A dish with widespread popularity,

A dish with widespread popularity, the origins of satay are unclear. The word "satay" itself is thought to have been derived from Indonesian: sate and Malay: saté or satai[citation needed], both perhaps of Tamil origin.[8] Satay was supposedly invented by Javanese street vendors as an adaptation of Indian kebabs. This theory is based on the fact that satay has become popular in Java after the influx of Muslim Tamil Indian and Arab immigrants to Dutch East Indies in the early 19th century. The satay meats used by Indonesians and Malaysians — mutton and beef — are also favoured by Arabs and are not as popular in China as are pork and chicken.

Another theory[citation needed] states that the word "satay" is derived from the Min Nan words sa tae bak (三疊肉), which mean "three pieces of meat". This theory is discounted[citation needed], however, as traditional satay often consists of four pieces of meat and the fact that four is considered to be an inauspicious number in Chinese culture.

From Java (though this is difficult to prove from very few records), satay spread through the Malay Archipelago and, as a consequence, numerous variations of the dish have been developed and exist. By the late 19th century, satay has crossed the Strait of Malacca into neighbouring Malaysia, Singapore, and Thailand. In the 19th century, the term migrated, presumably with Malay immigrants from the Dutch East Indies, to South Africa, where it is known as sosatie. The Dutch also brought this dish as well as many other Indonesian specialties to the Netherlands, thereby influencing Dutch cuisine even to this day.[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จาน มีความนิยมแพร่หลาย กำเนิดของสะเต๊ะชัดเจน คำว่า "สะเต๊ะ" ตัวเองเป็นความคิดที่ได้รับมาจากอินโดนีเซีย: เศรษฐ์และมลายู: saté หรือ satai [อ้างจำเป็น], ทั้งทีของทมิฬ[8] คาดคะเนสะเต๊ะถูกอุปโลกน์ โดยถนนชวาผู้จัดจำหน่ายเป็นการปรับตัวของ kebabs อินเดีย ทฤษฎีนี้เป็นตามในข้อเท็จจริงที่สะเต๊ะได้กลายเป็นที่นิยมใน Java หลังจากการหลั่งไหลของผู้อพยพชาวอินเดียทมิฬมุสลิมและอาหรับกับดัตช์อีสต์อินดีส์ในศตวรรษที่ 19 ต้น เนื้อสัตว์สะเต๊ะที่ใช้โดยชาวมาเลเซีย — mutton และเนื้อซึ่งจะยังโปรดปรานของอาหรับ และไม่เป็นที่นิยมในประเทศจีนมีหมูและไก่ทฤษฎีอื่น [ต้องการอ้างอิง] ระบุว่า คำ "สะเต๊ะ" มาที่น่านต่ำสุดคำสาเต้บัค (三疊肉), ซึ่งหมายถึง "สามชิ้นของเนื้อ" ทฤษฎีนี้มีส่วนลด [อ้างจำเป็น] อย่างไรก็ตาม เป็นสะเต๊ะแบบดั้งเดิมมักจะประกอบด้วย 4 ชิ้นส่วนของเนื้อและความจริงที่สี่ถือเป็นหมายเลข inauspicious ในวัฒนธรรมจีนจาก Java (แต่เป็นยากที่จะพิสูจน์จากระเบียนน้อยมาก), สะเต๊ะแพร่กระจายผ่านหมู่เกาะมลายู และ ผล รูปแบบต่าง ๆ ของจานได้รับการพัฒนา และมีการ โดยปลายศตวรรษที่ 19 สะเต๊ะได้ข้ามช่องแคบมะละกาไปยังประเทศเพื่อนบ้านมาเลเซีย สิงคโปร์ และไทย ในศตวรรษที่ 19 คำย้าย ทับกับมาเลย์อพยพจากดัตช์อีสต์อินดีส์ สู่แอฟริกาใต้ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็น sosatie ดัตช์ที่ยังนำจานนี้เป็นอาหารมากที่อื่นอินโดนีเซียเนเธอร์แลนด์ จึงมีอิทธิพลต่ออาหารดัตช์แม้จนถึงทุกวันนี้[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จานที่มีความนิยมอย่างแพร่หลายต้นกำเนิดของสะเต๊ะมีความชัดเจน คำว่า "สะเต๊ะ" ตัวเองคิดว่าจะได้รับมาจากอินโดนีเซีย: ป้อยอและมาเลย์:. Sate หรือสไตส์ [อ้างจำเป็น] ทั้งสองอาจจะเป็นแหล่งกำเนิดของรัฐทมิฬนา [8] สะเต๊ะถูกคิดค้นโดยคาดว่าผู้ขายที่ถนนชวาเป็นการปรับตัวของเคบับอินเดีย . ทฤษฎีนี้จะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่าสะเต๊ะได้กลายเป็นที่นิยมใน Java หลังจากการไหลเข้าของอินเดียมุสลิมทมิฬและผู้อพยพอาหรับดัตช์อีสต์อินดีสในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 เนื้อสะเต๊ะใช้โดยอินโดนีเซียและมาเลเซีย - เนื้อแกะและเนื้อวัว - เป็นที่ชื่นชอบโดยชาวอาหรับและไม่เป็นที่นิยมในประเทศจีนเช่นเดียวกับเนื้อหมูและไก่. อีกทฤษฎีหนึ่ง [อ้างจำเป็น] ระบุว่าคำว่า "สะเต๊ะ" มาจากนน่าน คำ Sa Tae bak (三疊肉) ซึ่งหมายถึง "สามชิ้นของเนื้อสัตว์" ทฤษฎีนี้จะถูกปรับลด [อ้างจำเป็น] อย่างไรก็ตามขณะสะเต๊ะแบบดั้งเดิมมักจะประกอบด้วยสี่ชิ้นส่วนของเนื้อสัตว์และความจริงที่ว่าสี่จะถือเป็นจำนวนที่ไม่เป็นมงคลในวัฒนธรรมจีน. จาก Java (แต่นี้เป็นเรื่องยากที่จะพิสูจน์จากบันทึกน้อยมาก ), สะเต๊ะแพร่กระจายผ่านหมู่เกาะมาเลย์และเป็นผลให้รูปแบบต่าง ๆ นานาของจานได้รับการพัฒนาและมีอยู่ ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19, สะเต๊ะได้ข้ามช่องแคบมะละกาเป็นเพื่อนบ้านมาเลเซียสิงคโปร์และไทย ในศตวรรษที่ 19 คำว่าอพยพสันนิษฐานกับผู้อพยพชาวมาเลย์จากดัตช์อีสต์อินดีสไปยังแอฟริกาใต้ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในนาม sosatie ดัตช์ยังนำอาหารจานนี้เป็นจำนวนมากพิเศษอินโดนีเซียอื่น ๆ ไปยังประเทศเนเธอร์แลนด์จึงมีอิทธิพลต่ออาหารดัตช์แม้วันนี้. [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จานที่มีความนิยมอย่างแพร่หลาย ต้นกำเนิดของสะเต๊ะ ชัดเจน คำว่า " สะเต๊ะ " ตัวเองเป็นความคิดที่ได้รับมาจากอินโดและมาเลย์ สะเต๊ะ : SAT ) หรือไตด์ [ อ้างอิงที่จำเป็น ] ทั้งบางทีทมิฬแหล่งที่มา [ 8 ] สะเต๊ะดูเหมือนจะคิดค้นโดยผู้ขายชวาถนนเป็นการปรับตัวของเคบับอินเดียทฤษฎีนี้จะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่า สะเต๊ะได้กลายเป็นที่นิยมใน Java หลังจากการหลั่งไหลของผู้อพยพชาวมุสลิมทมิฬอินเดียและอาหรับชาวดัตช์อินเดียตะวันออกในศตวรรษที่ 19 ก่อน สะเต๊ะเนื้อใช้โดยอินโดนีเซียและมาเลเซีย - เนื้อแกะและเนื้อมี favoured โดยชาวอาหรับและไม่เป็นที่นิยมในประเทศจีน เป็น หมู และไก่

อีกทฤษฎีอ้างอิง [ จำเป็น ] ระบุว่า คำว่า " สะเต๊ะ " ได้มาจากมินหนานคำสาแทบัก ( 三疊肉 ) ซึ่งหมายถึง " สามชิ้นเนื้อ " ทฤษฎีนี้เป็นส่วนลด [ อ้างอิงที่จำเป็น ] , อย่างไรก็ตาม , สะเต๊ะแบบดั้งเดิมมักจะประกอบด้วยสี่ชิ้นเนื้อและความจริงที่ 4 ถือว่าเป็นเลขอัปมงคล

ในวัฒนธรรมจีนจากชวา ( แม้ว่านี้จะยากที่จะพิสูจน์ได้จากประวัติน้อยมาก ) , สะเต๊ะกระจายผ่านหมู่เกาะมลายู และ เป็น ผล รูปแบบต่าง ๆ มากมายของอาหารจานนี้ได้ถูกพัฒนาขึ้น และมีตัวตน โดยปลายศตวรรษที่ 19 , สะเต๊ะข้ามช่องแคบมะละกาในประเทศเพื่อนบ้าน ได้แก่ มาเลเซีย สิงคโปร์ และไทย ในศตวรรษที่ 19 คำว่าอพยพ ,สันนิษฐานกับมาเลย์อพยพจากเกาะอินเดียตะวันออกของดัตช์ในแอฟริกาใต้ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็น sosatie . ชาวดัตช์นำจานนี้เช่นเดียวกับหลายอื่น ๆอาหารอินโดนีเซียที่ประเทศเนเธอร์แลนด์จึงมีอิทธิพลต่ออาหารดัตช์จนถึงวันนี้ [ 9 ]