Literature discusses loyalty in thr

Literature discusses loyalty in three ways: behavioral loyalty (Tucker, 1964;
McConnell, 1968), attitudinal loyalty (Russell-Bennett et al., 2007) and composite
loyalty (Day, 1969; Uncles et al., 2003). The behavioral approach argues that the repeat
purchasing of a brand over time by a consumer completely accounts for loyalty
(Chaudhuri and Holbrook, 2001). Behavioral concepts strictly look at the repeat
purchase behavior expressed in terms of revealed behavior such as proportion of
purchase, purchasing frequency and probability purchase (Yanamandram and White,
2006). Attitudinal loyalty includes a degree of dispositional commitment associated
with the repeat purchase behavior (Chaudhuri and Holbrook, 2001). The attitudinal
perspective assumes that consistent buying of a brand is a necessary but not sufficient
condition to “true” brand loyalty and it must be complemented with a positive attitude
towards this brand to ensure that this behavior will be pursued further (Amine, 1998).
The loyalty literature supports the two-dimensional measures as better predictors of
customer’s loyalty (Chaudhuri and Holbrook, 2001; Ganesh et al., 2000; Rauyren and
Miller, 2007). The composite approach to loyalty considers customer’s favorable
attitudes, intentions and repeat purchasing as measure of true loyalty (Shoemaker and
Lewis, 1999; Rundle-Thiele, 2005). Dick and Basu (1994) define loyalty as the strength of
the relationship between an individual’s relative attitude and their repeat patronage.
Therefore, in line with various researchers this study proposes a composite measure of
customer loyalty incorporating both behavioral and attitudinal dimensions. For this
study behavioral loyalty is seen as the readiness of customers to repurchase the services
of the service provider and to maintain a relationship with the firm. Attitudinal loyalty is
defined as the level of customer’s psychological attachments, willingness to recommend
the service provider and engage in positive WOM communications It has long been suggested that there is a link between attitude and behavior with
attitude leading to behavior (Ajzen and Fishbein, 1980). Attitudes play a powerful role
in influencing consumers’ intentions and actual behavior (Hoyer and Macinnis, 2009).
A high relative attitude contributes significantly towards the maintenance of long-term
loyalty (Dick and Basu, 1994). The link between attitudinal loyalty and behavioral
loyalty has been demonstrated in prior research (Russell-Bennett et al., 2007; Li and
Petrick, 2008). Thus, the relationship between attitudinal and behavioral loyalty is
hypothesized as being:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วรรณคดีที่กล่าวถึงสมาชิกในสามวิธี: พฤติกรรมสมาชิก (ทักเกอร์ 1964McConnell, 1968) attitudinal สมาชิก (เบนเนตรัสเซล et al., 2007) และคอมโพสิตสมาชิก (วัน 1969 ลุงและ al., 2003) จนแนวทางพฤติกรรมที่ทำซ้ำซื้อของแบรนด์ผ่านเวลาผู้บริโภคทั้งหมดบัญชีสำหรับสมาชิก(Chaudhuri ก Holbrook, 2001) แนวคิดพฤติกรรมอย่างเคร่งครัดดูซ้ำแสดงในลักษณะเปิดเผยเช่นสัดส่วนของพฤติกรรมซื้อซื้อ ซื้อความถี่ และความน่าเป็นซื้อ (Yanamandram และไวท์2006) . สมาชิก attitudinal รวมถึงระดับของมุ่งมั่นโอนการครอบครองที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการซื้อซ้ำ (Chaudhuri และ Holbrook, 2001) ที่ attitudinalมุมมองถือว่า ซื้อแบรนด์ที่สอดคล้องกันคือ มีความจำเป็น แต่ไม่เพียงพอเงื่อนไขสมาชิกแบรนด์ "จริง" และก็ต้องครบครัน ด้วยทัศนคติในเชิงบวกต่อแบรนด์นี้เพื่อให้แน่ใจว่า จะติดตามการทำงานนี้เพิ่มเติม (Amine, 1998)เอกสารประกอบการสมาชิกสนับสนุนมาตรการสองเป็นดี predictors ของความภักดีของลูกค้า (Chaudhuri และ Holbrook, 2001 พระพิฆเนศและ al., 2000 Rauyren และมิลเลอร์ 2007) วิธีผสมให้สมาชิกพิจารณาของลูกค้าดีทัศนคติ ความตั้งใจ และการซื้อเป็นการวัดซ้ำจริงสมาชิก (Shoemaker และลูอิส 1999 Rundle-Thiele, 2005) ดิ๊กและ Basu (1994) กำหนดสมาชิกเป็นความแข็งแรงของความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติของแต่ละบุคคลสัมพันธ์และอุปถัมภ์การซ้ำดังนั้น โดยนักวิจัยต่างๆ ศึกษานี้เสนอการวัดโดยรวมของเพจ attitudinal และพฤติกรรมสมาชิกลูกค้า ในการนี้ศึกษาพฤติกรรมสมาชิกถือเป็นความพร้อมของลูกค้าเพื่อบริการ repurchaseผู้ให้บริการ และรักษาความสัมพันธ์กับบริษัท เป็นสมาชิก attitudinalกำหนดระดับของลูกค้าแนบจิตใจ ยินดีที่จะแนะนำผู้ให้บริการ และมีส่วนร่วมบวก WOM สื่อสารการแนะนำยาวที่มีการเชื่อมต่อระหว่างทัศนคติและพฤติกรรมกับทัศนคติกับพฤติกรรม (Ajzen และ Fishbein, 1980) ทัศนคติบทบาทมีประสิทธิภาพของผู้บริโภคที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจและการทำงานจริง (Hoyer และ Macinnis, 2009)ทัศนคติที่สัมพัทธ์สูงจัดสรรอย่างมีนัยสำคัญต่อการรักษาระยะยาวสมาชิก (ดิ๊กและ Basu, 1994) การเชื่อมโยง ระหว่างสมาชิก attitudinal และพฤติกรรมสมาชิกได้แสดงให้เห็นว่างานวิจัยก่อนหน้านี้ (เบนเนตรัสเซล et al., 2007 ลี่ และPetrick, 2008) ความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิก attitudinal และพฤติกรรมจึงตั้งสมมติฐานว่าเป็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วรรณคดีกล่าวถึงความจงรักภักดีในสามวิธี: ความจงรักภักดีพฤติกรรม (ทัคเกอร์ 1964;
McConnell, 1968), ความจงรักภักดีทัศนคติ (. Russell-เบนเน็ตต์, et al, 2007) และคอมโพสิต
ความจงรักภักดี (. วันที่, 1969; ลุง et al, 2003) วิธีการระบุว่าพฤติกรรมซ้ำ
ซื้อของแบรนด์เมื่อเวลาผ่านไปโดยผู้บริโภคคิดเป็นสัดส่วนอย่างสมบูรณ์สำหรับความภักดี
(Chaudhuri และฮอลบรู, 2001) แนวความคิดเกี่ยวกับพฤติกรรมอย่างเคร่งครัดดูซ้ำ
พฤติกรรมการซื้อแสดงในแง่ของพฤติกรรมที่เปิดเผยเช่นสัดส่วนของ
การสั่งซื้อการจัดซื้อความถี่และความน่าจะเป็นซื้อ (Yanamandram และสีขาว,
2006) ความจงรักภักดีทัศนคติรวมถึงระดับของความมุ่งมั่น dispositional ที่เกี่ยวข้อง
กับพฤติกรรมการซื้อซ้ำ (Chaudhuri และฮอลบรู, 2001) ทัศนคติ
มุมมองอนุมานว่าซื้อที่สอดคล้องกันของแบรนด์เป็นสิ่งที่จำเป็น แต่ไม่เพียงพอ
ที่จะสภาพ "จริง" ความภักดีแบรนด์และจะต้องได้รับการเสริมด้วยทัศนคติที่ดี
ต่อแบรนด์นี้เพื่อให้แน่ใจว่าการทำงานนี้จะได้รับการติดตามต่อไป (Amine, 1998)
วรรณกรรมความจงรักภักดีสนับสนุนมาตรการสองมิติเป็นตัวพยากรณ์ที่ดีขึ้นของ
ความจงรักภักดีของลูกค้า (Chaudhuri และฮอลบรู, 2001; พระพิฆเนศวร, et al, 2000;. Rauyren และ
มิลเลอร์, 2007) วิธีการประกอบการพิจารณาความภักดีของลูกค้าที่ดี
ทัศนคติความตั้งใจและทำซ้ำการจัดซื้อเป็นตัวชี้วัดของความจงรักภักดีที่แท้จริง (เท้าและ
ลูอิส 1999; Rundle ธี-2005) ดิ๊กและซึ (1994) กำหนดความจงรักภักดีเป็นความแข็งแกร่งของ
ความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติญาติของแต่ละบุคคลและการอุปถัมภ์ซ้ำของพวกเขา.
ดังนั้นในแนวเดียวกันกับนักวิจัยต่าง ๆ การศึกษานี้เสนอมาตรการประกอบของ
ความภักดีของลูกค้าที่ผสมผสานทั้งมิติพฤติกรรมและทัศนคติ สำหรับวันนี้
การศึกษาพฤติกรรมความจงรักภักดีถูกมองว่าเป็นความพร้อมของลูกค้าที่จะซื้อคืนบริการ
ของผู้ให้บริการและการรักษาความสัมพันธ์กับ บริษัท ความจงรักภักดีทัศนคติที่ถูก
กำหนดให้เป็นระดับของสิ่งที่แนบมาทางจิตวิทยาของลูกค้าความตั้งใจที่จะแนะนำ
ผู้ให้บริการและมีส่วนร่วมในการสื่อสาร WOM บวกจะได้รับการชี้ให้เห็นว่ามีการเชื่อมโยงระหว่างทัศนคติและพฤติกรรมที่มี
ทัศนคติที่นำไปสู่พฤติกรรม (Ajzen และ Fishbein, 1980) . ทัศนคติที่มีบทบาทที่มีประสิทธิภาพ
ในความตั้งใจที่มีอิทธิพลต่อผู้บริโภคและพฤติกรรมที่เกิดขึ้นจริง (Hoyer และ Macinnis 2009).
ทัศนคติที่ค่อนข้างสูงมีส่วนสำคัญต่อการบำรุงรักษาระยะยาว
ความจงรักภักดี (ดิ๊กและซึ 1994) การเชื่อมโยงระหว่างความจงรักภักดีทัศนคติและพฤติกรรม
ความภักดีได้รับการพิสูจน์ในการวิจัยก่อน (Russell-เบนเน็ตต์, et al, 2007;. หลี่และ
Petrick 2008) ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างความจงรักภักดีทัศนคติและพฤติกรรมมีการ
ตั้งสมมติฐานว่าเป็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วรรณคดีกล่าวถึงความจงรักภักดีสามวิธี : ความจงรักภักดีเชิงพฤติกรรม ( ทัคเกอร์ , 1964 ;
McConnell , 1968 ) และความซื่อสัตย์ ( รัสเซล เบนเนต et al . , 2007 ) และคอมโพสิต
ภักดี ( วัน , 1969 ; ลุง et al . , 2003 ) วิธีพฤติกรรม ระบุว่าขอย้ำ
ซื้อแบรนด์ตลอดเวลา โดยบัญชีผู้บริโภคอย่างสมบูรณ์เพื่อความจงรักภักดี
( และ chaudhuri Holbrook , 2001 )แนวคิดเชิงพฤติกรรมอย่างเข้มงวด ดูซ้ำ
ซื้อพฤติกรรมแสดงออกในแง่ของการเปิดเผยพฤติกรรม เช่น สัดส่วนของความถี่และความน่าจะเป็น
ซื้อ ซื้อ ซื้อ ( yanamandram และสีขาว
2006 ) มีความซื่อสัตย์ รวมถึงระดับของความมุ่งมั่น dispositional
ที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการซื้อซ้ำ ( และ chaudhuri Holbrook , 2001 ) โดย
ทุกคนมุมมองถือว่าสอดคล้องซื้อแบรนด์เป็นเรื่องจำเป็นแต่ไม่เพียงพอ
เงื่อนไข " จริง " ความภักดีแบรนด์และต้องเติมเต็มด้วยทัศนคติเชิงบวก
ที่มีต่อแบรนด์นี้เพื่อให้แน่ใจว่า พฤติกรรมนี้จะติดตามต่อไป ( amine , 1998 ) .
ภักดีวรรณกรรมสนับสนุนมาตรการสองมิติเป็นพยากรณ์ดีกว่า
ภักดี ของลูกค้า ( และ chaudhuri Holbrook , 2001คเณศ et al . , 2000 ; rauyren และ
มิลเลอร์ , 2007 ) วิธีการประกอบพิจารณาทัศนคติของลูกค้าภักดีมงคล
, ความตั้งใจและทำซ้ำการจัดซื้อเป็นวัดที่แท้จริงของความจงรักภักดี ( ช่างทำรองเท้าและ
Lewis , 1999 ; รันเดิล กับ ปี พ.ศ. 2548 ) ดิ๊กและบาซู ( 1994 ) กำหนดความจงรักภักดีแรง
ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลมีญาติทัศนคติและย้ำอุปถัมภ์ .
ดังนั้นในบรรทัดที่มีนักวิจัยต่างๆ การศึกษานี้เสนอมาตรการคอมโพสิตของความจงรักภักดีของลูกค้า รวมทั้ง
มิติทางทัศนคติและพฤติกรรม . สำหรับเรื่องนี้
การศึกษาพฤติกรรมความภักดีถูกมองว่าความพร้อมของลูกค้าเพื่อซื้อบริการ
ของผู้ให้บริการ และรักษาความสัมพันธ์กับบริษัท มีความซื่อสัตย์ คือ
กำหนดระดับของจิต สิ่งที่แนบมา , ความเต็มใจที่จะแนะนำ
ผู้ให้บริการและมีส่วนร่วมในการสื่อสาร WOM บวกมันมีนานแล้ว เห็นว่ามีการเชื่อมโยงระหว่างทัศนคติและพฤติกรรมกับ
ทัศนคติที่นำไปสู่พฤติกรรม ( Ajzen and Fishbein , 1980 ) ทัศนคติการเล่นเป็นบทบาทที่มีประสิทธิภาพมีอิทธิพลต่อความตั้งใจของผู้บริโภคและพฤติกรรมที่ปฏิบัติจริง ( ฮอยเออร์ และเมิ่กคินเนิส , 2009 ) .
สูงญาติมีส่วนช่วยอย่างมากต่อทัศนคติการรักษาความภักดีในระยะยาว
( Dick และ บาซู , 1994 ) การเชื่อมโยงระหว่างความจงรักภักดีและความจงรักภักดีและพฤติกรรม
ได้แสดงในการวิจัยก่อน ( รัสเซล เบนเนต et al . , 2007 ; Li และ
petrick , 2008 ) ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติและพฤติกรรมความภักดีเป็น
สมมุติฐานเป็น :