There was the usual insincere littl

There was the usual insincere little note saying: "I wanted you to be the first to know." It was a double shock to Michael, announcing, as it did, both the engagement and the imminent marriage; which, moreover, was to be held, not in New York, decently and far away, but here in Paris under his very nose, if that could be said to extend over the Protestant Episcopal Church of the Holy Trinity, Avenue George-Cinq. The date was two weeks off, early in June.

At first Michael was afraid and his stomach felt hollow. When he left the hotel that morning, the femme de chambre, who was in love with his fine, sharp profile and his pleasant buoyancy, scented the hard abstraction that had settled over him. He walked in a daze to his bank, he bought a detective story at Smith's on the Rue de Rivoli, he sympathetically stared for a while at a faded panorama of the battlefields in a tourist-office window and cursed a Greek tout who followed him with a half-displayed packet of innocuous post cards warranted to be very dirty indeed.

But the fear stayed with him, and after a while he recognized it as the fear that now he would never be happy. He had met Caroline Dandy when she was seventeen, possessed her young heart all through her first season in New York, and then lost her, slowly, tragically, uselessly, because he had no money and could make no money; because, with all the energy and good will in the world, he could not find himself; because, loving him still, Caroline had lost faith and begun to see him as something pathetic, futile and shabby, outside the great, shining stream of life toward which she was inevitably drawn.

Since his only support was that she loved him, he leaned weakly on that; the support broke, but still he held on to it and was carried out to sea and washed up on the French coast with its broken pieces still in his hands. He carried them around with him in the form of photographs and packets of correspondence and a liking for a maudlin popular song called "Among My Souvenirs." He kept clear of other girls, as if Caroline would somehow know it and reciprocate with a faithful heart. Her note informed him that he had lost her forever.

It was a fine morning. In front of the shops in the Rue de Castiglione, proprietors and patrons were on the sidewalk gazing upward, for the Graf Zeppelin, shining and glorious, symbol of escape and destruction--of escape, if necessary, through destruction--glided in the Paris sky. He heard a woman say in French that it would not her astonish if that commenced to let fall the bombs. Then he heard another voice, full of husky laughter, and the void in his stomach froze. Jerking about, he was face to face with Caroline Dandy and her fiancé.

"Why, Michael! Why, we were wondering where you were. I asked at the Guaranty Trust, and Morgan and Company, and finally sent a note to the National City--"

Why didn't they back away? Why didn't they back right up, walking backward down the Rue de Castiglione, across the Rue de Rivoli, through the Tuileries Gardens, still walking backward as fast as they could till they grew vague and faded out across the river?

"This is Hamilton Rutherford, my fiancé."

"We've met before."

"At Pat's, wasn't it?"

"And last spring in the Ritz Bar."

"Michael, where have you been keeping yourself?"

"Around here." This agony. Previews of Hamilton Rutherford flashed before his eyes--a quick series of pictures, sentences. He remembered hearing that he had bought a seat in 1920 for a hundred and twenty-five thousand of borrowed money, and just before the break sold it for more than half a million. Not handsome like Michael, but vitally attractive, confident, authoritative, just the right height over Caroline there--Michael had always been too short for Caroline when they danced.

Rutherford was saying: "No, I'd like it very much if you'd come to the bachelor dinner. I'm taking the Ritz Bar from nine o'clock on. Then right after the wedding there'll be a reception and breakfast at the Hotel George-Cinq."

"And, Michael, George Packman is giving a party day after tomorrow at Chez Victor, and I want you to be sure and come. And also to tea Friday at Jebby West's; she'd want to have you if she knew where you were. What's your hotel, so we can send you an invitation? You see, the reason we decided to have it over here is because mother has been sick in a nursing home here and the whole clan is in Paris. Then Hamilton's mother's being here too--"

The entire clan; they had always hated him, except her mother; always discouraged his courtship. What a little counter he was in this game of families and money! Under his hat his brow sweated with the humiliation of the fact that for all his misery he was worth just exactly so many invitations. Frantically he began to mumble something about going away.

Then it happened--Caroline saw deep into him, and Michael knew that she saw. She saw through to his profound woundedness, and somet

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหมายเหตุเล็ก ๆ ปกติ insincere พูดว่า: "ฉันอยากจะ รู้ก่อนคุณ" มันเป็นช็อตคู่กับไมเคิล ประกาศ กับ การหมั้นและการแต่งงานใกล้มาถึง นอกจากนี้ ที่ ได้จัดขึ้น ไม่อยู่ในนิวยอร์ก decently และไกลออกไป แต่ที่นี่ในปารีสภายใต้จมูกของเขามาก ถ้าที่สามารถกล่าวว่า การขยายผ่านการโปรเตสแตนต์คริสตจักรของทรินิตี้ศักดิ์สิทธิ์ Avenue George-Cinq วันเป็นสองสัปดาห์ ในมิถุนายนที่แรกไมเคิลกลัว และท้องของเขารู้สึกกลวง เมื่อเขาซ้ายโรงแรมเช้าวัน chambre de femme ผู้รักร่าเริงดีและโปรไฟล์ของเขาดี คมชัด หอมนามธรรมยากที่ถือได้ว่ากว่าเขา เขาเดินดึกธนาคารของเขา เขาซื้อตอนที่สมิบน Rue de Rivoli เขาช้อยจ้องในขณะที่ภาพพาโนรามาที่จางหายไปของสนามรบในหน้าต่างสำนักงานท่องเที่ยว และสาป tout กรีกที่ตามเขากับแพคเก็ตแสดงครึ่งของ innocuous บัตรรับประกันจะสกปรกมากแน่นอนแต่กลัวอยู่กับเขา และหลังเขาว่ามันเป็นความกลัวเขาไม่เคยจะมีความสุข เขาได้พบ Caroline Dandy เมื่อเธอ seventeen สิงเธอหนุ่มหัวใจตลอดฤดูกาลแรกของเธอในนิวยอร์ก และสูญเสียเธอ ช้า อนาถ เปล่า ๆ ปลี้ ๆ เพราะเขาไม่มีเงิน และจะทำให้ไม่มีเงิน เพราะ พลังงานและจะดีในโลก เขาไม่สามารถค้นหาตัวเอง เพราะ รักเขา ยังคง แคโรไลน์ได้สูญเสียศรัทธา และเริ่มที่จะเห็นเขาเป็นสิ่งที่น่าสงสาร ลม ๆ แล้ง ๆ และ โทรม นอกกระแสดี ส่องแสงของชีวิตที่เธอย่อมมาตั้งแต่สนับสนุนเขา ว่า เธอรักเขา เขาก็เอน weakly ว่า ยากจนการสนับสนุน แต่ยังคง มีมตินั้น และดำเนินไปในทะเล และเกยตื้นบนชายฝั่งฝรั่งเศสกับชิ้นส่วนที่ขาดยังอยู่ในมือของเขา เขาดำเนินการให้ใกล้เคียงกับเขาในรูปแบบของภาพถ่ายและแพ็คเก็ตของจดหมายและชื่นชอบสำหรับเพลงยอดนิยม maudlin ที่เรียกว่า "ในหมู่ของฉันของที่ระลึก" เขาเก็บล้างของหญิงอื่น เป็นถ้าแคโรไลน์จะทราบ และสลับ ด้วยใจซื่อสัตย์อย่างใด หมายเหตุของเธอบอกเขาว่า เขาได้สูญเสียเธอไปตลอดกาลมันเป็นเช้าดี ด้านหน้าของร้านค้าในโอเด Rue, proprietors และลูกค้าอยู่บนทางเท้าชมขึ้น สำหรับ Graf Zeppelin ส่องแสง และรุ่งโรจน์ สัญลักษณ์ของการทำลาย - หนี ถ้าจำเป็น ผ่านทำลาย - ทะยานฟ้าปารีส เขาได้ยินเสียงผู้หญิงพูดในฝรั่งเศสว่า จะไม่ได้เธอประหลาดถ้าที่เริ่มให้ตกระเบิด จาก นั้นเขาได้ยินเสียงอื่น เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะฮัสกี้ และแช่แข็งเป็นโมฆะในท้องของเขา เขากระตุกเกี่ยวกับ เป็นหน้ากับ Dandy แคโรไลน์และคู่หมั้นของเธอ"ทำไม ไมเคิล ทำไม เราสงสัยว่า ผมถามที่ประกันความเชื่อถือ และมอร์แกน และ บริษัท และสุดท้าย ส่งหมายเหตุการเมืองแห่งชาติ-"ทำไมไม่ได้พวกเขากลับไป ทำไมไม่ให้พวกเขากลับทางขวาขึ้น เดินถอยหลังลง Rue เดอกาสติลีออน ข้าม Rue de Rivoli สวนวัง ยังคงเดินย้อนกลับเร็วเท่าพวกเขาอาจถึง เรื่อย ๆ คลุมเครือ และจางออกข้ามแม่น้ำ"นี่คือรูเทอร์ฟอร์ดแฮมิลตัน ลูกสาว""เราได้พบกันก่อน""ที่ของ Pat ไม่ได้? ""และฤดูใบไม้ผลิในแถบริทซ์""ไมเคิล ซึ่งมีคุณรับการรักษาตัวเอง""Around here." This agony. Previews of Hamilton Rutherford flashed before his eyes--a quick series of pictures, sentences. He remembered hearing that he had bought a seat in 1920 for a hundred and twenty-five thousand of borrowed money, and just before the break sold it for more than half a million. Not handsome like Michael, but vitally attractive, confident, authoritative, just the right height over Caroline there--Michael had always been too short for Caroline when they danced.Rutherford was saying: "No, I'd like it very much if you'd come to the bachelor dinner. I'm taking the Ritz Bar from nine o'clock on. Then right after the wedding there'll be a reception and breakfast at the Hotel George-Cinq.""And, Michael, George Packman is giving a party day after tomorrow at Chez Victor, and I want you to be sure and come. And also to tea Friday at Jebby West's; she'd want to have you if she knew where you were. What's your hotel, so we can send you an invitation? You see, the reason we decided to have it over here is because mother has been sick in a nursing home here and the whole clan is in Paris. Then Hamilton's mother's being here too--"The entire clan; they had always hated him, except her mother; always discouraged his courtship. What a little counter he was in this game of families and money! Under his hat his brow sweated with the humiliation of the fact that for all his misery he was worth just exactly so many invitations. Frantically he began to mumble something about going away.ขยัน - แคโรไลน์เห็นลึกลงในพระองค์ และไมเคิลรู้ว่า เธอเห็นด้วย เธอเห็นผ่านการ woundedness ลึกซึ้งของเขา และสิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีเป็นปกติหมายเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่จริงใจพูดว่า: "ผมอยากให้คุณเป็นคนแรกที่รู้." มันเป็นช็อตคู่กับไมเคิลประกาศเป็นมันทั้งสองหมั้นและการแต่งงานที่ใกล้เข้ามา; ที่ยิ่งไปกว่านั้นก็จะถูกจัดขึ้นที่ไม่ได้อยู่ใน New York, ทำนองคลองธรรมและห่างไกลออกไป แต่ที่นี่ในปารีสภายใต้จมูกของเขามากหากที่อาจจะกล่าวว่าจะขยายมากกว่าบาทหลวงคริสตจักรโปรเตสแตนต์ศักดิ์สิทธิ์, อเวนิวจอร์จแซง วันที่สองสัปดาห์ที่ผ่านมาปิดในช่วงต้นเดือนมิถุนายน.

ตอนแรกไมเคิลก็กลัวและกระเพาะอาหารของเขารู้สึกกลวง เมื่อเขาออกจากโรงแรมในเช้าวันนั้นที่ Femme de Chambre ที่อยู่ในความรักกับเขาดีรายละเอียดที่คมชัดและทุ่นลอยน้ำที่น่ารื่นรมย์ของเขาหอมนามธรรมที่ยากที่ได้ตัดสินมากกว่าเขา เขาเดินเข้ามาในความงุนงงให้กับธนาคารของเขาเขาซื้อนิยายนักสืบที่สมิ ธ ใน Rue de Rivoli เขาเห็นใจจ้องขณะที่พาโนรามาที่จางหายไปของดำริในหน้าต่างนักท่องเที่ยวสำนักงานและโดนด่า Tout กรีกที่ตามเขาด้วย แพ็คเก็ตครึ่งของโพสต์แสดงบัตรรับประกันไม่มีอันตรายที่จะสกปรกมากอย่างแน่นอน.

แต่กลัวอยู่กับเขาและหลังจากที่ในขณะที่เขาได้รับการยอมรับว่ามันเป็นความกลัวที่ว่าตอนนี้เขาจะไม่เคยมีความสุข เขาได้พบกับแคโรไลน์สำรวยเมื่อเธออายุสิบเจ็ดครอบครองหัวใจสาวของเธอตลอดฤดูกาลแรกของเธอในนิวยอร์กและแล้วก็หายไปของเธออย่างช้าๆอนาถเก้อเพราะเขาไม่มีเงินและจะทำให้ไม่มีเงิน; เพราะกับทุกการใช้พลังงานและความปรารถนาดีในโลกที่เขาไม่สามารถหาตัวเอง; เพราะรักเขายังคงแคโรไลน์ได้สูญเสียความเชื่อและเริ่มที่จะเห็นเขาเป็นสิ่งที่น่าสงสารที่ไร้ประโยชน์และโทรมนอกดีส่องกระแสของชีวิตที่มีต่อการที่เธอถูกดึงออกมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่.

ตั้งแต่การสนับสนุนของเขาเท่านั้นคือการที่เธอรักเขาเขาพิง อย่างอ่อนในการที่มิ สนับสนุนยากจน แต่ยังคงจัดขึ้นในวันที่เขาไปและได้ดำเนินการออกไปในทะเลและซัดขึ้นไปบนฝั่งทะเลฝรั่งเศสกับชิ้นส่วนเสียของมันยังคงอยู่ในมือของเขา เขาพาพวกเขาไปรอบ ๆ กับเขาในรูปแบบของการถ่ายภาพและแพ็คเก็ตของการติดต่อและชื่นชอบเพลงยอดนิยมสะอึกสะอื้นเรียกว่า "ในบรรดาของที่ระลึกของฉัน." เขาเก็บไว้ที่ชัดเจนของผู้หญิงคนอื่น ๆ เช่นถ้าแคโรไลน์อย่างใดจะได้รู้ว่ามันและตอบสนองด้วยหัวใจที่ซื่อสัตย์ หมายเหตุเธอบอกเขาว่าเขาได้สูญเสียเธอตลอดไป.

มันเป็นเช้าที่ดี ในด้านหน้าของร้านค้าใน Rue de Castiglione ที่เจ้าของและลูกค้าอยู่บนทางเท้าจ้องขึ้นสำหรับกราฟเหาะส่องแสงและมีชื่อเสียงเป็นสัญลักษณ์ของการหลบหนีและการทำลาย - การหลบหนีในกรณีที่จำเป็นผ่านการทำลาย - เดินใน ท้องฟ้าปารีส เขาได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดในภาษาฝรั่งเศสว่ามันจะไม่แปลกใจที่เธอว่าเริ่มที่จะปล่อยให้ตกระเบิด แล้วเขาก็ได้ยินเสียงอีกเสียงหนึ่งที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะแหบและถือเป็นโมฆะในกระเพาะอาหารของเขาแข็ง กระตุกเกี่ยวกับเขาก็เผชิญหน้ากับแคโรไลน์สำรวยและคู่หมั้นของเธอ.

"ทำไมไมเคิลทำไมเราสงสัยว่าคุณอยู่ที่ไหน. ผมถามที่รับประกันความน่าเชื่อถือและมอร์แกนและ บริษัท และในที่สุดก็ส่งจดหมายไปยังเมืองแห่งชาติ - "

ทำไมพวกเขาไม่ได้กลับไป? ทำไมพวกเขาไม่ได้กลับมาขวาขึ้นเดินย้อนกลับลง Rue de Castiglione ข้าม Rue de Rivoli ผ่าน Tuileries สวนยังคงเดินย้อนกลับให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้จนกว่าพวกเขาจะเติบโตคลุมเครือและจางหายไปข้ามแม่น้ำ?

"นี่คือ แฮมิลตันรัทเธอร์คู่หมั้นของฉัน. "

" เราเคยเจอกันมาก่อน. "

" ที่แพทก็ไม่ได้หรือไม่ "

" และฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมาในโรงแรมริทซ์บาร์. "

" ไมเคิลที่คุณได้รับการรักษาตัวเอง? "

" รอบที่นี่ " ความทุกข์ทรมานนี้ การแสดงตัวอย่างของแฮมิลตัน Rutherford ประกายต่อหน้าต่อตาของเขา - ชุดอย่างรวดเร็วของภาพประโยค เขาจำได้ว่าได้ยินว่าเขาซื้อที่นั่งในปี 1920 เป็นร้อยและสองหมื่นห้าพันเงินยืมและเพียงแค่ก่อนที่จะแบ่งขายมานานกว่าครึ่งล้าน ไม่หล่อเหมือนไมเคิล แต่อย่างจำเป็นมีเสน่ห์, มีความมั่นใจมีสิทธิ์เพียงแค่ความสูงที่เหมาะสมมากกว่าแคโรไลน์มี - ไมเคิลเคยสั้นเกินไปสำหรับแคโรไลน์เมื่อพวกเขาเต้น.

รัทเธอร์บอกว่า: "ไม่ฉันต้องการมันมากถ้าคุณ d ที่มารับประทานอาหารค่ำตรี. ฉันสละโรงแรมริทซ์บาร์จาก 09:00 บน. แล้วหลังจากแต่งงานจะมีงานเลี้ยงต้อนรับและอาหารเช้าที่โรงแรมจอร์จแซง. "

" และไมเคิลจอร์จ Packman จะให้เป็นวันที่พรรคหลังจากวันพรุ่งนี้ที่ Chez วิกเตอร์และฉันต้องการให้คุณเพื่อให้แน่ใจว่าและมาและยังชาวันศุกร์ที่ Jebby ตะวันตก.. เธอต้องการที่จะมีคุณถ้าเธอรู้ว่าคุณเป็นอะไรที่โรงแรมของคุณเพื่อให้เรา ?. สามารถส่งคำเชิญให้คุณคุณจะเห็นเหตุผลที่เราตัดสินใจที่จะมีมันมากกว่าที่นี่เป็นเพราะแม่ได้รับการเจ็บป่วยในบ้านพักคนชราที่นี่และตระกูลทั้งหมดที่อยู่ในปารีสจากนั้นแม่ของแฮมิลตันมาอยู่ที่นี่ too-- "

ทั้งตระกูล; พวกเขาได้เสมอเกลียดเขายกเว้นแม่ของเธอ; มักจะท้อแท้เกี้ยวพาราสีของเขา สิ่งที่เคาน์เตอร์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาอยู่ในเกมของครอบครัวและเงินนี้! ภายใต้หมวกของเขาคิ้วของเขาเหงื่อกับความอัปยศอดสูของความจริงที่ว่าทุกความทุกข์ยากของเขาที่เขาเป็นมูลค่าเพียงว่าคำเชิญมากมาย . เมามันเขาเริ่มที่จะพึมพำบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับการไปออกไป

จากนั้นก็จะเกิดขึ้น - แคโรไลน์เห็นลึกเข้าไปในตัวเขาและไมเคิลรู้ว่าเธอเห็น เธอเห็นเขาผ่านไป woundedness ลึกซึ้งและ somet

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีเป็นปกติไม่จริงใจน้อยทราบว่า : " ฉันต้องการให้คุณรู้เป็นคนแรก " มันเป็นช็อตสอง ไมเคิล , ประกาศ , เป็นมัน ทั้งงานหมั้นและงานแต่งงานข ซึ่ง นอกจากจะจัดขึ้นใน New York , decently และไกล แต่ที่นี่ ในปารีสภายใต้จมูกมาก ถ้ามันสามารถจะกล่าวขยายเหนือโบสถ์บาทหลวงนิกายโปรเตสแตนต์ของศักดิ์สิทธิ์ , ถนน george cinq . วันที่ออกจากสองสัปดาห์แรกในเดือนมิถุนายนในตอนแรก ไมเคิลกลัวท้องก็กลวง เมื่อเขาออกจากโรงแรมในตอนเช้า , Femme de chambre , ผู้ที่อยู่ในความรักกับเขาก็ได้ รายละเอียดคมชัด และสวยงาม เขาพยุงหอมหนักนามธรรมที่ได้ตัดสินเขา เขาเดินเหม่อลอย ธนาคารของเขา เขาซื้อนักสืบเรื่องราวที่สมิธที่ Rue de Rivoli , sympathetically จ้องเขาสักพักที่จาง พาโนรามาของสนามรบในสำนักงานการท่องเที่ยวและแช่งตูหน้าต่างกรีกที่ตามเขาด้วยครึ่งแสดงแพ็กเก็ตของ innocuous ไปรษณีย์บัตรรับประกันจะสกปรกมากอย่างแน่นอน .แต่กลัวอยู่กับเขา และหลังจากที่ในขณะที่เขายอมรับมันเป็นความกลัวที่เขาจะไม่มีวันมีความสุข เขาได้เจอแคโรไลน์ดีเยี่ยมเมื่อเธออายุ ครอบครองหัวใจหนุ่มของเธอทั้งหมดผ่านฤดูกาลแรกในนิวยอร์ก แล้วสูญเสียเธอไปช้าๆ สลด ไร้ประโยชน์ เพราะเขาไม่มีเงิน ก็ไม่มีเงิน เพราะด้วยพลังงานทั้งหมดและดีในโลก เขาไม่อาจหาเอง เพราะ รัก เขา ยัง แคโรไลน์ได้สูญเสียความศรัทธาและเริ่มที่จะเห็นเขาเป็นสิ่งที่น่าสมเพช , ไร้ประโยชน์และโทรมนอกดี ส่องธารชีวิตต่อซึ่งเธอไม่วาดเนื่องจากการสนับสนุนของเขาเท่านั้นที่เธอรักเขา เขาเอนตัวล้มทับบน ; การสนับสนุนยากจน แต่เขายังเก็บมันไว้และถูกนำออกสู่ทะเล และล้างขึ้นบนชายฝั่งฝรั่งเศสกับของชิ้นที่ขาดอยู่ในมือของเขา เขาแบกไปไหนมาไหนกับเขาในรูปแบบของภาพและแพ็กเก็ตของจดหมาย และนิยมชมชอบสะอึกสะอื้นโหลดเพลงเรียกว่า " ในหมู่ของที่ระลึกของฉัน . " เขาเก็บที่ชัดเจนของผู้หญิงคนอื่น ๆเช่นถ้าแคโรลีนก็รู้และตอบสนองกับจิตใจที่ซื่อสัตย์ . เธอทราบข่าว ที่เขาต้องสูญเสียเธอตลอดไปมันเป็นเช้าที่ปกติ ในด้านหน้าของร้านค้าใน Rue de พระเจ้าเฮนรีที่เจ้าของศรี , บนทางเท้ามองขึ้นสำหรับกราฟ เซปเปลิน สดใสและรุ่งโรจน์ สัญลักษณ์ของการทำลาย -- หนี และหนี หากจำเป็นต้องผ่านการทำลาย -- กไลดิดในท้องฟ้าที่ปารีส เขาได้ยินเสียงผู้หญิงพูดภาษาฝรั่งเศสจะไม่แปลกใจถ้าเธอที่เริ่มปล่อยลงระเบิด แล้วเขาก็ได้ยินเสียงอื่น เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะแหบแห้ง และช่องว่างในกระเพาะอาหารของเขาชะงัก jerking เกี่ยวกับ เขาได้เผชิญหน้ากับแคโรไลน์สวยหรูของเธอและคู่หมั้นใหม่" ทำไม ไมเคิล ทำไม เรากำลังสงสัยว่าคุณหายไปไหน ผมถามที่รับประกันความน่าเชื่อถือ และ บริษัท มอร์แกน และ และสุดท้าย ส่งบันทึกไปยังเมืองแห่งชาติ " . . .ทำไมพวกเขาไม่กลับไป ? ทำไมพวกเขาไม่กลับทันที เดินถอยหลังลงรูเดอคาสติกลิอข้าม Rue de Rivoli ผ่านสวนตุยเลอรี ยังเดินถอยหลังให้เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาได้จนกว่าพวกเขาจะเติบโตที่คลุมเครือและจางหายออกข้ามแม่น้ำ" นี้คือ รัทเทอร์ฟอร์ด , และคู่หมั้นของฉัน "" เราเคยเจอกันมาก่อน "" แพท ไม่ใช่เหรอ ? "" และสุดท้าย ฤดูใบไม้ผลิใน Ritz บาร์ "" ไมเคิล หายไปไหนมาตั้งนาน ?" ที่นี่ " ความทรมานนี้ ตัวอย่างของแฮมิลตัน Rutherford ประกายก่อนที่ดวงตาของเขา . . . เร็วชุดของรูปภาพ ประโยค เขาจำได้ว่าได้ยินว่า เขาได้ซื้อที่นั่งใน 2463 เป็นร้อยยี่สิบห้าพันเงินที่ยืม และเพียงก่อนที่จะแบ่งขายได้มากกว่าครึ่งล้าน ไม่หล่อเหมือน ไมเคิล แต่สิ่งที่น่าสนใจ , มั่นใจ , เชื่อถือ , พอดีมีความสูงมากกว่า แคโรไลน์ ไมเคิลมักจะสั้นเกินไปสำหรับแคโรไลน์เมื่อพวกเขาเต้นรัทเธอร์ฟอร์ดบอกว่า " ไม่ ผมชอบมันมากถ้าคุณจะไปจบมื้อเย็น ผมใช้ Ritz Bar จากเก้าโมง . แล้วหลังจากแต่งงานจะต้องมีการเลี้ยงต้อนรับและอาหารเช้าที่โรงแรมจอร์จแซง "" และ ไมเคิล จอร์จ พ่อค้าเร่จะให้งานเลี้ยงวันมะรืนที่เช วิคเตอร์ และผมอยากให้คุณมั่นใจและมา และชาศุกร์ที่ jebby ตะวันตกของ ; เธอต้องการคุณถ้าเธอรู้ว่าคุณอยู่ไหน ที่โรงแรมของคุณเพื่อให้เราสามารถส่งการ์ดเชิญให้คุณ คุณเห็น เหตุผลที่เราต้องตัดสินใจ ตรงนี้เป็นเพราะแม่กำลังป่วยในบ้านพยาบาลที่นี่ และตระกูลทั้งหมดอยู่ในปารีส แล้วแม่ของ แฮมิลตัน มาด้วย . . . "ทั้งตระกูล พวกมันเกลียดเขา ยกเว้นแม่ของเธอ ก็ท้อ การเกี้ยวพาราสีของเขา สิ่งที่เคาน์เตอร์เล็ก ๆน้อย ๆเขาในเกมนี้ของครอบครัวและเงิน ภายใต้หมวกของเขา คิ้วของเขาเสียเหงื่อกับความอัปยศอดสูของข้อเท็จจริงที่ว่า เขาทุกข์เขาก็มีค่าแค่ตรงเชิญมากมาย เมามัน เขาเริ่มพึมพำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับจากไปแล้วมันก็เกิดขึ้น . . . แคโรไลน์เห็นลึกเข้าไปในเขาและไมเคิลรู้ว่าเธอเห็น เธอเห็นผ่าน woundedness Somet ลึกซึ้งของเขา