DISCUSSIONCervical lesions are comm

DISCUSSION
Cervical lesions are common and they pose a challenge to the dental profession. It is likely that their prevalence will increase, as the world's population ages. The location of these lesions makes it difficult to provide a long-lasting restoration. The prevalence of noncarious Class V lesions has been estimated to be between 31 and 56%. It has also been estimated that 85% of the population shows some loss of tooth structure at the cervical area.[4]
Over the last decade or so, a biomechanical theory (tooth flexure theory) has been postulated, suggesting that mechanical overloading of cervical enamel caused by cuspal flexure may contribute to noncarious cervical tooth loss. As the tooth flexes, the cusps are subjected to an axial compression load, resulting in cervical tensile and shear stresses acting at right angles to an axial load in a manner similar to a diametral compression test. This results in breakdown of the bonds between the hydroxyapatite crystals, which leads to crack formation, which eventually results in enamel loss. This mechanism has been termed ‘abfraction’.[5]
Abfraction lesions are wedge-shaped defects that are principally found on the buccal and labial aspects of the teeth. There seems to be a strong association between abfraction lesions and parafunctional habits. Previous studies have found that stresses concentrate in the thin cervical enamel area and the magnitude of these stresses exceeds the known failure stresses for enamel.[6]
A higher frequency of cervical lesions has been noted in mandibular teeth than in maxillary teeth. In recent studies, retentive failure rates of restorations were also found to be higher in the mandibular arch than the maxillary arch. The higher incidence and increased failure rate of restorations are consistent with the lingual orientation of the mandibular teeth. It renders them more susceptible to the concentration of tensile stresses at the cervical cross section of the mandibular teeth, particularly the bicuspids and may also contribute to the failure of these teeth to withstand tensile stress. The difficulty in moisture control of mandibular teeth during the restorative process and less number of open tubules in mandibular dentin have also been mentioned as possible contributory factors to the increased failure rate.[1]
Numerous clinical trials have been undertaken involving Class V restorations, but no consensus currently exists regarding the long-term clinical performance of any restorative material. Many questions regarding material selection and clinical techniques are still unanswered.
Treatment of Class V lesions presents a unique challenge. Leakage and lost restoration are a common observation among clinicians. Tooth location, stressful, occlusion, type of restorative material and the age of the patient have significant influence on the retentive failure rates.[7]
Resin composites and glass ionomer cements are widely used for restoring cervical lesions, as they are esthetic and mercury free, and they bond to the tooth structure. One of the main problems that clinicians face when restoring Class V or cervical cavities with composite resin is dealing with the problems of polymerization shrinkage. The shrinkage which accompanies the setting of these materials results in marginal gap formation in the order of 10-15µm and this gap often remains open, despite swelling of the restoration following water absorption. These gaps between the tooth margin and restoration lead to clinical problems such as post-operative sensitivity, stained margins and recurrent caries.[8]
Microfilled resins tend to flex with the tooth rather than debond, as compared to the more rigid macrofilled resin restorations.[8] A thickness of resin of up to 80µm would be helpful in increasing the strain capacity of Class V composite restoration, so that it will be better able to resist the forces generated by polymerization shrinkage.[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาได้ปากมดลูกเป็นเรื่องปกติ และจะก่อให้เกิดความท้าทายเพื่ออาชีพทันตกรรม ก็มีแนวโน้มว่า ความชุกจะเพิ่มขึ้น เป็นวัยประชากรของโลก สถานที่เหล่านี้ได้ทำให้มันยากให้คืนยาวนาน มีการประมาณความชุกของคลาส V noncarious ได้ระหว่าง 31 และ 56% จะมีการประเมินว่า 85% ของประชากรแสดงสูญเสียบางส่วนของโครงสร้างฟันที่บริเวณปากมดลูกด้วย[4]ทศวรรษหรือนั้น ทฤษฎี biomechanical (ฟัน flexure ทฤษฎี) มีได้ postulated แนะนำที่ มากเกินไปเครื่องจักรกลของปากมดลูกเกิดจาก cuspal flexure อาจนำไปสู่การสูญเสียฟัน noncarious ปากมดลูก เป็นฟันยืดหยุ่น cusps อยู่ภายใต้การโหลดบีบอัดตามแนวแกน เกิดในมดลูกแรงดึงและความเครียดแรงเฉือนที่กระทำที่มุมขวาเพื่อโหลดเป็นแกนในลักษณะคล้ายกับการทดสอบการบีบอัด diametral ซึ่งผลเสียของพันธบัตรระหว่างผลึก hydroxyapatite ซึ่งนำไปสู่การถอดรหัสผู้แต่ง ซึ่งในที่สุดเกิดการสูญเสียเคลือบฟัน กลไกนี้ได้ถูกเรียกว่า 'abfraction'[5]Abfraction ได้มีข้อบกพร่องที่รูปลิ่มที่พบบนด้าน labial และ buccal ฟันหลัก มีดูเหมือนจะ มั่นระหว่าง abfraction ได้และนิสัย parafunctional การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า เครียดสมาธิในบริเวณปากมดลูกเคลือบบาง และขนาดของความเครียดเหล่านี้เกินความเครียดรู้จักความล้มเหลวสำหรับเคลือบ[6]ความถี่สูงของปากมดลูกได้มีการระบุไว้ในข้อต่อขากรรไกรฟันกว่าใน maxillary ฟัน ในการศึกษาล่าสุด อัตราการคืนค่าล้มเหลว retentive ยังพบจะสูงในข้อต่อขากรรไกรโค้งกว่าโค้ง maxillary อุบัติการณ์สูงและอัตราการคืนค่าล้มเหลวเพิ่มขึ้นจะสอดคล้องกับการวางแนวภาษาฟันข้อต่อขากรรไกร มันทำให้พวกเขาอ่อนแอมากขึ้นไปความเข้มข้นของความเครียดแรงดึงมดลูกข้ามส่วนของข้อต่อขากรรไกรฟัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง bicuspids และยังได้อาจนำไปสู่ความล้มเหลวของฟันเหล่านี้ทนต่อแรงดึงความเครียด ความยากลำบากในการควบคุมความชื้นของข้อต่อขากรรไกรฟันใน ระหว่างกระบวนการฟื้นฟู และ ลบจำนวน tubules เปิดในเนื้อฟันข้อต่อขากรรไกรยังมีการกล่าวถึงเป็นปัจจัย contributory ได้อัตราความล้มเหลวเพิ่มขึ้น[1]มีการดำเนินทดลองทางคลินิกมากมายเกี่ยวข้องกับคืนค่าคลาส V แต่มติไม่มีอยู่ในปัจจุบันเกี่ยวกับประสิทธิภาพทางคลินิกระยะยาวของวัสดุใด ๆ ฟื้นฟู ยังยังไม่ได้ตอบคำถามมากมายเกี่ยวกับการเลือกวัสดุและเทคนิคการวิจัยทางคลินิกได้รักษาของคลาส V ได้นำเสนอความท้าทายที่ไม่ซ้ำกัน รั่วไหลและสูญเสียคืนได้สังเกตทั่วไประหว่าง clinicians ตำแหน่งฟัน เครียด ไม่ควรมองข้าม ชนิดของวัสดุฟื้นฟู และอายุของผู้ป่วยมีอิทธิพลสำคัญอัตราความล้มเหลว retentive[7]Resin คอมโพสิตและซึ่งสามารถช่วยซีเมนต์ใช้สำหรับฟื้นฟูได้มดลูก esthetic และปรอทฟรี และพวกตราสารหนี้ในโครงสร้างของฟัน หนึ่งในปัญหาหลักที่หน้า clinicians เมื่อคืนชั้น V หรือฟันผุปากมดลูก ด้วยคอมโพสิตเรซินเป็นการจัดการกับปัญหาของการ polymerization หดตัว หดตัวที่มาพร้อมกับการตั้งค่าเหล่านี้ส่งผลก่อช่องว่างกำไรกับ 10 15µm และช่องว่างนี้จะยังคงเปิด แม้ มีอาการบวมของการคืนค่าต่อไปนี้ดูดซับน้ำ เหล่านี้ช่องว่างระหว่างฟันกำไรและคืนค่านำไปสู่ปัญหาทางคลินิกเช่นความไวหลังการผ่าตัด สีขอบและผุที่เกิดซ้ำ[8]เรซิ่น Microfilled มักจะ ทำงานแบบยืดหยุ่นกับฟัน มากกว่า debond เมื่อเทียบกับคืนค่ายาง macrofilled เข้มงวดมากขึ้น[8] เป็นความหนาของยางของถึง 80µm จะเป็นประโยชน์ในการเพิ่มกำลังการผลิตที่ต้องใช้ของคลาส V คอมโพสิต เพื่อว่ามันจะสามารถต้านทานกองกำลังที่สร้างขึ้น โดยหดตัว polymerization[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
แผลที่ปากมดลูกที่พบบ่อยและพวกเขาก่อให้เกิดความท้าทายในการประกอบวิชาชีพทันตกรรม มันมีแนวโน้มว่าความชุกของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นวัยของประชากรโลก สถานที่ตั้งของรอยโรคเหล่านี้ทำให้มันยากที่จะให้ฟื้นฟูยาวนาน ความชุกของแผลคลาส V noncarious มีการคาดการณ์ว่าจะอยู่ระหว่างวันที่ 31 และ 56% ก็ยังได้รับการคาดการณ์ว่า 85% ของประชากรที่แสดงให้เห็นถึงการสูญเสียของโครงสร้างฟันที่บริเวณปากมดลูกบาง. [4]
ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาหรือดังนั้นทฤษฎีชีวกลศาสตร์ (ทฤษฎีแรงดัดฟัน) ได้รับการกล่าวอ้างบอกว่ามากไปเชิงกลของปากมดลูก เคลือบฟันที่เกิดจากแรงดัด Cuspal อาจนำไปสู่การสูญเสียฟันปากมดลูก noncarious ในฐานะที่เป็นฟันยืดหยุ่น, cusps จะต้องรับภาระการบีบอัดตามแนวแกนมีผลในการทนแรงดึงปากมดลูกและความเครียดเฉือนการแสดงที่มุมขวาโหลดแกนในลักษณะที่คล้ายคลึงกับการทดสอบการบีบอัด Diametral ซึ่งจะส่งผลในการสลายพันธะระหว่างผลึกไฮดรอกซีซึ่งนำไปสู่การก่อแตกซึ่งจะส่งผลในการสูญเสียในที่สุดเคลือบฟัน กลไกนี้จะถูกเรียกว่า 'abfraction'. [5]
แผล Abfraction ข้อบกพร่องลิ่มที่พบโดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านแก้มและริมฝีปากของฟัน ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างแผล abfraction และนิสัย parafunctional การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าความเครียดมีสมาธิในพื้นที่เคลือบฟันปากมดลูกบางและขนาดของความเครียดเหล่านี้เกินความเครียดความล้มเหลวที่รู้จักกันสำหรับเคลือบ. [6]
ความถี่สูงของรอยโรคมะเร็งปากมดลูกที่ได้รับการตั้งข้อสังเกตในฟันล่างกว่าในฟันขากรรไกรบน ในการศึกษาที่ผ่านมาอัตราความล้มเหลวกล้ามเนื้อหูรูดของการบูรณะและยังพบว่าได้รับจะสูงขึ้นในโค้งล่างกว่าโค้ง maxillary อุบัติการณ์สูงขึ้นและอัตราความล้มเหลวที่เพิ่มขึ้นของการบูรณะมีความสอดคล้องกับทิศทางภาษาของฟันขากรรไกรล่าง มันทำให้พวกเขาอ่อนแอมากขึ้นกับความเข้มข้นของความเครียดแรงดึงที่ปากมดลูกตัดขวางของฟันล่างโดยเฉพาะอย่างยิ่ง bicuspids และยังอาจนำไปสู่ความล้มเหลวของฟันเหล่านี้เพื่อให้ทนต่อความเครียดแรงดึง ความยากลำบากในการควบคุมความชื้นของฟันล่างระหว่างขั้นตอนการบูรณะและจำนวนน้อยของท่อที่เปิดอยู่ในเนื้อฟันล่างยังได้รับการกล่าวถึงเป็นปัจจัยที่สนับสนุนไปได้ที่จะเพิ่มอัตราความล้มเหลว. [1]
หลายการทดลองทางคลินิกได้รับการดำเนินการที่เกี่ยวข้องกับการบูรณะชั้น V แต่ มติไม่อยู่ในปัจจุบันเกี่ยวกับประสิทธิภาพทางคลินิกในระยะยาวของวัสดุบูรณะใด ๆ คำถามมากมายเกี่ยวกับการเลือกใช้วัสดุและเทคนิคทางคลินิกยังคงยังไม่ได้ตอบ.
การรักษาแผลคลาส V นำเสนอความท้าทายที่ไม่ซ้ำกัน การรั่วไหลและการบูรณะที่หายไปมีการสังเกตพบบ่อยในหมู่แพทย์ สถานที่ตั้งฟันเครียดจุก, ชนิดของวัสดุบูรณะและอายุของผู้ป่วยที่มีอิทธิพลสำคัญในอัตราความล้มเหลวกล้ามเนื้อหูรูด. [7]
คอมโพสิตเรซินและซีเมนต์ ionomer แก้วถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับการฟื้นฟูแผลปากมดลูกที่พวกเขามีความสวยงามและปราศจากสารปรอท และพวกเขาพันธบัตรเพื่อโครงสร้างฟัน หนึ่งในปัญหาหลักที่แพทย์ต้องเผชิญเมื่อคืนชั้น V หรือโพรงปากมดลูกด้วยเรซินคอมโพสิตคือการจัดการกับปัญหาการหดตัวของพอลิเมอ การหดตัวที่มาพร้อมกับการตั้งค่าของวัสดุเหล่านี้ส่งผลให้เกิดช่องว่างเล็กน้อยก่อตัวในคำสั่งของ10-15μmและช่องว่างนี้มักจะยังคงเปิดอยู่แม้จะมีอาการบวมของการบูรณะต่อไปนี้การดูดซึมน้ำ ช่องว่างเหล่านี้อัตรากำไรขั้นต้นระหว่างฟันและนำไปสู่การฟื้นฟูปัญหาทางคลินิกเช่นไวหลังการผ่าตัดขอบสีและโรคฟันผุเกิดขึ้นอีก. [8]
เรซินไมโครฟิลมีแนวโน้มที่จะดิ้นกับฟันมากกว่า debond เมื่อเทียบกับการบูรณะเรซิน macrofilled เข้มงวดมากขึ้น [8] ความหนาของยางได้ถึง80μmจะเป็นประโยชน์ในการเพิ่มกำลังการผลิตสายพันธุ์ชั้น V ฟื้นฟูคอมโพสิตเพื่อที่ว่ามันจะดีขึ้นสามารถที่จะต่อต้านกองกำลังที่เกิดจากการหดตัวของพอลิเมอ. [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ปากมดลูกรอยโรคมีทั่วไป และก่อให้เกิดความท้าทายต่อวิชาชีพทันตกรรม มันมีแนวโน้มว่า ความชุกของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นตามอายุของประชากรของโลก ตำแหน่งของรอยโรคเหล่านี้ทำให้มันยากที่จะให้ยาวนาน ฟื้นฟู ความชุกของ noncarious คลาส 5 แผลได้ประมาณระหว่าง 31 และ 56%มันก็มีการประมาณการว่า 85% ของประชากรแสดงการสูญเสียบางส่วนของโครงสร้างฟันที่บริเวณปากมดลูก [ 4 ]
กว่าทศวรรษที่ผ่านมาหรือดังนั้น ทฤษฎี ( ทฤษฎีค่าดัดฟัน ) ได้รับการ postulated บอกว่าปากมดลูกเคลือบฟันที่เกิดจากเครื่องกลโหลด cuspal ดัดฟัน noncarious ปากมดลูกอาจนำไปสู่การสูญเสีย เป็นฟันที่หัว ,ส่วนลูกครอกอยู่ภายใต้การโหลดการบีบอัดแกน ทำให้ปากมดลูกดึงและความเค้นเฉือนแสดงอยู่ที่มุมขวามีการโหลดในลักษณะที่คล้ายคลึงกับการทดสอบการบีบอัด diametral . ผลนี้ในการสลายพันธะระหว่างผลึกไฮดรอกซี ซึ่งนำไปสู่การเกิดรอยร้าว ซึ่งในที่สุดผลในการสูญเสียผิวเคลือบฟัน กลไกนี้ถูกเรียกว่า ' abfraction [ 5 ]
'abfraction รอยโรค แยกของเสียที่เป็นหลักที่พบบนด้าน ได้แก่ ริมฝีปาก ของฟัน ดูเหมือนจะเป็นสมาคมที่แข็งแกร่งระหว่างรอยโรค abfraction และนิสัย parafunctional . การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า ความเครียดสมาธิในบางพื้นที่ผิวและขนาดของความเค้นและความเครียดเหล่านี้เกินกว่าที่รู้จักความล้มเหลวสำหรับเคลือบ [ 6 ]
ความถี่ที่สูงขึ้นของรอยโรคปากมดลูกได้รับการระบุไว้ในข้อต่อขากรรไกรฟันกว่าฟันซี่ . ในการศึกษาล่าสุด , การเก็บรักษาความล้มเหลวอัตราบูรณะยังพบได้สูงในโค้งกว่าโค้งของขากรรไกร . ที่สูงขึ้นและอัตราการล้มเหลวของการเพิ่มขึ้น มันก็สอดคล้องกับทิศทางของลิ้นและฟันมันทำให้พวกเขาเสี่ยงต่อความเข้มข้นของความเค้นแรงดึงที่ปากมดลูกข้ามส่วนของฟันกราม ฟัน โดยเฉพาะ bicuspids และอาจนำไปสู่ความล้มเหลวของฟันเหล่านี้จะทนต่อความเครียดแรงดึงความยากในการควบคุมความชื้นของขากรรไกรล่างฟันในระหว่างกระบวนการฟื้นฟู และจำนวนน้อยกว่าท่อเปิดขากรรไกรซึ่งยังได้รับการกล่าวถึงที่สุดเสริมปัจจัยการเพิ่มขึ้นของอัตราความล้มเหลว . [ 1 ]
มากมาย การทดลองทางคลินิกได้รับการเกี่ยวข้องกับคลาส V บูรณะแต่ไม่มีฉันทามติในปัจจุบันมีอยู่ในการปฏิบัติทางคลินิกในระยะยาวของบูรณะที่วัสดุใด ๆ คำถามมากมายเกี่ยวกับการเลือกวัสดุและเทคนิคทางคลินิกยังไม่ได้ตอบ .
รักษาชั้น 5 แผล นำเสนอความท้าทายที่ไม่ซ้ำกัน รั่วและสูญเสียการฟื้นฟูเป็นทั่วไปสังเกตในหมู่แพทย์ ฟันสถานที่การเคร่งเครียดประเภทของวัสดุบูรณะ และอายุของผู้ป่วยมีผลต่ออัตราความล้มเหลวในการเจริญเติบโต [ 7 ]
เรซิน คอมโพสิต และกลาสไอโอโนเมอร์ซีเมนต์ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อฟื้นฟูปากมดลูก รอยโรค เช่นที่พวกเขามีความสวยงามและปรอทฟรีและพวกเขาสร้างโครงสร้างฟันหนึ่งในปัญหาหลักที่แพทย์ใบหน้าเมื่อฟื้นฟูคลาส V หรือปากมดลูกฟันผุด้วยเรซินคอมโพสิต คือการจัดการกับปัญหาเกิดการหดตัว การหดตัวซึ่งมาพร้อมกับการตั้งค่าของวัสดุเหล่านี้ผลลัพธ์ในการเพิ่มช่องว่างในการสั่งซื้อของ 10-15 µ M และช่องว่างนี้มักจะยังคงเปิดแม้จะมีการบวมของการฟื้นฟูต่อการดูดซึมน้ำเหล่านี้ช่องว่างระหว่างฟันกำไรและฟื้นฟูนำไปสู่ปัญหาทางคลินิก เช่น หลังการผ่าตัด ความไว เลอะขอบ และดำเนินการโดย [ 8 ]
microfilled เม็ดมีแนวโน้มที่จะดิ้นกับฟันมากกว่า debond , เมื่อเทียบกับงวดขึ้น macrofilled เรซินบูรณะ .[ 8 ] ความหนาของยางได้ถึง 80 µ M จะเป็นประโยชน์ในการเพิ่มความจุของคลาส 5 สายพันธุ์คอมโพสิต ฟื้นฟู ดังนั้นมันจะดีขึ้นสามารถที่จะต้านแรงที่เกิดจากการหดตัวแบบ [ 7 ]