'It is quite true that man lives by

'It is quite true that man lives by bread alone — when there is no bread. But what happens to man’s desires when there is plenty of bread and when his belly is chronically filled?

At once other (and “higher”) needs emerge and these, rather than physiological hungers, dominate the organism. And when these in turn are satisfied, again new (and still “higher”) needs emerge and so on. This is what we mean by saying that the basic human needs are organized into a hierarchy of relative prepotency

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

' มันเป็นความจริงมากว่า คนอยู่ ด้วยขนมปังเพียงอย่างเดียว — เมื่อมีขนมปังไม่ แต่เกิดอะไรขึ้นกับความต้องการของมนุษย์เมื่อมีมากมาย ของขนมปัง และ เมื่อโรคเรื้อรังเต็มท้องของเขาเมื่ออื่น ๆ (และ "สูง") ต้องออกและเหล่านี้ แทนที่จะ hungers สรีรวิทยา ครองสิ่งมีชีวิตที่ และเมื่อเหล่านี้จะมีความพึงพอใจ ความต้องการใหม่อีกครั้ง (และยังคง "สูงกว่า") ออกและ นี่คือสิ่งที่เราหมายถึง โดยบอกว่า ความต้องการพื้นฐานมนุษย์ถูกจัดระเบียบเป็นลำดับชั้นของ prepotency ญาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'มันเป็นความจริงทีเดียวที่อาศัยอยู่คนด้วยอาหารสิ่งเดียว - เมื่อไม่มีอาหาร แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับความต้องการของมนุษย์เมื่อมีอาหารมากมายและเมื่อท้องของเขาเต็มไปเรื้อรัง? ทันทีอื่น ๆ (และ "สูง") ความต้องการและสิ่งเหล่านี้ออกมามากกว่าความหิวทางสรีรวิทยาครองชีวิต และเมื่อเหล่านี้ในทางกลับกันมีความพึงพอใจอีกครั้งใหม่ (และยังคง "สูง") ความต้องการโผล่ออกมาและอื่น ๆ นี่คือสิ่งที่เราหมายถึงโดยบอกว่าความต้องการขั้นพื้นฐานของมนุษย์ถูกจัดเป็นลำดับชั้นของ prepotency ญาติ