One, two, three . as usual. Jake wa

One, two, three . as usual. Jake walked along the group, pointing to the workers he wanted. Five,six,seven. Jim stood tall. Eight . Jake’s eyes fell on Jim. Then the foreman pointed at him. Nine.
Stepped forward, knowing that he was one of the lucky few who had work that day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่ง สอง สาม ตามปกติ เจคเดินตามกลุ่ม ชี้ไปที่คนที่เขาต้องการ ห้า หก เจ็ด จิมยืนสูง 8 Jake ของสายตาลดลงมือกับจิม แล้วยืนชี้ไปที่เขา 9ก้าวไปข้างหน้า รู้ว่า เขาเป็นหนึ่งในลัคกี้ไม่กี่ที่มีงานวันที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งสองสาม เหมือนอย่างเคย เจคเดินไปตามกลุ่มชี้ไปที่คนงานที่เขาต้องการ ห้าหกเจ็ด จิมยืนอยู่สูง แปด สายตาของเจคลดลงเมื่อจิม จากนั้นหัวหน้าชี้ไปที่เขา เก้า.
ก้าวไปข้างหน้าได้รู้ว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้โชคดีไม่กี่คนที่ได้ทำงานในวันนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่ง , สอง , สาม ตามปกติ เจคเดินตามกลุ่ม ชี้ให้คนที่เขาต้องการ ห้า , หก , เจ็ด จิมยืนสูง แปด เจคตาหล่นบนจิม แล้วหัวหน้างานชี้หน้าเขา 9 .
ก้าวไปข้างหน้า ทั้งๆที่รู้ว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้โชคดีไม่กี่คนที่ได้ทำงานวันนั้น