“Speak no further.” Cang Yue’s voic

“Speak no further.” Cang Yue’s voice contained an incomparable amount of calm and resolve, “We have vowed to live or perish together with Blue Wind Imperial City!”

“Bang.” A heavy sound rang out as Feng Yunlie fell to his knees and kowtowed deeply to Cang Yue. “To be able to be your majesty’s servant is the honor of this general Feng Yunlie’s life! And in the next life, this general will once again stake his life under your majesty’s command!”

“Clash!”

Feng Yunlie raised his long blade and bounded down the wall as his voice shook the earth, “Men of Blue Wind, follow me… Slaughter these wild dogs from the Divine Phoenix Empire!!”

The city gates swung open, and all of the archers had thrown away their steel bows and picked up sharp sword or spears. They yelled as they rushed out the city gates, welcoming the impending forces of the Divine Phoenix Army.

At this moment, everyone could practically see that the moment of Blue Wind Imperial City’s final capitulation was at hand. Dongfang Xiu and Qin Wushang glanced at each other before bitterly exchanging a faint nod. Dongfang Xiu silently advanced a step forward, but before he could even lift his hand, he heard Cang Yue say in a chilly voice, “Palace Chief Dongfang, if you dare to knock us unconscious and carry us away, we will immediately bite our tongue and commit suicide the moment we have awoken!”

Dongfang Xiu froze in place, and he helplessly let his hand drop to his side as he let out a long sigh.

The Divine Phoenix Army constantly surged forward, and there seemed to be no end to them. Meanwhile, Blue Wind Imperial City had entered its final struggle, and those archers who yelled as they charged out the city gates were the last dredges of the Blue Wind Army.

“Close the city gates… follow me to kill!!!”

Feng Yunlie’s roar rang in the air, and the city gates at their back began to slowly close with a low and deep rumbling sound. They had sealed the final defense of Blue Wind Imperial City, but at the same time, they had also sealed off their only path of retreat.

Cang Yue stood on top of the wall and heard the roars of the soldiers as she observed the blood-soaked battlefield. Her eyes could no longer maintain their calm, and they were now covered in a thick haze of tears. She raised both her hands and used all of her profound energy to shout, “Warriors of Blue Wind Nation, you have battled to this point, proving that you are already the greatest heroes of our Blue Wind Nation! Even though our homeland has been pillaged by these bandits, this land will forever remember your blood and your heroic souls! We, along with all the sons and daughters of Blue Wind, will forever remember your unyielding spirits!”

“We are right behind you right now! We will share the final glory of Blue Wind Nation along with you… and will live or die together with it!!”

Cang Yue’s voice resounded in the ears of every Blue Wind soldier. Their blood burned, and their faces twisted into expressions that were as sinister a demon’s. Their eyes also turned as scarlet as that of bloodthirsty wolves as the aura around their bodies began to surge crazily…

An earth-shaking roar rang out across the sky that had been dyed blood red. There was no path of retreat left, and death was right at their doorstep, yet they did not feel any terror. Instead, they brought forth all their power, battle intent, fury, and resentment as they barrelled towards the Divine Phoenix Army which had originally been a symbol of terror.

The air which carried the thick smell of blood suddenly became frenzied as the shouts across the battlefield grew louder by several times. The soldiers of Blue Wind who were already at death’s door did not know pain, terror, or death. Facing the assault of the Divine Phoenix Army, they abandoned all defense and retreat. They willingly thrust themselves upon the weapons of the enemy and then fiercely roared as they thrust their swords and spears at their enemy’s vitals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"พูดเพิ่มขึ้น" เสียงของ Yue คางอยู่ยอดเปรียบไม่ได้ของความสงบและแก้ไข "เราได้สาบานว่า จะอยู่ หรือตายพร้อมกับฟ้าลม Imperial City""บาง" เสียงหนักรังออกเป็นฮ Yunlie ล้มลงคุกเข่าลง และ kowtowed ลึกถึงคาง Yue "ถึงจะมีคนรับใช้ของพระเป็นเกียรตินี้ทั่วไป Feng Yunlie ของชีวิต และในชีวิตต่อไป ทั่วไปนี้อีกครั้งจะเดิมพันชีวิตภายใต้คำสั่งของมหาบพิตร""ปะทะ"Yunlie ฮยกใบมีดยาวของเขา และล้อมรอบลงผนังเป็นเสียงของเขาส่ายโลก, "ผู้ชายของลมสีน้ำเงิน ตามฉัน. ... ฆ่าสุนัขป่าเหล่านี้จากฟีนิกซ์อาณาจักรพระเจ้า!!"ประตูเมืองก้นเปิด และทั้งหมดของการยิงธนูได้ทิ้งเฟนด์เหล็ก และรับคมดาบหรือหอก พวกเขาตะโกน ตามที่พวกเขาวิ่งออกประตูเมือง ต้อนรับกองกำลังของกองทัพพระเจ้า Phoenix สิทธิขณะนี้ ทุกคนสามารถจริงดูที่ช่วงเวลาของฟ้าลม Imperial City ประกอบขั้นสุดท้ายในมือ ตงฟาง Xiu และฉิน Wushang glanced กันก่อนหนาวแลกพยักหน้าจาง ๆ ตงฟาง Xiu เงียบขั้นสูงก้าวไปข้างหน้า แต่ก่อนที่เขายังสามารถยกมือของเขา เขาได้ยินเสียงคาง Yue พูดเสียงเย็น "ตงฟางพาประธาน หากคุณกล้าที่จะเคาะสติเรา และพาเราไป เราจะทันทีกัดเราลิ้นและยอมฆ่าตัวตายในขณะที่เรามี awoken "Dongfang Xiu froze in place, and he helplessly let his hand drop to his side as he let out a long sigh.The Divine Phoenix Army constantly surged forward, and there seemed to be no end to them. Meanwhile, Blue Wind Imperial City had entered its final struggle, and those archers who yelled as they charged out the city gates were the last dredges of the Blue Wind Army.“Close the city gates… follow me to kill!!!”Feng Yunlie’s roar rang in the air, and the city gates at their back began to slowly close with a low and deep rumbling sound. They had sealed the final defense of Blue Wind Imperial City, but at the same time, they had also sealed off their only path of retreat.Cang Yue stood on top of the wall and heard the roars of the soldiers as she observed the blood-soaked battlefield. Her eyes could no longer maintain their calm, and they were now covered in a thick haze of tears. She raised both her hands and used all of her profound energy to shout, “Warriors of Blue Wind Nation, you have battled to this point, proving that you are already the greatest heroes of our Blue Wind Nation! Even though our homeland has been pillaged by these bandits, this land will forever remember your blood and your heroic souls! We, along with all the sons and daughters of Blue Wind, will forever remember your unyielding spirits!”“We are right behind you right now! We will share the final glory of Blue Wind Nation along with you… and will live or die together with it!!”Cang Yue’s voice resounded in the ears of every Blue Wind soldier. Their blood burned, and their faces twisted into expressions that were as sinister a demon’s. Their eyes also turned as scarlet as that of bloodthirsty wolves as the aura around their bodies began to surge crazily…An earth-shaking roar rang out across the sky that had been dyed blood red. There was no path of retreat left, and death was right at their doorstep, yet they did not feel any terror. Instead, they brought forth all their power, battle intent, fury, and resentment as they barrelled towards the Divine Phoenix Army which had originally been a symbol of terror.The air which carried the thick smell of blood suddenly became frenzied as the shouts across the battlefield grew louder by several times. The soldiers of Blue Wind who were already at death’s door did not know pain, terror, or death. Facing the assault of the Divine Phoenix Army, they abandoned all defense and retreat. They willingly thrust themselves upon the weapons of the enemy and then fiercely roared as they thrust their swords and spears at their enemy’s vitals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"พูดไม่เพิ่มเติม." เสียง Cang ยูมีจำนวนเงินที่หาที่เปรียบมิได้ของความสงบและแก้ไขปัญหา "เราได้สาบานว่าจะมีชีวิตอยู่หรือพินาศร่วมกับบลูลม Imperial City!"

"แบง." เสียงหนักดังออกมาเป็นฮ Yunlie ลดลงไปที่หัวเข่าของเขา และ kowtowed ลึก Cang Yue "เพื่อให้สามารถเป็นผู้รับใช้ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณเป็นเกียรติของชีวิตทั่วไปฮ Yunlie ของ! และในชีวิตต่อไปโดยทั่วไปนี้อีกครั้งจะเดิมพันชีวิตของเขาภายใต้คำสั่งของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ! "

" ปะทะ "

ฮ Yunlie ยกใบมีดยาวของเขาและกระโดดลงผนังเป็นเสียงของเขาสั่นแผ่นดิน" ผู้ชายสีฟ้าลมติดตามฉัน ... ฆ่าสุนัขป่าเหล่านี้จากพระเจ้าฟินิกซ์จักรวรรดิ !! "

ประตูเมืองยิงเปิดและทั้งหมดของพลธนูได้โยนทิ้งไปคันธนูเหล็กของพวกเขาและหยิบดาบคมหอกหรือ พวกเขาตะโกนขณะที่พวกเขาวิ่งออกประตูเมืองต้อนรับกองกำลังใกล้เข้ามาของพระเจ้าฟีนิกซ์กองทัพ.

ในขณะนี้ทุกคนในทางปฏิบัติจะได้เห็นว่าช่วงเวลาของการยอมจำนนฟ้าลมสุดท้ายอิมพีเรียลเมืองอยู่ในมือ Dongfang ซิ่วและฉิน Wushang เหลือบมองไปที่แต่ละอื่น ๆ ก่อนที่จะขมขื่นแลกเปลี่ยนพยักหน้าลม Dongfang ซิ่วเงียบขั้นสูงก้าวไปข้างหน้า แต่ก่อนที่เขาจะสามารถยกมือของเขาที่เขาได้ยิน Cang Yue พูดด้วยเสียงเย็น "วังหัวหน้า Dongfang ถ้าคุณกล้าที่จะเคาะเราไม่ได้สติและพาเราไปเราได้ทันทีจะกัดลิ้นของเรา และฆ่าตัวตายขณะที่เราได้ถูกปลุกให้ตื่น! "

Dongfang ซิ่วแช่แข็งในสถานที่และเขาก็ทำอะไรไม่ถูกปล่อยให้มือของเขาไปที่ด้านข้างของเขาในขณะที่เขาให้ออกถอนหายใจยาว.

พระเจ้าฟีนิกซ์กองทัพอย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นไปข้างหน้าและดูเหมือนจะเป็นจุดสิ้นสุดไม่มี พวกเขา ในขณะที่สีฟ้าลม Imperial City ได้เข้าต่อสู้ครั้งสุดท้ายของตนและพลธนูผู้ที่ตะโกนขณะที่พวกเขาเรียกเก็บเงินจากประตูเมืองเป็น dredges สุดท้ายของกองทัพลมฟ้า.

"ปิดประตูเมือง ... ตามฉันจะฆ่า !!!"

ฮ Yunlie ของ แผดเสียงดังขึ้นในอากาศและประตูเมืองที่ด้านหลังของพวกเขาเริ่มที่จะใกล้อย่างช้าๆด้วยเสียงที่ดังก้องต่ำและลึก พวกเขาได้ปิดผนึกป้องกันสุดท้ายของลมฟ้า Imperial City แต่ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็ปิดผนึกปิดเส้นทางเดียวของพวกเขาถอย.

Cang Yue ยืนอยู่ด้านบนของผนังและได้ยินเสียงคำรามของทหารขณะที่เธอสังเกตเห็นเลือด สนามรบแช่ ดวงตาของเธอไม่สามารถที่จะรักษาความสงบของพวกเขาและพวกเขาถูกปกคลุมตอนนี้อยู่ในหมอกควันหนาของน้ำตา เธอเงยหน้าขึ้นมือทั้งสองข้างของเธอและใช้พลังงานอย่างลึกซึ้งของเธอจะตะโกน "นักรบสีน้ำเงินลม Nation คุณได้ต่อสู้มาถึงจุดนี้พิสูจน์ว่าคุณมีอยู่แล้ววีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของสีฟ้าลมของเราชาติ! แม้ว่าบ้านเกิดเมืองนอนของเราได้รับการปล้นโจรเหล่านี้แผ่นดินนี้ตลอดไปจะจำเลือดและวิญญาณที่กล้าหาญของคุณ! เราพร้อมกับบุตรชายและบุตรสาวของฟ้าลมตลอดไปจะจำไม่ยอมวิญญาณของคุณ! "

" เรามีสิทธิอยู่ข้างหลังคุณในขณะนี้! เราจะแบ่งปันความรุ่งเรืองสุดท้ายของลมฟ้าประเทศไปพร้อมกับคุณ ... และจะมีชีวิตอยู่หรือตายด้วยกันกับมัน !! "

เสียง Cang ยูดังก้องอยู่ในหูของทุกทหารสีฟ้าลม เลือดของพวกเขาถูกเผาและใบหน้าของพวกเขาบิดเป็นนิพจน์ที่พบว่าที่น่ากลัวของปีศาจ สายตาของพวกเขาก็หันเหมือนสีแดงเข้มเป็นที่ของหมาป่ากระหายเลือดเป็นรัศมีรอบ ๆ ร่างกายของพวกเขาเริ่มที่จะเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ...

เสียงคำรามแผ่นดินสั่นดังออกมาข้ามฟากฟ้าที่ได้รับการย้อมสีแดงเลือด มีเส้นทางของการพักผ่อนซ้ายไม่เป็นและความตายเป็นสิทธิที่บันไดหน้าประตูของพวกเขา แต่พวกเขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวใด ๆ แต่พวกเขานำออกมาใช้พลังงานทั้งหมดของพวกเขาตั้งใจที่จะต่อสู้ความโกรธและความไม่พอใจที่พวกเขาลำกล้องต่อพระเจ้าฟีนิกซ์กองทัพซึ่งเคยเป็นสัญลักษณ์ของความหวาดกลัว.

อากาศที่ดำเนินกลิ่นหนาของเลือดก็กลายเป็นคลั่งเป็นตะโกนข้ามที่ สนามรบดังขึ้นหลายครั้ง ทหารสีฟ้าลมที่มีอยู่แล้วที่ประตูตายไม่ได้รู้ว่าความเจ็บปวดความหวาดกลัวหรือเสียชีวิต หันหน้าไปทางโจมตีของพระเจ้าฟีนิกซ์กองทัพที่พวกเขาละทิ้งการป้องกันและการถอยทั้งหมด พวกเขาเต็มใจที่จะผลักดันตัวเองอยู่กับอาวุธของศัตรูแล้วคำรามอย่างรุนแรงขณะที่พวกเขาแทงดาบและหอกของพวกเขาที่ตับศัตรูของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่พูดต่อไป " เสียงของฉางเยว่มีจํานวนเงินที่สงบ และแก้ปัญหา “เราได้สาบานที่จะอยู่หรือตายด้วยกันลมฟ้าหลวง เมือง "" ปัง " เสียงหนักดังขึ้นอย่างฟง yunlie ลดลงถึงหัวเข่าของเขาและ kowtowed ลึก Cang Yue " เพื่อให้สามารถที่จะรับใช้ฝ่าบาทคือเกียรติของชีวิตทั่วไปฟง yunlie ! และในชีวิตต่อไป ซึ่งทั่วไปอีกครั้งจะเดิมพันด้วยชีวิตของเขาภายใต้คำสั่งของฝ่าบาท ! "" ปะทะ ! "ฟง yunlie ยกดาบยาวของเขาและกระโจนลงผนัง เสียงของเขาสั่นโลก " คนสีฟ้าลม , ตามฉันมา . . . . . . . ฆ่าสุนัขเหล่านี้ป่าจากอาณาจักรฟีนิกซ์ของพระเจ้า ! ! "ประตูเมืองเปิดออก ทั้งหมดของพลธนูได้ทิ้งคันธนูเหล็กของตน และหยิบดาบหรือหอก พวกเขาตะโกนขณะที่พวกเขาวิ่งออกประตูเมืองต้อนรับกองกำลังใกล้กองทัพวิหคศักดิ์สิทธิ์ในช่วงเวลานี้ ทุกคนอาจจะเห็นว่า ช่วงเวลาของลมฟ้าหลวง เมืองสุดท้ายของพวกเราอยู่ในมือ ตงซู่ฉิน wushang และมองที่แต่ละอื่น ๆที่แลกเปลี่ยนพยักหน้าก่อนที่จะเป็นลม ตงซิ่วอย่างเงียบ ๆ ขั้นสูง ก้าวไปข้างหน้า แต่ก่อนที่เขาจะยก มือของเขา เขาได้ยินเสียงฉางเยว่พูดด้วยเสียงเย็น " วังท่านตงฟาง ถ้าเธอกล้าทำให้เราหมดสติและพาเราออกไปเราทันทีจะกัดลิ้นฆ่าตัวตาย และในขณะที่เราได้ตื่น ! "ตงซิ่วแช่แข็งในสถานที่และเขาหมดหนทาง ปล่อยให้มือของเขาหล่นไปด้านข้างของเขา เขาถอนหายใจยาวกองทัพวิหคศักดิ์สิทธิ์อย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นต่อไป และไม่มีหมด . โดยลมฟ้าหลวงเมืองได้เข้าต่อสู้สุดท้าย และบรรดาพลธนูที่ตะโกนเป็นพวกเขาคิดออกประตูเมืองเป็นเดรจส์สุดท้ายของทัพ ลมฟ้า" ปิดประตู . . . . . . . เมืองตามมาฆ่า ! ! ! ! ! ! ! "ของฟง yunlie คำรามดังอยู่ในอากาศ และประตูเมืองที่ของพวกเขากลับเริ่มค่อยๆ ปิดด้วยเสียงครืนต่ำและลึก พวกเขาปิดล้อมด่านสุดท้ายของลมฟ้าหลวง เมือง แต่ในเวลาเดียวกัน พวกเขาได้ปิดเส้นทางเดียวของพวกเขาล่าถอยฉางเยว่ยืนบนกำแพง และได้ยินเสียงทหารเท่าที่เธอสังเกตเลือดแช่สนามรบ ตาของเธอไม่สามารถรักษาความสงบของพวกเขาและพวกเขาขณะนี้ ปกคลุมไปด้วยหมอกหนาแห่งน้ำตา เธอยกสองมือของเธอ และใช้พลังงานทั้งหมดที่ลึกซึ้ง เธอตะโกนว่า " นักรบแห่งแคว้นลมฟ้า เธอต้องต่อสู้กับจุดนี้ พิสูจน์ว่า คุณเป็นวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศแล้วลมของเราสีฟ้า ! ถึงแม้บ้านเกิดของเรามีการปล้นสะดมโดยโจรเหล่านี้ แผ่นดินนี้ตลอดไปจะได้เลือดและวิญญาณที่กล้าหาญของคุณ เรา พร้อมกับบุตรชายและบุตรสาว ของ ลม ฟ้า จะไม่ลืมจิตวิญญาณความเด็ดเดี่ยวของคุณ "" เราอยู่ข้างหลังคุณตอนนี้ ! เราจะแบ่งปันความรุ่งโรจน์สุดท้ายสีฟ้าลมประเทศพร้อมกับคุณ . . . . . . . และจะอยู่หรือตายด้วยกันกับมัน ! "เสียงของฉางเยว่ดังก้องไปในหูของทุกคน ฟ้า ลม ทหาร เลือดของพวกเขาถูกเผา และใบหน้าของพวกเขาบิดเป็นนิพจน์ที่เป็นน่ากลัวปีศาจ . . ดวงตาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงที่กระหายเลือดหมาป่าเป็นรัศมีรอบร่างกายของพวกเขาเริ่มที่จะกระชากอย่างบ้าคลั่ง . . . . . . .แผ่นดินสั่นคำรามดังขึ้นจากท้องฟ้าที่ถูกย้อมเป็นสีแดงเลือด ไม่มีเส้นทางถอยออกไป และความตายอยู่ที่บันไดหน้าประตูของพวกเขา แต่พวกเขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัว แทน พวกเขาได้นำทั้งหมดของพวกเขา อำนาจ การเจตนา เกรี้ยวกราด และไม่พอใจที่พวกเขาต่อกองทัพเทพ ไอ้นี่เป็นคาบูเร Phoenix ซึ่งเคยเป็นสัญลักษณ์ของความชั่วร้ายอากาศที่พัดกลิ่นหนาเลือดก็คลั่งเป็นตะโกนข้ามสนามรบก็ดังขึ้นหลายครั้ง ทหารฟ้าลมที่กำลังใกล้ตายไม่ได้รู้จักความเจ็บปวด ความหวาดกลัว หรือตาย เผชิญกับการโจมตีของทหารฟีนิกซ์ ศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาทิ้งป้องกันทั้งหมดและล่าถอย พวกเขาเต็มใจที่จะแทงตัวเองบนอาวุธของศัตรู และจากนั้นก็คำรามเหมือนแทงของดาบและหอกที่อวัยวะของศัตรู