America's official poverty measure

America's official poverty measure is far simpler. Developed in the 1960s, the poverty threshold represents the basic cost of food for a household, multiplied by three. A family is judged to be poor if its pre-tax income falls below this threshold. But the official measure provides only a blurry picture. Food spending has become a flimsy reference point—in 2009 groceries accounted for just 7.8% of Americans' spending. The poverty indicator does not account for programmes that help the poor, such as the earned-income tax credit, nor does it adjust for regional variations in the cost of living. In 1995 the National Academy of Sciences recommended changing the measure, but only now is a new one close to being established.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดความยากจนอย่างเป็นทางการของอเมริกาได้ง่ายกว่ามาก พัฒนาในปี 1960 การความยากจนขีดจำกัดแสดงต้นทุนพื้นฐานของอาหารในครัวเรือน คูณสาม ครอบครัวถูกตัดสินให้ดีถ้ารายได้ของภาษีก่อนลดลงต่ำกว่าขีดจำกัดนี้ แต่ทางวัดให้เฉพาะภาพมัว อาหารใช้ได้กลายเป็น จุดอ้างอิง flimsy — 2552 อาหารคิดเพียง 7.8% ของชาวอเมริกันใช้จ่าย ตัวบ่งชี้ความยากจนไม่บัญชีสำหรับโปรแกรมที่ช่วยให้คนยากจน เช่นเครดิตภาษีเงินได้ หรือไม่ก็ปรับในภูมิภาคการเปลี่ยนแปลงในต้นทุนของชีวิต ในปี 1995 สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติแนะนำการเปลี่ยนแปลงหน่วยวัด ได้เท่านี้ เป็นอันใหม่ใกล้กับการก่อตั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดความยากจนอย่างเป็นทางการของอเมริกาอยู่ไกลง่าย การพัฒนาในปี 1960 เกณฑ์ความยากจนหมายถึงค่าใช้จ่ายพื้นฐานของอาหารสำหรับใช้ในครัวเรือนคูณด้วยสาม ครอบครัวจะตัดสินจะยากจนถ้ารายได้ก่อนหักภาษีที่ต่ำกว่าเกณฑ์นี้ แต่มาตรการอย่างเป็นทางการมีเพียงภาพเบลอ การใช้จ่ายของอาหารได้กลายเป็นอ้างอิงบอบบางจุดในปี 2009 ร้านขายของชำคิดเป็นเพียง 7.8% ของการใช้จ่ายของชาวอเมริกัน ตัวบ่งชี้ความยากจนไม่บัญชีสำหรับโปรแกรมที่จะช่วยให้คนยากจนเช่นเครดิตภาษีได้รับรายได้หรือไม่ก็ปรับรูปแบบในระดับภูมิภาคในค่าใช้จ่ายของที่อยู่อาศัย ในปี 1995 สถาบันการศึกษาวิทยาศาสตร์แห่งชาติแนะนำการเปลี่ยนมาตรการ แต่ตอนนี้ก็เป็นหนึ่งใหม่ใกล้เคียงกับการจัดตั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยากจนอย่างเป็นทางการของอเมริกาวัดอยู่ไกลง่ายกว่า การพัฒนาในทศวรรษที่ 1960 , ความยากจนเกณฑ์แสดงถึงพื้นฐานต้นทุนอาหารสำหรับใช้ในครัวเรือน , คูณด้วยสาม ครอบครัวคือการตัดสินจะไม่ดีถ้าก่อนภาษีที่ต่ำกว่าเกณฑ์นี้ แต่วัดอย่างเป็นทางการมีเพียงเบลอภาพ ใช้อาหารได้กลายเป็นจุดอ้างอิงที่บอบบางใน 2009 ร้านขายของชำคิดแค่ 78 % ของคนอเมริกันใช้ ตัวชี้วัดความยากจนไม่บัญชีสำหรับโปรแกรมที่ช่วยคนจน เช่น ได้รับรายได้ภาษีเครดิตหรือไม่ก็ปรับรูปแบบในระดับภูมิภาค ค่าครองชีพ ในปี 1995 สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติแนะนำให้เปลี่ยนวัด แต่ตอนนี้เป็นหนึ่งใหม่ใกล้จะตั้งขึ้น