sent the youngest man to the town to buy food and drink.
As soon as he was out of sight, the first man said to the other, “We are like brothers – as we said. But one of us is gone now. The half of this gold for yourself, and I’ll take half for myself.”
The second man said, “How can we do that? Our young brother knows all about the gold! There are three of us.”
“I’ll tell you how we can do it. There are two of us. Two men are stronger than one. When the boy comes back, we’ll play a game with him, a game of fighting. You can start a playful fight with him. I’ll watch for a good opening and I’ll drive my knife into him. After that, my dear brother, there will be all this gold for only us two – half of is for you, and half for me.”
And so they planned death for their young friend.
But the young friend was bad too. As he walked to the town his mind was full of those beautiful pieces of gold. He said to himself, “I must make a plan to get all the gold for myself. Then I will be the happiest man in the world!”
As last he said, “I know what I’ll do!” He went to a shop and said, “The rats are eating the corn on my farm. I haven’t event got enough corn to make bread. Give me something to put in the rats’ food to kill them.”
The man in the shop gave him a small bottle of poison. He said, “This will kill you rats. Put it in their food or drinking-water. It is so strong that it will kill any living thing in the world.”
Then the young man went on to the next street and he bought three bottles of wine. He put the poison into two of the bottles. He kept the third bottle of wine after I have killed my two friends. I shall need to drink after I have worked all night carrying away the gold and hiding it.”
Then he bought some food and went back to the other two men. They said, “Ha! He’s bringing us our evening meal but he’ll never eat it! He doesn’t know what we will do to him!”
They sat down to eat the food. Then the two men killed the youngest man.
Then they said, “Let’s eat and drink before we put his body in the ground.”
One man took up a bottle of wine. He drank a lot of it and gave the bottle to the other man.
They both died in great pain.
They had come out to kill Death, but Death came and found them all dead.
And Death laughed
“That is the end of my story,” said the pardoner. “Now I have some things here in my bag. They will bring forgiveness to you and they will save you from evil. Only a penny! Come and buy!”
I sell pardons – things which make God forgive man. God will then pardon them for any evil which they have done.
“After I’ve spoken to the people, I bring out my thing. These are bones or bits of cloth or other things. I say that they have belonged to saints, but I don’t really know that. People believe me and so I got money from them. I tell the people that the love of money is the cause of all evil, but I do all this in order to get money. I don’t live like a poor man. Oh no! I must have good clothes and good food. The poor people give me the money to buy these things. I sell them pardons, and so they are happy.”
The pardoner’s story is a very good story. It is surprising for a bad man to tell such a good story.
This was the story.
There were three young men who did very many bad and foolish things. They drank too much, and they did no work. They tried to get money in evil ways.
While they were sitting drinking one morning, they heard a bell. It was ringing in front of the body of a dead man.
A boy had just brought them more to drink. They asked the boy, “Whose body in that?”
“He was a friend of yours,” said the boy. He was killed last night while he was drinking here. He was killed by that quiet thief called Death. Death kills all the people in this country. Death killed your friend and went away. He has killed thousands and thousands of people. You should get ready to meet Death.”
“I am not afraid to meet him!” cried one of the three young men. Then he jumped up. “I’ll find him! I’ll look for him in every field and wood and town. Listen!” he cried to the other two. “Let’s hold up our hands and promise to be brothers, and we’ll find and kill Death because Death has killed so many of our friends.”
“I’ll go with you,” said the second man.
“And so will I,” said the third man. They had both already drunk a great deal.
They said, “We will kill this dangerous person called Death, before night comes.”
So they went off at once to find him.
They walked a little way, and they saw an old man. The old man spoke to them kindly. He said, “God be with you, my young friends.”
But the young men were not at all kind. They said, “Old fool! What is your ugly body covered with all these clothes?”
He said, “I am very old. I feel the cold. I cannot get warm.”
They answered, “Why have you lived so long, you ugly old man? Why don’t you die?”
The old man looked at them angrily. He said, “I live like this because I cannot find any young man who will change with me. Not young man wants to become old. So I must become older and older. Death will not come and take me, so I go up and down the country. I am an unhappy traveller looking for Death. I say to the ground under my feet: ‘Dear Mother Earth, let me come in! Oh, Mother Earth, I want to lay myself down in you and rest for ever!’ But she will not be kind to me. That is why I am old – so very old.”
He had not finished. He drew his old body up and he said quietly to them, “But you speak very unkindly to me, and that is a very bad thing. I have done nothing to hurt you. You should speak more kindly to an old man. I have no more to say. I must go on with my long journey to meet Death.”
One of the young men laughed. “No, you can’t do that!” he shouted. “You have just spoken about Death. He has killed all our friends in this country. Now we are going to kill him. Tell us where he is.”
The old man said, “Don’t speak like that. If you really want to find Death, I can tell you which way to go. Turn up this little lane. Not long ago I saw him sitting by a tree in the wood. He will not be afraid of anything that you can do. He is there, by that great tree. You are foolish to think that you can save men from Death. May God help you to become better men.”
The three young men turned and ran towards the tree he had shown them. There was no one there. But on the ground they saw a great number of golden coins. They were very pleased to see all this money. They did not remember that they were trying to find Death.
But Death was very near, and he was thinking about them.
They sat down with all the gold; they put their hands into it and let the gold pieces run through their fingers. They sat there for some time and did not speak. At last one of them spoke. He was the young man with the most evil heart.
“Listen to me,” he said. “This money will give us happiness for the rest of our lives! We must not take it away in daylight because people will think that we’re thieves. One of us will go back to the town for food and drink. The two others will hide in this wood and watch the money until night comes.”
This plan seemed good to the others. They sent the youngest man to the town to buy food and drink.
As soon as he was out of sight, the first man said to the other, “We are like brothers – as we said. But one of us is gone now. The half of this gold for yourself, and I’ll take half for myself.”
The second man said, “How can we do that? Our young brother knows all about the gold! There are three of us.”
“I’ll tell you how we can do it. There are two of us. Two men are stronger than one. When the boy comes back, we’ll play a game with him, a game of fighting. You can start a playful fight with him. I’ll watch for a good opening and I’ll drive my knife into him. After that, my dear brother, there will be all this gold for only us two – half of is for you, and half for me.”
And so they planned death for their young friend.
But the young friend was bad too. As he walked to the town his mind was full of those beautiful pieces of gold. He said to himself, “I must make a plan to get all the gold for myself. Then I will be the happiest man in the world!”
As last he said, “I know what I’ll do!” He went to a shop and said, “The rats are eating the corn on my farm. I haven’t event got enough corn to make bread. Give me something to put in the rats’ food to kill them.”
The man in the shop gave him a small bottle of poison. He said, “This will kill you rats. Put it in their food or drinking-water. It is so strong that it will kill any living thing in the world.”
Then the young man went on to the next street and he bought three bottles of wine. He put the poison into two of the bottles. He kept the third bottle of wine after I have killed my two friends. I shall need to drink after I have worked all night carrying away the gold and hiding it.”
Then he bought some food and went back to the other two men. They said, “Ha! He’s bringing us our evening meal but he’ll never eat it! He doesn’t know what we will do to him!”
They sat down to eat the food. Then the two men killed the youngest man.
Then they said, “Let’s eat and drink before we put his body in the ground.”
One man took up a bottle of wine. He drank a lot of it and gave the bottle to the other man.
They both died in great pain.
They had come out to kill Death, but Death came and found them all dead.
And Death laughed
“That is the end of my story,” said the pardoner. “Now I have some things here in my bag. They will bring forgiveness to you and they will save you from evil. Only a penny! Come and buy!”
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผมพูดในโบสถ์ว่าอภัย " ผมเคยพูดเรื่องนี้เหมือนกัน ผมพูดในภาษาละติน ราก malorum EST cupiditas . ซึ่งหมายความว่า " ความรักของเงินในสาเหตุของความชั่วร้ายทั้งหมด . . . มันคือสาเหตุของทั้งหมดผิดและทำสิ่งไม่ดีต่างๆที่สามารถเกิดขึ้นกับผู้ชาย .
ผมขายขอโทษ–สิ่งที่ทำให้พระเจ้าให้อภัยมนุษย์ พระเจ้าจะยกโทษให้พวกเขาสำหรับความชั่วร้ายซึ่งเขาได้กระทำ .
" หลังจากที่ผมได้พูดกับประชาชน ผมเอาผมเลย เหล่านี้เป็นกระดูก หรือ เศษผ้า หรืออย่างอื่น ฉันว่าพวกเขาต้องเป็นของนักบุญ แต่ผมไม่รู้จริง ๆว่า คนเชื่อผมและผมได้รับเงินจากพวกเขา ผมบอกทุกคนว่า เงินเป็นสาเหตุของความชั่วร้ายทั้งหมด แต่ที่ผมทำทั้งหมดนี้เพื่อที่จะได้รับเงิน ผมไม่ได้เป็นผู้ชายที่น่าสงสาร โอ้ ไม่ !ฉันต้องมีเสื้อผ้าที่ดีและอาหารที่ดี คนจน เอาเงินมาซื้อสิ่งของเหล่านี้ ผมขายพวกเขาขอโทษ , และเพื่อให้พวกเขามีความสุข . "
อภัยเรื่องจะเป็นเรื่องที่ดีมาก . มันน่าแปลกใจสำหรับผู้ชายเลวๆ บอกเป็นเรื่องดี
นี่เป็นนิทาน มี 3 หนุ่ม ที่ทำสิ่งไม่ดีและโง่มาก พวกเขาดื่มมากเกินไปและพวกเขาไม่ทำงานพวกเขาพยายามที่จะได้รับเงินในทางชั่วร้าย ขณะที่เขากำลังนั่งดื่ม
ตอนเช้า พวกเขาได้ยินเสียงกระดิ่ง มันดังอยู่ในด้านหน้าของร่างกายของคนที่ตายแล้ว .
เด็กเพิ่งมาขึ้นดื่ม พวกเขาถามเด็กผู้ชาย " ศพใครในนั้น "
" เขาเป็นเพื่อนของคุณ " เด็กชายว่า เขาถูกฆ่าเมื่อคืนนี้ ขณะที่เขากำลังดื่มที่นี่ เขาถูกฆ่าโดยโจรที่เงียบที่เรียกว่าความตายตายฆ่าคนทั้งหมดในประเทศนี้ ความตายที่ฆ่าเพื่อนและเดินออกไป เขาถูกฆ่าตายหลายพันและหลายพันคน คุณควรเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อพบกับความตาย . "
" ผมไม่กลัวที่จะพบเขา " ร้องไห้ หนึ่งในสามของชายหนุ่ม แล้วเขาก็กระโดดขึ้น " ผมจะหาเขาให้เจอ ! ผมจะตามหาเขาในทุกๆด้าน และไม้และเมือง ฟัง ! ! ! " เขาร้องให้อีกสอง" ให้ถือขึ้นมือ และสัญญาว่าจะเป็นพี่น้องของเรา และเราจะหาและฆ่าตายเพราะความตายได้ฆ่าคนมากมาย เพื่อนๆ ของเรา "
" ฉันจะไปกับนาย " ชายคนที่สอง .
" ฉันกล่าวว่า " คนที่สาม พวกเขาทั้งคู่เมามาก .
พวกเขากล่าวว่า , " เราจะฆ่าคนชื่อนี้อันตรายถึงตาย ก่อนคืนมา "
ดังนั้นพวกเขาออกไปเมื่อเจอเขา
พวกเขาเดินเป็นวิธีที่น้อยและพวกเขาเห็นชายชรา ชายชราคนนั้นพูดกับเขาอย่างอ่อนโยน เขากล่าวว่า " พระเจ้าทรงสถิตกับท่าน เพื่อนสาวของฉัน " .
แต่ชายหนุ่มไม่ได้ที่ทุกชนิด พวกเขากล่าวว่า " ไอ้โง่ ! อะไรคือความน่าเกลียด ร่างกายปกคลุมด้วยเสื้อผ้าพวกนี้ "
เขากล่าวว่า " ฉันแก่มากแล้ว ผมรู้สึกหนาว ผมไม่สามารถรับความอบอุ่น "
" เขาตอบว่า " " ทำไมคุณอาศัยอยู่นาน เธอน่าเกลียด ตาแก่ ?ทำไมไม่ไปตายซะ "
ชายแก่มองมันด้วยความโมโห เขากล่าวว่า " ผมอยู่แบบนี้ เพราะผมไม่สามารถหาหนุ่มที่เปลี่ยนฉัน ไม่ ชายหนุ่มอยากจะกลายเป็นเก่า ดังนั้นฉันต้องกลายเป็นเก่าและเก่า . ความตายจะไม่มารับฉัน ฉันไปขึ้นและลงของประเทศ ผมไม่มีความสุขนักเดินทางตามหาความตาย ฉันพูดกับพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของฉัน : ' แด่แม่พระธรณี
ผมขายขอโทษ–สิ่งที่ทำให้พระเจ้าให้อภัยมนุษย์ พระเจ้าจะยกโทษให้พวกเขาสำหรับความชั่วร้ายซึ่งเขาได้กระทำ .
" หลังจากที่ผมได้พูดกับประชาชน ผมเอาผมเลย เหล่านี้เป็นกระดูก หรือ เศษผ้า หรืออย่างอื่น ฉันว่าพวกเขาต้องเป็นของนักบุญ แต่ผมไม่รู้จริง ๆว่า คนเชื่อผมและผมได้รับเงินจากพวกเขา ผมบอกทุกคนว่า เงินเป็นสาเหตุของความชั่วร้ายทั้งหมด แต่ที่ผมทำทั้งหมดนี้เพื่อที่จะได้รับเงิน ผมไม่ได้เป็นผู้ชายที่น่าสงสาร โอ้ ไม่ !ฉันต้องมีเสื้อผ้าที่ดีและอาหารที่ดี คนจน เอาเงินมาซื้อสิ่งของเหล่านี้ ผมขายพวกเขาขอโทษ , และเพื่อให้พวกเขามีความสุข . "
อภัยเรื่องจะเป็นเรื่องที่ดีมาก . มันน่าแปลกใจสำหรับผู้ชายเลวๆ บอกเป็นเรื่องดี
นี่เป็นนิทาน มี 3 หนุ่ม ที่ทำสิ่งไม่ดีและโง่มาก พวกเขาดื่มมากเกินไปและพวกเขาไม่ทำงานพวกเขาพยายามที่จะได้รับเงินในทางชั่วร้าย ขณะที่เขากำลังนั่งดื่ม
ตอนเช้า พวกเขาได้ยินเสียงกระดิ่ง มันดังอยู่ในด้านหน้าของร่างกายของคนที่ตายแล้ว .
เด็กเพิ่งมาขึ้นดื่ม พวกเขาถามเด็กผู้ชาย " ศพใครในนั้น "
" เขาเป็นเพื่อนของคุณ " เด็กชายว่า เขาถูกฆ่าเมื่อคืนนี้ ขณะที่เขากำลังดื่มที่นี่ เขาถูกฆ่าโดยโจรที่เงียบที่เรียกว่าความตายตายฆ่าคนทั้งหมดในประเทศนี้ ความตายที่ฆ่าเพื่อนและเดินออกไป เขาถูกฆ่าตายหลายพันและหลายพันคน คุณควรเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อพบกับความตาย . "
" ผมไม่กลัวที่จะพบเขา " ร้องไห้ หนึ่งในสามของชายหนุ่ม แล้วเขาก็กระโดดขึ้น " ผมจะหาเขาให้เจอ ! ผมจะตามหาเขาในทุกๆด้าน และไม้และเมือง ฟัง ! ! ! " เขาร้องให้อีกสอง" ให้ถือขึ้นมือ และสัญญาว่าจะเป็นพี่น้องของเรา และเราจะหาและฆ่าตายเพราะความตายได้ฆ่าคนมากมาย เพื่อนๆ ของเรา "
" ฉันจะไปกับนาย " ชายคนที่สอง .
" ฉันกล่าวว่า " คนที่สาม พวกเขาทั้งคู่เมามาก .
พวกเขากล่าวว่า , " เราจะฆ่าคนชื่อนี้อันตรายถึงตาย ก่อนคืนมา "
ดังนั้นพวกเขาออกไปเมื่อเจอเขา
พวกเขาเดินเป็นวิธีที่น้อยและพวกเขาเห็นชายชรา ชายชราคนนั้นพูดกับเขาอย่างอ่อนโยน เขากล่าวว่า " พระเจ้าทรงสถิตกับท่าน เพื่อนสาวของฉัน " .
แต่ชายหนุ่มไม่ได้ที่ทุกชนิด พวกเขากล่าวว่า " ไอ้โง่ ! อะไรคือความน่าเกลียด ร่างกายปกคลุมด้วยเสื้อผ้าพวกนี้ "
เขากล่าวว่า " ฉันแก่มากแล้ว ผมรู้สึกหนาว ผมไม่สามารถรับความอบอุ่น "
" เขาตอบว่า " " ทำไมคุณอาศัยอยู่นาน เธอน่าเกลียด ตาแก่ ?ทำไมไม่ไปตายซะ "
ชายแก่มองมันด้วยความโมโห เขากล่าวว่า " ผมอยู่แบบนี้ เพราะผมไม่สามารถหาหนุ่มที่เปลี่ยนฉัน ไม่ ชายหนุ่มอยากจะกลายเป็นเก่า ดังนั้นฉันต้องกลายเป็นเก่าและเก่า . ความตายจะไม่มารับฉัน ฉันไปขึ้นและลงของประเทศ ผมไม่มีความสุขนักเดินทางตามหาความตาย ฉันพูดกับพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของฉัน : ' แด่แม่พระธรณี
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- อุปกรณ์การจัดสวนดอกไม้
- ไปเที่ยวกันในคืนนี้
- Are you saying she was takento this dive
- คุณยังไม่มีครอบครัวหรอ
- pick up
- Better survivability
- 1.Mobile Computing Device A class of ver
- ฉันยังไม่ได้แจ้งข้อมูลให้คุณทราบ แต่คุณก
- I said in churches," said the pardoner.
- พวกคุนต้องการซื้ออะไร
- เท่ากับ
- 残り
- เพราะว่าฉันต้องทำงาน
- อยากกลับไปตอนนั้นที่เรารู้จักกันครั้ง
- heated chicken
- map ta phut
- 2 พื้นที่ ดังนี้
- Anyway, don't forget to think about each
- That completes my
- The First Step of Strategic Planning
- Ba ca
- expected
- As my store.
- เพื่อให้รับกันฝาถังน้ำมัน
