Rowe (1974) reported that when teac

Rowe (1974) reported that when teachers were trained to increase their wait-time from one second to 3-5 seconds, several changes occurred in students' behavior: the length and number of unsolicited but appropriate responses increased, the number of failures to respond decreased, and the incidence of student-to-student comparisons of data increased. Instructors who are interested in repeating this experiment in their own classrooms can measure their wait-times ("one, one-thousand; two, one-thousand," etc., sufficing for timing purposes) and then deliberately expand these periods of silence-for-thinking both after a question is posed and after an answer has been given. Sharing the concept of wait-time for thinking with the students often enables the teacher to maximize his efforts and gives the class an insight into learning skills.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Rowe (1974) รายงานว่า เมื่อมีการฝึกอบรมครูเพื่อเพิ่มเวลารอของจากหนึ่งไปสอง 3-5 วินาที เปลี่ยนแปลงหลายอย่างเกิดขึ้นในลักษณะการทำงานของนักเรียน: ความยาวและจำนวนที่เหมาะสม แต่ไม่ได้ร้องขอการตอบรับเพิ่ม ขึ้น จำนวนความล้มเหลวในการตอบสนองลดลง และเพิ่มอุบัติการณ์ของนักเรียนนักศึกษาการเปรียบเทียบข้อมูล ผู้สอนที่มีความสนใจในการทำซ้ำนี้ทดลองในห้องเรียนของตนเอง สามารถวัดผู้รอเวลา ("หนึ่ง หนึ่ง - พัน สอง หนึ่ง - พัน ฯลฯ sufficing ประสงค์เวลา) แล้ว ตั้งใจขยายรอบความเงียบสำหรับคิดทั้งสองหลัง จากเกิดคำถาม และหลัง จากได้รับคำตอบ ร่วมแนวคิดของรอเวลาสำหรับการคิดกับนักเรียนมักจะทำให้ครูต้องเพิ่มความพยายามของเขา และให้ความเข้าใจในการเรียนรู้ชั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Rowe (1974) รายงานว่าเมื่อครูได้รับการฝึกฝนเพื่อเพิ่มเวลาการรอคอยของพวกเขาจากคนที่สอง 3-5 วินาทีการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างที่เกิดขึ้นในพฤติกรรมของนักเรียน: ความยาวและจำนวนของการตอบสนองที่ไม่พึงประสงค์ที่เหมาะสมเพิ่มขึ้น แต่จำนวนของความล้มเหลวในการตอบสนอง ลดลงและอุบัติการณ์ของการเปรียบเทียบนักเรียนต่อนักเรียนของข้อมูลที่เพิ่มขึ้น อาจารย์ผู้สอนที่มีความสนใจในการทำซ้ำการทดลองนี้ในห้องเรียนของตัวเองสามารถวัดเวลารอของพวกเขา ("หนึ่งหนึ่งพันสองหนึ่งพัน" ฯลฯ sufficing เพื่อวัตถุประสงค์ในการกำหนดเวลา) แล้วจงใจขยายช่วงเวลาเหล่านี้ของ silence- สำหรับความคิดทั้งสองหลังจากที่คำถามถูกวางและหลังคำตอบที่ได้รับ ร่วมกันแนวคิดของการรอเวลาสำหรับการคิดกับนักเรียนมักจะช่วยให้ครูที่จะเพิ่มความพยายามของเขาและช่วยให้ระดับความเข้าใจในทักษะการเรียนรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรว์ ( 1974 ) รายงานว่า เมื่อครูฝึกเพื่อเพิ่มเวลารอจากหนึ่งสอง 3-5 วินาที การเปลี่ยนแปลงหลายอย่างที่เกิดขึ้นในพฤติกรรมของนักเรียน : ความยาว และจำนวนที่เหมาะสม แต่การตอบสนองที่เพิ่มขึ้น จำนวนของความล้มเหลวที่จะตอบสนองลดลง และอุบัติการณ์ของนักเรียนนักศึกษา การเปรียบเทียบข้อมูลที่เพิ่มขึ้นอาจารย์ที่สนใจในการทำซ้ำการทดลองในห้องเรียนของตนเองสามารถวัดเวลารอ ( " หนึ่ง พัน สอง พัน " ฯลฯ sufficing เวลาวัตถุประสงค์ ) แล้วจงใจขยายรอบระยะเวลาเหล่านี้ของความเงียบคิดทั้งหลังโจทย์คำถามและคำตอบได้แบ่งปันแนวคิดของเวลา รอคิดกับนักเรียนมักจะช่วยให้ครูที่จะเพิ่มความพยายามของเขาและให้ระดับความเข้าใจในการเรียนรู้ทักษะ