Anni '80[modifica | modifica wikite

Anni '80[modifica | modifica wikitesto]
Finiti gli anni della novità, gli anni '80 sono caratterizzati in Cahen, come anche in altri artisti del video, da una ricerca della narrazione. Spiega Sandra Lischi nel suo libro:

« Dalla trama al dramma: così Jean-Paul Fargier ha definito, in un incontro di studio sulla fiction svoltosi a Montbéliard nel 1984, questo passaggio. Gli autori passerebbero cioè dall'attenzione alle «avventure della trama» (intesa qui come tessuto luminoso, puntiforme, plasmabile, dell'immagine elettronica) e alle modalità percettive, dell'osservazione autoreferenziale, allo studio e alla sperimentazione delle nuove forme di racconto consentite dalla tecnologia video. Una tendenza ad una «nuova drammaturgia» che si registra a livello internazionale, e di cui sono state date varie spiegazioni: il relativo esaurirsi della fase autoriflessiva della video-art storica (la voglia quindi di sperimentare i dispositivi tecnici e i procedimenti stilistici del video a contatto con l'universo dei racconti possibili, esterni alla riflessione mediologica); una maggiore sicurezza espressiva e «autorevolezza» del video indipendente, e quindi minori esitazioni nel misurarsi con i generi dominanti nel cinema e nella TV; infine – ma forse soprattutto – l'affermarsi di un diverso atteggiamento, più interlocutorio e propositivo, nei confronti degli apparati televisivi, con cui comincia ad instaurarsi un difficile e faticoso – ma talvolta fecondo – dialogo». »
(Sandra Lischi, Il respiro del tempo. Cinema e Video di Robert Cahen, Edizioni ETS, 2002, p 38-39))
I primi due video di questo decennio sono La gare de Lyon e Le Musée Gustave Moreau (1980). Entrambe i video fanno parte della serie Paris pour memoire, un progetto che Cahen propone all'allora direttore dell'I.N.A. e creatore della nascente Vidéothèque de Paris. Il progetto intende esplorare la memoria della città.

Place de la Concorde è del 1982 e può essere considerato una specie di prototipo del successivo Cartes postales. Riprende la famosa piazza parigina dal crepuscolo alla notte nel momento in cui si accendono le luci, le macchine si fermano e poi ripartono, e la fontana ripete a intervalli la cascata luminosa.

Juste le temps è del 1983 ed è considerato da molti critici (tra cui Sandra Lischi e Marco Maria Gazzano) l’opera della maturità di Robert Cahen e uno dei più importanti video di tutta la storia della videoarte. Con quest'opera l'artista francese esce dallo sperimentalismo, caratteristico del decennio degli anni settanta. Ci sono due attori (un uomo e una donna) – elemento nuovo per Cahen – ma non ci sono né dialoghi né parole. All'interno di uno scompartimento di un treno in movimento è seduta una donna che legge, si sistema i capelli, si addormenta; l'uomo cammina lentamente per il corridoio, poi si siede vicino al finestrino. Le immagini dell'interno del treno si alternano con quelle del paesaggio fuori. Non c'è però intento narrativo se non quello di raccontare un viaggio in treno. A Cahen interessa mostrare che quando si guarda lontano non si coglie la stessa cosa di quando si guarda vicino. Le immagini vicine viste dal finestrino di un treno in movimento vanno via veloci, mentre quelle lontane possono essere osservate con più calma. Protagonista potrebbe essere proprio il paesaggio.

Le immagini vengono trattate con l'oscilloscopio che consente variazioni di spessore delle immagini.

La concezione sonora è ancora di Michel Chion: rumori di tonfi, rumore del treno, voci di bambini che urlano, rumore di campane, sospensione del rumore, pause improvvise.

Boulez-Répons (1985). È il video più lungo, dura 43 minuti ed è sulla composizione Répons di Pierre Boulez, direttore dell'IRCAM (Institut de Recherche et Coordination Acoustique/Musique), compositore e direttore d'orchestra. La prima versione di Répons è del 1981 ed è composta per due pianoforti, arpa, vibrafono, glockenspiel, cimbalo, orchestra e nastro magnetico. Al momento delle riprese erano state composte altre tre versioni diverse. La rappresentazione del concerto non è di tipo convenzionale: ci sono asincronismi fra lo scorrere della musica e i gesti dei musicisti; rallentamenti; dissolvenze incrociate; sovraimpressioni, immagini aggiuntive ad esempio di un danzatore, del mare, di boschi, di paesaggi campestri. Musica e immagini si mescolano e si influenzano a vicenda.

Cartes postales vidéo (1984-86). Sono più di 400, durano 30 secondi ciascuna e sono state girate insieme a Stéphane Huter e Alain Longuet a Roma, Algeri, Lisbona, Egitto, Islanda, Canada, New York, Londra, Parigi, Costa Azzurra, Provenza. Si tratta di una ripresa video bloccata e trasformata in foto, un fermo immagine, un'inquadratura classica, che ricorda una cartolina postale con tanto di didascalia che però inaspettatamente si anima. Il movimento svela il trucco: non era una cartolina. L'azione è inattesa, certe volte comica, o peculiare: un gatto che muove la coda a tempo di musica attraversando la piazza, il rumore di una mosca che vola. Altre volte questi istanti non sono naturalistici ma ottenuti con effetti in post produzione (modifiche di colore, di velocità). Le Cartes postales sono probabilmente l'opera più conosciuta di Cahen, trasmesse anche da molte emittenti televisive, tra cui alcune italiane.

Regards/Danse (1986). Il video fu commissionato dal Musée d'Orsay per mostrare il rapporto tra pittori e danza; Cahen lavora su Degas. Nel suo video sceglie di non mostrare neanche un fotogramma con l'immagine dei quadri di Degas; invece mostra lo sguardo del pittore impressionista attraverso le riprese di ballerine che stanno eseguendo delle prove.

Istantanés (1987). Commissionate dall'IRCAM. Sono tre video di tre minuti ciascuno che ritraggono tre giovani musicisti contemporanei: Marco Stroppa, Thierry Lancino e Philippe Manoury.

In Montenvers et mar de glace del 1987 la ricerca di una narratività è più evidente. Realizzato con Stéphane Huter, il video racconta una gita turistica in montagna. Ci sono un attore, delle comparse e uno sviluppo temporale. Al centro del racconto sono le avventure di un personaggio che ricorda Jacques Tati. Ancora non ci sono parole. Già dalla prima inquadratura si fa riferimento al cinema col titolo in semicerchio intorno al monte che ricorda il cerchio di stelline della Paramount. Un altro richiamo al cinema è la suddivisione in inquadrature. La musica è ricavata dalle colonne sonore di un compositore dei film di Alfred Hitchcock, Bernard Herrmann, più altre musiche da cartone animato. Sempre parte della colonna sonora sono i rumori, alcuni dei quali vengono evidenziati, come il dispiegare di una grande mappa nel treno che porta i gitanti verso la montagna, o un cagnolino che improvvisamente abbaia. Il video è stato realizzato per la prima serie di una programma internazionale chiamato Time code dedicato alla raffigurazione dello spirito dei luoghi.

Parcelle de ciel (1987). Primo video di Cahen sulla danza: in questo caso è uno spettacolo dallo stesso titolo del video, della coreografa Susan Buirge. La coreografia comprende otto ballerini che vengono ripresi su una pedana mentre ballano. Cahen si concentra in particolare su un'immagine della coreografia: quella di una ballerina che cade con le spalle al pavimento, un movimento che nello spettacolo avviene una sola volta, ma che il videografo francese ripete più volte, anche all'indietro. Le immagini poi vengono trasformate usando rallentamenti, interruzioni e trattate con l'oscilloscopio che trasforma i corpi in onde, tracce e scie luminose.

Per Le deuxième jour (1988), riceve una commissione da un centro d'arte newyorkese, Kitchen, che gli chiede di mettere in immagini un brano di 8-10 minuti del jazzista John Zorn intitolato Godard, ça vous chante? (un omaggio al regista francese della Nouvelle Vague, Godard). Il titolo del video è una frase che lo stesso Zorn pronuncia durante il brano musicale. Il video dura otto minuti e si apre e si chiude con l'immagine serena di una distesa d'acqua su cui si specchiano le nuvole, che contrasta con le immagini rumorose nella parte centrale del video della città di New York. Una figura di donna orientale appare e scompare tra le immagini metropolitane. Come nei precedenti lavori di Cahen, le immagini vengono poi modificate con l'oscilloscopio, la ricoloritura, le sovraimpressioni, le accelerazioni e i rallentamenti. Il montaggio è di Erméline Mézo, con cui Cahen lavorerà anche in Hong Kong Song.

Hong Kong Song (1989) si inserisce in un progetto, Urbansonic, interessato a raccogliere e mostrare le sonorità urbane. Cahen con l'aiuto di un tecnico del suono registra i suoni della città di Hong Kong. Ne viene fuori il ritratto di città a partire dai suoi suoni, dai rumori d'ambiente: il vociare della folla, un martello pneumatico, pezzi di programmi radiofonici. Le immagini mostrano il mare percorso da battelli, i grattacieli, i tram multicolori, le strade luminose, il mercato, i panni che asciugano al vento, una aereo che passa sfiorando i tetti e 'una donna che canta che apre e chiude l'opera.

Anche Chili impressions è del 1989 ed è legato al festival franco-cileno di video arte che prevede che gli artisti invitati creino un'opera sul paese che li ospita. Il video dura dodici minuti ed è realizzato ancora in collaborazione con Erméline Le Mézo. Come commento c'è una poesia di Pablo Neruda, Canto general de Chile: i versi si sentono in voice over in spagnolo e passano scritti su uno sfondo nero in lingua francese in alternanza alle immagini del paese: montagne, pianure, strade, gabbiani, pescatori, vulcani, l'immagine ricorrente di un uomo sdraiato su un prato. Queste immagini serene sono disturbate dalle riprese di un cimitero con in sovrimpressione bambini che scappano spaventati al suono di una sirena (in Cile al tempo c'era ancora la dittatura di Pinochet).

Solo è un altro video di danza. È prodotto per una trasmissione televisiva spagnola (RTVE) El arte del video: quatt

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Anni ' 80 [modifica | modifica wikitesto]แอนนิ Finiti gli novità เดลลา gli anni ' 80 โรงแรมโซ caratterizzati ใน Cahen มา anche ในยอัล artisti del วิดีโอ ดาอูน่า ricerca narrazione เดลลา Spiega Sandra Lischi เนล suo libro:« Dalla trama อัล dramma: così Jean Paul Fargier ฮา definito ใน un incontro di สตูดิโอ sulla นิยาย svoltosi เนล Montbéliard 1984, questo ฝักบัว Gli autori passerebbero cioè dall'attenzione เว « avventure เดลลา trama » (intesa qui มา tessuto luminoso, puntiforme, plasmabile, dell'immagine elettronica) อีเว modalità percettive, dell'osservazione autoreferenziale, allo สตูดิโออีพัก sperimentazione เดลเล nuove forme di racconto consentite dalla tecnologia วิดีโอ อูน่า tendenza โฆษณาอูน่า «drammaturgia นัววา» che ศรี registra อินเตอร์มิลาน livello อีดินคุยโรงแรมโซรัฐวัน varie spiegazioni: il relativo esaurirsi เดลลา fase autoriflessiva storica ศิลปะวิลลา (ลา voglia quindi di sperimentare ฉันอี tecnici dispositivi ฉัน procedimenti stilistici del วิดีโอ contatto คอน l'universo ได racconti possibili, mediologica riflessione สวน esterni); อูน่าเร sicurezza espressiva e «autorevolezza » เดลวิดีโอ indipendente, e quindi รา esitazioni เนล misurarsi กอนฉัน generi dominanti เนลภาพยนตร์อี nella โทรทัศน์ infine – ma forse soprattutto – l'affermarsi di un diverso atteggiamento, più interlocutorio อี propositivo, nei confronti degli apparati televisivi คอน cui comincia โฆษณา instaurarsi un difficile อี faticoso – ma talvolta fecondo – dialogo » »(Sandra Lischi, Il respiro del จังหวะ ภาพยนตร์อีโรดิวิ Cahen, Edizioni ETS, 2002, p 38-39))ฉัน primi ครบกำหนดดีวิดีโอ questo decennio โรงแรมโซลาแกร์เดอลียงอีเลอพื้นที่ต่าง ๆ Gustave Moreau (1980) Entrambe ฉัน fanno วิดีโอ parte memoire, un progetto che Cahen propone all'allora direttore dell'I.N.A. e creatore เทลลาสูตรปารีสเดลลา nascente Vidéothèque เดอปารีส Il progetto intende esplorare ลาซแอนด์ città ลลาสถานที่เดอลาคองคอร์ดรหัสประเทศเดล 1982 อี può essere considerato อูน่าชนิดดี prototipo del successivo postales รส Riprende ลา famosa เพียซ parigina ดอล crepuscolo สวน notte เนล momento ในนคุยศรี accendono เลอ luci เลอ macchine ศรี fermano อีปอย ripartono อีลาฟอนทานา ripete เป็น intervalli ลา cascata luminosaสว่าง le temps รหัสประเทศเดล 1983 ed รหัสประเทศ considerato ดา molti critici (ตรานคุย Sandra Lischi อี Gazzano มาเรียมาร์โค) l'opera ลลา maturità di Cahen โรเบิร์ตอีโนได più importanti di วิดีโอ tutta la storia videoarte เดลลา ติด quest'opera sperimentalismo dallo l'artista francese esce, caratteristico del decennio degli นนิ settanta โรงแรมโซ Ci attori ครบกำหนด (un uomo อีอูน่า donna) – elemento นูต่อ Cahen – ma ci ไม่ใช่โรงแรมโซ né dialoghi né parole All'interno ดิโน scompartimento di un treno ในอูน่า seduta รหัสประเทศ movimento donna che legge, sistema ศรีฉัน capelli ศรี addormenta ต่อ il corridoio ปอยศรี siede vicino al finestrino lentamente cammina l'uomo เลอ immagini dell'interno del alternano treno ศรีติด quelle del paesaggio fuori ไม่ใช่ c' รหัสประเทศ però intento narrativo se ไม่ quello di raccontare un viaggio ใน treno การ Cahen interessa mostrare che quando ซีการ์ดา lontano นนทรี coglie ลา stessa cosa di quando ศรีการ์ดา vicino เลอ immagini vicine viste ดอล finestrino di un treno ใน vanno movimento ผ่าน veloci กอน mentre quelle lontane possono essere osservate più calma Protagonista potrebbe essere proprio il paesaggioTrattate vengono immagini เลอกอน l'oscilloscopio che consente variazioni di spessore เดลเล immaginiลา concezione sonora รหัสประเทศ ancora di Michel Chion: rumori di tonfi, rumore treno เดล voci di bambini che urlano, rumore di campane, sospensione del rumore, improvvise หยุดBoulez-Répons (1985) Lungo รหัสประเทศ il più วิดีโอ ดูร่า 43 minuti ed รหัสประเทศ sulla composizione Répons di Pierre Boulez, direttore dell'IRCAM (สถาบัน de Recherche ร้อยเอ็ดประสาน Acoustique/Musique), compositore อี direttore d'orchestra ลาพรีม่า versione di Répons รหัสประเทศเดล 1981 ed รหัสประเทศ composta ต่อเนื่อง pianoforti อาภา vibrafono, glockenspiel, cimbalo วงอี nastro magnetico อัล momento เดลเล riprese erano รัฐ composte altre ทริ versioni หลากหลาย La rappresentazione del คอนแชร์โตรหัสประเทศไม่ดิ tipo convenzionale: ci โรงแรมโซ asincronismi fra หล่อ scorrere เมลลา musica ฉัน gesti ได musicisti rallentamenti dissolvenze incrociate sovraimpressioni, immagini aggiuntive โฆษณา esempio di un danzatore เดลมาเร่ di boschi, di paesaggi campestri Musica อี immagini ศรี mescolano อีซี influenzano vicendaรส postales vidéo (1984-86) โรงแรมโซ più di 400, durano 30 secondi ciascuna e โรงแรมโซรัฐ girate insieme อี Stéphane Huter Longuet ไปโร Algeri, Lisbona, Egitto อัยลันดา แคนาดา นิวยอร์ก Londra, Parigi คอสตา Azzurra, Provenza ศรี tratta ดิอูน่า ripresa bloccata วิดีโออี trasformata foto, un fermo immagine, un'inquadratura classica, che ricorda อูน่า cartolina postale คอน tanto di didascalia che però inaspettatamente ศรี anima Il movimento svela il trucco: cartolina อูน่ายุคไม่ Inattesa L'azione รหัสประเทศ certe volte comica, o peculiare: un gatto che muove ลา coda จังหวะดี musica attraversando ลาเพียซ il rumore ดิอูน่า vola mosca che Altre volte questi istanti ไม่ใช่โรงแรมโซ naturalistici ma ottenuti คอน effetti ใน produzione ลง (modifiche di colore, di velocità) เลอรส postales โรงแรมโซ probabilmente l'opera più conosciuta di Cahen, trasmesse anche ดา molte emittenti televisive ตรา cui alcune italianeขอแสดงความ นับถือ/Danse (1986) Il วิดีโอฟู commissionato ดอลพื้นที่ต่าง ๆ d'Orsay ต่อ mostrare il rapporto ตรา pittori อี danza Cahen lavora su Degas เนล suo วิดีโอ sceglie di mostrare ไม่ใช่ neanche un fotogramma คอน l'immagine dei quadri di Degas invece mostra หล่อ sguardo del pittore impressionista attraverso เลอ riprese di ballerine che stanno eseguendo เดลเลพิสูจน์Istantanés (1987) Commissionate dall'IRCAM โรงแรมโซทริดิวิดีโอทริ minuti ciascuno che ritraggono ทริ giovani musicisti contemporanei: Stroppa มาร์โก้ อี Thierry Lancino Philippe Manouryใน Montenvers et มี.ค. de glace เดล 1987 la ricerca di อูน่า narratività รหัสประเทศ più evidente Realizzato กอน Stéphane Huter, il racconta วิดีโออูน่า gita turistica ในโตมงทาญญา Ci โรงแรมโซ un attore เดลเล comparse อีโน sviluppo temporale อัลเซ็นโทรเด racconto โรงแรมโซเลอ avventure di un personaggio che ricorda Jacques Tati Ancora ci ไม่ใช่โรงแรมโซ parole Già dalla พริ inquadratura ศรีฟ้า riferimento อัลภาพยนตร์คอลัมน์ titolo ใน semicerchio intorno อัลมอน che ricorda il cerchio di stelline เดลลาพาราเม้าท์ Un altro richiamo อัลภาพยนตร์รหัสประเทศลา suddivisione ใน inquadrature La musica รหัสประเทศ ricavata dalle colonne sonore di un compositore dei ฟิล์มดิอัลเฟรดฮิตช์ค็อก เฮอร์มานน์ Bernard, più altre musiche ดา cartone animato เปอซอมเปอ parte โรงแรมโซเดลลา colonna sonora ฉัน il dispiegare ดิอูน่าแกรนด์ mappa เนล treno che ปอตามา rumori, alcuni dei quali vengono evidenziati ฉัน gitanti verso ลาโตมงทาญญา o un cagnolino che improvvisamente abbaia Il realizzato stato รหัสประเทศวิดีโอต่อลาพรีม่าสูตรดิอูน่าอินเตอร์มิลาน programma chiamato เวลารหัส dedicato ห้อง raffigurazione dello spirito ได luoghiเชียลเดใน Parcelle (1987) Danza Cahen sulla di primo วิดีโอ: ใน questo caso รหัสประเทศโน spettacolo dallo stesso titolo del วิดีโอ เดลลา coreografa Buirge ศิริรัตน์ ลา coreografia comprende ออตโต ballerini che vengono ripresi su อูน่า pedana mentre ballano Concentra ศรี Cahen ใน particolare su un'immagine coreografia เดลลา: quella ดิอูน่านักบัลเล่ต์ che cade ติดเลอ spalle al pavimento อูน่า un movimento che nello spettacolo avviene ดัทสาบวอลตา ma che il videografo francese ripete più volte, anche all'indietro เลอ immagini ปอย vengono trasformate usando rallentamenti, interruzioni อี trattate คอน l'oscilloscopio che trasforma ฉัน corpi ใน onde, tracce อี scie luminoseต่อเลอ deuxième jour (1988), riceve อูน่า commissione ดาสหประชาชาติเซ็นโทรดาร์ newyorkese ห้องครัว che gli chiede di mettere ใน immagini un brano ดี 8-10 minuti del jazzista intitolato จอห์น Zorn Godard, ça เดซ์ chante (un omaggio al regista francese แรมนูเวลเดลลา Vague, Godard) Il titolo del รหัสประเทศวิดีโออูน่า frase che หล่อ stesso Zorn pronuncia durante il brano musicale Il วิดีโอดูร่าออตโต minuti อีซี apre อีซี chiude คอน l'immagine เซเรนาดิอูน่า distesa d'acqua su นคุยศรี specchiano เลอ nuvole, che contrasta คอนเลอ immagini rumorose nella parte centrale เดลวิดีโอเดลลา città di นิวยอร์ก รูปโรงแรมอูนาเซนดิ donna orientale appare อี scompare ตราเลอ immagini metropolitane มา nei precedenti lavori di Cahen เลอ immagini vengono ปอย modificate คอน l'oscilloscopio, ricoloritura ลา เล sovraimpressioni, e accelerazioni เลอฉัน rallentamenti Il montaggio รหัสประเทศ di Erméline Mézo คอนดิชั่น anche lavorerà Cahen นคุยใน Song Hong KongInserisce ศรี Song Hong Kong (1989) ในสหประชาชาติ progetto, Urbansonic, interessato เป็น raccogliere e mostrare เลอ sonorità urbane Cahen คอน l'aiuto di un tecnico del suono registra ฉัน suoni เดลลา città di Hong Kong Ne viene fuori il ritratto di città suoni ซอยได partire, rumori ได d'ambiente: il vociare folla เดลลา un pneumatico มาร์เทลโล pezzi di programmi radiofonici เลอ immagini mostrano อิลมาเร่ percorso ดา battelli ฉัน grattacieli ฉันรถราง multicolori เลอ strade luminose, il mercato ฉัน panni che asciugano อัล vento อูน่า aereo che passa sfiorando ฉัน tetti e ' อูน่า donna che canta che apre อี chiude l'operaพริก Anche อิมรหัสประเทศเดล 1989 ed รหัสประเทศอัลเลกาโต cileno ฝรั่งเศสเทศกาล di arte วิดีโอ che prevede che gli artisti invitati creino un'opera เน paese che li ospita Minuti อิลดูร่าวิดีโอ dodici ancora realizzato รหัสประเทศ ed ใน collaborazione กอน Erméline เลอ Mézo มา commento c' รหัสประเทศอูน่า poesia di Canto ทั่วไปเดอชิลี ปาโบลเนรูดา: ฉัน versi ศรี sentono ในเสียงผ่าน spagnolo อี passano scritti ซูโน sfondo nero ใน lingua francese ใน alternanza เว immagini del paese: มงตาญ pianure, strade, gabbiani, pescatori, vulcani, l'immagine ricorrente di un uomo sdraiato su un ปราโต้ Queste immagini โรงแรมโซซีรี disturbate dalle riprese di un cimitero คอนใน sovrimpressione bambini che scappano spaventati อัล suono ดิอูน่า sirena (ใน Cile อัลจังหวะ c'era ancora la dittatura di Pinochet)โซโลรหัสประเทศ un altro di วิดีโอ danza Prodotto รหัสประเทศต่ออูน่า trasmissione televisiva spagnola (RTVE) El arte เดลวิดีโอ: quatt

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Anni 80 [modifica | modifica wikitesto]
Finiti gli อันนิ della Novità, gli อันนิ '80 Sono caratterizzati ใน Cahen มา anche ใน altri Artisti เดลวิดีโอดาอูนา ricerca della narrazione แซนดร้า Spiega Lischi nel Suo โบ้: « Dalla Trama อัล dramma: così Jean-Paul Fargier ฮ่า definito ในอูดิ Incontro สตูดิโอนิยาย sulla svoltosi nel Montbéliard 1984 questo พาส Gli Autori passerebbero Cioe dall'attenzione alle « avventure della Trama » (intesa ใครมา TESSUTO luminoso, puntiforme, plasmabile, dell'immagine Elettronica) จ alle modalità percettive, dell'osservazione autoreferenziale, allo จสตูดิโออัลลา sperimentazione delle nuove Forme ดิ racconto consentite dalla Tecnologia วิดีโอ Una Tendenza โฆษณา una « Nuova drammaturgia »เจ๊ศรีทะเบียน livello ระหว่างประเทศอีดิ Cui Sono รัฐวัน varie spiegazioni: อิ relativo esaurirsi della Fase autoriflessiva della Storica วิดีโอศิลปะ (ลา voglia quindi ดิ sperimentare ฉัน dispositivi TECNICI เน procedimenti stilistici เดลวิดีโอ Contatto นักโทษแมง Universo dei racconti possibili, esterni อัลลา riflessione mediologica); อูนา Maggiore Sicurezza espressiva e "autorevolezza »เด indipendente วิดีโอ, E quindi Minori esitazioni nel misurarsi นักโทษฉัน generi dominanti nel โรงภาพยนตร์อี Nella ทีวี infine - แม่ forse soprattutto - แมง affermarsi ดิอู Diverso atteggiamento, più interlocutorio จ propositivo, เขตปกครองตนเอง confronti degli apparati televisivi, นักโทษ Cui โฆษณา comincia instaurarsi ยกเลิก difficile จ faticoso - แม่ talvolta fecondo - Dialogo » » (แซนดร้า Lischi อิลลินอยส์ respiro จังหวะเดล. โรงภาพยนตร์อีโรเบิร์ตวิดีโอ di Cahen, Edizioni ETS, 2002, หน้า 38-39)) ฉัน Primi วิดีโอเนื่องจาก di questo decennio Sono La Gare de Lyon อี Le Muséeกุสตาฟ Moreau (1980) Entrambe ฉันวิดีโอ Fanno หมอนี่เดลลาเซเรียอาปารีสเท Memoire ยกเลิก PROGETTO che Cahen propone all'allora direttore dell'INA จ creatore della Nascente Vidéothèqueเดอปารีส Il PROGETTO intende esplorare ลาความจำ della città. Place de la Concorde èเดล 1982 จpuò essere considerato อูนาพันธุ์ดิ Prototipo เด successivo Cartes Postales Riprende ลา Famosa จัตุรัส parigina ดาล crepuscolo อัลลา Notte nel Momento ใน Cui si accendono le Luci เลอ macchine si fermano อี ฯลฯ ripartono, E La Fontana ripete intervalli ลา Cascata Luminosa. ตาสว่าง le temps èเดล 1983 เอ็ดè considerato ดา molti Critici (tra แซนดร้า Cui Lischi อีมาร์โกมาเรีย Gazzano) แมงเดลลาโอเปร่าmaturitàดิโรเบิร์ตอี Cahen uno dei più importanti วิดีโอ di tutta ลาสโทเรียเดลลา videoarte คอน quest'opera แมง artista francese esce Dallo sperimentalismo, caratteristico เด decennio degli อันนิ settanta Ci Sono เนื่องจาก attori (UN Uomo อีอูนาดอน) - Elemento Nuovo ต่อ Cahen - แม่ไม่ CI Sono né Dialoghi néทัณฑ์บน All'interno di uno di scompartimento ยกเลิก Treno ใน Movimento è seduta อูนาดอน che Legge ศรี Sistema ฉัน Capelli ศรี addormenta; แมง Uomo cammina Lentamente ต่อ corridoio อิลลินอยส์, ฯลฯ si siede Vicino อัล finestrino Le immagini dell'interno เด Treno si alternano นักโทษ Quelle เด paesaggio fuori ไม่c'èperò intento narrativo SE ไม่ Quello ดิ raccontare ยกเลิก viaggio ใน Treno Cahen interessa mostrare che Quando si Guarda lontano ไม่ si coglie ลา stessa cosa Quando di si Guarda Vicino Le immagini vicine Viste ดาล finestrino ดิอู Treno ใน Movimento vanno ผ่าน Veloci, mentre Quelle lontane possono essere osservate นักโทษpiù Calma Protagonista potrebbe essere proprio อิลลินอยส์ paesaggio. เลอ immagini vengono trattate นักโทษแมง oscilloscopio che consente variazioni ดิ spessore delle immagini. ลา concezione โซโนราè ancora ดิมิเชล Chion: rumori ดิ tonfi, rumore เด Treno, Voci ดิ Bambini che urlano, rumore ดิ Campane, sospensione เด rumore, improvvise หยุด. เลซ-Répons (1985) Èอิลลินอยส์วิดีโอpiù Lungo, ดูรา 43 minuti เอ็ดè sulla composizione Réponsดิปิแอร์เลซ direttore dell'IRCAM (Institut de Recherche et Coordination Acoustique / Musique) compositore จ direttore วงดนตรีศิลปวัตถุ พรี VERSIONE ลาดิRéponsè 1981 เดลเอ็ดè composta ต่อ pianoforti เนื่องจากอาภา, vibrafono ชนิดหนึ่ง cimbalo วงอี Nastro magnetico อัล Momento delle riprese erano รัฐ composte altre versioni ไม้ที่มีความหลากหลาย ลาเดล rappresentazione ประสานเสียงไม่èดิ Tipo convenzionale: CI Sono asincronismi fra แท้จริง scorrere della Musica เน gesti dei musicisti; rallentamenti; dissolvenze incrociate; sovraimpressioni, immagini aggiuntive โฆษณา esempio ดิอู danzatore ม้าเดล, ดิ Boschi, ดิ paesaggi Campestri Musica จ immagini si mescolano จ si influenzano vicenda. Cartes Postales วีดีโอ (1984-1986) Sono più di 400, durano 30 Secondi ciascuna จ Sono รัฐ girate insieme Stéphane Huter จ Alain Longuet a Roma, Algeri, Lisbona, Egitto, ไอ, แคนาดา, New York, Londra, Parigi, Costa Azzurra, Provenza ศรี tratta di una ripresa วิดีโอ bloccata จ trasformata ใน foto ยกเลิก Immagine Fermo, un'inquadratura Classica, che ricorda อูนา Cartolina Postale นักโทษ tanto ดิ didascalia che però inaspettatamente ศรีจิตวิญญาณ Il Movimento svela อิลลินอยส์ Trucco: ยุคไม่ una Cartolina L'azione è inattesa, Certe volte Comica โอ peculiare: ยกเลิก gatto che muove ลาตอนจบจังหวะ di Musica attraversando ลาจัตุรัสอิลลินอยส์ rumore di una Mosca che Vola Altre volte questi istanti ไม่ Sono naturalistici แม่ ottenuti นักโทษ effetti ใน Produzione โพสต์ (modifiche ดิ Colore, di velocità) Le Cartes Postales Sono probabilmente โอเปร่าแมงpiù conosciuta ดิ Cahen, trasmesse anche ดา molte emittenti televisive, tra Cui alcune Italiane. ขอแสดงความนับถือ / เต้นระบำ (1986) Il วิดีโอฟู commissionato ดาลพิพิธภัณฑ์ออร์แซต่อ mostrare อิลลินอยส์ rapporto tra Pittori จ danza; Cahen lavora ซูเดอกาส์ Nel Suo วิดีโอ sceglie di ไม่ mostrare neanche ยกเลิก fotogramma นักโทษแมง Immagine dei Quadri ดิเดอกาส์; invece Mostra แท้จริง sguardo เด pittore impressionista attraverso le riprese ดิ ballerine che stanno eseguendo delle พิสูจน์. Istantanés (1987) Commissionate dall'IRCAM Sono วิดีโอไม้ di ไม้ minuti ciascuno che ritraggono ไม้วานนี่ musicisti contemporanei. มาร์โค Stroppa ธี Lancino อีฟิลิปป์ Manoury ใน Montenvers et de แช่อิ่ม มี.ค. 1987 เดลลาอูนาดิ ricerca narrativitàèpiù evidente Realizzato นักโทษStéphane Huter อิลลินอยส์วิดีโอ racconta อูนา Gita Turistica ใน Montagna Ci Sono ยกเลิก attore, delle comparse จ uno SVILUPPO temporale อัลเดล Centro racconto Sono le avventure ดิอู personaggio che ricorda Jacques Tati Ancora ทัณฑ์บน Sono CI ไม่ Gia dalla พรี inquadratura ศรีฟะ riferimento โรงภาพยนตร์อัพ titolo ใน semicerchio intorno อัลมอน che ricorda อิลลินอยส์ cerchio ดิ stelline della ยิ่ง Un altro richiamo อัลโรงภาพยนตร์èลา suddivisione ใน inquadrature La Musica è ricavata Dalle คอลัมน์ Sonore ดิอู compositore dei ภาพยนตร์ดิอัลเฟรดฮิตช์ค็อกเบอร์นาร์ดมานน์più altre musiche ดา cartone Animato Sempre หมอนี่โคลอนเดลลาโซโนรา Sono ฉัน rumori, alcuni dei quali vengono evidenziati มาอิ dispiegare ดิอูนาแกรนด์แผนที่ nel Treno che Porta ฉัน gitanti ซ้ายลา Montagna โออู cagnolino che improvvisamente abbaia วิดีโอ Il è stato realizzato ต่อลาเซเรียอาดิพรีอูนา Programma ระหว่างประเทศรหัส chiamato เวลา dedicato อัลลา raffigurazione dello ปิ dei Luoghi. Parcelle เดสวรรค์ (1987) วิดีโอพรีโม่ดิ Cahen sulla danza ใน caso questo è uno Spettacolo Dallo stesso titolo เดลวิดีโอ della coreografa ซูซาน Buirge La coreografia comprende อ็อตโต Ballerini che vengono ripresi ซูอูนา Pedana mentre ballano Cahen si เข้มข้นใน particolare su un'immagine della coreografia: quella di una นักบัลเล่ต์ che เคดนักโทษ le spalle อัล Pavimento ยกเลิก Movimento che Nello Spettacolo avviene อูนาโซล่า Volta แม่เจ๊อิ videografo francese ripete più volte, anche all'indietro Le immagini ฯลฯ vengono trasformate usando rallentamenti, interruzioni จ trattate นักโทษแมง oscilloscopio che trasforma ฉัน corpi ในความชั่วร้าย, tracce จ Scie luminose. ต่อ Le Deuxièmeสวัสดี (1988), riceve อูนาดา commissione ยกเลิก Centro d'Arte newyorkese ครัวเจ๊ gli chiede mettere di ใน Brano อูดิ immagini 8-10 minuti เด jazzista จอห์น Zorn intitolato โกดาร์ด, แคลิฟอร์เนีย chante vous? (UN omaggio อัล regista francese della Nouvelle Vague, โกดาร์ด) Il titolo วิดีโอเดè una Fräse che แท้จริง stesso Zorn pronuncia Durante อิลลินอยส์ Brano ดนตรี วิดีโอ Il ดูราอีอ็อตโต minuti si APRE จ si chiude นักโทษแมง Immagine serena di una distesa d'Acqua su Cui si specchiano le Nuvole, che contrasta นักโทษ le immagini rumorose Nella หมอนี่กลางเดลวิดีโอ della città di นิวยอร์ก Una figura ดิดอนตะวันออก appare จ scompare tra le immagini metropolitane มาเน่ย precedenti Lavori ดิ Cahen เลอ immagini vengono ฯลฯ modificate นักโทษแมง oscilloscopio ลา ricoloritura เลอ sovraimpressioni เลอ accelerazioni เน rallentamenti Il montaggio èดิErméline Mezo, นักโทษ Cui Cahen lavorerà anche ในฮ่องกงเพลง. ฮ่องกงเพลง (1989) inserisce si ในการยกเลิก PROGETTO, Urbansonic, interessato raccogliere จ mostrare le sonoritàอ่อนโยน Cahen นักโทษแมง aiuto ดิอูเด Tecnico Suono ทะเบียนฉัน Suoni della città di ฮ่องกง Ne Viene fuori อิลลินอยส์ ritratto Citta di partire ได Suoi Suoni, ได rumori d'Ambiente: อิ vociare della folla ยกเลิกโล pneumatico, pezzi ดิ Programmi radiofonici Le immagini mostrano อิลมาเร่ percorso ดา Battelli ฉัน grattacieli ฉันรถราง multicolori เลอ Strade luminose อิลลินอยส์ Mercato ฉัน Panni che asciugano อัล vento, อูนา aereo che Passa sfiorando ฉัน Tetti e 'อูนาดอน che che canta APRE จ chiude แมงโอเปร่า . Anche พริกแสดงผลè 1989 เดลเอ็ดè Legato อัเทศกาลฝรั่งเศส cileno di วิดีโอ Arte che che gli prevede Artisti invitati creino un'opera sul paese che li ospita วิดีโอ Il ดูรา Dodici minuti เอ็ดè realizzato ancora ใน collaborazione นักโทษErmélineเลอ Mezo มา commento c'èอูนา poesia ดิปาโบลเนรูด้า Canto ทั่วไปเดอชิลี: ฉัน Versi si sentono ในเสียงมากกว่าใน Spagnolo จ Passano Scritti su uno sfondo Nero ในภาษา francese ใน alternanza alle immagini เดลประเทศ: Montagne, pianure, Strade, Gabbiani, Pescatori, vulcani, แมง Immagine ricorrente ดิอู Uomo sdraiato ซูอู Prato Queste immagini เงียบสงบ Sono disturbate Dalle riprese ดิอู Cimitero นักโทษใน sovrimpressione Bambini che scappano spaventati อัล Suono di una sirena (ใน Cile อัลจังหวะ c'era ancora ลาดิ dittatura Pinochet). Solo è altro อูดิ danza วิดีโอ È prodotto ต่ออูนา trasmissione televisiva Spagnola (RTVE) เอลวิสซีเดลวิดีโอ: quatt

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปี ' 80 [ modifica | modifica wikitesto ]
finiti Gli ปีล่าสุด เดลลา โนวิทกิล anni 80 , ' sono caratterizzati ในแคเอิ่น มาด้วยใน altri artisti วีดีโอ ดาน่าค้นหา เดลลา narrazione . spiega แซนดร้า lischi Nel suo Libro :

«ดัลลาอัล dramma บอบช้ำคอสìฌอง พอล fargier ฮา definito ในสหประชาชาติ incontro ตี้สตูดิโอซัลลานิยาย svoltosi เป็นมงเบลียาร์ใน 1984 นี้พาสซักจิโอ .กิล autori passerebbero CIO . dall'attenzione ทั้งหมด« avventure เดลลา โครงเรื่อง» ( intesa qui มา tessuto luminoso puntiforme plasmabile dell'immagine , , , อนุญาตให้ใช้ HTML . ) E ทั้งหมด modalit percettive ล่าสุด , autoreferenziale dell'osservazione อัลลอย . สตูดิโอ E า sperimentazione เดล นูโอเว่ฟอร์มดี racconto consentite ดัลลาเทคโนโลยีวิดีโอการเชื่อม tendenza โฆษณาครั้งแรก«นูโอวา drammaturgia » Che Si registra เป็น livello Internazionale , e di Cui Sono วันที่รัฐ สถานที่ท่องเที่ยว spiegazioni : อิล relativo esaurirsi เดลลาเดลลา Fase autoriflessiva วิดีโอศิลปะ storica ( La voglia จึง di sperimentare ผม dispositivi tecnici E ผม procedimenti stilistici วีดีโอ เป็น contatto con l'universo dei racconti possibili esterni ลลา , riflessione mediologica )การเชื่อม Maggiore Security espressiva E « autorevolezza »วีดีโอ indipendente E ดังนั้น มิโนริ esitazioni ใน misurarsi หลอกฉัน generi dominanti ในโรงหนัง E Nella โทรทัศน์ ; ในที่สุด–มาบางที soprattutto – l'affermarsi di un diverso atteggiamento ดù interlocutorio E propositivo Nei , confronti degli televisivi apparati ,คอน ชเว comincia ลงประกาศ instaurarsi อุน difficile E faticoso –มา talvolta fecondo – Dialogo » . »
( แซนดร้า lischi อิล respiro เดลเทมโป ภาพยนตร์และวิดีโอ ดิแคเอิ่น edizioni โรเบิร์ต , ETS , 2002 , p 38-39 )
ฉัน primi เนื่องจากวิดีโอตี้นี้ decennio Sono ลา การ์เดอ E เลอพิพิธภัณฑ์ออร์กุสตาฟโมโร ( 1980 ) entrambe ฉันวิดีโอ fanno ส่วนหนึ่ง เดลลา กัลโช่ หน่วยความจําปารีสเท ,อุนเช progetto แคเอิ่นเสนอ all'allora ผู้จัดการ dell'i.n.a. E creatore เดลลา นา ซ็นเต vid จาก oth è que de Paris อิล progetto intende esplorare la เมมโมเรียเดลลา citt ล่าสุด

บุรุษเวชศาสตร์ . del 1982 และ PU ò considerato Una ในสายพันธุ์ ดิ prototipo del successivo ตัวอักษรการ . riprende La Piazza famosa parigina ดัล crepuscolo alla นอตเต้ ในขณะนี้ในกุยศรี accendono เลอ ลูซี่เลอ , ตู้เสื้อผ้า , เครื่องทำน้ำอุ่นศรี fermano E POI ripartono E La Fontana ripete เป็น intervalli ลา คัสคาต้า luminosa

ตาสว่าง Le temps . del 1983 เอ็ด . considerato ดา molti critici ( ตระกุยแซนดร้า lischi E มาร์โค มาเรีย gazzano ) ตกแต่งอย่างดีเยี่ยม เดลลา maturit ล่าสุด ดิโน่ เด โรแคเอิ่น E ดù importanti วีดีโอ Di tutta ลาอื่น เดลลา videoarte . คอน quest'opera l'artista francese กลายเป็น sperimentalismo ดอลลี่ ,caratteristico del decennio degli anni settanta . CI Sono เนื่องจาก attori ( UN Biagiotti E Una Donna ) – elemento นูโวต่อแคเอิ่น–มาไม่ไช่ Sono n é n é dialoghi ทัณฑ์บน all'interno ดิโน่ scompartimento di un treno ใน Una Donna เช . seduta เคลื่อนไหว 3D , ศรีระบบผม Capelli ศรี addormenta ; l'uomo cammina lentamente ต่ออิล corridoio , poi ศรี siede วิซิโน่ อัล finestrino .เลอ อิมเมจินี่ dell'interno del treno ศรี alternano con ที่มาเดล paesaggio fuori . C . ไม่ต่อò intento narrativo เซโนนเกวโล ดิ raccontare อุน viaggio ใน treno . เป็นแคเอิ่น interessa mostrare เช เมื่อศรีโนนศรีลา stessa กัวดาลนตาโน coglie โคซา ดิ เมื่อศรีกัวดาวิซิโน่ . เลอ ภาพไวซีน viste ดัล finestrino di un treno ในเคลื่อนไหวผ่าน veloci วัณโณ ,งแหล่ง lontane possono ใน osservate con ปี่ù Calma . protagonista ปอเตรบเบะใน proprio อิล paesaggio

เลภาพ vengono trattate con l'oscilloscopio เช consente variazioni หนาไมครอน delle ภาพ

ลา concezione โซโนรา . อีกครั้ง ดิ มิเชล chion : rumori di tonfi rumore treno , เดล , เช urlano rumore ความเป็น ดิ แบมบินี่ , ดิ campane sospensione del rumore , ,

improvvise หยุดชั่วคราวboulez-r ) พอนส์ ( 1985 ) Èลวิดีโอปี่ùลุนโก , Dura 43 นาที ด . composizione r é พอนส์ ดิซัลลาปิแอร์ boulez ผู้จัดการ , dell'ircam ( Institut de การวิจัยและการประสานงาน acoustique / Lo สาว ) , compositore E ผู้จัดการ d'orchestra . La Prima r éพอนส์เดลรุ่นท ดิ . . composta 1981 เอ็ดต่อ เนื่องจาก pianoforti อาภา vibrafono กลอกเคนสปีล , , , , cimbalo วงดุริยางค์ E nastro magnetico .Al momento เดล เ าโน่ riprese รัฐ composte Tre versioni สินค้าอื่น ๆที่หลากหลาย ลา rappresentazione เดลไม่ดิ ประเภทคอนแชร์โต้ . convenzionale : CI Sono asincronismi ฟราว scorrere della Musica E ผม gesti dei musicisti ; rallentamenti ; dissolvenze incrociate ; sovraimpressioni , ภาพ aggiuntive ตัวอย่างเช่น di un danzatore เดลมาเร่ ดิ boschi , DI paesaggi campestri .Musica E ภาพศรี mescolano E ศรี influenzano เป็น vicenda

ตัวอักษรการ vid é o ( 1984-86 ) sono ปี่ù di 400 , durano 30 secondi ciascuna E Sono รัฐ girate insieme เซนต์ จาก phane huter E อแล็ง ลองกูเ ์ lisbona Roma , แอลจีเรีย , อียิปต์ , Islanda , แคนาดา , New York , London Costa Azzurra Parigi , , , โพรเวนซ่า ศรี tratta ดิ น่า ripresa วิดีโอ bloccata E trasformata ในรูปถ่าย , immagine Fermo อุนun'inquadratura คลาส ก้า เช ricorda การเชื่อม cartolina ที่เกี่ยวข้องดังนั้น ดิ didascalia con เชต่อò inaspettatamente ศรีจิตวิญญาณ อิลเคลื่อนไหว svela อิล trucco : cartolina การเชื่อมยุคไม่ l'azione . inattesa แน่นอนบางครั้ง comica , โอ peculiare : un : เช muove ลาหางจังหวะดิ ตอน attraversando La Piazza อิล rumore ดิน่า มอสโก เช vola .สินค้าอื่น ๆบางครั้ง questi istanti ไม่ Sono naturalistici มา ottenuti con effetti ในโพสต์ produzione ( modifiche ตี้สี , DI velocit ล่าสุด ) เลอ ตัวอักษรการตกแต่งอย่างดีเยี่ยม พีù Sono อาจจะ conosciuta ดิแคเอิ่น trasmesse ถึงแม้ว่าหลายคนจะพูด emittenti televisive , ดา , alcune ตระกุย italiane

นับถือ / เต้ ( 1986 ) ในวิดีโอ Fu commissionato ดัลพิพิธภัณฑ์ออร์แซต่อ mostrare อิล rapporto TRA pittori E danza ;แคเอิ่น lavora ซู เดกาส์ . ในวิดีโอ sceglie ดิ ไม่ mostrare suo neanche อุน fotogramma con l'immagine dei สี่ตี้ เดกาส์ ; แทน mostra โล sguardo del pittore impressionista attraverso เลอ riprese di บาลารีน เช stanno eseguendo delle พิสูจน์

istantan é s ( 1987 ) commissionate dall'ircam . sono Tre วีดีโอ Di Tre รายงานการประชุม ciascuno เช ritraggono เทรโจบานี : มาร์โก stroppa musicisti contemporanei ,เธียร์รี่ lancino E ฟิลิปป์ manoury

ใน montenvers et la Mar de Glace del 1987 ค้นหาดิน่า . narrativit ล่าสุดปี่ù evidente . realizzato con St é phane huter , IL วิดีโอ racconta การเชื่อมจิตใน turistica ังใจ . sono un attore CI , comparse อีเดล Uno การพัฒนาเทมโปราล . Al Centro Del racconto Sono เลอ avventure di un personaggio เช ricorda Jacques ตาติ . Ancora ไม่ไช่ Sono ทัณฑ์บนล่าสุด เอฟเอ inquadratura กีดัลลา พรีม่า ศรี riferimento ลภาพยนตร์คอลัมน์ชื่อเรื่องใน semicerchio intorno อัลมอนเต เช ricorda อิล cerchio di stelline เดลลา มหา และ altro richiamo อัลลา suddivisione ในโรงภาพยนตร์ . inquadrature . La Musica . ricavata dalle โซนอเร่ ดิ นเด ภาพยนตร์ compositore โคลอนนี่ดิ อัลเฟรด ฮิตช์ค็อก เบอร์นาร์ดเฮอร์มานน์ , PI ùสินค้าอื่น ๆ musiche ดาคาโทเน่มีชีวิตชีวา .ตลอดไปส่วน เดลลา ใกล้กับโซโนรา Sono ฉัน rumori alcuni dei quali , vengono evidenziati มา ล dispiegare ดิน่า แกรนด์ mappa ใน treno เชต้าผม gitanti ังใจความ ลา โอ อุนเช improvvisamente cagnolino abbaia . ในวิดีโอมัน . realizzato ต่อลา พรีม่า กัลโช่ ดิ น่า อินเตอร์ chiamato programma เวลารหัส dedicato alla raffigurazione การทํางาน ิริโต เดอิ luoghi

parcelle de Ciel ( 1987 )พรีโม่วิดีโอดิแคเอิ่นซัลลา danza : ในกรณีนี้ . spettacolo อูโน ดอลลี่ stesso ชื่อเรื่องวีดีโอ เดลลา coreografa , ซูซาน buirge . ลา coreografia เข้าใจมั้ยอ๊อตโต้ ballerini เช vengono ripresi ซูน่า pedana ง ballano . แคเอิ่นศรีครุ่นคิดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ซู un'immagine เดลลา coreografia : quella ดิ น่า น่า เชเลอ spalle pavimento อัลเคด con ,อุนเช เนลโล spettacolo avviene น่าเคลื่อนไหวโซล่าวอลตา มาเช อิล videografo francese ripete ปี่ùโวลต์ , ด้วย all'indietro . เลอ อิมเมจินี่ ปอย vengono trasformate usando rallentamenti interruzioni E , trattate con l'oscilloscopio เช trasforma ผม corpi ในเธอสืบค้นกลับ luminose ศ , E .

ต่อ เลอ deuxi . ฉันนัก ( 1988 ) , riceve การเชื่อม commissione ดาอุน Centro d'arte newyorkese ห้องครัวชากิล chiede di mettere ในภาพและ brano di 8-10 นาที เดล jazzista จอห์นซอร์น intitolato โกดาร์ด 5 เป็นชานเต้ , คุณ ? ( ยูเอ็น omaggio อัล regista francese เดลลา นูเวล คลุมเครือ โกดาร์ด ) อิลชื่อเรื่องวีดีโอ . การเชื่อมประโยคเจ๊โล stesso ซอร์น pronuncia เป็นเวลาอิล brano ละครเวที . ลวีดีโอ ดูรา อ๊อตโต้รายงานการประชุม E ศรีหลังจากที่ E ศรี chiude con l'immagine เซรีน่า ดิ น่า distesa d'acqua ซูซุย ศรี specchiano nuvole เลอ ,เจ๊ contrasta คอน เลอ อิมเมจินี่ rumorose Nella ส่วนรายละเอียดวีดีโอ เดลลา citt ล่าสุดในนิวยอร์ก Una Donna orientale รูปร่างดี กับ E scompare Tra Le ภาพ metropolitane . มาเน่ย precedenti lavori ดิแคเอิ่น เลอ อิมเมจินี่ vengono POI modificate con l'oscilloscopio , La ricoloritura , เลอ sovraimpressioni , เลอ accelerazioni E ผม rallentamenti . ดิ เออ . . . . อิล montaggio สาย M éดังนั้น ,คอน ซุย แคเอิ่น lavorer ล่าสุดด้วยในฮ่องกงเพลงฮ่องกง

เพลง ( 1989 ) ศรี inserisce ในสหประชาชาติ progetto urbansonic interessato , , เป็น raccogliere E mostrare เลอ sonorit ล่าสุดในเมือง . แคเอิ่น คอน l'aiuto di อุน tecnico del suono registra ผม suoni เดลลา citt ล่าสุดในฮ่องกง นี่ viene fuori อิล ritratto di citt ล่าสุดเป็นปาร์ตี้เรไทส่วย suoni ได rumori d'ambiente : อิล vociare เดลลา folla ภายนอก pneumatico , UN ,pezzi di หลักสูตร radiofonici . เลอ อิมเมจินี่ mostrano อิลมาเร่ percorso ดา battelli ผม grattacieli , รถราง multicolori , เลอ strade luminose Il Mercato ผม panni เช asciugano อัลเวนโต , อูน่า เครื่องบิน เช passa sfiorando ผม tetti Una Donna e ' เชเช หลังจาก chiude แคนตา E ตกแต่งอย่างดีเยี่ยม

ด้วยพริกความประทับใจ . . อัลเอ็ดเดล ปี 1989 เทศกาลฝรั่งเศส cileno di Legato วิดีโอศิลปะ Che Che prevede Gli artisti invitati creino un'opera ซูลประเทศเช li ospita . ลวีดีโอ ดูรา ดูดิชีรายงานการประชุมเอ็ด . realizzato อีกครั้งใน collaborazione con . é M éบรรทัด เลอ โซ มา commento C ' . และการเชื่อม poesia ตี้ พาโบล เนรูด้า เดอ ชิลี : แคนโต้ , ทั่วไปผมมือถือศรี sentono ในเสียงมากกว่าใน spagnolo E passano scritti ซูโน่ sfondo Nero ในภาษา francese ใน alternanza ทั้งหมดภาพเดลประเทศ ภูเขา pianure strade gabbiani , , , , vulcani pescatori , , l'immagine ricorrente di un โม sdraiato ซูอุนปรา .QUESTE ภาพเงียบสงบ Sono disturbate dalle riprese di un cimitero คอน sovrimpressione แบมบินี่ เช scappano spaventati อัล suono ตี้ก่อนซิ ( ในจังหวะ c'era อังโกร่า ไซล์ อัลลา dittatura di ปิโนเชต์ )

เดี่ยวและวิดีโอ . altro ดิ danza . È prodotto ต่อการเชื่อม trasmissione televisiva spagnola ( rtve ) เอลเต้ : quatt วีดีโอ