As a millennial woman, I’m normally

As a millennial woman, I’m normally strapped to my phone and I honestly cannot figure out how people made it without a device – we are truly living in incredible times and I’m so lucky to have this technology that helps me succeed, be my best self, and stay informed. It does come with drawbacks. I worry that if my phone is not in hand, and screen is not in sight, that I’ll miss a text/call/email/notification that I’m expecting – or miss a call from someone like my grandfather in an emergency. This anxiety is especially heightened when I’m in a setting where I know better than to have my phone in view, such as at a dinner table, during a conversation, while driving, or at a social event.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นผู้หญิง millennial ฉันปกติ strapped กับโทรศัพท์ของฉัน และฉันสุจริตอย่างไม่เข้าใจว่าคนทำมันโดยไม่มีอุปกรณ์– เรากำลังอาศัยอยู่ในเวลาที่เหลือเชื่ออย่างแท้จริง และฉันโชคดีดังนั้นการมีเทคโนโลยีที่ช่วยให้ผมประสบความสำเร็จ มีส่วนของฉันด้วยตนเอง และรับข้อมูล มันมีข้อเสีย ฉันต้องกังวลที่ ถ้าโทรศัพท์ของฉันไม่ได้อยู่ในมือ หน้าจอไม่ได้อยู่ในสายตา ที่โยนข้อ/โทร/อีเมล์/แจ้งเตือนที่ฉันคาด หวัง – หรือพลาดการเรียกจากผู้อื่นเช่นปู่ของฉันในกรณีฉุกเฉิน ความกังวลนี้เป็นโดยเฉพาะแถลงการณ์เมื่อฉันอยู่ในการตั้งค่าที่ฉันรู้ดีกว่าการมีโทรศัพท์ของฉันในมุมมอง เช่น โต๊ะอาหาร ในระหว่างการสนทนา ขณะขับรถ หรือเหตุการณ์ทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นผู้หญิงพันปีผมตามปกติพอไปยังโทรศัพท์ของฉันและฉันสุจริตไม่สามารถคิดออกว่าคนที่ทำให้มันได้โดยไม่ต้องอุปกรณ์ - เรากำลังมีชีวิตอย่างแท้จริงในช่วงเวลาที่น่าทึ่งและฉันรู้สึกโชคดีที่มีเทคโนโลยีที่ช่วยให้ผมประสบความสำเร็จเป็น ตัวเองที่ดีที่สุดของฉันและรับทราบข้อมูล มันจะมาพร้อมกับข้อบกพร่อง ผมกังวลว่าถ้าโทรศัพท์ของฉันไม่ได้อยู่ในมือและหน้าจอไม่ได้อยู่ในสายตาที่ผมจะพลาดข้อความ / โทร / อีเมล์ / ประกาศว่าฉันคาดหวังว่า - หรือพลาดสายจากคนที่ชอบคุณปู่ของฉันในกรณีฉุกเฉิน ความวิตกกังวลนี้จะมีความคิดริเริ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผมอยู่ในการตั้งค่าที่ฉันรู้ดีกว่าที่จะมีโทรศัพท์ของฉันในมุมมองเช่นที่โต๊ะอาหารค่ำในระหว่างการสนทนาขณะขับรถหรือในกิจกรรมทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นสาวพันปี ผมปกติที่โทรศัพท์ของฉันและฉันสุจริตไม่สามารถคิดออกว่าคนที่ไม่ทำอุปกรณ์–เราอย่างแท้จริงอยู่ในช่วงเวลาที่เหลือเชื่อและผมโชคดีจริงๆที่ได้เทคโนโลยีที่ช่วยให้ผมประสบความสำเร็จ เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด และข่าวสาร . มันมากับข้อเสีย ฉันกังวลว่าถ้าโทรศัพท์ของฉันไม่ได้อยู่ในมือ และหน้าจอไม่ได้อยู่ในสายตาที่ผมจะพลาดข้อความ / โทร / อีเมล์ / การแจ้งเตือนว่าผมต้องการ–หรือคิดถึงโทรศัพท์จากใครเหมือนปู่ของฉันในกรณีฉุกเฉิน ความวิตกกังวลโดยเฉพาะอย่างยิ่งมากขึ้นเมื่อฉันในการตั้งค่าที่ผมรู้มากกว่าที่จะมีโทรศัพท์ในมุมมอง เช่นที่โต๊ะอาหาร ในระหว่างการสนทนา ในขณะขับรถ หรือเหตุการณ์ทางสังคม