Rheological curves of the both form

Rheological curves of the both formulations are showed in Figure 7. It can be noted that the viscosity of the suspensions decreases as shear rate increases. This is a typical behavior of a Bingham curve, which is desired for porcelain slip [17, 18]. It can be inferred from Figure 7 that the partial replacement of the feldspar flux did not change significantly the rheological behavior and the dispersant agent consumption (Figure 8). Thus, the leaching of ions from wollastonite raw material does not occur significantly. This could interfere with the stabilization of the slip. Thus, the control of viscosity and slip stabilization are practically the same as these of the feldspar slip.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Rheological โค้งของสูตรทั้งสองจะแสดงในรูปที่ 7 มันสามารถถูกตั้งข้อสังเกตว่า ความหนืดของบริการลดลงเป็นการเพิ่มอัตราเฉือน นี่คือลักษณะทั่วไปของ Bingham ที่ถูกต้องสำหรับเครื่องเคลือบดินเผา [17, 18] ก็สามารถสรุปจากรูปที่ 7 ว่า แทนที่บางส่วนของฟลักซ์เฟลด์สปาร์ได้ไม่เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ rheological ลักษณะการทำงานและการใช้ตัวแทน dispersant (รูปที่ 8) ดังนั้น ละลายประจุจากวัตถุดิบ wollastonite ไม่เกิดมากขึ้น นี้สามารถรบกวนเสถียรภาพของการจัดส่ง ดังนั้น ควบคุมความหนืดและเสถียรภาพจัดกันจริงเป็นใบเฟลด์สปาร์เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เส้นโค้งการไหลของทั้งสองสูตรที่จะแสดงให้เห็นในรูปที่ 7 ก็สามารถที่จะตั้งข้อสังเกตว่าความหนืดของสารแขวนลอยลดลงตามการเพิ่มขึ้นของอัตราการเฉือน นี้เป็นพฤติกรรมปกติของเส้นโค้งบิงแฮมซึ่งเป็นที่ต้องการสำหรับการลื่นพอร์ซเลน [17, 18] มันสามารถสรุปจากรูปที่ 7 ที่เปลี่ยนบางส่วนของฟลักซ์เฟลด์สปาร์ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญพฤติกรรมการไหลและการบริโภคสารเคมีขจัดคราบ (รูปที่ 8) ดังนั้นการชะล้างของไอออนจากวัตถ​​ุดิบ wollastonite ไม่ได้เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งอาจรบกวนกับการรักษาเสถียรภาพของใบ ดังนั้นการควบคุมของความหนืดและเสถียรภาพลื่นเป็นจริงเช่นเดียวกับเหล่านี้ของใบเฟลด์สปาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไหลโค้งของทั้งสองสูตรมีแสดงในรูปที่ 7 จะเห็นว่าค่าความหนืดของสารแขวนลอยลดลงเป็นแรงเฉือนเพิ่มอัตรา นี้เป็นพฤติกรรมปกติของบิงแฮมโค้งซึ่งเป็นที่ต้องการสำหรับกระเบื้องลื่น [ 17 , 18 )มันสามารถ inferred จากรูปที่ 7 ว่า การแทนที่บางส่วนของเฟลด์สปาร์ฟลักซ์เปลี่ยนไม่มีผลต่อพฤติกรรมการไหลและการขจัดคราบตัวแทน ( รูปที่ 8 ) ดังนั้นการชะไอออนจาก wollastonite วัตถุดิบไม่เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ นี้สามารถรบกวนการสลิป ดังนั้นการควบคุมเสถียรภาพของความหนืดและลื่นเป็นจริงเช่นเดียวกับเหล่านี้ของเฟลด์สปาร์ลื่น