Alfred Sisley’s Snow at Louvecienne

Alfred Sisley’s Snow at Louveciennes captures the silence and serenity of snowfall in a village. It reflects the artist’s mature period of the 1870s, when he created his “lightest, most luminous and lyrical paintings.” Snow scenes were an ideal motif for impressionist: the softening and blurring of forms and the dense atmosphere required a muted palette to capture the myriad tones of reflected light and the softened contours of the landscape. Duncan Phillips’s early writings as well as his acquisitions indicate his long-standing interest in Sisley. The painting that Phillips retained for the collection exemplifies the “realm of enchantment” he sought in art during the museum’s formative years. In 1926 he wrote, “Snow at Louveciennes, with its hush of snowflakes falling over roofs and garden walls, is a lyric of winter, enchanting both in its mood and in its tonality of tenderly transcribed ‘values’.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัลเฟรดซิสเล่ย์หิมะที่ Louveciennes จับความเงียบและความสงบเงียบของหิมะในหมู่บ้าน มันสะท้อนให้เห็นถึงระยะเวลาแก่ ๆ ของศิลปิน 1870s เมื่อเขาสร้าง "เบาที่สุด สุดแสง และน้อยจอมเวทภาพวาดของเขา" ฉากที่มีหิมะได้ motif เหมาะสำหรับอิม: ที่นุ่มนวลและความเบลอของรูปแบบและบรรยากาศหนาแน่นต้องการจานเสียงโทนมากมายสะท้อนแสงและรูปทรงที่อ่อนตัวของภูมิทัศน์ ดันแคนฟิลลิปส์ก่อนงานเขียนตลอดจนซื้อของเขาระบุความสนใจของเขามายาวนานในซิสเล่ย์ ภาพวาดที่ Phillips สะสมสำหรับคอลเลกชันนี้แสดงถึง "ดินแดนแห่งมนต์เสน่ห์" เขาขอในศิลปะในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ก่อสร้างปี ในปี 1926 เขาเขียน "หิมะที่ Louveciennes กับของ hush ของเกล็ดหิมะตกเหนือหลังคาและกำแพงสวน เป็นเนื้อของฤดูหนาว มีเสน่ห์ทั้ง ในอารมณ์ของ และเงาของทับละม่อม 'ค่า'"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หิมะอัลเฟรดซิสเล่ย์ที่ Louveciennes จับความเงียบและความสงบสุขของหิมะในหมู่บ้าน มันสะท้อนให้เห็นถึงระยะเวลาที่ผู้ใหญ่ของศิลปินยุค 1870 เมื่อเขาสร้างของเขาฉากหิมะเป็นบรรทัดฐานที่เหมาะสำหรับอิมเพรส "ที่มีน้ำหนักเบา, ภาพวาดการส่องสว่างและพรั่งพรูออกมามากที่สุด." การชะลอตัวและการเบลอรูปแบบและบรรยากาศที่หนาแน่นต้องจานออกเสียงในการจับภาพ เสียงมากมายของแสงสะท้อนและรูปทรงที่ปรับตัวลดลงของภูมิทัศน์ เขียนต้นดันแคนฟิลลิปเช่นเดียวกับการเข้าซื้อกิจการของเขาแสดงถึงความสนใจอันยาวนานของเขาในซิสเล่ย์ ภาพวาดที่ฟิลลิปสะสมสำหรับคอลเลกชันโรมรัน "ดินแดนแห่งความลุ่มหลง" เขาพยายามในงานศิลปะในช่วงของพิพิธภัณฑ์ปี ในปี 1926 เขาเขียนว่า "หิมะที่ Louveciennes กับสุดยอดของเกล็ดหิมะตกกว่าหลังคาและผนังสวนเป็นบทกวีของฤดูหนาวที่มีเสน่ห์ทั้งในอารมณ์และโทนของ 'ค่า' คัดลอกละม่อม."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัลเฟรดซิสลีย์หิมะที่ลูฟว์เซียน จับ ความเงียบและความสงบสุขของหิมะในหมู่บ้าน มันสะท้อนให้เห็นถึงศิลปินผู้ใหญ่ช่วงคริสต์ทศวรรษ 1850 เมื่อเขาสร้างของเขา " เบา , ภาพวาดแสงมากที่สุด และเนื้อเพลง " ฉากหิมะเป็นแม่ลายที่เหมาะสำหรับที่ประทับใจ : อ่อนและเบลอของรูปแบบและบรรยากาศที่หนาแน่นเป็นจานออกเสียงเพื่อจับเสียงที่มากมายของแสงสะท้อนและทำให้รูปทรงของภูมิทัศน์ ดันแคนฟิลลิปส์ก่อนเขียน ตลอดจนกิจการของเขาแสดงความสนใจที่ยาวนานของเขาในซิสเล่ย์ . ภาพวาดที่ฟิลิปส์เก็บไว้สำหรับคอลเลกชันเป็นตัวอย่าง " อาณาจักรแห่งเวทมนตร์ " เขาขอในพิพิธภัณฑ์ศิลปะในช่วงระหว่างปี ใน 2469 เขาเขียนว่า " หิมะที่ลูฟว์เซียน กับความเงียบของเกล็ดหิมะที่ตกลงมาหลังคาและกำแพงสวนเป็นเนื้อเพลงของฤดูหนาว เสน่ห์ ทั้งในอารมณ์และใน tonality ของละม่อมการทับศัพท์ ' ค่า ' . "