Secondly, in terms of mood, the fir

Secondly, in terms of mood, the first half was simple and elegant, while the proposed second half was boorish and rough. Although one was like a scholar, the other was like a warrior, it was not coordinated and there was a lack of overall harmony.

That was why this second verse, which many people believe to be the standard answer, was actually not good enough.

There were also matches of 灯深村寺钟 (dēng shēn cūn sì zhōng, the bell echoes in a distant dimly-lit temple) and 烽销极塞鸿 (fēng xiāo jí sāi hóng, the smoke signals an unfulfilled desire), which matched well in prosody, but did not match the elemental order of the words.

In that world, the best accepted match was 桃燃锦江堤 (táo rán jǐn jiāng dī, peach blossoms scorch the Jinjiang dyke).

However, even this second verse had a problem.

Its strong point was in matching the prosody of the first verse, with a profound mood, especially with "rán" being used extremely well. The radicals were also in the right order.

The only weakness was that "jǐn jiāng dī" was a proper noun, while the other was a common noun. "Jǐn jiāng" and "chí táng" were not similar. In that aspect, there was still a gap.

From a prosody view, the first verse was level-oblique-level-level-oblique, so in order not to violate the "lone level" rule, the second verse has to be level-level-oblique-oblique-level or oblique-level-level-oblique-level or level-level-level-oblique-level, of which the level-level-oblique-oblique-level combination was the most ideal.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประการที่สอง ในแง่ของอารมณ์ ครึ่งแรกได้ง่าย และสง่า งาม ในขณะที่ครึ่งหลังเสนอ boorish และหยาบ แม้ว่าหนึ่งเช่นนักวิชาการ อื่น ๆ เป็นเหมือนนักรบ ก็ไม่ได้ประสานงาน และมีการขาดความสามัคคีรวมนั่นเป็นเหตุผลข้อสองนี้ ซึ่งหลายคนเชื่อว่าเป็น คำตอบมาตรฐาน ไม่จริงดีพอมีการแข่งขันของ灯深村寺钟 (dēng shēn cūn ฮานสิอาร์ zhōng ระฆังก้องกังวานในวัดห่างไกลแสง) และ烽销极塞鸿 (fēng xiāo jí hóng sāi ควันสัญญาณความต้องการไม่บรรลุผล), ซึ่งจับคู่กันใน prosody แต่ไม่ตรงกับลำดับของคำว่าธาตุในโลกที่ ที่ดีสุดยอมรับนัด桃燃锦江堤 (táo rán jǐn jiāng dī ดอกพีชเกรียม dyke จินเจียง)อย่างไรก็ตาม แม้นี้ท่อนที่สองมีปัญหาจุดแข็งคือในตรง prosody ของท่อนแรก มีอารมณ์ลึกซึ้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ "rán" ถูกใช้อย่างดี อนุมูลมาในใบด้านขวาความอ่อนแอเท่านั้นที่ "jǐn jiāng dī" เป็นวิสามานยนาม ขณะที่อื่น ๆ คำนามทั่วไปได้ "Jǐn jiāng" และ "ไม่ táng" ไม่เหมือนกัน ในด้านนั้น มันยังมีช่องว่างจากมุมมอง prosody ท่อนแรกเป็นระดับเอียงระดับระดับเฉียง ดังนั้นเพื่อไม่ให้ละเมิดกฎ "โดด ๆ ระดับ" บทที่ 2 จะต้องมีระดับระดับเอียงเอียงระดับ หรือเฉียงระดับระดับเอียงระดับ หรือระดับระดับระดับเอียง ระดับ ซึ่งการรวมกันของระดับระดับเอียงเอียงระดับถูกเหมาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประการที่สองในแง่ของอารมณ์ในครึ่งแรกเป็นเรื่องง่ายและสง่างามในขณะที่ในช่วงครึ่งหลังเสนอกักขฬะและหยาบ ถึงแม้คนหนึ่งเป็นเหมือนนักวิชาการคนอื่น ๆ เป็นเหมือนนักรบมันก็ไม่ได้มีการประสานงานและมีการขาดของความสามัคคีโดยรวม

นั่นคือเหตุผลว่าทำไมนี้ท่อนที่สองซึ่งหลาย ๆ คนเชื่อว่าจะเป็นคำตอบที่ได้มาตรฐานเป็นจริงไม่ดีพอ

นอกจากนั้นยังมีการแข่งขันของ灯深村寺钟(เติ้ง Shen Cun sìจงระฆังก้องอยู่ในที่ห่างไกลวัดรางไฟ) และ烽销极塞鸿(Fēngxiāo Ji Sai Hong ควันสัญญาณความปรารถนาที่ไม่ประสบผลสำเร็จ) ซึ่ง จับคู่กันในฉันทลักษณ์ แต่ไม่ตรงกับคำสั่งซื้อที่ธาตุของคำ

ในโลกที่การแข่งขันได้รับการยอมรับที่ดีที่สุดคือ桃燃锦江堤(táoránjǐnเจียง di ดอกพีชเกรียมเลสเบี้ยนจิ่นเจียง)

อย่างไรก็ตามแม้นี้ท่อนที่สองมีปัญหา

จุดที่แข็งแกร่งของมันคือในการจับคู่ฉันทลักษณ์ของกลอนแรกที่มีอารมณ์ลึกซึ้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ "วิ่ง" ถูกนำมาใช้เป็นอย่างดี อนุมูลก็ยังอยู่ในลำดับที่ถูกต้อง

จุดอ่อนเพียงอย่างเดียวคือว่า "jǐnเจียง Di" เป็นคำนามที่เหมาะสมขณะที่อื่น ๆ เป็นสามัญนาม "Jǐnเจียง" และ "TángChí" ไม่ได้คล้ายกัน ในด้านที่ยังคงมีช่องว่าง

จากมุมมองฉันทลักษณ์เป็นข้อแรกคือระดับเฉียงระดับระดับ-เฉียงดังนั้นเพื่อที่จะไม่ละเมิด "ระดับเดียว" กฎข้อที่สองจะต้องมีระดับระดับเอียงเฉียงระดับหรือ oblique- ระดับระดับเฉียงระดับหรือระดับระดับระดับเฉียงระดับซึ่งรวมกันที่ระดับระดับเอียงเฉียงระดับเป็นที่เหมาะที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประการที่สอง ในแง่ของอารมณ์ ครึ่งแรกเป็นง่ายและสง่างามในขณะที่เสนอครึ่งที่สองคือไม่อร่อยและขรุขระ แม้ว่าหนึ่งเป็นนักวิชาการ , อื่น ๆเป็นเหมือนนักรบ ไม่ประสานงานและขาดความสามัคคีโดยรวมนั่นคือเหตุผลข้อที่สองนี้ ซึ่งหลายคนเชื่อว่าเป็นคำตอบมาตรฐาน ก็ไม่พอนอกจากนี้ยังมีการแข่งขันของ灯深村寺钟 ( D ē ng sh ē N C ยู N S ì Lang-fr โฮ ng ระฆังก้องในที่ห่างไกลวัดแสงน้อย ) และ烽销极塞鸿 ( F ē ng Xi อุบาสกอุบาสก o J í s ฉัน H ó NG ควันสัญญาณความต้องการไม่ได้ผล ) ซึ่งตรงกับฉันทลักษณ์ได้ดี , แต่ไม่ตรงกับคำสั่งของธาตุคำในโลกที่ ดีที่สุด รับราคาได้桃燃锦江堤 ( T . kgm R O N J . kgm ǐ N จีอุบาสก ng D ī , ดอกพีชเผาไหม้ Jinjiang เลสเบี้ยน )อย่างไรก็ตาม แม้ข้อที่สองนี้ มีปัญหาจุดเด่นของมันอยู่ที่ตรงกับฉันทลักษณ์ของกลอนแรกด้วยอารมณ์ลึกซึ้ง โดยเฉพาะกับ " R . kgm " ถูกใช้เป็นอย่างดียิ่ง อนุมูลยังในลำดับที่ถูกต้องจุดอ่อนอย่างเดียวคือ " J ǐเอ็นจีอุบาสก ng D ī " เป็นคำนามที่เหมาะสม ในขณะที่อื่น ๆคือคำนามสามัญ " เจเอ็นจีǐอุบาสก ng " และ " Ch í t . kgm ng " ไม่ได้เหมือนกัน ในมุมมองนั้น ยังคงมีช่องว่างจากมุมมองฉันทลักษณ์ , ท่อนแรกเป็นระดับระดับเฉียงเฉียง ดังนั้นเพื่อไม่ให้ละเมิดระดับ " โดดเดี่ยว " กฎข้อที่สองต้องเป็นระดับระดับเฉียงเฉียงเฉียงเฉียงระดับหรือระดับระดับหรือระดับระดับเฉียงระดับ ซึ่งระดับเฉียงเฉียงระดับรวมกันเป็นอุดมคติ มากที่สุด