A possible system configuration com

A possible system configuration comprises of a fish farm with nutrient assimilation by molluscs and seaweed (Fig. 2). Here, nutrients released in the culture system can be converted into plant or other biomass,which can easily be removed and may often be a valuable by-product. The nutrient-assimilating photoautotrophic plants can be used to turn nutrient-rich effluents into profitable resources (Neori et al., 2004). Biofiltration by plants generates in the culture system a mini-ecosystem, in which, if properly balanced, plant autotrophy counters fish (or shrimp) and microbial heterotrophy, not only regarding nutrients but also with respect to oxygen, pH and CO2 (Neori et al.,2004). As a result, plant biofiltration diminishes the net environmental impact of aquaculture production systems. Today's integrated intensive aquaculture approaches,developed from traditional extensive polyculture, integrate the culture of fish or shrimp with vegetables, microalgae, shellfish and/or seaweed (Neori et al., 2004). By dividing the production process into stages, we can increase the constancy of the biomass in the system and improve the utilization efficiency of the physical facility (Wang, 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การกำหนดค่าระบบสามารถประกอบด้วยฟาร์มปลาโดยผสมธาตุอาหารตามมอลลัสกาและสาหร่าย (Fig. 2) ที่นี่ สารอาหารที่นำออกใช้ในระบบสามารถแปลงเป็นพืชหรือชีวมวลอื่น ๆ ซึ่งสามารถเอาออกได้ง่าย และบ่อยอาจมีผลพลอยได้ที่มีคุณค่า สามารถใช้พืช photoautotrophic assimilating สารแปรสภาพอุดมไปด้วยสาร effluents กำไรทรัพยากร (Neori et al., 2004) Biofiltration โดยพืชสร้างในวัฒนธรรมระบบนิเวศที่มินิ ที่ ถ้าอย่างสมดุล เคาน์เตอร์ autotrophy พืชปลา (หรือกุ้ง) และจุลินทรีย์ heterotrophy เกี่ยวกับสารอาหารกับออกซิเจน ค่า pH และ CO2 แต่ยังไม่เท่า (Neori et al., 2004) ดัง biofiltration พืชค่อย ๆ หายไปสุทธิผลกระทบสิ่งแวดล้อมของระบบการผลิตสัตว์น้ำ วิธีการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเร่งรัดรวมวันนี้ พัฒนาจากทางอย่างละเอียดแบบดั้งเดิม รวมวัฒนธรรมของปลาหรือกุ้งกับผัก microalgae หอย และ/หรือสาหร่าย (Neori et al., 2004) โดยแบ่งการผลิตออกเป็นขั้นตอน เราสามารถนำของชีวมวลเพิ่มขึ้นในระบบ และช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ประโยชน์ในสถานที่จริง (วัง 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำหนดค่าระบบที่เป็นไปได้ประกอบด้วยฟาร์มปลาที่มีการดูดซึมสารอาหารจากหอยและสาหร่ายทะเล (รูปที่ 2). ที่นี่สารอาหารที่ปล่อยออกมาในระบบการเลี้ยงสามารถแปลงเป็นพืชหรือชีวมวลอื่น ๆ ซึ่งสามารถจะลบออกและมักจะอาจจะเป็นที่มีคุณค่าโดยผลิตภัณฑ์ สารอาหาร assimilating พืช photoautotrophic สามารถใช้ในการเปิดน้ำทิ้งอุดมด้วยสารอาหารเป็นทรัพยากรที่มีกำไร (Neori et al., 2004) Biofiltration โดยพืชสร้างในระบบการเลี้ยงขนาดเล็กระบบนิเวศซึ่งถ้ามีความสมดุลอย่างถูกต้อง autotrophy โรงงานปลาเคาน์เตอร์ (หรือกุ้ง) และจุลินทรีย์ heterotrophy ไม่เพียง แต่เกี่ยวกับสารอาหาร แต่ยังมีส่วนที่เกี่ยวกับออกซิเจนค่า pH และ CO2 (Neori และคณะ ., 2004) เป็นผลให้ BIOFILTRATION พืชลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมสุทธิของระบบการผลิตเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ วันนี้วิธีการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่เข้มข้นแบบบูรณาการพัฒนามาจากการเลี้ยงผสมผสานแบบดั้งเดิมกว้างขวางบูรณาการวัฒนธรรมของปลาหรือกุ้งกับผักสาหร่ายหอยและ / หรือสาหร่ายทะเล (Neori et al., 2004) โดยแบ่งขั้นตอนการผลิตเป็นขั้นตอนที่เราสามารถเพิ่มความมั่นคงของชีวมวลในระบบและปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้ประโยชน์จากสิ่งอำนวยความสะดวกทางกายภาพ (วัง 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปรับแต่งระบบเป็นไปได้ประกอบด้วยฟาร์มปลาที่มีสารอาหารสูง โดยหอยและสาหร่าย ( รูปที่ 2 ) ที่นี่ , รังออกในระบบวัฒนธรรมสามารถแปลงเป็นพืชหรือชีวมวลอื่น ๆซึ่งสามารถจะลบออกและมักจะเป็นผลพลอยได้ที่มีค่าphotoautotrophic ซึมซับสารอาหารพืชสามารถใช้เพื่อเปิดบริการทรัพยากรอุดมไปด้วยสารอาหารในกำไร ( neori et al . , 2004 ) ต่อด้วยพืชที่สร้างในระบบวัฒนธรรมระบบนิเวศขนาดเล็ก ซึ่ง ถ้าสมดุลอย่างถูกต้อง พืชออโตทรอพเคาน์เตอร์ปลา ( หรือกุ้ง ) และ heterotrophy จุลินทรีย์ ไม่เพียง แต่ยังเกี่ยวกับสารอาหารและออกซิเจนพีเอช และคาร์บอนไดออกไซด์ ( neori et al . , 2004 ) ผลต่อพืชลดลง ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมจากการผลิตระบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ วันนี้แนวทางการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแบบบูรณาการ พัฒนาจาก polyculture อย่างละเอียดแบบบูรณาการวัฒนธรรมของปลา หรือ กุ้ง ผัก สาหร่าย หอย และ / หรือ สาหร่าย ( neori et al . , 2004 )โดยแบ่งขั้นตอนการผลิตออกเป็นระยะ เราสามารถเพิ่มความคงตัวของชีวมวลในระบบและปรับปรุงประสิทธิภาพของการใช้สถานที่ทางกายภาพ ( วัง , 2003 ) .