Twenty-four hours later, all the Br

Twenty-four hours later, all the British dancers are at Moscow airport.“Now I’m never going to see Nikolai again,” thinks April. “And I can’t write to him.I don’t know his add…” Then someone says her name. She turns. It’s Nikolai! “Then plane’s leaving,” says Maria Grant. April looks at Nikolai. He gives her a parcel and walks away. On the plane, April sits next to Laura. Her eyes are wet. She opens the parcel. “Oh, look,” says Laura. “It’s one of those music boxes –the ones in the market". And there’s a letter, too! What does it say?” But April is too happy to speak. She looks at the letter. “Can I come and see you in England?” “Oh, Nikolai, yes,” she thinks. “Yes, you can!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อมา นักเต้นชาวอังกฤษทั้งหมดที่สนามบินมอสโก" ตอนนี้ ฉันไม่เคยจะเห็นนิโคไลอีก คิดเมษายน "และฉันไม่สามารถเขียนให้เขา ไม่ทราบของเขาเพิ่มขึ้น... " แล้วมีคนว่า เธอชื่อ เธอเป็น นิโคไลเป็น "แล้วเครื่องบินของทิ้ง กล่าวว่า มาเรียให้ เมษายนมีลักษณะที่นิโคไล เขาช่วยพัสดุ และเดินออกไป บนเครื่องบิน เมษายนอยู่ใกล้กับลอร่า ดวงตาของเธอจะเปียก เธอเปิดพัสดุ "โอ้ ดู ลอร่ากล่าว "เป็นหนึ่งในบรรดาเพลงกล่อง – คนในตลาด" และมีจดหมาย เกินไป ไม่ได้พูดอะไร" แต่เมษายนมีความสุขเกินไปที่จะพูด เธอมองไปที่ตัวอักษร "ฉันจะมา และในอังกฤษ" "โอ้ นิโคไล ใช่, " เธอคิด "ใช่ คุณสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อมาทั้งหมดนักเต้นอังกฤษที่สนามบินมอสโก. "ตอนนี้ฉันไม่เคยไปดูนิโคไลอีกครั้ง" คิดเมษายน "และฉันไม่สามารถเขียน him.I ไม่ทราบว่าการเพิ่มของเขา ... " แล้วมีคนบอกว่าชื่อของเธอ เธอหัน มันเป็นวลาดิ! "จากนั้นทิ้งเครื่องบิน," มาเรียแกรนท์กล่าวว่า เมษายนลักษณะที่นิโคไล เขาทำให้เธอพัสดุและเดินออกไป บนเครื่องบิน, เมษายนนั่งถัดจากลอร่า ดวงตาของเธอเปียก เธอเปิดพัสดุ "โอ้ดู" ลอร่ากล่าวว่า "มันเป็นหนึ่งในบรรดากล่องเพลงคน -The ในตลาด". และมีตัวอักษรมากเกินไป! มันไม่พูดอะไร? " แต่เมษายนเป็นความสุขมากเกินไปที่จะพูด. เธอมองไปที่ตัวอักษร". ผมสามารถมาและเห็นคุณใน อังกฤษ? "" Oh, นิโคไลใช่ "เธอคิดว่า." ใช่คุณสามารถ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อมา ทั้งอังกฤษมีนักเต้นที่สนามบินมอสโก " ตอนนี้ผมไม่เคยไปเห็นนิโคไลอีกครั้ง " คิดว่าเดือนเมษายน " ผมไม่ได้เขียนให้เขา ฉันไม่รู้ว่าเขาเพิ่ม . . . . . . . " แล้ว บางคนบอกว่า เธอชื่อ เธอเปลี่ยน มันคือนิโคไล " แล้วเครื่องบินจะออก กล่าวว่า " มาเรีย แกรนท์ เอพริลมองนิโคไล . เขาจะให้พัสดุและเดินออกไป บนเครื่องบิน วันที่นั่งถัดไปจากลอร่า ตาของเธอเปียก เธอเปิดพัสดุ " โอ้ ดู กล่าวว่า ลอร่า " มันเป็นหนึ่งในบรรดาเพลงกล่อง–หนึ่งในตลาด " และมีจดหมายด้วย มันบอกว่าอะไร ? " แต่เดือนเมษายนก็ยินดีที่จะพูด เธอมองไปที่จดหมาย " ผมจะไปหาคุณในอังกฤษ " โอ้ นิโคไล ค่ะ " หล่อนคิด " ใช่คุณสามารถ !