The choice of a web-based survey wa

The choice of a web-based survey was based upon research conducted by Nesbary
(2000). In examining results of several projects that used both mail and web based surveys, he found that when surveys were sent to Law Enforcement agencies, he received a response rate of 29% for web administration and 39% for traditional mail administration. This is very close to the results reported by Grandzol and Gershon (1998) and also Newton and Rudestam (1999). However, when Nesbary (2000) conducted a similar project with university professors in political science, he obtained a response rate of 73% from web administration and 20% from mail administration. He followed up with the respondents through a telephone interview and discovered that the professors had a strong preference for the use of electronic administration as opposed to mail administration. This higher response rate for web administration was further supported by Lusk, Delclos, Burau, Drawhorn, and Aday (2007) who reviewed a study involving individuals in academic public health with a response rate of over 80%.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวเลือกของแบบสอบถามเว็บได้ตามผลงานวิจัย โดย Nesbary(2000) . ในการตรวจสอบผลลัพธ์ของโครงการต่าง ๆ ที่ใช้ ทั้งจดหมาย และการสำรวจตามเว็บ เขาพบว่า แบบสอบถามถูกส่งไปยังหน่วยงานบังคับใช้กฎหมาย เขารับอัตราการตอบสนองที่ 29% สำหรับการดูแลเว็บและ 39% สำหรับการดูแลระบบอีเมล์แบบนี้ นี้เป็นมากใกล้เคียงกับผลการรายงาน โดย Grandzol และ Gershon (1998) และนอกจากนี้นิวตัน และ Rudestam (1999) อย่างไรก็ตาม เมื่อ Nesbary (2000) ดำเนินการโครงการที่คล้ายกัน มีอาจารย์มหาวิทยาลัยในรัฐศาสตร์ เขามาอัตราการตอบกลับ 20% และ 73% จากการดูแลเว็บดูแลจดหมาย เขาตามมาด้วยกับผู้ตอบผ่านการสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ และพบว่า อาจารย์มีลักษณะแข็งแรงสำหรับใช้บริหารอิเล็กทรอนิกส์แทนจัดการจดหมาย อัตราการตอบสนองนี้สูงกว่าสำหรับการดูแลเว็บเพิ่มเติมได้รับการสนับสนุน โดย Lusk, Delclos บูโร Drawhorn และ Aday (2007) ที่ทบทวนการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับบุคคลในด้านการศึกษาสาธารณสุขมีอัตราการตอบสนองมากกว่า 80%

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางเลือกของการสำรวจบนเว็บก็ขึ้นอยู่กับการวิจัยที่ดำเนินการโดย Nesbary
(2000) ในการตรวจสอบผลการหลายโครงการที่ใช้ทั้งอีเมลและเว็บการสำรวจตามเขาพบว่าเมื่อสำรวจที่ถูกส่งไปยังหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายเขาได้รับอัตราการตอบสนอง 29% สำหรับการบริหารเว็บและ 39% สำหรับการบริหารจัดการอีเมลแบบดั้งเดิม นี้เป็นมากใกล้เคียงกับผลการรายงานโดย Grandzol และ Gershon (1998) และนิวตันและ Rudestam (1999) แต่เมื่อ Nesbary (2000) ดำเนินการโครงการที่คล้ายกันกับอาจารย์มหาวิทยาลัยในสาขาวิทยาศาสตร์ทางการเมืองเขาได้รับอัตราการตอบสนองจาก 73% จากการบริหารเว็บและ 20% จากการบริหารอีเมล เขาตามมาด้วยการตอบแบบสอบถามผ่านการสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์และพบว่าอาจารย์มีการตั้งค่าที่แข็งแกร่งสำหรับการใช้งานของการบริหารอิเล็กทรอนิกส์เมื่อเทียบกับการบริหารงานอีเมล นี้อัตราการตอบสนองสูงขึ้นสำหรับการบริหารเว็บได้รับการสนับสนุนต่อไปโดยรูสก์, Delclos, Burau, Drawhorn และ Aday (2007) ซึ่งการตรวจสอบการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับบุคคลในสุขภาพของประชาชนนักวิชาการที่มีอัตราการตอบสนองของกว่า 80%